Το Πλήρες Παιγνίδισμα (Lalitavistara) : 12ο Κεφάλαιο - Επιδεξιότητα στις Τέχνες

12^ο Κεφάλαιο - Επιδεξιότητα στις Τέχνες

[Β 7] Κάποτε μοναχοί, όταν ο Πρίγκιπας ήταν πιο μεγάλος, ο βασιλιάς Σουντοντάνα καθόταν στον χώρο συναντήσεων μαζί με μια ομάδα Σάκυα. Τότε κάποιοι από τους πρεσβύτερους Σάκυα είπαν στον βασιλιά: «Γνωρίζεις Μεγαλειότατε, πως οι ιερείς που κάνουν προγνώσεις καθώς και οι θεοί με την βαθιά τους γνώση, πρόβλεψαν πως αν ο πρίγκιπας Σαρβαρτασίντα αποκηρύξει  το βασίλειό του, θα γίνει ένας Τατάγκατα, ένας Άξιος και Τέλεια Ολοκληρωμένος Βούδας. Αν δεν το αποκηρύξει θα γίνει ένας παγκόσμιος μονάρχης, ένας ενάρετος βασιλιάς του Ντάρμα που θα έχει κατακτήσει τις τέσσερις κατευθύνσεις και θα κατέχει τους επτά θησαυρούς. Οι επτά θησαυροί που θα κατέχει είναι ο πολύτιμος τροχός, ο πολύτιμος ελέφαντας, το πολύτιμο άλογο, η πολύτιμη σύζυγος, το πολύτιμο πετράδι, ο πολύτιμος φροντιστής και ο πολύτιμος υπουργός. Θα έχει χίλιους γιους, που όλοι τους θα είναι πλήρεις και άγριοι πολεμιστές που με τα καλοσχηματισμένα σώματα τους θα κατατροπώνουν τις εχθρικές στρατιές. Χωρίς τη χρήση βίας ή όπλων, θα κατακτήσει ολόκληρη τη γη και θα κυβερνήσει [137] σύμφωνα με το Ντάρμα. Γι αυτόν τον λόγο πρέπει να κανονίσουμε να παντρευτεί ο Πρίγκιπας. Όταν θα τον περιβάλλουν πολλές γυναίκες, θα ανακαλύψει την απόλαυση και δεν θα εγκαταλείψει το σπίτι του. Κι έτσι η γενεαλογία των παγκόσμιων μοναρχών μας, δεν θα κοπεί κι έτσι θα είμαστε αξιοσέβαστοι από όλους τους βασιλείς του πεδίου.»

Τότε ο  βασιλιάς Σουντοντάνα είπε στην ομάδα: «Αν πρόκειται να κάνουμε κάτι τέτοιο, τότε θα πρέπει να μάθετε ποια θα είναι η κατάλληλη γυναίκα για τον Πρίγκιπα.»

Πεντακόσιοι Σάκυα, ο ένας μετά τον άλλο παρουσιάστηκαν και είπαν: «Η κόρη μου είναι κατάλληλη για τον Πρίγκιπα! Η κόρη μου είναι πολύ όμορφη!»

Ο βασιλιάς είπε: «Δύσκολο να βρεθεί ταίρι για τον γιο μου. Γι αυτό πρέπει να ρωτήσουμε τον ίδιο ποιο κορίτσι προτιμά.»

Όταν όλοι ανάφεραν το θέμα στον Πρίγκιπα, αυτός τους είπε, «Σε επτά μέρες θα δώσω την απάντησή μου.»

Κι έπειτα σκέφτηκε:

Γνωρίζω τις ατέρμονες παγίδες της σαμσάρα- είναι η ρίζα της δυστυχίας,

που είναι γεμάτη συγκρούσεις, εχθρότητα και απελπισία.

Η επιθυμία είναι απειλητική, σαν το δηλητηριώδες φύλλωμα,

σαν τη φωτιά και την λεπίδα του σπαθιού.

Τα αντικείμενα των αισθήσεων δεν με δελεάζουν

ούτε παρασύρομαι μέσα σε ένα χαρέμι.

Γι αυτό πρέπει να παραμείνω σιωπηλός μέσα στο δάσος,

με το νου ακίνητο από την ευδαιμονία της διαλογιστικής απορρόφησης.»

Έτσι στοχάστηκε ο Πρίγκιπας στην αρχή. Έπειτα, εκδηλώνοντας επιδέξια μέσα, αναλογίστηκε την ωρίμανση των όντων και εκδήλωσε μεγάλο έλεος προς αυτά. Στη συνέχεια είπε τα εξής:

«Οι λωτοί ευδοκιμούν σε βρόμικους βάλτους. [F 72a]

Ένας βασιλιάς τιμάται περιβαλλόμενος από ένα πλήθος ανθρώπων.

[138] Όταν ένας Μποντισάτβα αποκτά μεγάλη αντοχή,

οδηγεί τρις/μύρια όντα στην αθανασία.

«Οι σοφοί Μποντισάτβα πριν από μένα,

είναι γνωστό πως είχαν γυναίκες, παιδιά και χαρέμια,

όμως δεν ήταν μαγεμένοι απ’ την επιθυμία,

ούτε τους έλειπε η ευδαιμονία του διαλογισμού.

Έτσι κι εγώ θα μιμηθώ τις αρετές τους.

«Μια συνηθισμένη γυναίκα

που δεν έχει την κατάλληλη συμπεριφορά ούτε ειλικρινή λόγο,

δεν θα ήταν για μένα κατάλληλη.

Κατάλληλη θα ήταν κάποια που με ευχαριστεί, που είναι σεμνή,

και τέλεια καθαρή στην ομορφιά, την γέννηση, την οικογένεια και τη φυλή.

«Οι ακόλουθοι στίχοι περιγράφουν τις αρετές της.

Αν υπάρχει ένα τέτοιο κορίτσι, βρείτε την!

Δεν μου χρειάζεται ένα αναιδές κοινό άτομο.

Αν κάποια έχει τις ιδιότητες που περιγράφω εδώ,

βρείτε την για μένα!

«Θα πρέπει να είναι νέα και όμορφη χωρίς ματαιοδοξία,

τρυφερή σαν αδελφή, λάτρης της αυταπάρνησης,

γενναιόδωρη και πειθαρχημένη προς τους ιερείς και τους απαρνητές.

Ένα τέτοιο κορίτσι βρες μου, πατέρα!

«Δεν θα πρέπει να έχει υπερηφάνεια, ούτε έπαρση ή εχθρικότητα,

ούτε δόλο, ζήλια ή πονηριά, ούτε να παρεκκλίνει από την ακέραια ηθική.

Δεν θα πρέπει να ποθεί άλλους άντρες, ακόμα και στα όνειρά της.

Ικανοποιημένη με αυτό που της ανήκει,

θα πρέπει να πλαγιάζει με τον άντρα της με σωφροσύνη. [139]

«Δεν θα πρέπει να έχει υπεροψία ή οκνηρία.

Θα πρέπει να συμπεριφέρεται ανάλογα.

Θα πρέπει να είναι μην είναι υπερήφανη ή ισχυρογνώμων, σαν υπηρέτης.

Δεν θα πρέπει να θέλγεται από το αλκοόλ, τις γεύσεις, τους ήχους ή τα αρώματα.

Θα πρέπει να είναι απαλλαγμένη από πλεονεξία και απληστία,

να είναι ευχαριστημένη με την καλοτυχία της.

«Φιλαλήθης, σταθερή και αταλάντευτη.

Χωρίς υπερβολές, θα πρέπει να ντύνεται σεμνά.

Με ορθή συμπεριφορά, χωρίς να εντυπωσιάζεται από τις φανταχτερές εκδηλώσεις.

Θα πρέπει να έχει συνεχώς αγνό σώμα, λόγο και νου.

«Δεν θα πρέπει να είναι πολύ νωθρή ή νωχελική, ούτε γεμάτη ανόητη περηφάνια.

Θα πρέπει να είναι μετρημένη και να κάνει καλές πράξεις.

Θα πρέπει να βλέπει τα πεθερικά της με την αγάπη που αξίζουν οι δασκάλοι,

[F 72b] και να αγαπά τους υπηρέτες και τις υπηρέτριες, όπως τον εαυτό της.

