Τρίτη 3 Μαρτίου 2020

Η Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα που ονομάζεται Δοξασμένο Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως. 2ο μέρος, κεφάλαια 13-21


Η Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα που ονομάζεται
Δοξασμένο Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.

2ο μέρος, κεφάλαια 13-21
Σημειώσεις Μεταφραστών
Τα οφέλη της Σούτρα του Χρυσού Φωτός (απο τον Λάμα Ζόπα Ρίνποτσε)
Ερωτήσεις-Απαντήσεις

Κεφάλαιο 13ο

Το κεφάλαιο για τον Σουσαμπάβα

Όταν έγινα βασιλιάς Τσακραβαρτίν,
πρόσφερα τη γη με τους ωκεανούς της
τις τέσσερις ηπείρους της γεμάτες με πετράδια,
σε όλους τους Βούδες του παρελθόντος.

Εγκατέλειψα κάθε τι αγαπημένο και προσφιλές,
για να αναζητήσω τέλεια το νταρμακάγια.
Για κάλπα, έδωσα ακόμα και την πολύτιμη ζωή μου,
όπως έκανα αμέτρητα κάλπα πριν,
κατά την βασιλεία του Σουγκάτα Ρατνασικίν
Αφού ο Σουγκάτα πέρασε στη νιρβάνα
εμφανίστηκε ο βασιλιάς με το όνομα Σουσαμπάβα.
Αναγνωρίστηκε ως Τσακραβαρτίν,
κυρίαρχος των τεσσάρων ηπείρων,
βασίλεψε στη γη και τους ωκεανούς.

Μια μέρα ο καλός βασιλιάς κοιμήθηκε
στο παλάτι με το όνομα Τζινεντραγκόσα.
Στο όνειρό του άκουσε για τις αρετές του Βούδα.
Στη μέση του ονείρου του, είδε καθαρά
τον δάσκαλο του Ντάρμα Ρατνοτσάγυα,
που έλαμπε μέσα στις ακτίνες του ήλιου
και δίδασκε συνεχώς την Βασίλισσα των Σούτρα.

Τότε ο βασιλιάς αυτός ξύπνησε απ τον ύπνο,
και όλο του το σώμα ξεχείλιζε ευχαρίστηση.
Βγήκε έξω απ το παλάτι εκστατικός
και πλησίασε την έξοχη συνάθροιση των μαθητών.

Αφού έκανε προσφορές στους ακόλουθους του Νικητή,
ρώτησε για τον δάσκαλο του Ντάρμα Ρατνοτσάγυα:
‘Που είναι ο μοναχός Ρατνοτσάγυα, ο κάτοχος της αρετής
μέσα σ΄ αυτήν την συνάθροιση της Σάνγκα;’

Εκείνη τη περίοδο ο Ρατνοτσάγυα
είχε καταφύγει σε μια άλλη σπηλιά,
και καθισμένος άνετα, απάγγελνε και στοχαζόταν
στη Βασίλισσα των Σούτρα.

Τότε είδαν τον βασιλιά Ρατνοτσάγυα,
τον μοναχό που διδάσκει το Ντάρμα,
να κάθεται σε άλλο μέρος μέσα στη σπηλιά,
αστράφτοντας από μεγαλοπρέπεια, λάμψη και δόξα.

Εδώ, ο Ρατνοτσάγυα ο δάσκαλος του Ντάρμα
διατηρούσε το βαθύ επίπεδο της βασιλικής δραστηριότητας.
Δίδασκε πάντοτε για την Βασίλισσα των Σούτρα
που ονομάζεται το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.

Ο βασιλιάς Σουσαμπάβα,
αφού υποκλίθηκε στα πόδια του Ρατνοτσάγυα, είπε τα εξής:
‘Εσύ με το πρόσωπο που μοιάζει της πανσελήνου,
δίδαξέ με την Βασίλισσα των Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.’

Ο Ρατνοτσάγυα, δέχτηκε το αίτημά του,
διαβεβαιώνοντας τον βασιλιά Σουσαμπάβα πως θα διδάξει,
και οι θεοί του τρισχιλιόκοσμου
αγαλλίασαν από ευχαρίστηση.

Τότε ο βασιλιάς των ανθρώπων
ράντισε το καθαρό και εξαιρετικά υπέροχο εκείνο μέρος
με πολύτιμο νερό και αρωματισμένο νερό επίσης.
Έρανε το έδαφος με λουλούδια και έστησε ένα θρόνο.

Στόλισε το θρόνο με ομπρέλες,
νικηφόρα λάβαρα και χιλιάδες φούντες,
ράντισε το θρόνο
με πολύχρωμη πούδρα σανταλόξυλου.

Οι θεοί και οι νάγκα, οι ασούρα κι οι κιννάρα,
οι βασιλιάδες γιάκσα και οι μαχοράγκα,
σκόρπισαν στο θρόνο
θεϊκά λουλούδια μανταράβα.

Ασύλληπτα αμέτρητοι ντέβα,
καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια θεοί,
διψασμένοι για Ντάρμα, έραναν τον Ρατνοτσάγυα
καθώς άφηνε τη σπηλιά του, με λουλούδια απ το δέντρο σάλα[21].

Ο μοναχός Ρατνοτσάγυα που δίδασκε το Ντάρμα,
αφού πλύθηκε καλά και έβαλε καθαρά ρούχα,
πλησίασε εκείνο το θρόνο
και ενώνοντας τα χέρια του υποκλίθηκε.

Οι βασιλείς των θεών, οι θεές και οι θεοί από τον ουρανό ψηλά,
σκορπούσαν λουλούδια μανταράβα και γέμιζαν τον ουρανό
με μουσική που αντηχούσε από πλήθος
εκατοντάδων χιλιάδων οργάνων.

Τότε ο μοναχός Ρατνοτσάγυα που δίδασκε το Ντάρμα,
θυμήθηκε τους εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια Βούδες των δέκα κατευθύνσεων.
Ανέβηκε στο θρόνο και κάθισε εκεί,
μετά γέννησε στη καρδιά του αγάπη για όλα τα όντα.
Το πνεύμα του ελέους εμφανίστηκε μέσα του τέλεια
και δίδαξε τη Σούτρα αυτή στον βασιλιά Σουσαμπάβα.

Ο βασιλιάς ένωσε τα χέρια του, υποκλίθηκε
και ευχαριστήθηκε.
Συγκινημένος με το Ντάρμα, τα μάτια του γέμισαν με δάκρυα
κι όλο του σώμα γέμισε ευδαιμονία.

Τότε ο βασιλιάς Σουσαμπάβα,
για να τιμήσει αυτή τη Σούτρα,
πήρε στα χέρια του το τσινταμάνι[22], τον άρχοντα των πετραδιών,
κι έκανε αυτή την αφιέρωση για το όφελος όλων των όντων.

‘Είθε να πέσει στη Τζαμπουντβίπα τώρα,
βροχή από στολίδια των επτά πετραδιών και αμέτρητα πλούτη
που φέρνουν τη γαλήνη και την ευημερία
στα όντα αυτού του κόσμου.’

Λο! Στις τέσσερις ηπείρους
έπεσε βροχή από επτά πετράδια.
Βραχιόλια, περιδέραια και σκουλαρίκια,
καθώς και τροφή, ποτά και ενδύματα.

Ο βασιλιάς Σουσαμπάβα είδε αυτόν τον καταρράκτη
από στολίδια που έπεσε στη Τζαμπουντβίπα
και έθεσε τις γεμάτες πετράδια τέσσερις ηπείρους
υπό την προσταγή του Ρατνασικίν.

Εγώ, ο Τατάγκατα Σακυαμούνι,
ήμουν ο βασιλιάς Σουσαμπάβα,
που εκείνη την ώρα εγκατέλειψα εντελώς
τις τέσσερις ηπείρους και τα στολίδια τους.

Ο Τατάγκατα Ακσόμπια ήταν ο Ρατνοτσάγυα,
ο μοναχός που δίδασκε το Ντάρμα,
αυτός που δίδαξε καλώς
τη Σούτρα αυτή στον βασιλιά Σουσαμπάβα.

Την ώρα εκείνη που άκουσα τη Σούτρα
αγαλλίασα πολύ μ’ αυτό.
Εξ αιτίας αυτής της πολύ ενάρετης πράξης,
της ακρόασης και αγαλλίασης με το Ντάρμα,
απέκτησα αυτό το σώμα με την χρυσή άλω,
που είναι προικισμένο με τα σημάδια εκατοντάδων αρετών.

Είναι όμορφο όταν το βλέπεις και μαγεύει τα μάτια,
δίνει ευχαρίστηση σε χιλιάδες εκατομμύρια θεούς.
Όταν τα όντα το βλέπουν
αποκτούν πάντοτε ένα σώμα χαράς.

Έγινα βασιλιάς Τσακραβαρτίν
για ενενήντα εννέα δισεκατομμύρια κάλπα.
Και για αμέτρητα εκατοντάδες χιλιάδες κάλπα
κυβέρνησα σαν κατώτερος θεός.
Έγινα Σάκρα[23]για αμέτρητα κάλπα
και παρομοίως Μπράχμα με τον γαλήνιο νου.
Βρήκα τις ασύλληπτες δέκα δυνάμεις
των οποίων η έκταση παραμένει αμέτρητη.
Το ίδιο είναι και η συσσώρευση της αρετής
που αποκτήθηκε από την ακρόαση αυτής της Σούτρα και την μετέπειτα αγαλλίαση.
Όπως επιθυμούσα, ολοκλήρωσα την τέλεια αφύπνιση.
Πραγμάτωσα το ανυπέρβλητο σώμα του νταρμακάγια.

  ‘Έτσι τελειώνει το δέκατο τρίτο κεφάλαιο, το Κεφάλαιο για τον Σουσαμπάβα από τη Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.

Κεφάλαιο 14ο

Το κεφάλαιο για την Προστασία που ονομάζεται Καταφύγιο των Γιάκσα

«Σρι, μεγάλη θεά, ο αφοσιωμένος γιος ή κόρη ευγενούς οικογένειας που επιθυμεί να κάνει ασύλληπτα μεγάλες και εκτενείς προσφορές πόρων και ενδυμάτων, προς τους Βούδες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος και είναι πρόθυμος να γνωρίσει την βαθιά κατάσταση των Βούδα του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, θα πρέπει να ακούσει με πλήρη βεβαιότητα, συγκεντρωμένο νου και προσηλωμένη ακοή, την Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως, στο μέρος όπου διδάσκεται εκτενώς, είτε είναι μοναστήρι είτε απομόνωση στο δάσος.»

Στη συνέχεια ο Τατάγκατα, ο Υπερβατικός Νικητής, για να αναλύσει περισσότερο αυτό το σημείο, είπε τους εξής στίχους:

Αυτός που επιθυμεί να κάνει
ασύλληπτες προσφορές σε όλους τους Βούδες,
και που επιθυμεί να γνωρίσει
την βαθιά κατάσταση των Τατάγκατα,
πρέπει να πάει σε εκείνο το μέρος-
είτε είναι μοναστήρι ή κατοικία-
όπου η ανυπέρβλητη Σούτρα διδάσκεται.

Η Σούτρα αυτή είναι ασύλληπτη,
επειδή είναι ατέλειωτος ο ωκεανός της αρετής της.
Απελευθερώνει όλα τα όντα
από τους ατέλειωτους ωκεανούς δυστυχίας.

Δεν έχω δει την αρχή,
το μέσον ούτε το τέλος αυτής της Σούτρα.
Αυτή η Σούτρα είναι πολύ εμβριθής,
επειδή δεν μπορεί να συγκριθεί με κάτι.
Ίσα με αυτήν δεν είναι ούτε οι κόκκοι της άμμου του Γάγγη,
στη γη και στους ωκεανούς,
ούτε τα άτομα στον ουρανό.

Καθώς θα μπαίνει στη σφαίρα της πραγματικότητας,
θα πρέπει να μπει εκείνη τη στιγμή,
επειδή εκεί μέσα υπάρχει μια στούπα
που η φύση της είναι το νταρμαντάτου,
αμετάβλητο και βαθύ.

Εκεί μέσα, θα αντικρύσει τον Βούδα Σακυαμούνι
να διδάσκει αυτή τη Σούτρα με μια γοητευτική μελωδική φωνή.
Από εκεί και πέρα θα γνωρίζει πως:
όποιος ακούει αυτή τη Σούτρα
συσσωρεύει αμέτρητη αρετή.
Ως εκ τούτου, για απίστευτα αμέτρητα δεκάδες εκατομμύρια κάλπα
θα βιώνουν τις απολαύσεις θεών και ανθρώπων.

Καθώς θα μπαίνει
στο μοναστήρι αυτό ή στην κατοικία,
οι αρνητικές του πράξεις θα εξαφανιστούν.
Αυτοί που θα μπορέσουν να διασχίσουν
εκατοντάδες λεύγες που τις περιστοιχίζουν λάκκοι φωτιάς
και αντέξουν μεγάλες δυσκολίες για να ακούσουν αυτή τη Σούτρα,
θα απαλλαχτούν αμέσως
από τα κακά όνειρα και τους αρνητικούς οιωνούς,
τις επιδράσεις των αστεριών και των πλανητών,
τα τρομερά μάγια και τους δαίμονες.

Μπαίνοντας στο μοναστήρι ή στην κατοικία,
θα πρέπει να τοποθετήσει εκεί
ένα θρόνο που μοιάζει με λωτό,
όπως του αποκαλύφτηκε σε όνειρο.

Καθισμένος στο θρόνο αυτό
θα πρέπει να διδάξει εκτενώς τη Σούτρα αυτή.
Θα πρέπει να διαβάσει αυτό που είναι γραμμένο
και έτσι να το κατανοήσει.

Κατεβαίνοντας από το θρόνο αυτό,
αν και θα πρέπει να πάει σε άλλο μέρος,
θαύματα θα ειδωθούν
πάνω σ’ αυτόν το θρόνο.

Κάποιες φορές θα φανερωθεί
η μορφή του Ντάρμα δάσκαλου.
Κάποιες άλλες, μορφές Βούδα και Μποντισάτβα
θα ειδωθούν.

Μερικές φορές η μορφή του Σαμανταμπάντρα,
και παρόμοια η μορφή του Μαντζούσρι,
και σε κάποιες περιστάσεις και του Μαϊτρέγια
θα εμφανιστούν πάνω στο θρόνο αυτό.

Κάποιες φορές, φως μόνο θα υπάρχει.
Κάποιες φορές θα υπάρχουν θεοί,
που για λίγες στιγμές μόνο θα φαίνονται
και αόρατοι θα γίνονται ξανά.

Οι Βούδες, που επαινούνται όταν τους βλέπουν,
φέρνουν την επιτυχία παντού.
Τα σιτηρά κι οι οιωνοί εξαιρετικής καλοτυχίας
είναι μαγικές δημιουργίες των Βούδα.

Εξασφαλίζουν νίκη, φήμη και δόξα.
Αποτρέπουν τους βίαιους αντιπάλους,
κατατροπώνουν τις ξένες στρατιές εντελώς,
καταστρέφουν τους εχθρούς,
φέρνουν τη νίκη στο πόλεμο.
Γαληνεύουν κάθε άσχημο όνειρο.
εξαφανίζουν τις αρνητικές πράξεις
και γαληνεύουν όλες τις μη θετικές πράξεις.

Ολόκληρη η Τζαμπουντβίπα
θα αντηχεί από τη φήμη του.
Οι εχθροί του θα κατατροπωθούν εντελώς
κι οι αντίπαλοί του θα εξαφανιστούν τελείως.

Θα απέχει εντελώς από τις αρνητικές πράξεις.
Νικητήριος στη μάχη
δεν θα έχει κανέναν εχθρό
και θα είναι γεμάτος υπέρτατη χαρά.

Ο βασιλιάς Μπράχμα, ο Σάκρα και οι προστάτες του κόσμου,
καθώς και οι άρχοντες των Τριάντα Τριών,
ο Σαμτζνάγυα, ο επικεφαλής κατακτητής,
και ο Βατζραπάνι, ο άρχοντας των γιάκσα,
ο Αναβατάπτα ο άρχοντας των νάγκα,
ο Σαγκάρα και οι άρχοντες ασούρα,
οι άρχοντες των κινάρα,
και επίσης οι άρχοντες των γκαρούντα,
αυτοί οι ηγέτες και άλλοι
και όλοι οι θεοί επίσης,
θα έρθουν να λατρέψουν χωρίς τελειωμό
την ασύλληπτη στούπα του νταρμαντάτου.

Καθώς θα αντικρίζουν όντα άξια σεβασμού,
θα γεμίζουν μεγάλη αγαλλίαση.
Όλοι οι ένδοξοι άρχοντες των θεών
αυτά θα λένε για τους ίδιους και μεταξύ τους.
‘Κοιτάξτε όλους αυτούς που είναι προικισμένοι
με αρετή, μεγαλείο και δόξα!
Άνθρωποι με πρωταρχική αρετή-
η πίστη τους υπερβαίνει την πεποίθηση-
ήρθαν σ’ αυτό το μέρος
για να ακούσουν την βαθιά Σούτρα.

Τιμούν τη στούπα του νταρμαντάτου,
εμπνεόμενοι από έλεος για τον κόσμο.
Εργάζονται για το όφελος των όντων.
Είναι οχήματα για την ουσία
αυτού του Ντάρμα που είναι βαθύ.

Μπαίνοντας στη σφαίρα της πραγματικότητας
μέσα σ’ αυτή την Σούτρα, τέλεια φτάνουν.
Όσοι ακούν την ανυπέρβλητη ιδιότητα,
το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως,
έχουν ευχαριστήσει σε προηγούμενες εποχές
εκατοντάδες χιλιάδες Βούδα.