«Στην τέχνη του έρωτα, θα πρέπει να έχει τις δεξιότητες μιας εταίρας.

Θα πρέπει να είναι η πρώτη που σηκώνεται και η τελευταία που πάει για ύπνο.

Θα πρέπει με αγάπη να υπακούει και να είναι τόσο άδολη, όσο μια μητέρα.

Ένα τέτοιο κορίτσι βρες μου, πατέρα!

Όταν ο βασιλιάς Σουντοντάνα, μοναχοί, άκουσε αυτά τα λόγια, έδωσε διαταγή στον οικογενειακό ιερέα, ‘Πήγαινε, μεγάλε ιερέα, σε όλα τα σπίτια της πόλης Καπιλαβάστου και ερεύνησε εξονυχιστικά. Αν βρεις κάποιο κορίτσι με αυτά τα χαρακτηριστικά, δώσε μας την αναφορά σου, ακόμα κι αν ανήκει είτε στην ανώτερη κάστα, στην κάστα των ιερέων, των εμπόρων ή των υπηρετών. Ο Πρίγκιπας δεν ενδιαφέρεται για την οικογένεια ή την κάστα της, παρά μόνο για τις ιδιότητές της.’ [140] Τότε είπε τα παρακάτω λόγια:

«Είτε είναι ένα κορίτσι της βασιλικής κάστας ή των ιερέων,

της κάστας των εμπόρων ή των υπηρετών,

δώσε μου αναφορά

αν υπάρχει ένα κορίτσι μ’ αυτές τις ιδιότητες!

«Ο γιος μου δεν ενδιαφέρεται

για την οικογένεια ή την κάστα της.

Ο νους του αγαλλιάζει με τις καλές ιδιότητες,

την αλήθεια και την ορθή συμπεριφορά.»

Έτσι, μοναχοί, ο οικογενειακός ιερέας πήγε στην πόλη Καπιλαβάστου έχοντας μαζί του γραμμένους τους στίχους και πήγε από σπίτι σε σπίτι ψάχνοντας για ένα κορίτσι με αυτές τις ιδιότητες. Όμως δεν έβρισκε κάποιο. Τελικά έφτασε στο σπίτι του Σάκυα Ντανταπάνι. Όταν μπήκε στο σπίτι, αντίκρισε ένα όμορφο, ευχάριστο και γοητευτικό κορίτσι. Είχε ένα έξοχα υπέροχο σώμα σαν του λευκού λωτού, δεν ήταν πολύ ψηλή ούτε πολύ κοντή, ούτε πολύ παχιά ούτε πολύ αδύνατη, ούτε πολύ ανοιχτόχρωμη ούτε πολύ σκούρα, στο άνθος της νιότης της, μια γυναίκα κόσμημα, σαν αυτό που περιέγραφε ο Πρίγκιπας. Το κορίτσι άρπαξε τα πόδια του ιερέα και ρώτησε, [F 73a] ‘Μεγάλε ιερέα τι ζητάς;’ Κι ο ιερέας απάντησε:

«Ο γιος του Σουντοντάνα είναι πανέμορφος.

Γεμάτος με τα τριάντα δυο ευοίωνα σημάδια, έχει μεγαλειώδεις ιδιότητες.

Έχει γράψει ποιες είναι οι ιδιότητες της συζύγου.  

Όποια τις έχει, θα γίνει γυναίκα του.»

Έπειτα έδωσε το γράμμα στο κορίτσι. Το κορίτσι τις διάβασε μεγαλόφωνα, χαμογέλασε και είπε στον ιερέα: [141]

«Εφόσον, ιερέα, εγώ έχω αυτές τις ιδιότητες,

ας γίνει ο όμορφος κι ευγενικός Πρίγκιπας, άντρας μου!

Αν το αποδεχτεί κι αυτός, ας μην αργοπορήσουμε,

γιατί αλλιώς θα καταλήξω μ’ έναν κατώτερο, κοινό άντρα.»

Έτσι ο σύμβουλος παρουσιάστηκε στον βασιλιά Σουντοντάνα και του είπε τι είχε συμβεί: ‘Βρήκα ένα κορίτσι βασιλιά μου, που είναι κατάλληλο για το αγόρι.’ Ο βασιλιάς ρώτησε, ‘Σε ποιον ανήκει;’ Ο σύμβουλος απάντησε, ‘Μεγαλειότατε, είναι η κόρη του Σάκυα Ντανταπάνι.’ Ο βασιλιάς Σουντοντάνα σκέφτηκε: ‘Το αγόρι δεν συγκρίνεται με κανέναν και έχει ενάρετη έφεση. Τα περισσότερα κορίτσια δεν έχουν ιδιότητες, όμως έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους. Θα δώσω κάποια όμορφα αντικείμενα στο αγόρι για να τα μοιράσει στα κορίτσια και θα διαλέξω το εκείνο κορίτσι που τράβηξε πιο πολύ το βλέμμα του.’ Κι έτσι πράγματι, ο βασιλιάς ετοίμασε κάποια όμορφα αντικείμενα από χρυσό, ασήμι και διάφορα πολύτιμα πετράδια. Όταν οι προετοιμασίες τέλειωσαν, χτύπησαν οι καμπάνες της πόλης και βγήκε η εξής ανακοίνωση: ‘Σε επτά μέρες ο Πρίγκιπας θα κάνει μια δημόσια εμφάνιση και θα προσφέρει στις κοπέλες διάφορα όμορφα πράγματα. Γι αυτόν τον λόγο θα πρέπει να συγκεντρωθούν τότε στην αίθουσα συγκεντρώσεων, όλα τα κορίτσια.’

Όταν πέρασαν οι επτά μέρες, μοναχοί, ο Μποντισάτβα πήγε στην αίθουσα συγκεντρώσεων [F 73b] και έκατσε σ’ έναν υπέροχο θρόνο. Ο βασιλιάς είχε διατάξει κάποιους ανθρώπους να παραφυλάνε τον Πρίγκιπα για να δουν αν το βλέμμα του σταματήσει πάνω σε κάποιο συγκεκριμένο κορίτσι. [142] Όλα τα κορίτσια της πόλης, όσα πολλά κι αν ήταν, κατέφθασαν στην αίθουσα που καθόταν ο Μποντισάτβα  για να τον δουν και να πάρουν τα δώρα που τους περίμεναν. Τότε ο Μποντισάτβα άρχισε να δίνει τα όμορφα αντικείμενα στα κορίτσια σύμφωνα με την ώρα της άφιξής τους. Τα κορίτσια όμως, καθώς δεν άντεχαν το μεγαλείο και την λαμπρότητα του Μποντισάτβα, έφευγαν γρήγορα. Τότε μπήκε στην αίθουσα που ήταν καθισμένος ο Μποντισάτβα, η Γκόπα, η κόρη του Ντανταπάνι Σάκυα μαζί με μια συνοδεία υπηρετριών. Πλησίασε τον Μποντισάτβα, στάθηκε σε μια μεριά και τον κοίταξε με σταθερό βλέμμα. Όταν ο Μποντισάτβα τέλειωσε με τη διανομή των δώρων, πήγε κοντά του και του είπε, «Δεν έδωσες καμία σημασία σε μένα Πρίγκιπα. Μήπως έδρασα άπρεπα απέναντί σου;’ Ο Πρίγκιπας απάντησε, ‘Δεν σε αγνοώ. Όμως σίγουρα ήρθες αργά.’ Έπειτα έβγαλε το δακτυλίδι του, που είχε αξία πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ασημένιων νομισμάτων και της το έδωσε. Εκείνη είπε, ‘Αξίζω για κάτι τέτοιο, Πρίγκιπα;’ Και ο Πρίγκιπας απάντησε, ‘Έλα, πάρε και όλα τα υπόλοιπα στολίδια που έχω.’ Τότε το κορίτσι είπε, ‘Δεν είναι σωστό να αφαιρούμε τα κοσμήματα του Πρίγκιπα, αντίθετα πρέπει να τον κοσμούμε.’ Κι έπειτα έφυγε.

Τότε οι κατάσκοποι του βασιλιά, πήγαν και του ανάφεραν τα εξής, ‘Βασιλιά μας, τα μάτια του αγοριού έπεσαν πάνω στην Γκόπα, την κόρη του Ντανταπάνι Σάκυα και είχαν και μια μικρή συνομιλία μεταξύ τους.’ [F 74a] [143] Τότε ο βασιλιάς έστειλε τον σύμβουλο-ιερέα στο Ντανταπάνι Σάκυα με το αίτημα να γίνει η κόρη του γυναίκα του γιου του. Ο Ντανταπάνι απάντησε, ‘Ο ευγενές αγόρι μεγάλωσε χαλαρά και με άνεση στο παλάτι. Στον οικογενειακό μας κανόνα όμως ένα κορίτσι πρέπει να πάρει κάποιον που κατέχει τις τέχνες και όχι έναν άντρα που δεν έχει αυτές τις δεξιότητες. Ο Πρίγκιπας δεν έχει επιδεξιότητα στις τέχνες, ούτε γνωρίζει τις κινήσεις του ξιφομαχίας, της τοξοβολίας, της μάχης ή της πάλης. Πώς να δώσω την κόρη μου σε κάποιον που δεν τα κατέχει αυτά;’ Ο βασιλιάς έμαθε την απάντηση του και σκέφτηκε, ‘Είναι η δεύτερη φορά που βρίσκομαι αντιμέτωπος με κάποιο κανόνα της ορθής λογικής. Όταν ζήτησα να έρθουν τα αγόρια Σάκυα για να φροντίσουν το παιδί, μου είπαν, γιατί να φροντίσουμε ένα νωχελικό παιδί, και τώρα αυτό!’ Ο βασιλιάς έκατσε να συλλογιστεί. Ο Μποντισάτβα άκουσε γι αυτήν την ιστορία και πήγε στον βασιλιά, ‘Τι συμβαίνει Μεγαλειότατε; Γιατί είσαι τόσο στεναχωρημένος;’ Ο βασιλιάς όμως του είπε, ‘Αρκετά με τις ερωτήσεις σου παιδί μου!’ Ο Πρίγκιπας όμως επέμεινε, ‘Μεγαλειότατε είναι πολύ σημαντικό να μου απαντήσεις!’  Τρεις φορές το ζήτησε από τον βασιλιά και στο τέλος ο βασιλιάς του είπε. τότε ο Μποντισάτβα ρώτησε, ‘Υπάρχει βασιλιά μου κάποιος στην πόλη αυτή που να μπορεί να με συναγωνιστεί στις τέχνες;’ Ο βασιλιάς με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο του είπε, ‘Γιε μου, έχεις αθλητικές ικανότητες;’ Ο Πρίγκιπας απάντησε, ‘Φυσικά και έχω [144] Μεγαλειότατε. Γι αυτό σε παρακαλώ, συγκέντρωσε αυτούς που είναι ικανοί στις τέχνες! [F 74b] Και τότε θα κάνω επίδειξη των ικανοτήτων μου.’ Τότε, με την καμπάνα να ηχεί στην πόλη, ανακοινώθηκε πως, ‘Σε επτά μέρες ο Πρίγκιπας θα κάνει επίδειξη των ικανοτήτων του στις τέχνες. Γι αυτό, να συγκεντρωθούν όσοι έχουν επιδεξιότητα στις τέχνες.’ Όταν οι επτά μέρες πέρασαν, μαζεύτηκαν πεντακόσια δυνατά αγόρια Σάκυα. Τρόπαιο του νικητή θα ήταν η Γκόπα, η κόρη του Ντανταπάνι Σάκυα όλοι δεσμεύτηκαν πως, ‘Ο νικητής στην ξιφομαχία, την τοξοβολία, την μάχη και την πάλη, θα την αποκτήσει’.

Επικεφαλής όλων όσων κατέφθασαν από την πόλη ήταν ο Ντεβαντάτα. Αυτός είδε πως είχαν φέρει έναν ελέφαντα για να μεταφέρει τον Πρίγκιπα. Μεθυσμένος από ζήλια και γεμάτος αλαζονεία για την οικογενειακή του γενεαλογία και την δύναμή του, άρπαξε τον ελέφαντα με το αριστερό του χέρι από την προβοσκίδα του και με ένα χτύπημα τον σκότωσε.

Αμέσως μετά κατέφθασε ο Σουνταρανάντα. Βλέποντας τον σκοτωμένο ελέφαντα στην πύλη της πόλης, ρώτησε, ‘Ποιος τον σκότωσε;’ Το πλήθος είπε, ‘Ο Ντεβαντάτα.’ Και ο Σουνταρανάντα είπε, ‘Αυτό που έκανε ο Ντεβαντάτα δεν ήταν σωστό.’ Άρπαξε τον ελέφαντα από την ουρά και τον έσυρε έξω από την πύλη της πόλης. Όταν αργότερα έφτασε ο Μποντισάτβα πάνω σ’ ένα άρμα, είδε τον νεκρό ελέφαντα και ρώτησε ποιος σκότωσε το ζώο. Του είπαν πως ήταν ο Ντεβαντάτα και ο Μποντισάτβα είπε, ‘Αυτό που έκανε ο Ντεβαντάτα δεν ήταν σωστό. [145] Ποιος έσυρε τον ελέφαντα έξω από τις πύλες;’ Όταν του είπαν πως ήταν ο Σουνταρανάντα, είπε, ‘ Καλά έκανε που τον μετέφερε έξω, όμως το ζώο αυτό έχει ένα τεράστιο σώμα. Όταν σαπίσει, όλη η πόλη θα γεμίσει με μια φοβερή μυρωδιά.’ Και ενώ βρισκόταν ακόμα στο άρμα του, [F 75a] έβαλε το ένα του πόδι στο έδαφος και με το μεγάλο του δάκτυλο, έπιασε τον ελέφαντα και τον εκσφενδόνισε, πάνω από επτά τείχη και επτά τάφρους, ένα μίλι μακριά απ’ την πόλη. Εκεί που προσγειώθηκε ο ελέφαντας δημιουργήθηκε ένας μεγάλος λάκκος, που σήμερα ορθά ονομάζεται Φαράγγι του Ελέφαντα. Τότε, εκατοντάδες χιλιάδες θεοί και άνθρωποι αναφώνησαν με θαυμασμό και ανέμισαν σημαίες. Από τον ουρανό ακούστηκαν τα ακόλουθα λόγια:

«Ο Μποντισάτβα κινήθηκε σαν τον ελέφαντα σε οίστρο,

και με το μεγάλο του δάκτυλο έπιασε τον μεγάλο ελέφαντα

και τον εκσφενδόνισε έξω από την εξαίρετη πόλη

πέρα από τις επτά τάφρους της πόλης.

«Αυτό το έξοχα σοφό ον, σίγουρα θα εκσφενδονίσει

 αυτούς που είναι φουσκωμένοι με δύναμη και αλαζονεία

πέρα από την πόλη της σαμσάρα

μόνο  με τη δύναμη της ενόρασής του.’

Έπειτα, στον χώρο που θα γινόταν η επίδειξη των ικανοτήτων παρουσιάστηκαν πεντακόσια αγόρια Σάκυα. Εκεί κατέφτασαν επίσης ο βασιλιάς, οι πρεσβύτεροι Σάκυα και ένα μεγάλο πλήθος  που αγωνιούσε να συγκρίνει τις διαφορές των ικανοτήτων του Μποντισάτβα και των υπόλοιπων αγοριών. Αρχικά τα αγόρια Σάκυα, που είχαν ικανότητες στους κανόνες της γραφής, συναγωνίστηκαν με τον Μποντισάτβα στην τέχνη των γραφών. Από τους Σάκυα, η διαιτησία ανατέθηκε στον δάσκαλο Βισμαμίτρα και ανακοινώθηκε πως: ‘Θα εξακριβώσει ποιος από τα αγόρια υπερτερεί στην καλλιγραφία ή την γνώση των γραφών.’ Επειδή ο δάσκαλος Βισμαμίτρα με τα μάτια του είχε δει την γνώση του Μποντισάτβα για τις γραφές, χαμογέλασε και είπε τα εξής:

«Αυτό το καθαρό ον τελειοποίησε όλες τις γραφές,

όσες κι αν είναι αυτές σε όλους τους κόσμους,

είτε στον κόσμο των ανθρώπων είτε στον κόσμο των θεών,

των ημιθέων ή των γκαντάρβας. [F 75b]

Ούτε εσείς, αλλά ούτε κι εγώ γνωρίζουμε

ούτε καν τα ονόματα των γραφών και των γραμμάτων

που γνωρίζει αυτό το φεγγάρι των ανθρώπων.