Μέσα από αυτές τις ρίζες αρετής,
όσοι άκουσαν αυτή τη Σούτρα,
θα προστατεύονται τέλεια
στις τέσσερις κατευθύνσεις και σε όλα τα μέρη,
από τους βασιλείς των θεών και τη Σαρασβάτι,
τη Σρι και τον Βαϊσραβάνα,
από τους τέσσερις βασιλείς
με τους εκατοντάδες χιλιάδες γιάκσα
που κατέχουν θαυματουργικές δυνάμεις και μεγάλη δύναμη.

Ο Ίντρα, ο Σόμα και ο Γιάμα,
ο Βάγυου, ο Βαρούνα και ο Σκάντα, ο Βίσνου και η Σαρασβάτι,
ο Πρατζαπάτι και ο Χουτασάνα-
αυτοί οι προστάτες του κόσμου,
οι παντοδύναμοι που επισκιάζουν κάθε εχθρό,
θα προσφέρουν την προστασία τους μέρα και νύχτα, χωρίς να αποτυγχάνουν,
σε αυτούς που έχουν ακούσει αυτή τη Σούτρα.

Ο Ναραγυάνα κι ο Μαχεσβάρα,
οι δυο αυτοί πανίσχυροι γιάκσα άρχοντες,
οι εικοσιοκτώ άλλοι που οδηγούνται απ τον Σαμτζνάγυα
και εκατοντάδες χιλιάδες γιάκσα
κατέχοντας μεγάλη δύναμη και υπερφυσικές δυνάμεις,
θα προστατεύσουν από το φόβο και τον τρόμο
όσους έχουν ακούσει τη Σούτρα αυτή.

Ο άρχοντας των γιάκσα Μανιμπάντρα,
καθώς κι ο Πουρναμπάντρα,
ο Κουμπίρα και ο Αταβάκα,
ο Πινγκάλα κι ο Καπίλα επίσης-
καθένας απ’ τους άρχοντες των γιάκσα
μαζί με τους πεντακόσιους γιάκσα,
θα προστατεύσουν
όσους έχουν ακούσει τη Σούτρα αυτή.

Ο γκαντάρβα Τσιτρασένα,
ο βασιλιάς των νικητών Τζιναρσάμπα,
ο Μανικάντα και ο Νικάντα,
κι ο Βαρσαντιπάτι επίσης,
ο Μαχαγκράσα κι ο Μαχακάλα,
μαζί με τον Σουβαρνακέσα,
τον Παντσίκα και τονΤσαγκαλαπάντα,
τον Μαχαμπάγκα, τον Πραναλίν και τον Νταρμαπάλα,
τον Μαρκάτα και τον Βάλι,
τον Σουτσιρόμα και τον Σουρυαμίτρα,
ο Ρατνακέσα επίσης,
ο Μαχαπραναλίν και ο Νακούλα,
μαζί με τον Καμασρέστα και τον Τσαντάνα,
τον Ναγκαγυάνα και τον Χαϊμαβάτα,
και παρομοίως ο Σαταγκίρι-
τα παντοδύναμα αυτά όντα που συντρίβουν κάθε εχθρό,
θα προστατέψουν με τους υπερφυσικούς τους άθλους
όσους έχουν ακούσει τη Σούτρα αυτή.

Ο άρχοντας των νάγκα Αναβατάπτα,
καθώς κι ο Σαγκάρα επίσης,
οι Μουτσιλίντα και Ελαπάτρα,
Νάντα και Ουπαναντάκα,
μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες νάγκα
που κατέχουν υπερφυσικές δυνάμεις,
θα προστατέψουν από το φόβο και τον τρόμο
όσους έχουν ακούσει τη Σούτρα αυτή.

Ο Μπάλι, ο Ράχου και ο Ναμουτσί,
καθώς και ο Βεματσίτρα και ο Σαμβάρα,
ο Πραχλάντα και ο Καρασκάντα,
καθώς και οι άρχοντες των ασούρα
με τη συνοδεία από εκατοντάδες χιλιάδες ασούρα που κατέχουν
μεγάλη δύναμη και υπερφυσικές δυνάμεις
θα προστατέψουν από το φόβο και τον τρόμο
όσους έχουν ακούσει τη Σούτρα αυτή.

Η μητέρα των μπούτα Χαρίτι,
μαζί με τους πεντακόσιους γιούς της,
θα τους προστατεύει
είτε στέκονται, κάθονται ή κοιμούνται.

Ο Τσάντα κι ο Τσανταλίκα,
καθώς και η γιακσίνι Τσαντίκα,
η Κούντι κι η Κουταντάντι-
που κλέβουν τη λάμψη από τα όντα-
οι παντοδύναμες, που συντρίβουν τους άλλους,
που κατέχουν υπερφυσικές δυνάμεις,
θα προστατεύουν στις τέσσερις κατευθύνσεις
όσους έχουν ακούσει τη Σούτρα αυτή.

Η Σαρασβάτι οδηγώντας αμέτρητες θεές,
παρομοίως η Σρι κλπ.,
θεότητες των φρούτων, του δάσους και της σοδειάς,
όσες κατοικούν στις στούπες, στα δέντρα και στα πάρκα,
η θεότητα του αέρα και όλες οι θεότητες εδώ,
αυτές οι θεές καθώς και η ίδια η Θεά της Γης,
με ξέχειλο το νου τους από χαρά, θα προστατέψουν
όσους έχουν ακούσει τη Σούτρα αυτή.

Θα φέρουν μακροζωία, χρώμα και
δύναμη στα όντα αυτά.
Θα είναι κοσμημένα
με μεγαλείο, αρετές και δόξα.
Θα γαληνέψουν τις επιρροές των άστρων και των πλανητών,
θα εξαλείψουν την κακοτυχία, τις αρνητικές πράξεις και τους εφιάλτες.

Η ίδια η Θεά της Γης,
παντοδύναμη και πάντα εμβριθής,
είναι εντελώς ικανοποιημένη από την ουσία
της Βασίλισσας των Ένδοξων Σούτρα, του Ανυπέρβλητου Χρυσού Φωτός.

Η ισχύς της γης,
έξι εκατομμύρια, οκτακόσιες χιλιάδες λεύγες
θα μεγαλώσει τόσο πολύ όσο είναι η βάτζρα βάση.
Η δυνατή αυτή αίσθηση θα την διαπεράσει
για εκατό λεύγες προς τα κάτω.
Μέσω της δύναμης από την ακρόαση της Σούτρα αυτής,
επιστρέφοντας προς τα πάνω,
θα κάνει την επιφάνεια εντελώς λαμπερή.

Όλοι αυτοί οι θεοί κι οι θεές
θα ικανοποιηθούν επίσης από την ουσία
της Βασίλισσας των Ένδοξων Σούτρα,
του Ανυπέρβλητου Χρυσού Φωτός.

Θα αποκτήσουν λαμπερό δέρμα,
θα είναι γαλήνιες, ικανοποιημένες και παντοδύναμες.
Ικανοποιημένες από την ποικιλία των γεύσεων, οι θεότητες των καρπών, των σοδειών και των δασών όλης της Τζαμπουντβίπα,
θα γεμίσουν με μεγάλη ευχαρίστηση.

Ευχαριστημένες από την ουσία αυτής της Σούτρα,
θα διασφαλίσουν την ανάπτυξη των καρπών και των σοδειών,
τις ποικιλίες διαφόρων λουλουδιών
και την πληθώρα των καρποφόρων δέντρων.

Όλα τα πάρκα, όλα τα δάση και όλα τα καρποφόρα δέντρα
θα ανθίσουν με αρωματικά λουλούδια.
Σ’ αυτή τη γη, θα αναπτυχθούν όλα τα είδη δέντρων και θάμνων,
που θα κοσμούνται από άνθη και θα είναι κατάφορτα από καρπούς.

Σε όλη τη Τζαμπουντβίπα, αμέτρητες νεαρές νάγκα-
με νου γεμάτο από απέραντη ευτυχία-
θα πλησιάσουν λίμνες λωτών και θα φυτέψουν εκεί πολλούς λωτούς,
νυχτολούλουδα, μπλε και άσπρα.

Ο ουρανός θα είναι καθαρός
χωρίς καπνούς και πολλά σύννεφα.
Ελεύθερος από σκοτάδι και σκόνη,
κάθε κατεύθυνση θα λάμπει δυνατά από φως.

Οι χιλιάδες ακτίνες φωτός του ήλιου,
όμορφες σε πλέγμα φωτός,
με εξαιρετικά μεγάλη λάμψη
θα προβάλλουν σ’ αυτή τη γη.

Ο ευγενής ήλιος, ο γιός των θεών
που κατοικεί στο παλάτι του χρυσού Τζαμπουνάντα,
θα ικανοποιηθεί βαθιά από τη Σούτρα αυτή.
Με μεγάλη ευχαρίστηση, ο μεγαλοπρεπής ήλιος
θα εμφανιστεί στην Τζαμπουντβίπα
με άπειρα πλέγματα φωτός
να λάμπουν πάνω σε κάθε τόπο.

Τη στιγμή που ανατέλλει,
στέλνει ακτίνες φωτός
που ξυπνούν τους λωτούς
που βρίσκονται σε διάφορες λίμνες.

Για να ικανοποιήσει όλη τη γη
ο ήλιος θα ωριμάσει πλήρως
διάφορα λουλούδια, καρπούς και βότανα,
σε ολόκληρη τη Τζαμπουντβίπα.

Ο ήλιος καθώς και η σελήνη
θα λάμψουν με άγνωστο μεγαλείο.
Τα αστέρια, ο αέρας κι η βροχή
θα έρθουν εγκαίρως.

Ολόκληρη η Τζαμπουντβίπα
θα έχει μια έξοχη χρονιά.
Αφθονία θα υπάρχει
στα μέρη που φυλάσσεται η Σούτρα.

‘Έτσι τελειώνει το δέκατο τέταρτο κεφάλαιο, το Κεφάλαιο για την  Προστασία που ονομάζεται Καταφύγιο των Γιάκσα, από τη Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.

Κεφάλαιο 15ο

Το κεφάλαιο για την Προφητεία των Δέκα Χιλιάδων Παιδιών των Θεών


Μετά τα σχόλια του Τατάγκατα, η ευγενής θεά Μποντισατβασαμουτσάγυα είπε στον Τατάγκατα τα εξής: «Ποιος είναι ο λόγος και η αιτία Υπερβατικέ Άρχοντα, και σύμφωνα με ποια απόδοση και ολοκλήρωση ενάρετων πράξεων, αυτά τα δέκα χιλιάδες παιδιά των θεών όπως ο Τζβαλα ναντα ρατετζοράτζα, ακούγοντας την φωτισμένη προφητεία των τριών αυτών ανυπέρβλητων όντων, κατέφτασαν εδώ από το πεδίο των Τριάντα Τριών με σκοπό να ακούσουν το Ντάρμα απ τον Τατάγκατα;»

Ο Τατάγκατα απάντησε: «Έτσι είναι. Όταν στο μέλλον περάσουν εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια αμέτρητα κάλπα, το ανυπέρβλητο αυτό ον, ο Μποντισάτβα Ρουτσιρακέτου, θα αφυπνιστεί στην υπέρτατα τέλεια Φώτιση στο πεδίο Σουβαρναπραμπασίτα. Στον κόσμο θα προβάλει ως ο Τατάγκατα, Άρχατ, Πλήρως Φωτισμένος  Σουβαρνα ρατνα καρατσατρα κούτρα, με τέλεια σοφία και συμπεριφορά, ευδαίμων, γνώστης του κόσμου, αρματηλάτης των όντων που θα δαμαστούν, απαράμιλλος δάσκαλος θεών και ανθρώπων. Έτσι θα γίνει, μέχρις ότου ο Σουβαρνα ρατνα καρατσατρα κούτρα, ο Τατάγκατα, Άρχατ, Πλήρως Φωτισμένος  περάσει πέρα από τη δυστυχία και το ανυπέρβλητο Ντάρμα εξαφανιστεί και η διδασκαλία του εξαφανιστεί τελείως. Τότε το αγόρι Ρουπυακέτου, διαδεχόμενος τον Τατάγκατα, θα αφυπνιστεί στην ανυπέρβλητη και τέλεια Φώτιση στο πεδίο Βιρατζαντβάτζα. Στον κόσμο θα προβάλει ως ο Τατάγκατα, Άρχατ, Πλήρως Φωτισμένος  Σουβαρνα τζαμπου ντβατζα καντσανάμπα. Η διδασκαλία του θα δεσπόζει μέχρις ότου ο Τατάγκατα, Άρχατ, Πλήρως Φωτισμένος  Σουβαρνα τζαμπου ντβατζα καντσανάμπα, περάσει πέρα από τη δυστυχία και η διδασκαλία του εξαφανιστεί ολοσχερώς. Τότε, το αγόρι Ρουπυαπράμπα, διαδεχόμενος τον Τατάγκατα αυτόν, θα αφυπνιστεί στην ανυπέρβλητη και τέλεια Φώτιση στο πεδίο Βιρατζαντβάτζα. Θα προβάλει ως ο Τατάγκατα, Άρχατ, Πλήρως Φωτισμένος  Σουβαρνα σατα ρασμι πραμπα σακέτου, με τέλεια σοφία και συμπεριφορά, ευδαίμων, γνώστης του κόσμου, αρματηλάτης των όντων που θα δαμαστούν, απαράμιλλος δάσκαλος θεών και ανθρώπων.»

Η ευγενής θεά Μποντισατβασαμουτσάγυα απάντησε: «Αυτοί είναι οι τρείς που ο Τατάγκατα προφήτεψε πως θα επιτύχουν την ανυπέρβλητη και τέλεια Φώτιση. Αλλά ακόμα Υπερβατικέ Νικητή, αυτά τα δέκα χιλιάδες παιδιά των θεών όπως ο Τζβαλα ναντα ρατετζοράτζα, δεν έχουν αναλάβει διεξοδικά το έργο των Μποντισάτβα. Δεν έχει ακουστεί ούτε μια λέξη, για το αν στο παρελθόν καταπιάστηκαν με τις έξι παραμίτα. Δεν έχει ακουστεί ούτε μια λέξη, για το ότι χάρισαν τα χέρια, τα πόδια, τα μάτια, το υπέρτατο σημείο του σώματος το κεφάλι, τους αγαπημένους γιούς, τις κόρες και τις γυναίκες τους. Δεν έχει ακουστεί ούτε μια λέξη,  για το ότι χάρισαν πλούτο, σιτηρά, πανδοχεία, χρυσό, κοσμήματα, μαργαριτάρια, λάπις, κοχύλια, κρύσταλλα, κοράλλια, ασήμι, χρυσό, μπρούτζο και πετράδια. Δεν έχει ακουστεί ούτε μια λέξη, για το ότι χάρισαν τροφή και ποτά, υποζύγια, ρουχισμό, κατοικίες, παλάτια, πάρκα, φράχτες, νερόλακκους και λιμνούλες. Δεν έχει ακουστεί ούτε μια λέξη, για το ότι χάρισαν ελέφαντες, αγελάδες και ταύρους, άλογα και υπηρέτες. Αμέτρητες εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια Μποντισάτβα, για εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια κάλπα, έκαναν αμέτρητες εκατοντάδες χιλιάδες πράξεις λατρείας με όλα τους τα υπάρχοντα για αμέτρητους εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια Βούδα, πριν λάβουν τη προφητεία των Βούδα για το δικό τους βουδικό όνομα. Χάρισαν ολοκληρωτικά κάθε κατάλληλο για προσφορά αγαθό. Έδωσαν τα χέρια, τα πόδια, τα μάτια, το ανώτερο μέρος του σώματος το κεφάλι, τους αγαπημένους γιούς, τις κόρες και τις γυναίκες τους. Έδωσαν ολοκληρωτικά κάθε τι που είναι κατάλληλο για προσφορά, πλούτο, σιτηρά, πανδοχεία, επίχρυσο μπρούτζο, πετράδια, μαργαριτάρια, λάπις, κοχύλια, κρύσταλλα, κοράλλια, ασήμι και χρυσό.  Χάρισαν τροφή και ποτά, υποζύγια, ρουχισμό, κατοικίες, παλάτια, πάρκα, φράχτες, νερόλακκους και λιμνούλες, ελέφαντες, αγελάδες και ταύρους, άλογα και υπηρέτες. Τελικά, ολοκλήρωσαν την εκπαίδευση και των έξι παραμίτα. Κι αφού ολοκλήρωσαν την εκπαίδευση των έξι παραμίτα, βίωσαν αμέτρητες εκατοντάδες χιλιάδες καταστάσεις ευημερίας.

«Παρομοίως Σεβάσμιε Υπερβατικέ Νικητή, ποιος είναι ο λόγος και η αιτία και σύμφωνα με ποια απόδοση και ολοκλήρωση ενάρετων πράξεων, αυτά τα δέκα χιλιάδες παιδιά των θεών όπως ο Τζβαλα ναντα ρατετζοράτζα, ήρθαν εδώ για να ακούσουν το Ντάρμα από τον Τατάγκατα; Γιατί ο Τατάγκατα προφήτεψε πως θα αφυπνιστούν στην απαράμιλλη και τέλεια Φώτιση, όταν περάσουν εκατοντάδες χιλιάδες εκατομμύρια κάλπα; Για ποιο λόγο θα φωτιστούν στον κόσμο που ονομάζεται Σαλεντρα ντβατζα γκραβάτι, στην ίδια οικογένεια και φυλή όπως οι δέκα χιλιάδες Βούδες με το όνομα Πρασα ναβα ντανοτπάλα- γκαντακούτα, με τέλεια σοφία και συμπεριφορά, ευδαίμονες, γνώστες του κόσμου, αρματηλάτες των όντων που θα δαμαστούν, απαράμιλλοι δάσκαλοι θεών και ανθρώπων.»