Το έχω δει με τα μάτια μου. Θα βγει νικητής.»

Οι Σάκυα είπαν, ‘Μπορεί πράγματι το αγόρι αυτό να υπερτερεί στη γνώση του περί των γραφών, όμως θα πρέπει να εξεταστεί και να διακριθεί στις γνώσεις του για τα μαθηματικά.’ Έτσι λοιπόν, ως κριτής διορίστηκε ένας ειδήμονας στην υπολογιστική γνώση ο Αρτζούνα, ο καλύτερος μαθηματικός των Σάκυα, που είχε το καθήκον να ‘Εξακριβώσει ποιο αγόρι μεταξύ των Σάκυα υπερτερούσε στην γνώση των αριθμών.’ Πρώτος ο Μποντισάτβα πρότεινε ένα μαθηματικό πρόβλημα. Κάποιο από τα αγόρια προσπάθησε να κάνει τους υπολογισμούς αλλά δεν μπόρεσε να το λύσει. Στη συνέχεια άλλος ένας, έπειτα άλλοι δύο, τρεις τέσσερις, πέντε, δέκα, είκοσι, τριάντα, σαράντα, πενήντα, άλλοι εκατό και στη συνέχεια και οι πεντακόσιοι, προσπάθησαν μαζί να λύσουν το πρόβλημα, αλλά δεν μπορούσαν. Τότε ο Μποντισάτβα είπε, ‘Τώρα είναι σειρά σας να προτείνετε ένα μαθηματικό πρόβλημα που εγώ θα το λύσω.’  Κάποιο από τα αγόρια Σάκυα πρότεινε ένα μαθηματικό πρόβλημα για τον Μποντισάτβα, όμως δεν μπόρεσε να μπερδέψει τους υπολογισμούς του Μποντισάτβα. Στη συνέχεια δυο από τα αγόρια, μετά τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, είκοσι, τριάντα, σαράντα, πενήντα, εκατό μαζί και στη συνέχεια και τα πεντακόσια μαζί πρότειναν ένα μαθηματικό πρόβλημα, αλλά ούτε αυτοί μόρεσαν να μπερδέψουν τους υπολογισμούς του Μποντισάτβα. Τελικά ο Μποντισάτβα τους είπε, ‘Αρκετά μ’ αυτήν τη διαμάχη! Πρέπει όλοι σας να συμφωνήσετε και να μου προτείνετε ένα πρόβλημα. Τότε θα το λύσω.’ Κι έτσι [147] ομόφωνα και τα πεντακόσια αγόρια, πρότεινα ένα άνευ προηγουμένου μαθηματικό πρόβλημα που ο Μποντισάτβα έλυσε ατάραχος. Έτσι τα αγόρια βρήκαν τον δάσκαλό τους αφού ο Μποντισάτβα παράμεινε ανίκητος. [F 76a] Κατάπληκτος έμεινε κι ο μεγάλος μαθηματικός Αρτζούνα που είπε τα εξής λόγια:

«Όταν αυτή η εξαιρετική ευφυΐα ερωτήθη,

η γνώση ήταν τόσο ταχεία

που ξεπέρασε και τα πεντακόσια αγόρια Σάκυα

στον μονοπάτι των υπολογισμών.

«Έχοντας τέτοια ενόραση, σοφία, ευφυΐα και επαγρύπνηση,

 ο ωκεανός αυτός γνώσης

ακόμα και σήμερα μαθαίνει και εκπαιδεύεται

περαιτέρω στους υπολογισμούς.»

Η συνάθροιση των Σάκυα έμεινε εμβρόντητη και είπε ομόφωνα, ‘Νίκησες Πρίγκιπα Σαρβαρτασίντα, νίκησες!’ Σηκώθηκαν όλοι από τις θέσεις τους και με τα χέρια ενωμένα υποκλίθηκαν στον Μποντισάτβα. Έπειτα είπαν στον βασιλέα Σουντοντάνα, ‘Μεγάλε βασιλιά είσαι πολύ τυχερός με έναν τέτοιο γιο, που η ευγλωττία και η αυτοπεποίθησή του είναι σβέλτη, εύστροφη, λεπτοφυής και δραστική όταν έρχεται αντιμέτωπος με ερωτήσεις.’ Ο βασιλιάς τότε είπε στον Μποντισάτβα, ‘Γιε μου, μπορείς να αντιμετωπίσεις και τον μεγάλο μαθηματικό Αρτζούνα στους υπολογισμούς, που είναι ειδήμων στη γνώση των αριθμών;’ ‘Ναι, μπορώ Μεγαλειότατε,’ απάντησε ο Μποντισάτβα. ‘Τότε αρχίστε!’ πρόσταξε ο βασιλιάς. Τότε ο μεγάλος μαθηματικός Αρτζούνα ρώτησε τον Μποντισάτβα, ‘Μπορείς παιδί μου να υπολογίσεις τον αριθμό που ονομάζεται δέκα εκ/μύρια στην εκατοστή δύναμη;’ ‘Ναι, μπορώ’ είπε ο Μποντισάτβα. ‘Πως λοιπόν ξεκινά κανείς αυτόν τον υπολογισμό’ ρώτησε ο Αρτζούνα. Ο Μποντισάτβα απάντησε,

«Εκατό φορές τα δέκα εκ/μύρια μας κάνει ένα δις/μύριο (ayuta). Εκατό φορές το ένα δις/μύριο μας κάνει εκατό δις/μύρια (niyuta). Εκατό φορές τα εκατό δις/μύρια μας κάνει 1 τετράκις εκ/μύρια (kankara). Τα εκατό τετράκις εκ/μύρια μας κάνει 1 εξάκις εκ/μύριο (vivara). Τα εκατό εξάκις εκ/μύρια μας κάνουν ένα νονίλιον[1] (aksobhya). Τα εκατό νονίλιον μας κάνει ένα [148] βιβάχα. Τα εκατό βιβάχα μας κάνουν ένα ουτσούνγκα. Τα εκατό ουτσούνγκα μας κάνουν ένα μπαχούλα. Τα εκατό μπαχούλα μας κάνουν ένα ναγκαμπάλα. Τα εκατό ναγκαμπάλα μας κάνουν ένα τιτιλάμπα. Τα εκατό τιτιλάμπα μας κάνουν ένα βγιαβασταναπρατζνάπτι. Τα εκατό βγιαβασταναπρατζνάπτι μας κάνουν ένα χετουχίλα. Τα εκατό χετουχίλα μας κάνουν ένα καραπού. Τα εκατό καραπού μας κάνουν ένα χετβιντρίγια. Τα εκατό  χετβιντρίγια μας κάνουν ένα σαμαπταλάμπα. Τα εκατό σαμαπταλάμπα μας κάνουν ένα γκαναναγκάτι. Τα εκατό γκαναναγκάτι μας κάνουν ένα νιραβάντυα. Τα εκατό νιραβάντυα μας κάνουν ένα μουντραμπάλα. Τα εκατό μουντραμπάλα μας κάνουν ένα σαρβαμπάλα. Τα εκατό σαρβαμπάλα μας κάνουν ένα βισαμτζναγκάτι.  Τα εκατό βισαμτζναγκάτι μας κάνουν ένα σαρβασαμτζνα. Τα εκατό  σαρβασαμτζνα μας κάνουν ένα βιμπουταμγκάμα. Τα εκατό βιμπουταμγκάμα μας κάνουν ένα ταλακσάνα.

«Αν χρησιμοποιήσει κανείς σαν βασική υπολογιστική μονάδα το ταλακσάνα, τότε μπορεί κανείς να υπολογίσει το μέγεθος του όρους Μερού, του βασιλιά των βουνών. Πέρα από αυτά υπάρχει ο αριθμός που ονομάζεται ντβατζαγκραβάτι. Αν χρησιμοποιήσει κανείς σαν βασική υπολογιστική μονάδα το ντβατζαγκραβάτι τότε μπορεί να υπολογίσει κανείς όλους τους κόκκους άμμου του ποταμού Γάγγη. Ακόμη πιο πέρα υπάρχει ο αριθμός που ονομάζεται ντβατζαγκρανισαμάνι. Έπειτα ο αριθμός βαχαναπρατζνάπτι. Έπειτα ο αριθμός που ονομάζεται ίνγκα. Έπειτα ο αριθμός κουρούτου, ο αριθμός κουρουτάβι κι ο αριθμός σαρβανικσέπα. Χρησιμοποιώντας κανείς σαν βάση των υπολογισμών του αυτόν τον αριθμό, τότε μπορεί να μετρήσει τους κόκκους της άμμου δέκα ποταμών Γάγγη. Μετά έρχεται ο αριθμός που ονομάζεται αγκρασάρα. Με αυτό το νούμερο ως βάση υπολογισμών μπορεί να μετρήσει κανείς τον αριθμό των κόκκων της άμμου ενός δις/μυρίου ποταμών Γάγγη. Τέλος υπάρχει ο αριθμός που ονομάζεται εφαρμογή στα ελάχιστα σωματίδια (παρα μανου ρατζα πραβε σανουγκάτα). Με εξαίρεση τον Βούδα, έναν Μποντισάτβα που κάθεται στην υπέρτατη θέση της Φώτισης ή έναν Μποντισάτβα που είναι έτοιμος να εισαχθεί σε όλα τα Ντάρμα, κανένα άλλο ον [149] δεν κατανοεί αυτόν τον αριθμό, εκτός από μένα και πιθανώς κάποιον σαν κι εμένα, δηλαδή, έναν Μποντισάτβα στην τελευταία του ενσάρκωση που έχει φύγει από το σπίτι του.»

[F 77a] Τότε ο Αρτζούνα ρώτησε, πως θα απαριθμούσες τον αριθμό  εφαρμογή στα ελάχιστα σωματίδια;’ Και ο Μποντισάτβα απάντησε, ‘Επτά ελάχιστα σωματίδια μας κάνουν ένα μικρό σωματίδιο. Επτά μικρά σωματίδια μας κάνουν μας κάνουν ένα σωματίδιο νερού. Επτά υδάτινα σωματίδια μας κάνουν ένα αερομεταφερόμενο σωματίδιο σκόνης. Επτά αερομεταφερόμενα σωματίδια σκόνης μας κάνουν ένα σωματίδιο σκόνης [που βρίσκεται πάνω] σ’ ένα λαγό. Επτά σωματίδια σκόνης [που βρίσκονται πάνω] σ’ ένα λαγό μας κάνουν ένα σωματίδιο σκόνης σ’ ένα πρόβατο. Επτά σωματίδια σκόνης σ’ ένα πρόβατο μας κάνουν ένα σωματίδιο σκόνης σε μια αγελάδα. Επτά σωματίδια σκόνης μιας αγελάδας μας κάνουν ένα αυγό ψείρας. Επτά αυγά ψείρας μας κάνουν έναν σπόρο μουστάρδας. Επτά σπόροι μουστάρδας μας κάνουν ένα σπόρο κριθαριού. Επτά σπόροι κριθαριού μας κάνουν μια άρθρωση δαχτύλου. Δώδεκα αρθρώσεις δαχτύλων μας κάνουν η άκρη του αντίχειρα μέχρι την άκρη του δείκτη. Δύο μετρήματα του αντίχειρα με ένα μέτρημα δείκτη μας κάνουν έναν πήχη. Tέσσερις πήχεις μας κάνουν ένα τόξο(bow). Χίλια τόξα λέγεται πως είναι η απόσταση ακοής στην Μάγκαντα. Τέσσερις φορές η απόσταση ακοής είναι μια λεύγα. Ποιος από σας γνωρίζει ολόκληρο τον αριθμό των ελάχιστων σωματιδίων της λεύγας;’

‘Δεν είμαι σίγουρος γι αυτό’, είπε ο Αρτζούνα. ‘Για να μην μπερδευτούν λοιπόν όσοι έχουν μικρότερη ευφυΐα, σε παρακαλώ εξήγησε μας πόσα ελάχιστα σωματίδια μας κάνουν μια λεύγα.»

Ο Μποντισάτβα εξήγησε: «Μια λεύγα περιέχει 100 δις/μύρια νονίλιον, 30 τετράκις εκ/μύρια, 60 δις/μύρια, 320 εκ/μύρια, 512 χιλιάδες ελάχιστα σωματίδια. Αυτό είναι το άθροισμα των ελάχιστων σωματιδίων μέσα σε μια λεύγα. Στην Τζαμπουντβίπα υπάρχουν 7.000 λεύγες, 8.000 λεύγες στη δυτική ήπειρο Γκοντανίγια, 9.000 λεύγες στην ανατολική ήπειρο Βιντέχα και 10.000 λεύγες στην βόρεια ήπειρο Κούρου.

«Επίσης, στις τέσσερις ηπείρους υπάρχουν ένα δις/μύριο κόσμοι, σαν αυτόν τον κόσμο και ένα δις/μύριο ωκεανοί. [F 77b] [150] Υπάρχουν επίσης ένα δις/μύριο οροσειρές που τους περιβάλλουν, και ένα δις/μύριο εξωτερικές οροσειρές. Παρομοίως υπάρχουν ένα δις/μύριο όρη Μερού, βασιλείς των βουνών.

«Υπάρχουν ένα δις/μύριο θεϊκά πεδία που ανήκουν στους τέσσερις μεγάλους βασιλείς. Υπάρχουν ένα δις/μύριο Πεδια των τριάντα Τριών, ένα δις Πεδία Απαλλαγμένο από Διαμάχες, ένα δις Πεδία της Χαράς, ένα δις Πεδία Τέρπεται με τις Προβολές και ένα δις Πεδία Αξιοποίηση των Προβολών Άλλων.

«Ακόμα ένα δις Πεδία του Μπράχμα, ένα δις πεδία των Ανώτερων Ιερέων του Μπράχμα, ένα δις πεδία της Συνοδείας του Μπράχμα, ένα δις πεδία του Μεγάλου Μπράχμα, ένα δις πεδία του Περιορισμένου Φωτός, ένα δις πεδία του Απεριόριστου Φωτός, ένα δις πεδία του Φωτεινού Παραδείσου, ένα δις πεδία της Περιορισμένης Αρετής, ένα δις πεδία του Παραδείσου της Τέλειας Αρετής, ένα δις πεδία του Ασυννέφιαστου Παραδείσου, ένα δις πεδία του Παραδείσου της Αυξημένης Αρετής, ένα δις πεδία του Παραδείσου του Έξοχου Καρπού, ένα δις πεδία του Παραδείσου Όντα Απαλλαγμένα από Αντιλήψεις, ένα δις πεδία Μη Υωηλού Παραδείσου, ένα δις πεδία του παραδείσου Χωρίς Δυσκοίες, ένα δις πεδία του Υπέρτατου Παραδείσου, ένα δις πεδία του Υπέροχου Παραδείσου, και ένα δις πεδία των Θεών του Ανώτερου παραδείσου. Όλα αυτά ονομάζονται ο μεγάλος τρις χιλιόκοσμος.

«Κάθε κοσμικό σύστημα σε μήκος και πλάτος μετριέται σε εκατοντάδες, χιλιάδες, δεκάδες εκ/μύρια, δις/μύρια, εκατό δις/μύρια κλπ λεύγες, μέχρι τον αριθμό αγκρασάρα. Αντίστοιχα υπάρχει και η μέτρηση των ελάχιστων σωματιδίων. Ο αριθμός αυτών των σωματιδίων μπορεί πράγματι να μετρηθεί, αλλά επειδή είναι απροσμέτρητος, ονομάζεται ανυπολόγιστος. Ο αριθμός των ελάχιστων σωματιδίων που περιέχονται στον μεγάλο τρις χιλιόκοσμο, είναι ακόμα πιο ανυπολόγιστος.»