Αφού ερωτήθηκε με αυτόν τον τρόπο, ο Τατάγκατα απάντησε στην ευγενή θεά Μποντισατβασαμουτσάγυα: «Υπάρχει λόγος και αιτία ευγενική θεά, καθώς και η εκτέλεση και η συσσώρευση από αγνές ρίζες αρετής που είχαν σαν συνέπεια αυτά τα δέκα χιλιάδες παιδιά των θεών, όπως ο Τζβαλα ναντα ρατετζοράτζα, να έρθουν από το πεδίο των Τριάντα Τριών για να ακούσουν αυτή τη Νταρμική διδασκαλία. Μόλις άκουσαν την προφητεία αυτών των τριών ανυπέρβλητων όντων, ευγενική θεά, ανέπτυξαν μεγάλο σεβασμό και πίστη προς την Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως. Αμέσως απέκτησαν διαυγή νου, σαν το άσπιλο, αψεγάδιαστο λάπις. Ο νους τους έγινε σαν τον ουρανό. Φωτεινός, καθαρός, υπέρμετρα απέραντος και εκτενής. Απέκτησαν ασύλληπτα μεγάλη αρετή. Έλαβαν το επίπεδο της προφητείας, επειδή, ευγενική θεά, τα δέκα χιλιάδες παιδιά των θεών, όπως ο Τζβαλα ναντα ρατετζοράτζα, απέκτησαν αυτόν τον διαυγή νου σαν το άσπιλο, αψεγάδιαστο λάπις ακούγοντας αυτή τη Σούτρα. Από τη δύναμη της αρετής που συσσωρεύτηκε ευγενική θεά, επειδή άκουσαν αυτή τη Νταρμική διδασκαλία κι από τη δύναμη της προηγούμενης τους απόφασης, τα δέκα χιλιάδες παιδιά των θεών, όπως ο Τζβαλα ναντα ρατετζοράτζα, απέκτησαν τώρα το επίπεδο της προφητείας της απαράμιλλης τέλειας Φώτισης. Και ποιες είναι αυτές οι προηγούμενες αποφάσεις ευγενική θεά;»

 ‘Έτσι τελειώνει το δέκατο πέμπτο κεφάλαιο, το Κεφάλαιο για την  Προφητεία των Δέκα Χιλιάδων Παιδιών των Θεών,  από τη Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.

Κεφάλαιο 16ο

Το κεφάλαιο για τη Θεραπεία Ασθενειών

«Ευγενική θεά, όταν πέρασαν αναρίθμητα κι ακόμα πιο αναρίθμητα κάλπα-εκτενή, ασύλληπτα και αμέτρητα-τότε εμφανίστηκε στο κόσμο, ο Τατάγκατα, Άρχατ, Πλήρως Φωτισμένος Ρατνασικίν, με τέλεια σοφία και συμπεριφορά, ευδαίμων, γνώστης του κόσμου, αρματηλάτης των όντων που θα δαμαστούν, απαράμιλλος δάσκαλος θεών και ανθρώπων.

«Το χρόνο και τη στιγμή που ο Τατάγκατα, Άρχατ, Πλήρως Φωτισμένος Ρατνασικίν, ευγενική θεά, πέρασε στη κατάσταση πέρα από δυστυχία, όταν η διδασκαλία του εξαφανίστηκε τελείως και παρέμεινε μόνο κάποιο δείγμα διδασκαλίας, υπήρχε ένας ενάρετος βασιλιάς με τ’ όνομα Σουρεσβαραπράμπα που κυβερνούσε το βασίλειό του σύμφωνα με το Ντάρμα και όχι σύμφωνα με το μη Ντάρμα. Ήταν σαν μητέρα και πατέρας για όλα τα όντα του πεδίου του.

«Την εποχή εκείνη, ευγενική θεά, ζούσε στο βασίλειο του βασιλιά Σουρεσβαραπράμπα ο έμπορος Τζατιμντάρα, που ήταν γιατρός και θεραπευτής, ειδικός στα στοιχεία. Ήταν καλός γνώστης της επτάπτυχης πραγματείας της ιατρικής επιστήμης. Ο έμπορος Τζατιμντάρα τότε είχε ένα γιο, ευγενική θεά, τον Τζαλαβαχάνα, που ήταν όμορφος, ελκυστικός, ευλογημένος μ’ ένα πεντακάθαρο δέρμα, ειδικός σε διάφορες πραγματείες, κάτοχος αυτών των πραγματειών, γνώστης της γραφής, της αριθμολογίας, της χειρομαντείας και της αστρολογίας.

«Εκείνη την εποχή ευγενική θεά, εκατοντάδες χιλιάδες όντα στο βασίλειο του Σουρεσβαραπράμπα, υπέφεραν από διάφορες ασθένειες. Τους μάστιζαν διάφορες ασθένειες και υπέφεραν από αβάσταχτα οξείς, δυνατούς και βίαιους πόνους. Τότε ακριβώς, ευγενική θεά, ο Τζαλαβαχάνα ο γιός του εμπόρου εμφάνισε το νου του μεγάλου ελέους για τα εκατοντάδες χιλιάδες όντα που είχαν μολυνθεί και μαστίζονταν από διάφορες ασθένειες. ‘Αυτά τα αμέτρητα εκατοντάδες χιλιάδες όντα έχουν μολυνθεί, μαστίζονται από διάφορες ασθένειες και βιώνουν αβάσταχτους οξείς, δυνατούς και βίαιους πόνους. Ο πατέρας μου Τζατιμντάρα, που είναι γιατρός και θεραπευτής, ειδικός στα στοιχεία και καλός γνώστης της επτάπτιχης πραγματείας της ιατρικής επιστήμης, είναι ηλικιωμένος, βρίσκεται στη φθίνουσα φάση του, είναι εξασθενημένος και στηρίζεται σε μπαστούνι. Δεν μπορεί να πάει στα χωριά, τις πόλεις, τα καταφύγια, τις κοιλάδες, τις περιφέρειες και τα βασιλικά παλάτια. Με σκοπό να απαλλάξω τα όντα τελείως που είναι μολυσμένα και υποφέρουν από τις διάφορες ασθένειες και νόσους, θα προσεγγίσω και θα συμβουλευτώ τον πατέρα μου, τον Τζατιμντάρα, για να αποκτήσω τη γνώση περί των στοιχείων που σχετίζονται με τις ασθένειες. Μ’ αυτήν την ειδική γνώση θα πάω μετά στα χωριά, τις πόλεις, τα καταφύγια, τις κοιλάδες, τις περιφέρειες και τα βασιλικά παλάτια, για να απαλλάξω τα εκατοντάδες χιλιάδες όντα από τις διάφορες ασθένειες τους.’

«Τότε, ευγενική θεά, ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, πήγε στον πατέρα του τον Τζατιμντάρα. Πλησίασε και υποκλίθηκε στα πόδια του Τζατιμντάρα, ένωσε τα χέρια του με σεβασμό και έκατσε στο πλάι. Καθισμένος στο πλάι, ρώτησε τον πατέρα του με αυτούς τους στίχους:

Με ποιον τρόπο οι αισθήσεις αντιλαμβάνονται τα αντικείμενα;
Με ποιο τρόπο αλλάζουν τα στοιχεία;
Ποια στιγμή τα ενσαρκωμένα όντα
δέχονται τα στοιχεία που προκαλούν ασθένειες;
Με ποιον τρόπο η κατανάλωση τροφής,
[που γίνεται] στην ώρα της ή όχι, επηρεάζει την υγεία;
Από τι δεν επηρεάζεται η φωτιά
του σώματος;

Με ποιον τρόπο εξασκείται η ιατρική
ώστε να γαληνεύει τις αρρώστιες
που έχουν εμφανιστεί από τον αέρα και τη χολή,
από το φλέγμα και τον συνδυασμό τους;

Πότε δραστηριοποιούνται
ο αέρας, η χολή και
το φλέγμα που είναι επιζήμια στα όντα;

«Τότε ο έμπορος Τζατιμντάρα, αποκάλυψε σε στίχους στον γιό του Τζαλαβαχάνα, τον τρόπο με τον οποίο αποκτά κανείς κυριαρχία των στοιχείων:

Δες πως, τρεις μήνες είναι καλοκαίρι και τρεις είναι φθινόπωρο,
τρεις είναι χειμώνας και τρεις άνοιξη.
Έτσι η διαδοχή των μηνών σχηματίζουν έξι φάσεις.
Δώδεκα μήνες λέγεται πως είναι ένας χρόνος.

Σημείωσε πως τρεις και τρεις είναι εν συντομία οι φάσεις.
Η μηνιαία φάση παρουσιάζεται σε δυάδες.
Όταν έτσι προσλαμβάνεται και χωνεύεται η τροφή και το ποτό,
ο γιατρός, τα στοιχεία και οι φάσεις παρουσιάζονται επίσης.

Οι αισθήσεις και τα στοιχεία αλλάζουν
διαδοχικά κατά τις διάφορες φάσεις του έτους.
Καθώς οι αισθήσεις περνάν αυτές τις αλλαγές
εμφανίζονται οι ασθένειες στα όντα.

Στη περίπτωση αυτή, ο γιατρός πρέπει να γνωρίζει
την τρίμηνη τετράπτυχη διαίρεση
και τα έξι στάδια που σχηματίζονται από τις διμηνίες.
Το φαγητό, το ποτό και η θεραπεία ακολουθούν αυτή τη σειρά:

Το καλοκαίρι εμφανίζονται αρρώστιες λόγω του υπερβολικού αέρα,
όταν έρθει το φθινόπωρο, εμφανίζονται διαταραχές της χολής,
έτσι, ασθένειες απ τον συνδυασμό τους εμφανίζονται τον χειμώνα,
την άνοιξη εμφανίζονται ασθένειες από υπερβολικό φλέγμα.

Οι γεύσεις του καλοκαιριού είναι λιπαρές, θερμές, αλμυρές και ξινές.
Λιπαρές, γλυκές και κρύες του φθινοπώρου,
Γλυκές, λιπαρές και ξινές για τον χειμώνα,
τραχιές, θερμές και πικρές την άνοιξη.

Αμέσως μετά τη τροφή εμφανίζεται υπερβολικό φλέγμα,
κατά την χώνεψη υπερβολική χολή,
αμέσως μετά υπερβολικός αέρας.
Έτσι εμφανίζονται οι αλλαγές των στοιχείων.

Με δυνατή, πλούσια τροφή θεράπευσε τον αέρα.
Αφαίρεσε τη χολή καθαρίζοντας τα έντερα.
Χορήγησε εμετικό για το υπερβολικό φλέγμα.
Όταν εμφανιστεί ο συνδυασμός, δώσε
ισχυρό φάρμακο που κατέχει τις τρεις ιδιότητες.

Γνώριζε καλά σε ποιες φάσεις εμφανίζεται
υπερβολή στον αέρα, στη χολή, στο φλέγμα και στον συνδυασμό.
Ανάλογα με τα στοιχεία, το σώμα και την ώρα,
δίνεται το φάρμακο, το φαγητό και το ποτό.

«Ο Τζαλαβαχάνα, ο γιός του εμπόρου, αφού ενημερώθηκε σχετικά με τα στοιχεία, κατάλαβε τους έξι κλάδους της ιατρικής επιστήμης.

«Τότε ο Τζαλαβαχάνα, ο γιός του εμπόρου πήγε στα χωριά, στις πόλεις, στα καταφύγια, στις κοιλάδες, στις περιφέρειες και στα βασιλικά παλάτια στη γη του βασιλιά Σουρεσβαραπράμπα. Ανακούφισε τις εκατοντάδες χιλιάδες όντων που είχαν μολυνθεί και μαστίζονταν από διάφορες ασθένειες, ανακοινώνοντας: ‘Είμαι γιατρός! Είμαι γιατρός!’ Γνωστοποιώντας έτσι τον εαυτό του, τους έδωσε ανακούφιση και είπε, ‘Θα σας απαλλάξω εντελώς από κάθε μόλυνση.’

«Μόλις άκουσαν αυτές τις δηλώσεις, ευγενική θεά, από τον Τζαλαβαχάνα το γιο του εμπόρου, αυτές οι εκατοντάδες χιλιάδες των όντων ένιωσαν απερίγραπτα μεγάλη χαρά. Τότε ακριβώς τα εκατοντάδες χιλιάδες όντα που ήταν μολυσμένα και μαστίζονταν από διάφορες ασθένειες, θεραπεύτηκαν εντελώς και απαλλάχτηκαν από τις ασθένειες. Αφού απαλλάχτηκαν από τις ασθένειες, προικίστηκαν με γενναιότητα, δύναμη κι ενέργεια όπως πριν.

«Επιπλέον, από τους εκατοντάδες χιλιάδες των όντων που ήταν μολυσμένα και μαστίζονταν από ασθένειες, αυτοί που είχαν προσβληθεί βαριά με σοβαρές ασθένειες, πλησίασαν τον Τζαλαβαχάνα, το γιο του εμπόρου. Το φάρμακο που όρισε ο Τζαλαβαχάνα, ο γιός του εμπόρου για τα εκατοντάδες χιλιάδες όντα που ήταν μολυσμένα και μαστίζονταν από διάφορες ασθένειες, θεράπευσε και τις ασθένειες όλων αυτών των όντων. Θεραπευμένοι από κάθε ασθένεια ή όντας κατά πολύ μειωμένος ο πόνος τους, προικίστηκαν με γενναιότητα, δύναμη κι ενέργεια όπως πριν.

«Τότε ακριβώς, ευγενική θεά, στα χωριά, τις πόλεις, τα καταφύγια, τις κοιλάδες, τις περιφέρειες και τα βασιλικά παλάτια, στο βασίλειο του βασιλιά Σουρεσβαραπράμπα,
εκατοντάδες χιλιάδες όντων που είχαν μολυνθεί και μαστίζονταν από διάφορες ασθένειες, απαλλάχτηκαν εντελώς από τις ασθένειές τους από τον Τζαλαβαχάνα, τον γιό του εμπόρου.»

  ‘Έτσι τελειώνει το δέκατο έκτο κεφάλαιο, το Κεφάλαιο για τη Θεραπεία Ασθενειών,  από τη Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.


Κεφάλαιο 17ο

Το κεφάλαιο για τις Προηγούμενες Ζωές των Ψαριών- Μαθητών του Τζαλαβαχάνα

«Επιπλέον, ευγενική θεά, καθώς ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, έκανε να απαλλαχθούν από την αρρώστια ή να έχουν ασήμαντες ασθένειες, τα όντα στη γη του βασιλιά Σουρεσβαχαπράμπα, τα σώματά τους προικίστηκαν με δύναμη και ευχαρίστηση όπως πριν. Όλα τα όντα στη γη του βασιλιά Σουρεσβαχαπράμπα αγαλλίαζαν, έπαιζαν, ήταν ευχαριστημένα, έδιναν δώρα και έκαναν ενάρετες πράξεις. Τιμούσαν και εξυμνούσαν τον Τζαλαβαχάνα το γιο του εμπόρου, με αυτά τα λόγια: ‘Είθε ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου να είναι νικηφόρος! Είθε να είναι νικηφόρος! Ο βασιλιάς της ιατρικής, θεράπευσε από τις ασθένειες όλα τα όντα! Σίγουρα είναι ένας Μποντισάτβα! Κατέχει την οκτάπτυχη πραγματεία της ιατρικής επιστήμης!’

«Ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, ευγενική θεά, είχε για γυναίκα του την Τζαλαμπουγκάρμπα. Η Τζαλαμπουγκάρμπα η γυναίκα του, ευγενική θεά, είχε δυο γιούς. Τον Τζαλαμπάρα και τον Τζαλαγκάρμπα. Ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, ευγενική θεά, μαζί με τους δυο του γιούς, επισκέφτηκε χωριά, πόλεις, κοιλάδες, περιφέρειες και βασιλικά παλάτια. Σε κάποια άλλη περίσταση, ευγενική θεά, ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου πήγε στο δάσος. Εκεί στο δάσος είδε σαρκοβόρα σκυλιά, λύκους, τσακάλια, σμήνη από κοράκια και άλλα πουλιά, όλα να πηγαίνουν προς τη κατεύθυνση του νερόλακκου Αταβισαμπάβα. Ο Τζαλαβαχάνα αναρωτήθηκε: ‘Γιατί τα σαρκοβόρα σκυλιά, οι λύκοι, τα τσακάλια, τα σμήνη από κοράκια και τα άλλα πουλιά, πηγαίνουν κατά κει;’ Σκέφτηκε πως: ‘Θα πρέπει κι εγώ να πάω προς τα εκεί που πάνε τα σαρκοβόρα σκυλιά, οι λύκοι, τα τσακάλια, τα σμήνη από κοράκια και τα άλλα πουλιά.’ Τότε ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, κατευθύνθηκε σιγά σιγά προς το νερόλακκο του δάσους Αταβισαμπάβα.

Σ’ εκείνον τον μεγάλο νερόλακκο ζούσαν δέκα χιλιάδες ψάρια. Εκεί είδε, πως πολλές εκατοντάδες ψαριών στερούνταν το νερό κι ένιωσε μεγάλο έλεος για εκείνα τα ψάρια. Τη στιγμή που εμφάνισε αυτή τη σκέψη, είδε να προβάλει από ένα δέντρο το μισό σώμα μιας θεότητας. Η θεότητα είπε στον Τζαλαβαχάνα το γιο του εμπόρου: ‘Άριστα! Άριστα, παιδί ευγενούς οικογένειας! Αφού σε λένε Τζαλαβαχάνα, Ο Φέρων το Νερό, δώσε νερό σ’ αυτά τα ψάρια. Για δυο λόγους σε λένε Τζαλαβαχάνα - επειδή φέρνεις νερό κι επειδή δίνεις νερό. Γι αυτό δράσε σύμφωνα με το όνομά σου.’ Ο Τζαλαβαχάνα ρώτησε, ‘Ω θεά, πόσα ψάρια υπάρχουν εκεί;’ Και η θεά είπε, ‘Δέκα χιλιάδες!’. Τότε, ευγενική θεά, ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, κατακλύστηκε από μεγάλο έλεος.