Όταν ο Μποντισάτβα τέλειωσε την παρουσίαση των υπολογισμών, ο μεγάλος μαθηματικός Αρτζούνα και ολόκληρη η συνάθροιση των Σάκυα, έμειναν εμβρόντητοι και ένοιωσαν μεγάλη ευγνωμοσύνη  και χαρά. Κρατώντας για τον εαυτό τους μόνο ένα από τα ρούχα τους, έδωσαν τα υπόλοιπα ενδύματά τους και τα κοσμήματά τους στον Μποντισάτβα. [F 78a] [151] Έπειτα ο μεγάλος μαθηματικός Αρτζούνα, είπε τα ακόλουθα:

«Εκατό φορές τα δέκα εκα/μύρια μας κάνει ένα δις/μύριο. Παρόμοια τα εκατό δις/μύρια είναι ένα τετράκις εκ/μύριο, το ίδιο και για τα εξάκις εκ/μύρια και το νονίλιον, όμως εγώ παραπέρα δεν γνωρίζω. Έτσι ως προς τα μαθηματικά, η γνώση του απαράμιλλου είναι ανώτερη.

«Επιπλέον, αφού μπορεί και υπολογίζει στη διάρκεια της εκφώνησης του ήχου ΧΟΥΜ όλα τα σωματίδια της σκόνης, τα φύλλα του γρασιδιού, τα δάση, τα βότανα και τις σταγόνες του νερού του τρις χιλιόκοσμου, τι παραπάνω μπορούν να πουν τα πεντακόσια αγόρια;»

Όταν μίλησε έτσι, εκατοντάδες χιλιάδες θεοί και άνθρωποι έβγαλαν εκατοντάδες χιλιάδες κραυγές χαράς και έκπληξης. Από το κέντρο του ουρανού ακούστηκαν θεοί που έλεγαν τα εξής:

«Ο Μποντισάτβα κατανοεί τέλεια, με μια μόνο κίνηση του νου του,

όλες τις κύριες και δευτερεύουσες νοητικές καταστάσεις,

τις αντιλήψεις και τις γνώμες όλων των όντων στους τρεις χρόνους, χωρίς εξαίρεση,

είτε είναι κατώτερες ή ανώτερες, διευρυμένες ή στενές.»

Μ’ αυτόν τον τρόπο, μοναχοί, ηττήθηκαν τα αγόρια Σάκυα και διακρίθηκε μόνο ο Μποντισάτβα. Καθώς κυλούσε η μέρα, ο Μποντισάτβα διάπρεψε σε όλα, στο άλμα, το κολύμπι και το τρέξιμο. Στον ουρανό ψηλά θεοί τραγουδούσαν τα εξής:

«Με ιδιότητες πειθαρχημένης συμπεριφοράς και άσκησης

και τη δύναμη της υπομονής, της πειθαρχίας και της αγάπης

που ανάπτυξε μέσα σε εκατομμύρια κάλπα,

είναι ο ηγέτης που στην πράξη έχει εύκαμπτο σώμα και νου.

Τώρα γίνατε κι εσείς μάρτυρες της γρηγοράδας του. [152]

«Αν και βλέπετε αυτό το εξαίσιο ον εδώ στην πόλη,

μέσα σε μια στιγμή μπορεί να κινηθεί στις δέκα κατευθύνσεις,

για να αποδώσει τιμές στους άπειρους Νικητές,

με μια πληθώρα πολύτιμων λίθων και χρυσού, μέσα στους άπειρους κόσμους.

«Όμως εσείς δεν μπορείτε να αντιληφθείτε το πήγαινε έλα του.

Τέτοια είναι η έκταση των θαυματουργών του δυνάμεων.

Γιατί σας προκαλεί έκπληξη η ικανότητά του;

Απαράμιλλος είναι και θα πρέπει να τον σέβεστε.» [F 78b]

Ο Μποντισάτβα με τις ικανότητές του ήταν ο μόνος που ξεχώρισε. Τότε οι Σάκυα είπαν: «Ο Πρίγκιπας θα πρέπει να εξεταστεί και για τη δύναμή του.» Έτσι, οι πεντακόσιοι νεαροί Σάκυα άρχισαν να παλεύουν μεταξύ τους ενώ ο Μποντισάτβα καθόταν σε μια μεριά. Τότε τριάντα δύο από αυτούς τους νεαρούς πήγαν να αντιμετωπίσουν τον Μποντισάτβα στην πάλη. Πρώτοι πήγαν ο Νάντα και ο Ανάντα που έπεσαν στο έδαφος καθώς δεν μπόρεσαν να αντέξουν τη δύναμη και την λαμπρότητά του. Στη συνέχεια ο Ντεβαντάτα προκάλεσε τον Μποντισάτβα. Αυτός ήταν ένας ματαιόδοξος και αλαζόνας νεαρός, που καμάρωνε για τη δύναμή του και τη σχέση του με τη γενεαλογία των Σάκυα. Στην αρένα που ήταν γεμάτη θεατές, ο Ντεβαντάτα αφού έκανε έναν δεξιόστροφο κύκλο όρμησε στον Μποντισάτβα. Ο Μποντισάτβα όμως παρέμενε ήρεμος και δεν βιάστηκε. Με το δεξί του χέρι άρπαξε τον Ντεβαντάτα κι αφού τον στριφογύρισε τρεις φορές τον πέταξε στο έδαφος. Ο νους του Μποντισάτβα ήταν συνεχώς γεμάτος αγάπη. Το μόνο που ήθελε ήταν να του σπάσει την αλαζονεία κι όχι να του κάνει κακό. γι αυτό και ο Ντεβαντάτα δεν χτύπησε. Τότε ο Μποντισάτβα είπε, ‘Αρκετά μ’ αυτή τη μάχη. Τώρα πρέπει όλοι μαζί να με αντιμετωπίσετε στην πάλη.’ [153] Με ενθουσιασμό τότε όλοι μαζί επιτέθηκαν στον Μποντισάτβα. Όμως, όταν ο Μποντισάτβα τους άγγιζε, δεν άντεχαν το μεγαλείο, τη λαμπρότητα, τη σωματική δύναμη και την αντοχή του και έπεφταν στο έδαφος. Τότε εκατοντάδες χιλιάδες θεοί και άνθρωποι έβγαλαν εκατοντάδες χιλιάδες κραυγές θαυμασμού και χαράς. Οι θεοί από τον ουρανό έριξαν μια βροχή λουλουδιών και είπαν τα εξής: [F n79a]

«Ακόμα κι αν όλα τα αμέτρητα όντα των δέκα κατευθύνσεων

μετατρέπονταν σε πανίσχυρους μηχανορράφους παλαιστές 

και έπεφταν πάνω σ’ αυτόν τον ταύρο μεταξύ των ανθρώπων,

στο έδαφος θα έπεφταν και μόνο με το άγγιγμά του.

« Αν έπιανε στα χέρια του το Μερού, το πιο έξοχο βουνό

τις αδαμάντινες οροσειρές και όλα τα βουνά των δέκα κατευθύνσεων,

θα τα έκανε σκόνη,

γι αυτό ένα ανθρώπινο σώμα χωρίς ουσία, τι το θαυμαστό έχει;

«Μέσα από τη δύναμη της αγάπης του θα εξολοθρεύσει τον Μάρα-

αυτόν τον δυνατό πονηρό παλαιστή-

και όλες τις στρατιές του με τους πεζικάριους και τους ιππείς.

Κάτω από το πιο έξοχο αρχηγό των δέντρων, θα κατακτήσει τον φίλο αυτό του σκότους και γαλήνια θα πραγματώσει την ανυπέρβλητη αφύπνιση.»

Έτσι, παλεύοντας μόνος του Ο Μποντισάτβα βγήκε νικητής. Τότε ο Ντανταπάνι είπε στους νεαρούς Σάκυα: ‘Αφού εξετάστηκε σ’ αυτό, τώρα θα μας επιδείξει την ικανότητα του στην τοξοβολία.’

Στην αρχή ο Ανάντα τοποθέτησε για στόχο του, ένα σιδερένιο τύμπανο [154] δυο φορές την απόσταση ακοής. Έπειτα ο Ντεβαντάτα έβαλε το στόχο του τέσσερις φορές την απόσταση ακοής. Ο Σουνταρανάντα έξι φορές, ο Ντανταπάνι οκτώ φορές και τέλος ο Μποντισάτβα έβαλε για στόχο του, ένα σιδερένιο τύμπανο δέκα φορές την απόσταση ακοής. Πίσω από το τύμπανο έβαλε επτά φοινικόδεντρα και πιο πέρα ακόμα έβαλε την σιδερένια εικόνα ενός αγριόχοιρου. Ο Ανάντα μπόρεσε μόνο να πετύχει τον στόχο που βρισκόταν δυο φορές την απόσταση ακοής και δεν μπόρεσε να ρίξει πιο μακριά. Ο Ντεβαντάτα μπόρεσε να πετύχει μόνο τον στόχο που βρισκόταν τέσσερις φορές την απόσταση ακοής και δεν μπόρεσε να ρίξει πιο μακριά.  Ο Σουνταρανάντα  μπόρεσε μόνο να πετύχει τον στόχο που βρισκόταν έξι φορές την απόσταση ακοής και δεν μπόρεσε να ρίξει πιο μακριά. Ο Ντανταπάνι μπόρεσε μόνο να πετύχει τον στόχο που βρισκόταν οκτώ φορές την απόσταση ακοής [F 79b] και να τον διαπεράσει αλλά δεν μπόρεσε να ρίξει πιο μακριά. Ωστόσο, στα χέρια του Μποντισάτβα, έσπαγαν τα τόξα ή οι χορδές τους. Γι αυτό ο Μποντισάτβα ρώτησε, ‘Μήπως υπάρχει βασιλιά μου στη πόλη κάποιο τόξο που να μπορώ να του περάσω τη χορδή και να αντέχει τη σωματική  μου δύναμη;’ Ο βασιλιάς απάντησε, ‘Ναι γιε μου, υπάρχει.’ Το αγόρι ρώτησε, ‘Που είναι;’ Και ο βασιλιάς απάντησε, ‘Ο παππούς σου γιε μου, λεγόταν Σιμχαχάνου. Αυτός είχε ένα τόξο που τώρα βρίσκεται στο ναό που το τιμούν με θυμιάματα και γιρλάντες. εκτός από αυτόν, κανείς άλλος έκτοτε δεν μπόρεσε να περάσει τη χορδή στο τόξο του, ούτε να την τεντώσει.’ Ο Μποντισάτβα είπε, ‘Θα ήθελα Μεγαλειότατε να φέρουν αυτό το τόξο εδώ για να το δοκιμάσω.’ Έτσι, έφεραν το τόξο στην συνάθροιση και τα νεαρά αγόρια προσπάθησαν  με τη σειρά τους να τεντώσουν το τόξο με όλη τους τη δύναμη, αλλά δεν μπόρεσαν να το κάνουν. Έπειτα έδωσαν το τόξο στον Σάκυα Ντανταπάνι που με όλη του τη δύναμη προσπάθησε να το τεντώσει, αλλά δεν μπόρεσε. Τέλος το έδωσαν στον Μποντισάτβα [155] Το πήρε στα χέρια και καθισμένος οκλαδόν στη θέση του, κρατώντας το με το αριστερό του χέρι, έβαλε τη χορδή με την άκρη του δακτύλου του δεξιού του χεριού. Ενώ έβαζε τη χορδή, ακούστηκε ένας ήχος που διαπέρασε την πόλη Καπιλαβάστου. Οι άνθρωποι της πόλης ανησύχησαν και ρωτούσαν από πού ήρθε αυτός ο ήχος. Κάποιοι είπαν, ‘Αυτός ο ήχος ήρθε από τον Πρίγκιπα Σαρβαρτασίντα που έβαλε χορδή στο τόξο του παππού του.’ Τότε ακούστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες κραυγές ενθουσιασμού και χαράς από εκατοντάδες χιλιάδες θεούς κι ανθρώπους και οι θεοί στον ουρανό είπαν αυτά τα λόγια στον βασιλιά και τον υπόλοιπο κόσμο:

«Με τον ίδιο τρόπο που ο Σοφός τέντωσε το τόξο του

χωρίς να σηκωθεί από τη θέση του [F 80a]

με τέτοια ευκολία και χωρίς αμφιβολία

θα εκπληρώσει το σκοπό του και θα κατακτήσει τις ορδές του Μάρα.»

Έπειτα, μοναχοί, ο Μποντισάτβα πήρε ένα βέλος, τέντωσε το τόξο του και πέταξε το βέλος. Η βολή του ήταν τόσο δυνατή που το βέλος διαπέρασε τους στόχους που είχαν στήσει ο Ανάντα, ο Ντεβαντάτα, ο Σουνταρανάντα και ο Ντανταπάνι. Μετά, αφού το βέλος τρύπησε τον στόχο του, το σιδερένιο τύμπανο που βρισκόταν δέκα φορές την απόσταση ακοής, διαπέρασε τις επτά φοινικιές και το σιδερένιο ομοίωμα του χοίρου πριν τελικώς μπει μέσα στη γη και εξαφανιστεί. Στο σημείο που εξαφανίστηκε το βέλος, σχηματίστηκε ένας κρατήρας που μέχρι τις μέρρες μας ονομάζεται Κρατήρας του Βέλους.  Τότε εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι και θεοί έβγαλαν εκατοντάδες χιλιάδες κραυγές θαυμασμού και χαράς. Έκθαμβη η συνάθροιση των Σάκυα είπε, ‘Πόσο εκπληκτικό! [156] Έχει τέτοια ικανότητα χωρίς να έχει ποτέ του εκπαιδευτεί.’ Οι θεοί απ’ τον ουρανό είπαν στον βασιλιά και στο πλήθος:

«Άνθρωποι εσείς, γιατί είστε κατάπληκτοι; Ξέρετε ποιο είναι το εκπληκτικό;

Θα κάτσει στη γη, στο κάθισμα των προηγούμενων φωτισμένων.

Κρατώντας το τόξο της γαλήνιας παραμονής,

θα ρίξει τα βέλη της απουσίας εαυτού και θα καταστρέψει τους εχθρούς-

τις μολύνσεις, θα κομματιάσει το δίχτυ των θεωρήσεων

και θα επιτύχει την ατάραχη, άσπιλη και απαλλαγμένη από δυστυχία

υπέρτατη Φώτιση.»