‘Εκείνη την ώρα, ευγενική θεά, στον νερόλακκο του δάσους Αταβισαμπάβα, είχε απομείνει μόνο λίγο νερό. Χωρίς νερό, τα δέκα χιλιάδες ψάρια πέθαιναν και σπαρταρούσαν απεγνωσμένα. Τότε ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, ευγενική θεά, έτρεξε στις τέσσερις κατευθύνσεις. Σε όποια κατεύθυνση κι έτρεχε ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, προς αυτή τη κατεύθυνση στρέφονταν αξιοθρήνητα τα δέκα χιλιάδες ψάρια. Αν και έψαξε στις τέσσερις κατευθύνσεις για νερό ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, δεν μπόρεσε να βρει. Κοίταξε προς τις τέσσερις κατευθύνσεις και είδε, όχι πολύ μακριά του, πολλά ψηλά δέντρα. Σκαρφάλωσε στα δέντρα αυτά κι έκοψε τα κλαδιά τους. Με τα κλαδιά αυτά, έφτιαξε μια δροσερή σκιά στο νερόλακκο για τα δέκα χιλιάδες ψάρια.

‘Μετά, ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, ευγενική θεά, άρχισε να ψάχνει για το πώς θα διοχετεύσει νερό στο νερόλακκο. Έτρεξε και στις τέσσερις κατευθύνσεις με τη σκέψη, ‘Από πού να έρχεται το νερό;’ Δεν μπορούσε όμως να βρει καθόλου νερό. Γρήγορα ακολούθησε το ρέμα. Τότε, ευγενική θεά, έφτασε στον Τζαλαγκάμα, ένα μεγάλο ποταμό, απ όπου ερχόταν το νερό σ΄ αυτόν τον νερόλακκο. Εκεί είδε πως κάποιος κακός άντρας είχε κάνει το νερό να τρέχει προς ένα βάραθρο, ώστε να πεθάνουν τα ψάρια για να τα φάει αργότερα. Σκέφτηκε: ‘Αυτό το ποτάμι δεν μπορεί να εκτραπεί ούτε από χίλιους άντρες, πως μπορώ εγώ μόνος μου να το εκτρέψω;’ Μ’ αυτή τη σκέψη γύρισε στον νερόλακκο.

«Τότε ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, πήγε γρήγορα στον βασιλιά Σουρεσβαχαπράμπα. Υποκλίθηκε με το κεφάλι του στα πόδια του βασιλιά Σουρεσβαχαπράμπα, κάθισε στο πλάι και ανέφερε τα εξής: ‘Στη γη της Μεγαλειότητάς σου, σε κάθε χωριό και πόλη, ανακούφισα τα όντα από τις ασθένειες. Σε ένα μέρος υπάρχει ο νερόλακκος Αταβισαμπάβα κι εκεί, δέκα χιλιάδες ψάρια δεν έχουν νερό και καψαλίζονται από τον ήλιο. Θέλω να δώσω ζωή στα όντα που έχουν επαναγέννηση ζώου, όπως έδωσα και στους ανθρώπους. Παρακαλώ τη μεγαλειότητα σου να μου δώσει είκοσι ελέφαντες.’ Τότε ο βασιλιάς Σουρεσβαχαπράμπα έδωσε αυτή την διαταγή στους υπουργούς του: ‘Δώστε είκοσι ελέφαντες σ’ αυτόν το βασιλιά των γιατρών.’ Και οι υπουργοί είπαν: ‘Πήγαινε στον οίκο των ελεφάντων και πάρε είκοσι ελέφαντες. Βοήθησε τα όντα και κάντα ευτυχισμένα.’

«Τότε ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, ευγενική θεά, μαζί με τους δυο του γιούς, τον Τζαλαμπάρα και τον Τζαλαγκάρμπα, πήραν είκοσι ελέφαντες και εκατό τσάντες από δέρμα βοδιού και επέστρεψαν εκεί που κυλούσε ο Τζαλαγκάμα. Γέμισαν τις τσάντες με νερό, τις έβαλαν στη πλάτη των ελεφάντων και έτρεξαν προς το δάσος, στον νερόλακκο Αταβισαμπάβα. Πήραν τις τσάντες από τη πλάτη των ελεφάντων και γέμισαν το νερόλακκο με νερό. Όπου κι αν πήγαινε προς τις τέσσερις κατευθύνσεις, ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου με τους γιούς του, κατά κει ακολουθούσαν και τα δέκα χιλιάδες ψάρια.

«Τότε ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, ευγενική θεά, σκέφτηκε: ‘Γιατί αυτά τα δέκα χιλιάδες ψάρια με ακολουθούν;’ Τότε σκέφτηκε πως, ‘Σίγουρα αυτά τα δέκα χιλιάδες ψάρια, βασανίζονται από τη φωτιά της πείνας και αναζητούν από μένα τροφή. Πρέπει να τα ταΐσω.’

«Τότε ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, ευγενική θεά, είπε στον Τζαλαμπάρα το γιό του: ‘Γιέ μου, πάρε τον πιο γρήγορο ελέφαντα και πήγαινε γρήγορα σπίτι μου. Δώσε το μήνυμα αυτό στον παππού σου τον έμπορο και πες του: «Παππού, ο Τζαλαβαχάνα λέει να βάλετε σε πακέτο ότι φαγητό είναι έτοιμο στο σπίτι, για τους γονείς, τα αδέλφια, τις αδελφές, τους υπηρέτες ή τους εργάτες, βάλτε το στον ελέφαντα του Τζαλαμπάρα και στείλτε τον γρήγορα στον Τζαλαβαχάνα.»’

«Τότε ο γιος Τζαλαμπάρα, καβάλησε τον ελέφαντα και πήγε τρέχοντας, στο σπίτι του πατέρα του. Εκεί, έδωσε με λεπτομέρεια το μήνυμα στον παππού του. Έπειτα ο Τζαλαμπάρα, έβαλε τη τροφή στην πλάτη του ελέφαντα και γύρισε στο νερόλακκο Αταβισαμπάβα. Ο Τζαλαβαχάνα χάρηκε που είδε το γιο του και πήρε την τροφή. Την τεμάχισε σε κομμάτια, την έριξε στο νερόλακκο κι έτσι ικανοποίησε αυτά τα δέκα χιλιάδες ψάρια. Μετά είχε αυτή την σκέψη, ‘Κάποτε άκουσα από έναν μοναχό που απάγγελνε κείμενα της Μαχαγιάνα σε μια απομόνωση στο δάσος, πως όποιος ακούσει το όνομα του Τατάγκατα Ρατνασικίν την ώρα που πεθαίνει, θα επαναγεννηθεί σε ανώτερες καταστάσεις. Πρέπει να διδάξω τη βαθιά διδασκαλία της αλληλεξαρτημένης παραγωγής και να πω το όνομα του Τατάγκατα, Άρχατ και Πλήρως Φωτισμένου Βούδα Ρατνασικίν.’

«Όμως εκείνη τη στιγμή, τα όντα στη Τζαμπουντβίπα είχαν δύο θεωρήσεις: κάποια είχαν πίστη στη Μαχαγιάνα και τους άρεσε ενώ κάποια άλλα την καταφρονούσαν. Τότε ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, στάθηκε μέσα στο νερό μέχρι το γόνατο και φώναξε σκόπιμα και με επίσημο τρόπο, ‘Υποκλίνομαι στον Τατάγκατα, Άρχατ, Πλήρως Φωτισμένο Βούδα Ρατνασικίν! Όταν ο Τατάγκατα Ρατνασικίν ασκούνταν στο δρόμο των Μποντισάτβα, έκανε την ακόλουθη προσευχή:  «Είθε όσοι ακούσουν το όνομά μου κατά την ώρα του θανάτου τους στις δέκα κατευθύνσεις, να φύγουν από το πεδίο τους και να επαναγεννηθούν στο πεδίο των Τριάντα Τριών. Είθε εκεί να είναι ίσοι με τους θεούς.’

«Τότε ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, δίδαξε με τον εξής τρόπο το Ντάρμα στα όντα που ήταν ζώα: ‘Καθώς υπάρχει, προβάλει. Επειδή παράγεται, παράγεται. Μ΄ αυτόν τον τρόπο, εξ αιτίας της άγνοιας προβάλει ο καρμικός σχηματισμός. Εξ αιτίας του καρμικού σχηματισμού προβάλει η συνείδηση. Εξ αιτίας της συνείδησης προβάλει το όνομα και μορφή. Εξ αιτίας του ονόματος και της μορφής προβάλουν οι έξι είσοδοι των αισθήσεων. Εξ αιτίας των έξι εισόδων των αισθήσεων προβάλει η επαφή. Εξ αιτίας της επαφής προβάλει η αίσθηση. Εξ αιτίας της αίσθησης προβάλει η λαχτάρα. Εξ αιτίας της λαχτάρας προβάλει το άρπαγμα. Εξ αιτίας του αρπάγματος προβάλει το γίγνεσθαι. Εξ αιτίας του γίγνεσθαι προβάλει η γέννηση, τα γηρατειά και ο θάνατος, η θλίψη, ο θρήνος, ο πόνος, η ταραχή του νου, η σύγκρουση και η διαμάχη. Μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται το μεγάλο σύνολο/σκάντα της δυστυχίας. Επιπλέον είναι έτσι: με την παύση της άγνοιας, παύει και ο καρμικός σχηματισμός έως την παύση του μεγάλου συνόλου της δυστυχίας.’

«Αφού έδωσε τη διδασκαλία του Ντάρμα στα όντα που βρίσκονταν στο επίπεδο των ζώων, ευγενική θεά, ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, επέστρεψε σπίτι του μαζί με τους γιούς του, Τζαλαμπάρα και Τζαλαγκάρμπα.

«Κάποια φορά που ο Τζαλαβαχάνα ο γιός του εμπόρου, κείτονταν μεθυσμένος στο κρεβάτι του, μετά από ένα μεγάλο φαγοπότι σε μια γιορτή, εμφανίστηκε ένας μεγάλος οιωνός. Προς το τέλος της νύχτας τα δέκα χιλιάδες ψάρια πέθαναν και επαναγεννήθηκαν ίσοι μεταξύ των θεών του πεδίου των Τριάντα Τριών. Τη στιγμή που γεννήθηκαν είχαν αυτή τη σκέψη: ‘Ποια ενάρετη πράξη ήταν η αιτία της γέννησής μας μεταξύ των θεών του πεδίου των Τριάντα Τριών;’ Κι η απάντηση πρόβαλε στο νου τους: ‘ Στη Τζαμπουντβίπα είμασταν δέκα χιλιάδες ψάρια. Ενώ βρισκόμασταν στο επίπεδο των ζώων, ο Τζαλαβαχάνα ο γιός του εμπόρου, μας ικανοποίησε με νερό και τροφή. Μας έδωσε επίσης μια διδασκαλία του Ντάρμα πάνω στη βαθιά θεώρηση της αλληλεξαρτημένης παραγωγής. Μας είπε το όνομα του Τατάγκατα, Άρχατ, Τέλεια Φωτισμένου Ρατνασικίν. Αυτή υπήρξε η αιτία και η συνθήκη που εμείς γεννηθήκαμε μεταξύ των θεών. Πρέπει να πάμε εκεί που βρίσκεται ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου, για να του κάνουμε προσφορές.’

«Έπειτα, οι δέκα χιλιάδες γιοί των θεών, εξαφανίστηκαν από το πεδίο των Τριάντα Τριών και πήγαν στο σπίτι του Τζαλαβαχάνα, του γιού του εμπόρου. Εκείνη την ώρα, ενώ ο Τζαλαβαχάνα ο γιος του εμπόρου κοιμόνταν στο κρεββάτι του, οι γιοί των θεών έβαλαν δέκα χιλιάδες μαργαριταρένια περιδέραια στο κεφάλι του. Έβαλαν δέκα χιλιάδες μαργαριταρένια περιδέραια στις πατούσες των ποδιών του. Έβαλαν δέκα χιλιάδες μαργαριταρένια περιδέραια στα δεξιά του. Έβαλαν δέκα χιλιάδες μαργαριταρένια περιδέραια στα αριστερά του. Έριξαν μια μεγάλη βροχή από θεϊκά λουλούδια μανταράβα και μαχαμανταράβα. Έπαιξαν θεϊκά κύμβαλα που ο ήχος τους ξύπνησε τους ανθρώπους της Τζαμπουντβίπα. Ξύπνησε κι ο Τζαλαβαχάνα ο γιός του εμπόρου. Τότε τα δέκα χιλιάδες παιδιά των θεών υψώθηκαν στον ουρανό. Αφού έραναν με θεϊκά λουλούδια κι άλλες περιοχές στο πεδίο του βασιλιά Σουρεσβαραπράμπα, πήγαν στο νερόλακκο Αταβισαμπάβα στο δάσος, όπου και το έραναν με θεϊκά λουλούδια μαχαμανταράβα. Έγιναν αόρατοι και επέστρεψαν στις θεϊκές τους κατοικίες. Εκεί έπαιξαν με τα αντικείμενα των πέντε αισθήσεων και ευχαριστήθηκαν. Ευχαριστημένοι από αυτά, βίωσαν μεγαλείο και καλή τύχη.

«Καθώς ξημέρωνε στην Τζαμπουντβίπα, ο βασιλιάς Σουρεσβαραπράμπα είδε τους οιωνούς αυτούς και ρώτησε τους αστρολόγους του και τον επι κεφαλής υπουργό, ‘Γιατί χτες βράδυ εμφανίστηκαν αυτά τα σημάδια;’ Αυτοί είπαν, « Είθε να ευχαριστηθεί η Μεγαλειότητά σου μαθαίνοντας πως, στο σπίτι του Τζαλαβαχάνα του γιού του εμπόρου, έπεσαν σαράντα χιλιάδες μαργαριταρένια περιδέραια και καταρράκτες από θεϊκά μαχαμανταράβα λουλούδια.’ Τότε ο βασιλιάς Σουρεσβαραπράμπα είπε στους υπουργούς του: ‘Κύριοι, καλέστε με ευγενικά λόγια τον Τζαλαβαχάνα τον γιό του εμπόρου.’ Οι αστρολόγοι μαζί με τους ανώτερους υπουργούς πήγαν στο σπίτι του Τζαλαβαχάνα, του γιου του εμπόρου και του είπαν, ‘Ο βασιλιάς Σουρεσβαραπράμπα σε καλεί.’

«Τότε ο Τζαλαβαχάνα ο γιός του εμπόρου, μαζί με τους ανώτερους υπουργούς πήγαν στον βασιλιά Σουρεσβαραπράμπα. Ο βασιλιάς ρώτησε, ‘Χτες βράδυ Τζαλαβαχάνα εμφανίστηκαν αυτοί οι οιωνοί. Μήπως γνωρίζεις γιατί εμφανίστηκαν αυτοί οι οιωνοί;’ Τότε ο Τζαλαβαχάνα ο γιός του εμπόρου απάντησε στον βασιλιά Σουρεσβαραπράμπα: Γνωρίζω εξοχότατε. Ήταν σίγουρα οιωνοί για τον θάνατο των δέκα χιλιάδων ψαριών.’ Ο βασιλιάς είπε, ‘Πως το ξέρεις;’ Και ο Τζαλαβαχάνα απάντησε, ‘Εξοχότατε, άσε το γιο μου Τζαλαμπάρα να πάει στο νερόλακκο για να δει αν τα δέκα χιλιάδες ψάρια είναι πεθαμένα ή ζωντανά.’ Ο βασιλιάς αποκρίθηκε, ‘Ας είναι.’ Τότε ο Τζαλαβαχάνα ο γιός του εμπόρου, είπε στον Τζαλαμπάρα, ‘Πήγαινε γιέ μου. Δες αν τα δέκα χιλιάδες ψάρια στον νερόλακκο Αταβισαμπάβα είναι πεθαμένα ή ζωντανά. Τότε ο Τζαλαμπάρα πήγε γρήγορα στον νερόλακκο Αταβισαμπάβα και είδε πως τα δέκα χιλιάδες ψάρια είχαν πεθάνει. Είδε επίσης πως είχε πέσει μια μεγάλη βροχή από θεϊκά λουλούδια μαχαμανταράβα. επέστρεψε και είπε στον πατέρα του: ‘είναι νεκρά.’

«Μόλις ο Τζαλαβαχάνα ο γιός του εμπόρου, άκουσε τα λόγια αυτά από τον γιό του Τζαλαμπάρα, πλησίασε τον βασιλιά Σουρεσβαραπράμπα και του είπε με λεπτομέρεια τα εξής: ‘Εξοχότατε, σε παρακαλώ άκουσε. Τα δέκα χιλιάδες ψάρια πέθαναν και επαναγεννήθηκαν μεταξύ των θεών των Τριάντα Τριών. Μέσα από τη δική τους δύναμη και τη δική μου επίσης είχαμε αυτούς τους οιωνούς χτες βράδυ. Και στο σπίτι μου έπεσε βροχή από σαράντα χιλιάδες μαργαριταρένια περιδέραια και λουλούδια μαχαμανταράβα.’ Ο βασιλιάς, ακούγοντας τα νέα αυτά, γέμισε χαρά και ευχαρίστηση.»

Τότε ο Τατάγκατα είπε στην ευγενική θεά Μποντισατβασαμουτσάγυα: «Ευγενική θεά, αν νομίζεις πως ο βασιλιάς Σουρεσβαραπράμπα τότε ήταν κάποιος άλλος, μην το βλέπεις έτσι. Γιατί; Επειδή ο Ντανταπάνι ο Σάκυα τότε ήταν ο βασιλιάς με τ’ όνομα Σουρεσβαραπράμπα. Ευγενική θεά, αν νομίζεις πως ο έμπορος Τζατιμντάρα τότε ήταν κάποιος άλλος, μην το βλέπεις έτσι. Γιατί; Επειδή ο βασιλιάς Σουντοντάνα ήταν τότε ο έμπορος με τ’ όνομα Τζατιμντάρα. Ευγενική θεά, αν νομίζεις πως ο Τζαλαβαχάνα τότε ήταν κάποιος άλλος,  μην το βλέπεις έτσι. Γιατί; Επειδή εγώ ήμουν τότε ο γιος του εμπόρου με τ’ όνομα Τζαλαβαχάνα. Ευγενική θεά, αν νομίζεις πως η γυναίκα του Τζαλαμπουργκάρμπα τότε ήταν κάποια άλλη, μην το βλέπεις έτσι. Γιατί; Επειδή η Γκόπα η κόρη του Σάκυα ήταν τότε η γυναίκα του με τ’ όνομα Τζαλαμπουργκάρμπα. Ο Ραχούλα ήταν τότε ο γιος του με τ’ όνομα Τζαλαμπάρα. Ο ευγενής Ανάντα ήταν ο γιος με τ’ όνομα Τζαλαγκάρμπα. Αν νομίζεις ευγενική θεά, πως τα δέκα χιλιάδες ψάρια τότε ήταν κάποιοι άλλοι, μην το βλέπεις έτσι. Γιατί; Τα δέκα χιλιάδες παιδιά των θεών όπως ο Τζβαλαναντα ρατετζοράτζα, ήταν τα δέκα χιλιάδες ψάρια που ικανοποίησα με το νερό και την εξαίσια τροφή, με τη βαθιά διδασκαλία που τους έδωσα   πάνω στην αλληλεξαρτημένη παραγωγή και λέγοντας τους το όνομα του Τατάγκατα, Άρχατ, Τέλεια Φωτισμένου Ρατνασικίν. Εξ αιτίας αυτής της ενάρετης αιτίας ήρθαν εδώ και πήραν την προφητεία για την ανυπέρβλητη και τέλεια Φώτιση. Επιπλέον, επειδή άκουσαν τη διδασκαλία αυτή με μεγάλη χαρά, προσδοκία, ανυπέρβλητη χαρά και σεβασμό, όλοι έλαβαν προφητεία και ονόματα. Ευγενική θεά, αν νομίζεις πως η θεά τους δάσους τότε ήταν κάποια άλλη, μην το βλέπεις έτσι. Γιατί; Ευγενική θεά, εσύ ήσουν η θεά του δάσους τότε. 

«Σχετικά με αυτά, ευγενική θεά, ας γίνει γνωστό πως καθώς γύριζα μέσα στην κυκλική ύπαρξη, ωρίμασα πλήρως πολλά όντα προς την τέλεια αφύπνιση και όλα έλαβαν την προφητεία της ανυπέρβλητης και τέλειας Φώτισης.»

  ‘Έτσι τελειώνει το δέκατο έβδομο κεφάλαιο, το Κεφάλαιο για τις Προηγούμενες Ζωές των Ψαριών- Μαθητών του Τζαλαβαχάνα, από τη Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.


Κεφάλαιο 18ο

Το κεφάλαιο για την τίγρη

«Επιπλέον ευγενική θεά, ένας Μποντισάτβα δίνει ακόμα και το σώμα του και τη ζωή του για να βοηθήσει τους άλλους. Πως γίνεται αυτό;

«Ο Τατάγκατα με τη συνοδεία χιλίων μπίκσου-προβάλλοντας λαμπερές ακτίνες εκατοντάδων καθαρών και απέραντων ιδιοτήτων προς τον ουρανό και τη γη, κατέχοντας τη δύναμη που εξαφανίζει τους αντιπάλους με την ανεμπόδιστη σοφία, διόραση και δύναμη-περνώντας από τα μέρη των Παντσάλα[24], έφτασαν σ’ ένα δάσος. Εκεί είδε μια περιοχή με πλούσια βλάστηση, γεμάτη πράσινο μαλακό χορτάρι και στολισμένη με διάφορα αρωματικά λουλούδια των λιβαδιών. Βλέποντάς το αυτό, ο Τατάγκατα είπε στον Σεβάσμιο Ανάντα: ‘Αυτό το μέρος Ανάντα, είναι όμορφο. Έχει το σημάδι πως είναι τόπος διδασκαλίας του Ντάρμα. Βάλε ένα κάθισμα για τον Τατάγκατα.’

Ένα κάθισμα στήθηκε σύμφωνα με την οδηγία του Τατάγκατα. Αφού το κάθισμα φτιάχτηκε, ο Ανάντα είπε στον Τατάγκατα:
 Το κάθισμα φτιάχτηκε, Υπερβατικέ Νικητή, επικεφαλής και ανώτερε μεταξύ των διπόδων.
Απελευθερώνεις τα όντα από τα δεσμά και απονέμεις το ύψιστο όφελος στους ανθρώπους.
Κάθισε και είθε για το όφελος των ανθρώπων
να δώσεις το νέκταρ του ανυπέρβλητου λόγου σου.

«Τότε ο Τατάγκατα κάθισε στο κάθισμα και απευθυνόμενος στους μπίκσου είπε: ‘Θέλετε να δείτε τα λείψανα ενός Μποντισάτβα που πραγματοποίησε άθλους δύσκολους να εκτελεστούν;’

Μετά απ’ αυτά που τους είπε, οι μπίκσου απάντησαν στον Τατάγκατα:

Ανυπέρβλητε Σοφέ, κατάλληλη είναι η στιγμή για να δούμε τα λείψανα εκείνου,
του άριστου μεταξύ των ανθρώπων, που κατέχει τις απροσμέτρητες ιδιότητες 
απέραντης υπομονής, σθένους και σοφίας,
που απολαμβάνει τη γαλήνη, έχει ταπεινοφροσύνη και επαγρύπνηση. Πες μας λοιπόν.

«Τότε ο Τατάγκατα χτύπησε την επιφάνεια της γης με το χέρι του, που είχε παλάμη μαλακή σαν τον φρεσκοανθισμένο λωτό με τον τροχό με τις χίλιες ακτίνες. Τη στιγμή που την χτύπησε η γη σείστηκε με έξι τρόπους και εκεί εμφανίστηκε μια στούπα από ασήμι, χρυσό και πετράδια. Τότε ο Τατάγκατα είπε στον Σεβάσμιο Ανάντα: ‘Ανάντα άνοιξε τη στούπα.’ Ακολουθώντας τις οδηγίες αυτές, ο Σεβάσμιος Ανάντα άνοιξε τη στούπα. Μέσα της είδε ένα πιθάρι καλυμμένο με χρυσό και ψηφίδες από πετράδια και μαργαριτάρια. Αφού τα είδε είπε στον Τατάγκατα, ‘ Υπάρχει ένα πιθάρι από χρυσό Υπερβατικέ Άρχοντα.’ Ο Τατάγκατα είπε, ‘ Άνοιξε αυτά τα επτά πιθάρια.’ Κι αυτός τα άνοιξε. Είδε λείψανα στο χρώμα του χιονιού και του λευκού κρίνου. Αφού τα είδε ο Σεβάσμιος Ανάντα είπε στον Τατάγκατα, ‘Υπερβατικέ Άρχοντα υπάρχουν λείψανα.’ Τότε ο Τατάγκατα είπε, ‘Ανάντα φέρε εδώ τα λείψανα του μεγάλου αυτού όντος.’ τότε ο Σεβάσμιος Ανάντα πήρε τα λείψανα και τα έφερε στον Τατάγκατα. Παίρνοντας τα λείψανα στα χέρια του ο Τατάγκατα είπε στους χίλιους μπίκσου:

Αυτά είναι τα κόκκαλα κάποιου που ήταν προικισμένος με εξαίρετη αρετή και ανώτερη διανόηση, ταπεινοφροσύνη, διαλογισμό, ευδαιμονία μέσω της υπομονής και ανυπέρβλητη φήμη. Αυτού που διαρκώς επιδίωκε τη σοφία της φώτισής του.
Με ευφυΐα και σταθερά χαρούμενο ζήλο,
χαιρόταν πάντοτε να προσφέρει.

«Έπειτα ο Τατάγκατα είπε στους χίλιους μπίκσου: ‘Μπίκσου εσείς, αποδώστε τιμή στα λείψανα αυτού του Μποντισάτβα που είναι φορτισμένα πλήρως με την ηθική και τις ιδιότητες, που είναι πεδίο αρετής και εξαιρετικά σπάνιο να αντικρίσεις.’ Μετά, με τα χέρια ενωμένα και τη καρδιά γεμάτη ευχές, οι μοναχοί απέδωσαν τιμές στα λείψανα.

Έπειτα  Σεβάσμιος Ανάντα με τα χέρια ενωμένα, είπε στον Τατάγκατα: ‘Ο Τατάγκατα, ο Υπερβατικός Νικητής είναι ανώτερος όλων στο κόσμο και τιμάται από όλα τα όντα. Γιατί ο Τατάγκατα τιμά αυτά τα λείψανα;»

« Τότε ο Τατάγκατα απάντησε στον Σεβάσμιο Ανάντα: ‘Λόγω αυτών των λειψάνων Ανάντα, αφυπνίστηκα γρήγορα στην απαράμιλλη υπέρτατη Φώτιση. Πριν από πάρα πολύ καιρό Ανάντα, υπήρχε ο βασιλιάς Μαχαράτα που κατείχε άρματα, μεγάλη δύναμη και νικούσε τους αντιπάλους του με την ανεμπόδιστη ισχύ και δύναμή του. Είχε τρεις γιους, που ήταν σαν τους γιούς των θεών: τον Μαχαπρανάντα, τον Μαχαντέβα και τον Μαχασάτβα.

«Μια μέρα ο βασιλιάς πήγε σ’ ένα πάρκο για να αθληθεί. Μαγεμένοι από την ομορφιά του πάρκου, οι πρίγκιπες έτρεχαν τριγύρω για να βρουν λουλούδια κι έτσι μπήκαν στο μεγάλο δάσος Ντβαντα σαβαναγκούλμα. Ενώ οι πρίγκηπες έτρεχαν εκεί γύρω, οι υπηρέτες τους σχόλασαν και έφυγαν. Οι πρίγκιπες μπήκαν στα πυκνά δώδεκα δάση εκείνου του πλήρως προστατευόμενου δασικού καταφυγίου. Τότε ο Μαχαπρανάντα είπε στα αδέλφια του: Η καρδιά μου γέμισε φόβο. Μπορεί να μας σκοτώσουν τα άγρια ζώα. Ας είμαστε κοντά.’ Ο Μαχαντέβα είπε: ‘Εγώ δεν φοβάμαι, ανησυχώ όμως μην ξεμακρύνω από τους αγαπημένους μου.’ Ο Μαχασάτβα είπε:

Εδώ στην μοναξιά του δάσους που αναγνώρισαν οι προφήτες,
δεν έχω ανησυχία ούτε φόβο.
η καρδιά μου έχει μεγάλη χαρά
στη σκέψη πως μπορεί να υπάρξει ευκαιρία για απέραντο και μεγάλο όφελος.

Στη συνέχεια, καθώς οι πρίγκιπες περπατούσαν στο δάσος Ντβαντα σαβαναγκούλμα, είδαν μια τίγρη που είχε γεννήσει τη προηγούμενη βδομάδα, με τα μικρά της γύρω. Ήταν πεινασμένη, διψασμένη και λιμοκτονούσε. Το σώμα της ήταν πολύ αδύναμο. Βλέποντάς της ο Μαχαπρανάντα είπε: « ‘Αλίμονο! Θα έχουν περάσει έξι ή επτά μέρες που αυτή η φουκαριάρα γέννησε. Δεν βρήκε καθόλου φαγητό γι αυτό ή θα πεθάνει από την πείνα ή θα φάει τα ίδια της τα μικρά.’ »

« ‘Ο Μαχασάτβα είπε, «Ποια είναι η τροφή που τρώει η κακομοίρα;»

« ‘Ο Μαχαπρανάντα απάντησε, «εδώ λένε, πως το φρέσκο κρέας και το ζεστό αίμα είναι η κατάλληλη τροφή για τις τίγρεις, τις αρκούδες, τις ύαινες και τα λιοντάρια.»

« ‘Ο Μαχαντέβα είπε, «Δεν έχει πολύ ζωή ακόμα αυτό το κακόμοιρο ζώο, το σώμα της είναι ταλαιπωρημένο από την πείνα και τη δίψα.. είναι πολύ αδύναμη και δεν μπορεί να αναζητήσει τροφή. Ποιος θα θυσιάσει τη ζωή του για να τη σώσει;»

« ‘Ο Μαχαπρανάντα είπε: «Αγαπημένοι φίλοι, η προσφορά του σώματος είναι τρομακτικός άθλος.»

« ‘Ο Μαχασάτβα είπε: ‘Για ανθρώπους σαν και μας με αδύναμο νου και μεγάλη προσκόλληση στο σώμα είναι πράγματι πολύ δύσκολος ένας τέτοιος άθλος. Όμως τα μεγάλα όντα, προσφέρουν τέλεια το σώμα τους και με θάρρος αγωνίζονται για το όφελος των άλλων.

Επιπλέον οι Άρυα,  με τη στοργική αγάπη και το έλεος
που θεωρούν πως απλά απόκτησαν αυτό το σώμα στα ουράνια πεδία ή σ’ αυτήν τη γη,
που είναι χαρούμενοι και πρόθυμοι να σώσουν τη ζωή των άλλων,
έχουν σταθερότητα και εκατό είδη ελέους.

« ‘Ο νεαρός πρίγκιπας πολύ στεναχωρημένος κοίταξε τη τίγρη για αρκετή ώρα χωρίς να βλεφαρίσει και μετά έφυγε. Τότε ο Μαχασάτβα σκέφτηκε: «Ήρθε η ώρα να δώσω το σώμα μου. Γιατί;
Αν και έχω διαφυλάξει για καιρό το σάπιο αυτό σώμα, υποκείμενο της φθοράς και του θανάτου,
δίνοντάς του φαγητό και ποτό, ρούχα, οχήματα και πολυτελή κρεβάτια,
τελικά είναι καταδικασμένο στην αποσύνθεση και στη συμφορά.
Το σώμα αυτό δεν έχει άλλο σκοπό εκτός από το να εγκαταλείψει την άγνωστη φύση του.

«Επιπλέον, αφού είναι εντελώς ακάθαρτο, δεν θα διαρκέσει. Γι αυτό πρέπει να του δώσω ένα ευγενές τέλος. Έτσι θα γίνει για μένα το πλοίο που θα διασχίσει τον ωκεανό του θανάτου και της επαναγέννησης.

Επιπλέον, δίνοντας το σώμα αυτό με τις εκατοντάδες σαν αποστήματα υπάρξεις,
το γεμάτο με κόπρανα και ούρα, που δεν έχει πυρήνα κι είναι σαν αφρός, που είναι στήριγμα για εκατοντάδες σκουλήκια, που θα πάει χαμένο ότι έχει πετύχει,
θα επιτύχω την άχρονη κατάσταση του νταρμακάγια, που είναι απαλλαγμένο από τις μολυσμένες συσσωρεύσεις,
που δεν έχει θλίψη, είναι προικισμένο με σαμάντι και γεμάτο εκατοντάδες άψογες ιδιότητες.

« ‘Με καρδιά γεμάτη ανυπέρβλητο έλεος και αποφασιστικότητα, ζήτησε από τους αδελφούς του να τον αφήσουν: «Εσείς οι δυο μπορείτε να φύγετε. επιστρέφω στο Ντβαντα σαβαναγκούλμα για κάτι προσωπικό.» Τότε ο πρίγκιπας Μαχασάτβα, αφήνοντας το μέρος εκείνο του δάσους, επέστρεψε στο μέρος που βρισκόταν η τίγρης. Κρέμασε τα ρούχα του σ’ ένα αναρριχητικό φυτό και προσευχήθηκε: 

Είθε να επιτύχω την γαλήνη της απαράμιλλης Φώτισης για το όφελος των περιπλανώμενων όντων.
Με σταθερό και ελεήμονα νου, δίνω αυτό το σώμα που δύσκολα εγκαταλείπουν οι άλλοι.
Είθε να επιτύχω την αψεγάδιαστη, ανεκτίμητη Φώτιση που τόσο έντονα αποζητούν οι Μποντισάτβα.
Θα απελευθερώσω τα όντα του τρισχιλιόκοσμου από τον μεγάλο φόβο του ωκεανού της ύπαρξης.

« ‘Τότε ο Μαχασάτβα ξάπλωσε μπροστά στην τίγρη, αλλά η τίγρης δεν έκανε τίποτε στον ελεήμονα Μποντισάτβα. Ο Μποντισάτβα σκέφτηκε: «Αλλοίμονο! Είναι τόσο αδύναμη και ανήμπορη!» Σηκώθηκε και έψαξε να βρει κάποιο αιχμηρό όπλο αλλά δεν βρήκε. Κρατώντας ένα δυνατό κλαδί από εκατόχρονο μπαμπού, έκοψε τον λαιμό του και έπεσε μπροστά στην τίγρη. Όταν ο Μποντισάτβα έπεσε, η γη σείστηκε με έξι τρόπους, σαν το καράβι που το σφυροκοπά ο άνεμος καταμεσής της θάλασσας. Δεν έλαμπαν οι ακτίνες του ήλιου σαν να τις είχε πιάσει ο Ράχου. Τα λουλούδια ανακατεύτηκαν με ουράνια αρώματα και έπεσαν πούδρες. Τότε μια θεά που είχε κατακλυστεί από έκπληξη, επαίνεσε τον Μποντισάτβα:

Ευγενή εσύ που κρατάς όλα τα όντα στο έλεός σου,
εδώ που έδωσες με χαρά το σώμα σου, ήρωα μεταξύ των ανθρώπων,
γρήγορα και χωρίς δυσκολία θα βρεις την πρωταρχική γαλήνη,
την γαλήνια υπέρτατη κατάσταση που δεν έχει τον πόνο της γέννησης και του θανάτου.

« ‘ Έπειτα γλύφοντας το αιματοβαμμένο σώμα του Μποντισάτβα, η τίγρης έφαγε το κρέας και το αίμα του μέχρι το κόκκαλο.