Μετά από αυτά τα λόγια , οι θεοί πλησίασαν τον Μποντισάτβα και τον έραναν με θεϊκά λουλούδια. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Μποντισάτβα υπερτερούσε σε όλες τις κύριες όψεις των κοσμικών τεχνών και σε όλες τις ασκήσεις ξεπερνούσε θεούς κι ανθρώπους. Υπερτερούσε στο άλμα καθώς και στην γραφή, στο μέτρημα με τα δάκτυλα, στη σύνθεση, στην αριθμητική, στην πάλη, στην τοξοβολία, στο τρέξιμο, στην κωπηλασία, στο κολύμπι, στην ανάβαση ελέφαντα, στην ιππασία, στο οδήγημα άμαξας, στη τέχνη του τόξου και του βέλους, [F 80b], στην ισορροπία και την δύναμη, στον ηρωισμό, στη γυμναστική, στο οδήγημα ελέφαντα, στο πέταγμα λάσου, στην εμφάνιση, εξάπλωση, υποχώρηση, στο άρπαγμα με το χέρι, με το πόδι, με τη κορφή του κεφαλιού, στο κόψιμο, στο σκίσιμο, στο σπάσιμο, στο τρίψιμο, στο χτύπημα του στόχου χωρίς να προκαλείται τραύμα, στη στόχευση των ζωτικών σημείων, στο χτύπημα του στόχου από το άκουσμα του στόχου, στο δυνατό χτύπημα, στο παιγνίδι των ζαριών, στη σύνθεση ποίησης, πρόζας, στη ζωγραφική, στο δράμα, στη δραματική τέχνη, στην ανάλυση τεχνικής, στην παρακολούθηση της ιερής φωτιάς, στο παίξιμο του λαούτου και άλλων μουσικών οργάνων, στο χορό, το τραγούδι, την ψαλμωδία, την αφήγηση ιστοριών, την κωμωδία, στον χορό κάποιας μουσικής, στον δραματικό χορό, στη διακωμώδηση, στη δημιουργία γιρλαντών, στο δρόσισμα με βεντάλια, στη βαφή πολύτιμων λίθων και υφασμάτων, στη δημιουργία οπτικών ψευδαισθήσεων, στην ανάλυση ονείρων, στα κελαιδίσματα των πουλιών, στην ανάλυση των γυναικών, των αντρών, των αλόγων, των ελεφάντων, των βοοειδών, των κατσικών, των αρνιών και των σκυλιών, στις τελετές και το αντίστοιχο λεξιλόγιο, στις αποκαλυπτικές γραφές, τις αρχαίες ιστορίες, την ιστορία, τις Βέδες, τη γραμματική, την ετυμολογία, τα φωνητικά, τις μετρήσεις και την σύνθεση, τους κανόνες των τελετών, την αστρολογία, το φιλοσοφικό σύστημα των Σάμκυα, το φιλοσοφικό σύστημα της Γιόγκα, τις τελετές, την τέχνη των εταίρων, το φιλοσοφικό σύστημα Βαϊσέσικα, τα οικονομικά, την ηθική, τα υδραυλικά, τη γνώση για τους ημίθεους, για τα game ζώα, των ήχων των πουλιών, τη λογική, της υδρομηχανικής, την τέχνη της κηροπλαστικής, της ραπτικής, της καλαθοπλεκτικής, του κοψίματος φύλλων και της αρωματοποιίας. [F 81a] [157] Όταν όλα αυτά ξεκαθαρίστηκαν, τότε ο Σάκυηα Ντανταπάνι αποφάσισε να δώσει την κόρη του Γκόπα στον Μποντισάτβα. Ο βασιλιάς Σουντοντάνα της ζήτησε και επίσημα να παντρευτεί τον Μποντισάτβα. Έπειτα για να εναρμονιστεί με τις κοσμικές συμβάσεις, ο Μποντισάτβα βρέθηκε ανάμεσα σε 84.000 γυναίκες και έδειξε ευχαρίστηση συμμετέχοντας σε ερωτικά παιγνίδια. Μεταξύ αυτών των γυναικών, η Γκόπα τιτλοφορήθηκε ως η πρώτη σύζυγος. Επειδή όμως η Γκόπα, το κορίτσι Σάκυα δεν κάλυπτε το πρόσωπό της όταν έβλεπε την πεθερά ή τον πεθερό της, ή άλλο μέλος του εσωτερικού κύκλου, κατακρίθηκε από τους ανθρώπους οι οποίοι έλεγαν, ‘Μια νέα σύζυγος πρέπει να είναι καλυμμένη, όμως αυτή είναι συνεχώς ακάλυπτη.’ Η Γκόπα άκουσε τη φήμη αυτή και είπε σε όλους τους ανθρώπους του εσωτερικού κύκλου:

«Ένα ευγενές ον λάμπει όταν είναι ακάλυπτο,

είτε κάθεται, στέκεται ή περπατάει,

σαν τον πολύτιμο λίθο ακτινοβολεί

λαμπρό στην κορφή μιας βάσης.

«Καθώς πηγαίνει το ευγενές ον λάμπει

το ίδιο λάμπει και όταν το ευγενές ον έρχεται.

Όταν σηκώνεται ή κάθεται, το ευγενές ον λάμπει.

«Όταν μιλάει το ευγενές ον, λάμπει,

το ευγενές ον λάμπει κι όταν ακόμα σιωπά,

όπως κάνει το αηδόνι όταν το βλέπουν ή το ακούν.

«Αυτός που είναι γεμάτος ιδιότητες που τον κοσμούν,

είτε φοράει ενδύματα από χορτάρι κούσα, ρούχα κακής ποιότητας

ή το σώμα του είναι ισχνό,

λάμπει με την ακτινοβολία του. [158]

      

«Ο ευγενής που δεν έχει καμία αρνητικότητα,

λάμπει διαρκώς

ενώ το ανώριμο ον που κάνει αρνητικές πράξεις

δεν λάμπει ποτέ ότι κι αν φορέσει.

«Όσοι έχουν γλυκό λόγο αλλά αρνητικότητα στη καρδιά,

είναι σαν ένα βάζο με δηλητήριο που πάνω πάνω έχει νέκταρ.

Μέσα τους είναι σκληροί σαν μια άγρια πέτρα.

Η συντροφιά μ’ αυτούς είναι σαν να χαϊδεύεις μια οχιά.

«’Όλοι  προσεγγίζουν και τιμούν τους αληθινά ευγενείς

σαν μια ομαλή ιερή όχθη, που μπορεί όλους να τους συντηρεί.

Τα ευγενή όντα είναι σαν ένα βάζο γεμάτο με γάλα και γιαούρτι,

[F 81b] Είναι εξαιρετικά ευοίωνο να είσαι μάρτυρας μιας τέτοιας αγνής φύσης.

«Είναι πολύ ευνοϊκό να διακρίνεις

όσους απόφυγαν τους αρνητικούς φίλους

και τώρα περιβάλλονται από πνευματικούς φίλους,

όσους αποκήρυξαν τις αρνητικές πράξεις βαδίζουν με την διδασκαλία του Βούδα.

«Όσοι ελέγχουν το σώμα τους, ελέγχουν και τα σφάλματα του σώματος.

Όσοι ελέγχουν τον λόγο τους, δεν συγχέουν τα λόγια τους.

Όσοι ελέγχουν τις αισθήσεις τους είναι νοητικά ψύχραιμοι και γαλήνιοι.

Για ποιο λόγο να καλυφθεί το πρόσωπο τέτοιων όντων;

«Κάποιες μπορεί να είναι σκεπασμένες με χιλιάδες στολίδια

αλλά ο νους τους να μην έχει καμία αιδώ ούτε σεμνότητα,

κι αν δεν έχουν καμία καλή ιδιότητα ούτε αληθή λόγο,

τότε είναι σαν να περιφέρονται στον κόσμο πιο γυμνές κι απ’ τις γυμνές. [159]

«Υπάρχουν κι αυτές που καλύπτουν τον νου τους και συγκρατούν τις αισθήσεις τους,

που είναι ικανοποιημένες στο γάμο τους και δεν λαχταρούν κάτι άλλο.

Όταν λάμπουν άσκεπες σαν τον ήλιο και φεγγάρι,

για πιο λόγο να καλύψουν το πρόσωπό τους;

«Επιπλέον οι μεγάλοι σοφοί που γνωρίζουν τον νου των άλλων

και όλοι οι θεοί γνωρίζουν τις σκέψεις μου.

Γνωρίζουν την  πειθαρχία μου, τις ιδιότητες, τη συγκράτησή μου και την προσοχή μου.

Γιατί λοιπόν να καλύψω το πρόσωπό μου;»

Όταν ο βασιλιάς Σουντοντάνα άκουσε αυτόν τον ένθερμο λόγο της Γκόπα, μοναχοί, ένοιωσε χαρά και ικανοποίηση και αγαλλίασε. Της πρόσφερε υπέροχα βαμβακερά υφάσματα που είχαν πάνω τους πολλά είδη πετραδιών, της έδωσε ακόμα ένα μαργαριταρένιο μενταγιόν που η αξία του έφτανε τα εκατό δις/μύρια ασημένια νομίσματα και μια χρυσή γιρλάντα με κόκκινα μαργαριτάρια. Έπειτα ο βασιλιάς είπε: «Όπως ο γιος μου κοσμείται με τις καλές ιδιότητες έτσι και η γυναίκα του ακτινοβολεί με τις δικές της. Σαν την ένωση του βουτύρου με το εξευγενισμένο βούτυρο είναι η συνάντηση των δυο αυτών έξοχων όντων.»

 Έτσι ολοκληρώνεται το 12^ο  Κεφάλαιο - Επιδεξιότητα στις Τέχνες

Πρόχειρη μετάφραση Κ. Χοχλάκη

---

[1] nonillion-10 εις την τριακοστή ή την πεντηκοστή τετάρτη δύναμη (Wikipedia)