« ‘Ο Μαχαπρανάντα καθώς ένιωσε τον σεισμό, είπε στον Μαχαντέβα:

Ο τρόπος που σείστηκε η γη με τις θάλασσές της
έως και τους ωκεανούς στις δέκα κατευθύνσεις,
ο τρόπος που ο ήλιος έχασε τις ακτίνες του και η βροχή των λουλουδιών,
κάνει το νου μου ανήσυχο, ο αδελφός μου έχει δώσει το σώμα του.

« ‘Ο Μαχαντέβα είπε:

Αν σκεφτώ τα λόγια του ελέους που είπε
και τον τρόπο που επίμονα κοιτούσε την τίγρη-
την ταλαιπωρημένη από τη δυστυχία και την αδυναμία,
που παραλίγο να έτρωγε τα μικρά της, ανησυχώ κι εγώ.

« ‘Τότε οι πρίγκιπες, δακρυσμένοι και μεγάλη στεναχώρια επέστρεψαν εκεί που βρισκόταν η τίγρης. Είδαν τα ρούχα του που κρέμονταν από τα κλαδιά των μπαμπού, τα ματωμένα κόκκαλα του σκορπισμένα τριγύρω και τα μαλλιά του στις δέκα κατευθύνσεις. Βλέποντάς τα αυτά λιποθύμησαν και έπεσαν πάνω στη σορό. Αφού συνήλθαν μετά από κάποια ώρα, σήκωσαν τα χέρια τους και με απεγνωσμένη φωνή είπαν:

Αλλοίμονο, ο αγαπημένος μας αδελφός!
Ο βασιλιάς μα και η μητέρα μας ήταν πολύ αφοσιωμένη στον γιο τους.
Η μητέρα μας θα ρωτήσει σίγουρα, ‘Που αφήσατε τον τρίτο από σας,
αυτόν με τα μεγάλα σαν πέταλα λωτού μάτια.’
Αλλοίμονο! Για μας τους δυο σε αυτό το μέρος του δάσους,
η ζωή δεν είναι τόσο καλή όσο ο θάνατος.
Αφού χάσαμε τον Μαχασάτβα, πως θα ενδιαφερθούν για μας οι γονείς μας;

« ‘Έπειτα, αφού θρήνησαν με πολλούς τρόπους, οι δυο νεαροί πρίγκιπες έφυγαν. Οι υπηρέτες τους τρέχοντας σε όλες τις κατευθύνσεις αναζητώντας τους πρίγκιπες, τους είδαν και τους ρώτησαν: «Τι συνέβη πρίγκιπες, τι συνέβη;»

« ‘Εκείνη την ώρα η βασίλισσα ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της. Είχε ένα όνειρο που έδειχνε αποχωρισμό από έναν αγαπημένο. Τα δυο της στήθη ήταν κομμένα και τα δόντια της ήταν βγαλμένα. Βρήκε τρία τρομαγμένα περιστέρια που το ένα το άρπαξε ένα γεράκι. Τρομαγμένη από τον σεισμό, η βασίλισσα ξύπνησε απότομα και σκέφτηκε:

Γιατί το στήριγμα των όντων, το ντυμένο με ωκεανούς σείστηκε τόσο βίαια;
Του ήλιου κλέψαν τις ακτίνες, φανερώνοντας τη θλίψη στη καρδιά μου.
Στο όνειρο είχα αδύναμο σώμα, τα μάτια μου έτρεμαν, τα στήθια μου ήταν κομμένα.
Αναρωτιέμαι αν οι γιοί μου που πήγαν στο δάσος να παίξουν είναι καλά.  

« ‘Την ώρα που η βασίλισσα είχε αυτές τις σκέψεις, μπήκε μια νεαρή υπηρέτρια. Στεναχωρημένη, είπε στη βασίλισσα: «Μητέρα, οι συνοδοί των πριγκίπων, αναζητούν τον πρίγκιπα. Ακούστηκε πως ο αγαπημένος σου γιος πέθανε!» Όταν άκουσε αυτά τα λόγια, με τρεμάμενη καρδιά και μάτια γεμάτα δάκρυα, η βασίλισσα πλησίασε τον βασιλιά! «Άρχοντα, άκουσα πως ο αγαπημένος μου γιός πέθανε.» Ο βασιλιάς ήταν αλλόφρων. Με τρεμάμενη καρδιά είπε, «Έχασα τον αγαπημένο μου γιό.»

« ‘ Για να παρηγορήσει τη βασίλισσα, ο βασιλιάς είπε: «Μη θρηνείς καλή μου βασίλισσα. Τώρα αμέσως θα ψάξω για τον πρίγκιπα.» Φεύγοντας είδε να συγκεντρώνεται μια ομάδα ανθρώπων. Τότε είδε τους δυο πρίγκιπες να καταφθάνουν από μακριά. Βλέποντάς τους ο βασιλιάς φώναξε: «Έρχονται οι πρίγκιπες αλλά όχι κι οι τρείς τους. Αλλοίμονο, είναι μαρτύριο να θρηνεί κανείς ένα γιο.

Για κάποιον, η χαρά της απόκτησης ενός γιού
δεν ισοδυναμεί με τον πόνο της απώλειας του γιου, ενός άλλου.
Ευτυχισμένοι δεν είναι εκείνοι οι άντρες που δεν έχουν φέρει στο κόσμο γιούς,
ή εκείνοι που συνάντησαν το θάνατο, με τα παιδιά τους ακόμα ζωντανά;

« ‘Συνεπαρμένη από την οδύνη η βασίλισσα , έβγαλε μια κραυγή απελπισίας σαν μια καμήλα που χτυπήθηκε στο ζωτικό της σημείο:

Αν κι οι τρεις γιοί μου μαζί με τη συνοδεία από τους υπηρέτες τους
μπήκαν στο δάσος για να καθαρίσουν τη φορτωμένη από λουλούδια βλάστηση
ο μικρός μου αγαπημένος γιος δεν επέστρεψε.
Που είναι ο μικρός μου γιος, που είναι σαν τη καρδιά μου;

« ‘Όταν πλησίασαν οι δυο πρίγκιπες, ο βασιλιάς ρώτησε, ‘Που είναι ο μικρότερος;’

« ‘Χτυπημένοι απ την λύπη, τα μάτια τους γέμισαν δάκρυα. Με το στόμα στεγνό δεν είπαν τίποτα. Η βασίλισσα ρώτησε: ‘Που είναι ο μικρός μου γιος; Η καρδιά μου είναι έτοιμη να σκάσει. Το σώμα μου νοιώθει αβάσταχτο πόνο. Ο νους μου καταρρέει. Μιλήστε αμέσως.’

« ‘Τότε, τα δυο παιδιά είπαν αυτό που είχε γίνει. Ο βασιλιάς και η βασίλισσα τα έχασαν μόλις άκουσαν τι είχε γίνει. Όταν συνήλθαν, έκλαψαν οικτρά και πήγαν σ’ εκείνο το μέρος. Βλέποντας τα κόκκαλα χωρίς τη σάρκα, το αίμα ή τους μύες και τα μαλλιά σκορπισμένα τριγύρω, βασιλιάς και βασίλισσα έπεσαν στο έδαφος σαν τα δέντρα που τα ρίχνει ο αέρας. Ο ιερέας και οι υπουργοί που ήταν μάρτυρες αυτών των γεγονότων, συνέφεραν και δρόσισαν τα σώματα του βασιλιά και της βασίλισσας με αλοιφή από σανταλόξυλο Μαλάγυα[25]. Όταν συνήλθε ο βασιλιάς, θρήνησε με αυτά τα λόγια:

Αλλοίμονο! Αγαπημένε γιε, πρόσχαρε και τρυφερέ,
γιατί πήγες στο βασίλειο του θανάτου τόσο γρήγορα;
Γιατί αντί για σένα, δεν πήρε εμένα ο θάνατος;
Ποτέ μου δεν ένοιωσα μεγαλύτερο πόνο.

« ‘Με λερωμένα μαλλιά, χτυπώντας το στήθος της, η βασίλισσα έκλαιγε οικτρά. Χτυπιόταν στο έδαφος όπως το ψάρι που το ρίχνουν στη στεγνή γη, όπως το θηλυκό βουβάλι που αποχωρίζεται το μικρό του, όπως την καμήλα που έχασε το νεογνό της:

Αλλοίμονο! Ποιος σύνθλιψε και σκόρπισε στη γη
τον αγαπημένο μου γιο, αυτόν τον λωτό, τον πιο αγαπημένο;
Ποιος δικός μου εχθρός σήμερα σ’ αυτή τη γη
έσφαξε τον φεγγαροπρόσωπο γιο μου με τα χαριτωμένα μάτια.

Αλλοίμονο! Βλέποντας τον καλύτερο απ’ τους γιους σφαγμένο στο έδαφος
πως και δεν καταρρέει αυτό το σώμα;
Η καρδιά μου είναι φτιαγμένη από πέτρα.
Δεν ραγίζει απ αυτόν τον τραγικό πόνο.
Σήμερα στ’ όνειρό μου, τα στήθια μου είχε κόψει ένα ξίφος,
τα δόντια μου είχαν βγει απ το στόμα μου.
Και σήμερα αίφνης δεν υπάρχει ο γιος μου.
Όπως το ένα περιστέρι από τα τρία που το άρπαξε το γεράκι,
σήμερα είχα γύρω μου τρεις γιους, όμως τον ένα γράπωσε ο θάνατος.
Αλλοίμονο! Ο καρπός του αρνητικού μου ονείρου, έγινε πραγματικότητα!

« ‘Έπειτα βασιλιάς και βασίλισσα θρήνησαν με πολλούς τρόπους. Περιτριγυρισμένοι από μεγάλο πλήθος, έβγαλαν τα κοσμήματά τους, υποκλίθηκαν στα απομεινάρια του γιου της και τα τοποθέτησαν σ’ εκείνο το μέρος.

«Αν νομίζεις Ανάντα πως ο νεαρός πρίγκιπας Μαχασάτβα τότε ήταν άλλος, μην το βλέπεις έτσι. Γιατί; Επειδή τότε, εγώ ήμουν ο νεαρός πρίγκιπας Μαχασάτβα. Ακόμα και τότε Ανάντα, που δεν ήμουν τελείως απαλλαγμένος από την άγνοια, το μίσος και την επιθυμία, έσωζα τα όντα από την δυστυχία των κολάσεων. Τώρα που είμαι απαλλαγμένος από κάθε αδυναμία και έχω φτάσει στην τελειότητα της Φώτισης, πόσο πιο πολύ θέλω να απελευθερωθούν όλα τα όντα; Επομένως, για χάρη ενός και μόνο όντος, παρέμεινα ευχαρίστως στα πεδία των κολάσεων για κάλπα. Έχω απελευθερώσει τα όντα εντελώς από τον κύκλο των γεννήσεων. Με την πιο εξαίσια καρδιά, βοήθησα τα όντα και έκανα πολλούς και διάφορους δύσκολους άθλους.»

«Έπειτα ο Τατάγκατα είπε τους ακόλουθους στίχους:

Ενόσω αναζητούσα την τέλεια Φώτιση,
για πολλά κάλπα έδινα το σώμα μου.
Όπως όταν ήμουν βασιλιάς ή πρίγκιπας,
έτσι έδινα ολοκληρωτικά το σώμα μου.

Καθώς θυμάμαι τις προηγούμενες γεννήσεις μου,
υπήρχε κάποτε ο βασιλιάς Μαχαράτα
που είχε ένα πολύ γενναιόδωρο γιο
τον Μαχασάτβα, τον έξοχο.

Ο Μαχασάτβα είχε δυο αδέλφια,
τον Μαχαπρανάντα και τον Μαχαντέβα.
Αυτά τα αδέλφια περπατούσαν σ’ ένα πυκνό δάσος
και είδαν μια τίγρη που τη βασάνιζε η πείνα.

Το έλεος του Μαχασάτβα γι αυτό το ον ήταν αγωνιώδες:
‘Είναι τόσο εξαντλημένη αυτή η τίγρις από την πείνα και τη δίψα
που σίγουρα θα φάει τα ίδια της τα μικρά.
Γι αυτό θα της προσφέρω το σώμα μου.’
Ο Μαχασάτβα, ο γιος του Μαχαράτα,
είδε την εξαντλημένη τίγρη και τα μικρά της.
Έχοντας σκέψη ελέους για να τα σώσει
έπεσε στη πλαγιά του βουνού.

Η γη και τα βουνά της σείστηκαν-
σκόρπισαν τα σμήνη των πουλιών,
τρομοκρατήθηκαν τα κοπάδια των ελαφιών –
και το σκοτάδι τύλιξε τον κόσμο αυτό.

Τα δυο του αδέλφια, ο Μαχαπρανάντα και ο Μαχαντέβα
τον αναζήτησαν στο μεγάλο δάσος.
Δεν βρήκαν όμως τον Μαχασάτβα,
κι απερίσκεπτα έφυγαν.

Συνεπαρμένοι από τη λύπη και με πονεμένη καρδιά,
περιπλανήθηκαν στο δάσος.
Δάκρυα έτρεχαν στα πρόσωπά τους
καθώς γύρευαν τον αδελφό τους.

Ο Μαχαπρανάντα και ο Μαχαντέβα, οι δυο νεαροί πρίγκιπες
έφτασαν στο μέρος που βρισκόταν η εξαντλημένη τίγρη.
Είδαν την τίγρη και τα μικρά της,
το στόμα τους ήταν σκεπασμένο με αίμα.

Στο έδαφος υπήρχαν μερικές σταγόνες αίμα,
κάποια κόκκαλα και τρίχες ήταν σκορπισμένα εκεί γύρω.
Όταν οι δυο πρίγκιπες είδαν τη γη που ήταν βαμμένη με αίμα,
έχασαν τα λογικά τους, έμειναν άναυδοι.
Λιποθύμησαν κι έπεσαν στο έδαφος,
το σώμα τους σκέπασε η σκόνη και το χώμα.

Η ακολουθία από υπηρέτες
θρηνούσε κι αυτή και είχαν μεγάλη στενοχώρια.
Τους δρόσισαν με νερό,
και με τα όπλα υψωμένα, έκλαψαν.

Η πολυαγαπημένη βασίλισσα,
η μάνα που τον γέννησε,
καθόταν χαλαρή στο παλάτι,
με τη συντροφιά πεντακοσίων γυναικών.

Τη στιγμή που πέθανε, απ το στήθος της έτρεξε γάλα
που αμέσως μετατράπηκε σε αίμα.
Ένοιωσε οξείς πόνους στο σώμα και τα άκρα της
σαν να την τρύπαγαν με καρφίτσες.
Είχε βαθιά θλίψη, τα βέλη της θλίψης την τρυπούσαν.
Με τη καρδιά γεμάτη λύπη, πλησίασε τον βασιλιά.
Κλαίγοντας αξιολύπητα μπροστά στον βασιλιά
είπε στον Βασιλιά Μαχαράτα:
‘Άκουσέ με Βασιλιά, άρχοντα των ανθρώπων:
το σώμα μου φλέγεται απ τη φωτιά της θλίψης,
το γάλα που έτρεχε από την άκρη του στήθους μου
έγινε αμέσως αίμα.

Το σώμα μου νοιώθει σαν να τρυπιέται από βελόνες,
η καρδιά μου πάει να σκάσει.
Αυτά είναι σημάδια πως δεν θα δω τους γιους μου πάλι.
Αυτή είναι η μοίρα των παιδιών μου.

Έσω ελεήμων και δώσε μου τη ζωή μου.
Σήμερα στο όνειρό μου, είδα τρία νεαρά περιστέρια
το ένα περιστέρι, το μικρότερο παιδί μου- το γλυκό κι ευγενικό-
το άρπαξε ένα γεράκι εκεί.

Η θλίψη από αυτά τα όνειρα μπήκε στη καρδιά μου.
Το μυαλό μου καίει η αγωνία.
Αυτή είναι η μοίρα των παιδιών μου.
Σύντομα θα υποκύψω στη θλίψη.
Συμπονετικέ εσύ, δώσε μου τη ζωή μου.’

Αφού μίλησε, η βασίλισσα
λιποθύμησε κι έπεσε στο έδαφος.
Δεν είχε τις αισθήσεις της, ούτε τη μνήμη της
ούτε μπορούσε να σκεφτεί.

Βλέποντας τη έξοχη βασίλισσα
λιπόθυμη και πεσμένη στο έδαφος,
όλο το πλήθος στο παλάτι αυτό
έκλαψε και έβγαλε απελπισμένες κραυγές.

Εκείνη τη στιγμή, ο άρχοντας βασιλιάς
κατακλύστηκε από την απώλεια του γιου του.
Οι υπουργοί και οι υπηρέτες
έτρεξαν προς αναζήτηση του πρίγκιπα.

Όλοι οι άνθρωποι της πόλης αυτής
βγήκαν από τα σπίτια τους.
Φωνάζοντας και με δάκρυα στα μάτια
ρωτούσαν για τον Μαχασάτβα:

‘Είναι ζωντανός ή νεκρός;
Που πήγε ο Μαχασάτβα;
Θα δούμε σήμερα αυτόν
που είναι τόσο αξιαγάπητος και ευχάριστος;’

Αίφνης, ο σιωπηλός άνεμος της θλίψης
αθόρυβα και άγρια,
φύσηξε σ’ όλο το βασίλειο.
Όμως, εξ αιτίας της απεριόριστης μαγείας, υπήρξε ένας οξύς ήχος.
Τότε ο βασιλιάς Μαχαράτα σηκώθηκε,
καταβεβλημένος από το κλάμα και τη θλίψη.
Δρόσισε με νερό την έξοχη βασίλισσα του,
που κείτονταν λιπόθυμη στο πάτωμα.
Η βασίλισσα σηκώθηκε ανακτώντας τις αισθήσεις της.
Αποσβολωμένη ακόμα ρώτησε,
‘είναι ζωντανά ή νεκρά τα παιδιά μου;’

Τότε ο βασιλιάς Μαχαράτα
είπε στην επικεφαλής βασίλισσα:

‘Οι υπουργοί κι οι υπηρέτες
πήγαν να ψάξουν για τους πρίγκιπες.
Μην αποθαρρύνεσαι στο νου.
Μην έχεις θλίψη στη καρδιά.’

Παρηγορώντας τη βασίλισσα μ’ αυτόν τον τρόπο,
ο βασιλιάς Μαχαράτα βγήκε από το βασιλικό παλάτι.
Περιτριγυρισμένος από ομάδα υπουργών
έκλαιγε, με αδύναμο νου
και εξασθενημένο σώμα, τον είχε κατακλύσει η θλίψη.

Πολλές εκατοντάδες όντα επίσης
έκλαιγαν με τα δάκρυα να πέφτουν.
Έτρεξαν έξω από την έξοχη πόλη
προς αναζήτηση του νεαρού πρίγκιπα.

Βλέποντας τον βασιλιά να βγαίνει από το παλάτι,
τον ακολούθησαν.
Από τη ώρα που ο βασιλιάς έφυγε απ τη πόλη
για να βρει τους αγαπημένους του γιους,
κοίταζε έντονα προς κάθε κατεύθυνση.

Είδε έναν άντρα που πήγαινε προς το μέρος του.
Το κεφάλι του ήταν ξυρισμένο και τα άκρα του λερωμένα με αίμα.
Τα ρούχα του ήταν βρώμικα γεμάτα σκόνη,
το πρόσωπό του μουσκεμένο από τα δάκρυα.

Μια έντονη στεναχώρια γράπωσε
την καρδιά του βασιλιά Μαχαράτα.
Έκλαψε, το πρόσωπό του γέμισε δάκρυα.
Με τα χέρια υψωμένα, θρήνησε.

Τότε, κάποιος υπουργός κατέφθασε
γρήγορα από μακριά.
Πλησιάζοντας τον βασιλιά Μαχαράτα,
τον άρχοντα των ανθρώπων, είπε:

‘Άρχοντα των ανθρώπων, μην θλίβεσαι.
Τα χαριτωμένα παιδιά σου είναι ζωντανά!
Σύντομα τα αγαπημένα σου παιδιά
θα σταθούν μπροστά σου.’

Ο βασιλιάς συνέχισε τον δρόμο του
και τότε ένας δεύτερος υπουργός τον πλησίασε/
Φορώντας σκονισμένα και νοτισμένα απ τον ιδρώτα ρούχα,
είπε στον βασιλιά δακρυσμένος:

‘Μεγάλε βασιλιά, δυο απ τα παιδιά σου είναι ζωντανά,
 φλεγόμενος απ τη φωτιά της λύπης.
Βασιλιά μου, ο τρίτος σου γιος αγνοείται.
Η παροδικότητα έπιασε τον Μαχασάτβα.

Είδε μια πεινασμένη τίγρη
που πριν λίγο είχε γεννήσει
και επρόκειτο σύντομα να φάει τα μικρά της.
Για αυτά ο νεαρός Μαχασάτβα,
με τη καρδιά γεμάτη έλεος,
αναφώνησε την μεγάλη απόφαση της Φώτισης:
« Θα απελευθερώσω όλα τα όντα. Είθε να πραγματώσω
στο μέλλον την μεγάλη Φώτιση που διακαώς επιζητώ.»

Τότε ο Μαχασάτβα πήδηξε στην απότομη πλαγιά,
η αδύναμη τίγρη σηκώθηκε.
Τρώγοντας γρήγορα τις σάρκες του
άφησε το σώμα του πρίγκιπα με λίγα κόκκαλα.’

Ακούγοντας αυτά τα τρομερά λόγια,
ο νους του κατέρρευσε.
Ο βασιλιάς Μαχαράτα λιποθύμησε κι έπεσε στο έδαφος.
Η φλόγα της λύπης του έκαιγε συνεχώς.
Συνεπαρμένοι από τη θλίψη, οι υπουργοί και οι συνοδοί
έκλαιγαν κι αυτοί οικτρά.
Τον δρόσισαν με νερό και θρήνησαν με τα χέρια υψωμένα.

Τότε ο τρίτος υπουργός είπε στον βασιλιά:
‘Σήμερα είδα τους δυο πρίγκιπες
στο μεγάλο δάσος, πεσμένους στο έδαφος.
Είχαν λιποθυμήσει, τα είχαν χάσει.

Τους δροσίσαμε με μπόλικο νερό
μέχρι να συνέλθουν και να μπορέσουν να σταθούν.
Κοίταξαν αγωνιωδώς προς τις τέσσερις κατευθύνσεις,
κι αφού στάθηκαν για λίγο έπεσαν πάλι στο έδαφος.
Θρήνησαν με αξιοθρήνητη φωνή
και με τα χέρια υψωμένα, ύμνησαν τον αδελφό τους.’

Ο βασιλιάς έχασε τα λογικά του,
τρελάθηκε με την απώλεια του γιου του.
Με αβάστακτη λύπη θρηνούσε.
Έπειτα ο βασιλιάς είχε αυτή την σκέψη:

Ο πολυαγαπημένος και χαριτωμένος μου γιος Μαχασάτβα,
πιάστηκε στην παροδικότητα.
Η ζωή των άλλων δυο μου γιών
δεν θα πρέπει να χαθεί στη φωτιά της θλίψης.
Γι αυτό, πρέπει να πάω γρήγορα εκεί
για να δω τους γιους αυτούς που είναι ευχάριστο να βλέπεις.

Με γρήγορα άλογα, θα φέρω τους γιούς μου
στη βασιλική αυλή του παλατιού.
Αν δεν το κάνω, η καρδιά της μάνας που τα γέννησε
θα εκραγεί από το κάψιμο της φωτιάς της θλίψης.
Θα βρει τη γαλήνη κοιτώντας τους δυο της γιούς
κι έτσι η ζωή της δεν θα χαθεί.’

Ο βασιλιάς με τη συνοδεία ομάδας υπουργών,
καβαλικεύοντας τον ελέφαντά του, πήγε να δει τους δυο του γιους.
Κλαίγοντας απεγνωσμένα, οι δυο πρίγκιπες
έφτασαν κοντά τους, φωνάζοντας το όνομα του αδελφού τους.

Ο βασιλιάς έκλαιγε με οδύνη.
Πήρε τους δυο του γιους και επέστρεψε σπίτι.
Γρήγορα, σαν κάποιον σε μεγάλη φούρια
παρουσίασε τα παιδιά στη βασίλισσα.

Εγώ ο Τατάγκατα Σακυαμούνι
ήμουν ο Μαχασάτβα,
ο γιος του βασιλιάς Μαχαράτα
που βοήθησε την τίγρη.

Ο Σουντοντάνα, ο μεγάλος βασιλιάς
ήταν ο βασιλιάς Μαχαράτα,
και η βασίλισσα Μάγια, ήταν η έξοχη βασίλισσα.
Ο Μαχαπρανάντα έγινε ο Μαϊτρέγια.
Παρομοίως ο πρίγκιπας Μαχαντέβα
ήταν ο νεαρός Μαντζούσρι.
Η τίγρης ήταν η Μαχαπρατζαπάτι[26]
και τα πέντε μικρά της, οι πέντε μοναχοί.

Έπειτα ο μεγάλος βασιλιάς Μαχαράτα και η μεγάλη βασίλισσα, θρήνησαν απεγνωσμένα. Έβγαλαν όλα τους τα κοσμήματα και μαζί με ένα μεγάλο πλήθος απέδωσαν τιμές στη σορό του πρίγκιπα. Τοποθέτησαν τη σορό του σε εκείνο ακριβώς το μέρος και έχτισαν μια στούπα από επτά πετράδια. Όταν ο Μαχασάτβα έδινε το σώμα του στην τίγρη έκανε την ακόλουθη αλτρουιστική ευχή: «Μέσα από την αρετή της τέλειας προσφοράς του σώματός μου, είθε στο μέλλον και για πολλά κάλπα, να πραγματοποιώ εντελώς πέρα από σκέψη, τους άθλους των Βούδα για τα όντα.»

«Όταν έγινε η παρουσίαση αυτή, αμέτρητοι αριθμοί όντων, συμπεριλαμβανομένων των θεών και των ανθρώπων, ανάπτυξαν την αλτρουιστική πρόθεση για την υπέρτατη και τέλεια Φώτιση. Αυτός είναι ο λόγος κι η αιτία που αποκάλυψαν τη στούπα εκεί.

«Μετά, μέσα από τη δύναμη της ευλογίας του Τατάγκατα, η στούπα μπήκε μέσα στο έδαφος σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο.»

Έτσι τελειώνει το δέκατο όγδοο κεφάλαιο, το Κεφάλαιο για την Τίγρη, από τη Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.

Κεφάλαιο 19ο

Το κεφάλαιο του Επαίνου από όλους τους Μποντισάτβα

Έπειτα αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες Μποντισάτβα πλησίασαν τον Τατάγκατα Σουβαρνα ρατνακαρα τσατρακούτα. Προσκυνώντας τα πόδια του Τατάγκατα Σουβαρνα ρατνακαρα τσατρακούτα, στάθηκαν στο πλάι. Εκεί στο πλάι οι αμέτρητες εκατοντάδες χιλιάδες Μποντισάτβα, ένωσαν με σεβασμό τα χέρια τους και επαίνεσαν τον Τατάγκατα Σουβαρνα ρατνακαρα τσατρακούτα με αυτούς τους στίχους:

Νικητή εσύ, το σώμα σου είναι σαν τον εξευγενισμένο χρυσό,
επειδή η μεγαλόπρεπη παρουσία σου έχει μια χρυσή άλω.
Είσαι χρυσός όπως ο χρυσός βασιλιάς των βουνών.
Ο Προφήτης του Λευκού Λωτού έχει χρυσά χαρακτηριστικά.

Τα ανυπέρβλητα γνωρίσματα κοσμούν πλήρως το σώμα σου.
Τα ανυπέρβλητα σημάδια στολίζουν τα μέρη του σώματός σου.
Είσαι λαμπρός και κατέχεις το υπέροχο μεγαλείο του χρυσού.
Πρωταρχικά αγνός, γαλήνιος σαν τον άρχοντα των βουνών,
έχεις του Μπράχμα τη φωνή και τον μελωδικό ήχο του Μπράχμα.

Βρυχάσαι το βροντερό τραγούδι του λέοντα και του δράκου.
Η εξηντάπτυχη μελωδία σου αντηχεί και αντιλαλεί.
Νικητή, η μελωδία σου είναι τραγούδια του κούκου και του παγωνιού.
Χωρίς πέπλα πρωταρχικός, άψογος και αμόλυντος με μεγαλειώδες φως,
Νικητή εσύ, σε κοσμούν εκατοντάδες ιδιότητες.

Ο ωκεανός της σοφίας σου είναι υπέρτατα άψογος και πρωταρχικός,
Νικητή εσύ, είσαι προικισμένος με όλες τις αρετές όπως το Σουμερού.
Με υπέρτατο έλεος για το όφελος των όντων,
είσαι ο υπέρτατος χορηγός της ειρήνης στον κόσμο.
Χορηγώντας την κατάσταση της γαλήνης πέρα από θάνατο,
Νικητή εσύ, αποκαλύπτεις την υπέρτατη αλήθεια
και οδηγείς στη γαλήνη πέρα από δυστυχία.

Νικητή εσύ, αποκαλύπτοντας το νέκταρ του Ντάρμα
οδηγείς στην αθάνατη πόλη.
Κατοικία της γαλήνης,
είσαι η πηγή κάθε γαλήνης.
Νικητή εσύ, απελευθερώνεις από τη δυστυχία τους περιπλανώμενους
και τα όντα από τον ωκεανό των βασάνων.
Τα τοποθετείς στο μονοπάτι της γαλήνης
και δίνεις ευτυχία σε όλα τα όντα.

Τίποτα δεν συγκρίνεται με
τον ωκεανό της αρετής και της σοφίας του σοφού.
Κατέχεις έλεος για τα όντα που έχουν το βάρος της ζωής,
έχεις τη δύναμη της αγάπης, της επιμονής και επιδεξιότητα.

Κανείς μεταξύ των όντων, ακόμα και των θεών,
δεν μπορεί, για πολλές χιλιάδες εκατομμύρια κάλπα
να εξηγήσει πλήρως, ούτε μια σταγόνα αρετής
από τον ωκεανό των ανυπέρβλητων ιδιοτήτων σου.

Παίρνοντας μια μόνο σταγόνα από τον ωκεανό των ιδιοτήτων σου,
αναφερθήκαμε σε κάποιες εν συντομία.
Μέσα από οποιαδήποτε αρετή που συγκεντρώσαμε μ’ αυτόν τον τρόπο
είθε τα όντα να προσεγγίσουν την ανυπέρβλητη Φώτιση.

  ‘Έτσι τελειώνει το δέκατο ένατο κεφάλαιο, το Κεφάλαιο για τον Έπαινο από όλους τους Μποντισάτβα, από τη Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.

Κεφάλαιο 20ο

Έπαινος προς Όλους τους Τατάγκατα

Τότε, ο Μποντισάτβα Ρουτσιρακέτου σηκώθηκε από τη θέση του, έβαλε το πάνω ράσο του στον ένα του ώμο, γονάτισε στο δεξί του πόδι, ένωσε τα χέρια του με σεβασμό προς τον Τατάγκατα και επαίνεσε τον Τατάγκατα:

Άρχοντα των Σοφών, κοσμείσαι μεγαλόπρεπα από χιλιάδες υπέροχες ιδιότητες,
κατέχεις τα σημάδια εκατοντάδων αρετών.
Με το μεγαλόπρεπο παρουσιαστικό σου εμφανίζεσαι υπέρτατα γαλήνιος
σαν χίλιοι ήλιοι που λάμπουν με εκθαμβωτικό φως.

Λάμπεις με μυριάδες ακτίνες, σε καλύπτει το φως.
περίλαμπρος με χρώματα - σαν από μπλε και λευκά πετράδια,
από χρυσό, λάπις, χαλκό και κρύσταλλο [που μοιάζει] φως της αυγής-
εκμηδενίζεις το Σουμερού, τον βάτζρα βασιλιά των βουνών.
Φωτίζεις δεκάδες εκατομμύρια κόσμους
και απαλύνεις τον δυνατό τους πόνο.
Ικανοποιείς τα όντα με την υπέρτατη γαλήνη.

Τα χαρακτηριστικά και οι έξι αισθήσεις σου είναι λαμπρές και όμορφες στην όψη.
Η μορφή σου κάνει τα όντα να χαίρονται σε βλέπουν διαρκώς.
Τα μαλλιά σου είναι μαγευτικά όμορφα, στο χρώμα του παγωνιού,
λάμπουν σαν τον λωτό που είναι γεμάτος μέλισσες.
Είσαι κοσμημένος με την ιδιότητα του καθαρού ελέους.
Συσσώρευσες υπέρτατη αρετή μέσω της συγκέντρωσης και της αγάπης.
Κατέχεις τα υπέρτατα σημάδια σε πολλά χρώματα
και εκπληρώνεις τα όντα με κάθε ευτυχία.

Στολίζεσαι με τους επτά κλάδους της φώτισης,
και κοσμείσαι με ιδιότητες όπως του σαμάντι.
Τροφοδότης της ευμάρειας, όλη η γαλήνη και η ευτυχία απορρέει από σένα.
Πλούσια κοσμημένος με μια σειρά βαθιών ιδιοτήτων
λάμπεις αστραφτερά σε δεκάδες εκατομμύρια καθαρά πεδία.

Ακτινοβολείς μεγαλόπρεπα σαν το λαμπρό φως της φωτιάς
μοιάζεις με τον δίσκο της πανσελήνου στον ουρανό.
Προικισμένος με όλες τις αρετές σαν το όρος Σουμερού,
είσαι μεγαλόψυχος σε όλους τους κόσμους.

Όπως το αγελαδινό γάλα, το κοχύλι, το άσπρο κρίνο ή το φεγγάρι,
λευκή όπως το αμόλυντο χιόνι,
η όμορφη οδοντοστοιχία στο στόμα σου,
είναι σαν τον βασιλιά των χηνών [που με] χάρη [πετάει] στον ουρανό. 

Η πολύτιμη τρίχα στο κέντρο του ορίζοντα του γαλήνιου
- σαν το φεγγάρι- προσώπου σου
στρίβει προς τα δεξιά, εξαιρετικά όμορφη,
σαν τον λάπις ή τον λαμπρό ήλιο καταμεσής του ουρανού.

‘Έτσι τελειώνει το εικοστό κεφάλαιο, το Κεφάλαιο του Επαίνου προς Όλους του Τατάγκατα, από τη Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.


Κεφάλαιο 21

Το Καταληκτικό Κεφάλαιο

Τότε ακριβώς, η ευγενής θεά Μποντισατβασαμουτσάγυα, επαίνεσε τον Τατάγκατα:

Υποκλίνομαι στον Βούδα, που κατέχει ένα τέλεια απροσμέτρητο νου
και είναι κύριος ενός τέλεια αψεγάδιαστου Ντάρμα.
Γνωρίζει τέλεια την ύπαρξη κι τη μη ύπαρξη,
ο ανυπέρβλητος νους του είναι απαλλαγμένος από τις ατραπούς του αρνητικού κάρμα.

Πόσο θαυμαστό! Το μεγαλείο του Βούδα είναι απεριόριστο.
Πόσο θαυμαστό! Σαν τον ωκεανό και το όρος Σουμερού.
Πόσο θαυμαστό! Το πεδίο της δραστηριότητας του Βούδα είναι ατέλειωτο.
Ο Βούδας είναι σπάνιος σαν το άνθος ουντουμπάρα.
Πόσο αξιοθαύμαστα ελεήμων είναι ο Τατάγκατα-
ο κολοφώνας των βασιλιάδων Σάκυα, ο ήλιος ανάμεσα στους άρχοντες των ανθρώπων-
που μας δίδαξε μια ανυπέρβλητη Σούτρα σαν κι αυτήν
για να  γαλουχήσει και να οδηγήσει τα όντα!

Με γαλήνιες τις αισθήσεις του, ο Τατάγκατα Σακυαμούνι
μπήκε στη πόλη της γαλήνης, την ανυπέρβλητη.
Τόσο βαθιά, γαλήνια και καθαρή είναι η συγκέντρωσή σου,
διαμένεις στο πεδίο της εμπειρίας των Νικηφόρων Βούδα.

Τα σώματα των Σράβακα είναι κενά,
ο πιο ανυπέρβλητος των δίποδων διαμένει επίσης στην κενότητα.
Καθώς αυτά τα φαινόμενα είναι κενά από τη φύση τους,
αυτοί που στερούνται κενής φύσης δεν υπάρχουν καθόλου.

Αταλάντευτα και σταθερά θυμάμαι τον Νικητή.
Αδημονώ πάντοτε να κοιτάξω τον Βούδα.
Ακατάπαυστα και διακαώς προσεύχομαι
να ρίξω μια ματιά στον πλήρως φωτισμένο ήλιο Τατάγκατα.

Γονατίζω συνεχώς στη γη
κι με θλιμμένη δίψα, λαχταρώ τον Νικητή.
Λυπημένη κλαίω για τον Ηγέτη.
Παραμένω με μεγάλη δίψα για του Σουγκάτα τη μορφή.
Αδιάκοπα καίγομαι με τη φωτιά της αγωνίας,
χορήγησέ μου το δροσερό νερό της όψης σου.

Βούδα εσύ, δράσε με έλεος για μένα.
Δώσε μου το δώρο της παρουσίας σου.
Βασανίζομαι από δίψα για την ανυπέρβλητη μορφή σου.
Ικανοποίησέ με μέ το νερό του ελέους σου.
Είσαι το καταφύγιο για όλα τα όντα, συμπεριλαμβανομένων και των θεών.

Τα σώματα των Σράβακα είναι κενά.
Όλα τα όντα από τη φύση τους είναι σαν το όνειρο.
Σαν το διάστημα και τη φύση του διαστήματος,
σαν ψευδαίσθηση, σαν οφθαλμαπάτη ή το νεροφέγγαρο,
Βούδα εσύ, είσαι προικισμένος με τη μεγάλη κενότητα.

Τότε ο Τατάγκατα σηκώθηκε από τη θέση του και μίλησε με φωνή σαν του Μπράχμα: «Άριστα, ευγενική θεά! Και πάλι άριστα!»

Αφού είπε αυτά ο Τατάγκατα, οι Μποντισάτβα οδηγούμενοι από την ευγενική θεά Μποντισατβασαμουτσάγυα, οι κόρες των θεών όπως η ευγενική θεά Σαρασβάτι, το πλήθος των θεαινών όπως η θεά Σρι, οι βασιλείς θεοί όπως ο Βαϊσραβάνα, ολόκληρη η συνάθροιση και το πλήθος των θεών, των ανθρώπων, των ασούρα, των γκαντάρβα, των κινάρα, των μαχοράγκα κλπ., αγαλλίασαν και επαίνεσαν πολύ το λόγο του Τατάγκατα.
Έτσι τελειώνει το εικοστό πρώτο κεφάλαιο, το Καταληκτικό Κεφάλαιο από τη Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως.

Η Βασίλισσα των Ένδοξων Σούτρα, το Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως ολοκληρώθηκε.




Επίλογος ως προς την μετάφραση.

Η μετάφραση αυτή έγινε από τον Losang Dawa μετά από αίτημα του Λάμα Ζόπα Ρίνποτσε και ολοκληρώθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 2005, στις 10:40 το πρωί, στο Dunedin της Ν. Ζηλανδίας. Η επιμέλεια έγινε από τον Σεβάσμιο Gyalten MindrolFPMT Education Department, με την ευγενική και εξαιρετικά γενναιόδωρη βοήθεια του Σεβάσμιου Lhundrup Damcho και του DrJames Blumenthal, που κι οι δυο έκλεψαν χρόνο από τις δικές τους εργασίες-μετάφρασης και επιμέλειας-για να διαλευκάνουν πολλά σημεία του Θιβετανικού κειμένου και για να προσφέρουν πολλές βοηθητικές προτάσεις. Ο Michael Joliffe και η Megan Evart, έκαναν την πρώτη δοκιμαστική απαγγελία και πρόσφεραν πολύτιμες υποδείξεις. Στο τελικό στάδιο, έκαναν διορθώσεις και υποδείξεις ο Σεβάσμιος Tenzin Dekyong του Root Institute και η Sara Blumenthal του FPMT Education Department.

Σημειώσεις του Μεταφραστή και Αφιέρωση:

Η μετάφραση αυτή έγινε μετά από αίτημα του Λάμα Ζόπα Ρίνποτσε. Χρωστάω χάρη στον Καθηγητή Emmerick, που με τη πρώτη αγγλική μετάφραση του βοήθησε να περιοριστεί το νόημα ορισμένων φράσεων ή παραγράφων στα θιβετανικά, καθώς αυτά είχαν πολλές φορές διαφορετική ανάγνωση. Παρομοίως, οι σανσκριτικές ονομασίες αυτής της μετάφρασης, πήραν σαν πρότυπο την απόδοση του καθηγητή Emmerick, χωρίς τα διακριτικά σημάδια.
Θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη στον Σεβάσμιο Gyalten Mindrol- που έκανε τη μετάφραση αυτή πιο αναγνώσιμη και με καλή δομή ως προς το ύφος, τη σειρά και απλοποίησε τα σανσκριτικά ονόματα ώστε να βοηθηθεί η ανάγνωση- και στη Merry ColonyEducation Director FPMT International Office, για την υπομονή της και γιατί μου έφερε ένα αντίτυπο της μετάφρασης του καθηγητή Emmerick και την φωτοτυπία του θιβετανικού πρωτότυπου.
Αν και δόθηκε προσοχή ως προς την ακρίβεια του περιεχομένου σε ευανάγνωστη Αγγλική, τα λάθη που υπάρχουν σχετίζονται με την ανεπάρκεια μου σε πολλούς τομείς. Γι αυτό, γενικά ζητώ να με συγχωρήσουν οι φύλακες των διδασκαλιών και ειδικότερα αυτής της Σούτρα. Ζητώ επίσης τη συγχώρεση και την κατανόηση από τους αληθινούς λόγιους για τα λάθη μου. Παίρνω πάνω μου όλα τα λάθη.
Τέλος, όποια αρετή κι αν απορρέει από αυτή τη μετάφραση, την αφιερώνω στη μακροζωία της Α.Α. Δαλάι Λάμα, τον μοναδικό φάρο ελπίδας και δικαιοσύνης, στους γκούρου μου και στον Σεβάσμιο Λάμα Ζόπα Ρίνποτσε και στον αυθόρμητο καρπό του αδιάκοπου αλτρουισμού τους ως προς το ανώτερο όφελος των διδασκαλιών του Βούδα και των όντων.
Αφιερώνω επίσης την αρετή, στον δίκαιο σκοπό των καταπιεσμένων ανθρώπων του κόσμου και στη γρήγορη εκπλήρωση των ελπίδων και προσδοκιών τους.
Τέλος, ευχαριστώ τη γυναίκα μου Sallie Dawa και τα παιδιά μου Yeshe και Samdrub Dawa, που ανέχτηκαν όλες τις δυσκολίες που τους έφερα κατά τη διάρκεια της μετάφρασης. Ευχαριστώ επίσης το Πανεπιστήμιο του Otago Language Center για την ευγενική τους προσφορά να χρησιμοποιώ τις ηλεκτρονικές τους υπηρεσίες για να επικοινωνώ με τον εκδότη μου.

Losang Dawa
12 Δεκεμβρίου 2006
 Dunedin, Ν. Ζηλανδία




Τα οφέλη της Σούτρα του Χρυσού Φωτός

Ο Λάμα Ζόπα Ρίνποτσε είπε:
«Το κείμενο αυτό είναι πολύ πολύτιμο, φέρνει ειρήνη κι ευτυχία και είναι πολύ δυνατό στο να σταματά την βία. Προστατεύει τη πόλη από τη βία κλπ. Το κάρμα αυτού που θα ακούσει [το κείμενο], εξαγνίζεται.
Το κείμενο αυτό αυξάνει την επιτυχία και ειδικότερα [αφορά] τους επικεφαλής, όπως τους βασιλιάδες ή τους προέδρους, φέρνει επιτυχία σ’ αυτούς που οδηγούν στην αρετή, το μονοπάτι προς την ευτυχία. Αν κάποιος έχει προβλήματα-όπως όταν πεθαίνει ή αν είναι νεκρός, αν έχουν στραφεί εναντίον του οι θεοί και τίποτα δεν πάει καλά, αν στρέφονται εναντίον του με το παραμικρό, οι φίλοι, οι αγαπημένοι, ο σύζυγος, η γυναίκα, οι συγγενείς, ακόμα κι οι υπηρέτες, αν μειώνεται ο πλούτος ή βλάπτεται από μαύρη μαγεία ή πνεύματα, αν έχει κακά όνειρα ή του συμβαίνουν τρομακτικά πράγματα-τότε θα πρέπει να πλυθεί, να βάλει καθαρά ρούχα και μ΄ έναν ήρεμο νου, να ακούσει τη μετάδοση αυτού του κειμένου. Τότε όλα θα γαληνέψουν. Όποιος το ακούει συσσωρεύει πολύ αρετή και εκτιμάται πολύ από τους Βούδες.
Σε όποια χώρα κι αν διδαχτεί, αυτή η χώρα ωφελείται. Ο βασιλιάς αυτής της χώρας δεν θα δεχτεί επιθέσεις και οι ασθένειες θα εξαλειφθούν, όλοι θα είναι χαρούμενοι και στη χώρα θα επικρατήσει αρμονία. Δεν θα υπάρχουν διαμάχες. Ο βασιλιάς θα δώσει θρησκευτικές ελευθερίες και πάντα θα προστατεύεται από τους θεούς. Είναι ιδιαίτερα καλό να διαβάζεται σε μέρη όπου υπάρχει μεγάλη διαμάχη. Επίσης φέρνει ευημερία και βροχές την κατάλληλη εποχή. 

Όποιος διατηρεί, απομνημονεύει ή συμβάλει σ’ αυτό το κείμενο, ξεπερνά τα οκτώ κοσμικά όντα και όλες του οι ευχές εκπληρώνονται. Ο Βούδας ζήτησε από τους τέσσερις φύλακες να κάνουν προσφορές και να υπηρετούν το κείμενο αυτό, και να προστατεύουν πάντα τους ανθρώπους που το απομνημονεύουν ή απλά ο διαβάζουν. Οι τέσσερις φύλακες συμφώνησαν να προστατεύουν εκείνους που θα το διαβάζουν, θα βοηθούν και θα εκπληρώνουν τις ευχές τους.
Όταν απομνημονεύεις το κείμενο αυτό ή όταν κάνεις προσφορές σ’ αυτό, είναι σαν να κάνεις απροσμέτρητες προσφορές στον Βούδα. Εκείνος που θα ακούσει τις ιερές αυτές λέξεις, δεν θα σταματήσει ποτέ να επιζητά τη Φώτιση. Η ζωή του θα κατευθύνεται πάντοτε προς τη Φώτιση και ποτέ δεν θα ξεπέσει. Πόσο μάλλον αν το απομνημονεύσει. Η θεά Himachiwa Pala, είπε στον Βούδα πως θα προστατεύει τον μοναχό που απαγγέλει το κείμενο και πως θα έχει ότι χρειάζεται. Αγαθά, σταθερό νου κλπ. Αυτός που θα προσπαθήσει να διαβάσει ή να κατανοήσει αυτό το κείμενο, θα βιώνει την άνεση και την ευτυχία των θεών και των ανθρώπων για 100 δις/μύρια κάλπα. Θα έχει φήμη και τέλειες σοδειές και θα γίνει Βούδας. Η θεά της γης θα βοηθήσει αναμφίβολα εκείνον που θα διαβάσει ακόμα κι ένα κεφάλαιο ή το όνομα κάποιου Μποντισάτβα που αναφέρεται. Η θεά της γης θα βοηθήσει αναμφίβολα εκείνον που θα διαβάσει ακόμα κι ένα στίχο (τέσσερις λέξεις) και θα εκπληρώσει τις ευχές του. Εκείνα τα όντα που θα ακούσουν ακόμα κι έναν στίχο, ποτέ δεν θα πάνε στα κατώτερα πεδία. Ο Βούδας είπε στη θεά της γης, πως αυτός που θα ακούσει ακόμα και ένα στίχο θα γεννηθεί στα πεδία των θεών. Επίσης, ο Βούδας είπε στη θεά της γης πως το μη ενάρετο κάρμα εκείνου που θα ακούσει ακόμα κι ένα στίχο, θα εξαλειφθεί και εκείνος θα φτάσει στη Φώτιση.»   


Ερωτήσεις σχετικά με την Βασίλισσα των Σούτρα, Ανυπέρβλητο Χρυσό Φως. 
Στείλτε τις ερωτήσεις σας στο www.fpmt.org/golden_light_sutra/questions.asp
Beth Simon

 1.     Ποιες είναι οι ονομασίες των αρωματικών φυτών της Σαρασβάτι;

Όλα τα αρωματικά ιάματα που ονομάζει η θεά Σαρασβάτι, είναι φυτά με ιατρική ή θεραπευτική χρήση. Κάποια είναι βότανα, άλλα θάμνοι ή δέντρα.
Η λίστα που παρέχεται δεν έχει σκοπό την τελετουργική, φαρμακευτική ή καλλυντική τους χρήση αλλά δίνεται μόνο για διανοητική ικανοποίηση.   

vacha Acorus calamus; Aroideae family; Ugragandha; Sweet Flag
gorochana Gall stone of a cow.
sprkka Anisomeles malabarica, a medicinal plant of the Labiatae family
shirisa Short for panchashirisa – a plant with five different parts used medicinally
shamyaka Also aragvadhaCassia Fistula. Variously pudding-pipe tree, purging cassia, Indian laburnum, golden shower.
shami Prosopis cineraria; Hindi: Kejri, Jaanti; Kejri tree
indrabasta No Information
mahabhaga [Possibly maha bhagya; “great fortune”; sun yoga.]
jnamaka Possibly Holarrhena Antidysentrica; Herba malabarica
agaru Aquilaria Agallocha; Kala agar; a type of aloe.
tvach Possibly Toddalia Asiatica Lam; a type of pepper; Jangli mirch, wild or “jungle” pepper
shrivestaka Possibly Salix Caprea; (Goat’s) Willow; a fragrant shrub, Namraka, Vanjula, Abhra pushpa
resin of sarja Shorea robusta; Sal tree.
shallaki Boswellia Serrata, B. Thurifera; Indiana frankincense
guggulu oleogum resin derived from Balsamadendron mukuk; BurseraceaeCommiphora mukul
tagara Valeriana wallichi
patra Nirgundi patra; possibly Vitex or Chasteberry
shaileya Parmelia perlata; Charila, Dagad phool; stone flower
chandana sandalwood
manashila manosila: realgar, red arsenic sulfide, a red-orange pigment.
sarochana Possibly Vateria Indica L..; or, possibly related to the cypress tree
kushta Saussurea lappa, Aucklandia lappa; Costus
kunkuma Curcuma longa; turmeric
musta Cyperus rotundus; nutgrass
sharshapa Brassica nigra; black mustard or black mustard seed
nalada Spica nardi; nard, spikenard
chavya Piper cubeba; Cardamom seed
shukshmaila Ellateria cardamomum
ushira Vetiveria zizanioides; also Reshira, Sugandhimula, khus khus; vetiver
nagakesara Mesua ferrea; Ironwood or Magnolia 


2.     Η απαγγελία της Σούτρα γίνεται μεγαλόφωνα; 

Πολλοί ρωτούν για τη διαφορά μεταξύ της σιωπηλής ανάγνωσης και της απαγγελίας. Αυτή η Σούτρα μας προτρέπει να την απαγγείλουμε και αναφέρεται συνεχώς στην απαγγελία, έτσι ώστε να μπορεί κανείς να την ακούσει.

Η σημασία να την λέμε, να την ακούμε, να κάνουμε τους άλλους να την ακούν και τα οφέλη, αποτελούν τις κύριες οδηγίες που διατρέχουν ολόκληρο το κείμενο.

Πολλά από τα κεντρικά πρόσωπα στη Σούτρα μας λένε να την απαγγέλουμε καθώς έτσι την ακούν και άλλοι. Η μεγάλη θεά Σρι κρατά στο νου της όσους απαγγέλλουν απλά και μόνο το όνομα της Βασίλισσας των Σούτρα, του Ανυπέρβλητου Χρυσού Φωτός. Η θεά της Γης Ντρντα επεκτείνεται πάνω στα οφέλη του να την ακούμε και να κάνουμε τους άλλους να την ακούν.

Σχετικά μ’ αυτό πιστεύω πως είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή η ιστορία του Σουσαμπάβα (ιστορία της γέννησης κάποιας προηγούμενης ενσάρκωσης του Βούδα).

Ο βασιλιάς Σουσαμπάβα ονειρεύεται τον Ρατνοτσάγυα (άλλο όνομα του Ακσόμπια). Όταν ξυπνά, τον πάνε στον Ρατνοτσάγυα, που διαμένοντας στο επίπεδο της τελικής αλήθειας κηρύττει συνεχώς την Σούτρα του Χρυσού Φωτός. Εξ αιτίας αυτής της συνάντησης, ο Σουσαμπάβα απαρνιέται τελείως τον κόσμο.

Στο τέλος της ιστορίας, ο Βούδας μας λέει πως η αρετή που απορρέει από την ακρόαση της Σούτρα του Χρυσού Φωτός και η αγαλλίαση απ αυτό, ισοδυναμεί με το να γεννηθεί κανείς ως Σάκρα, βασιλιάς των θεών, ως Τσακραβαρτίν, παγκόσμιος μονάρχης, και ακόμα ως κάποιον με τις απροσμέτρητες δέκα δυνάμεις. 

3.     Μπορούμε να έρθουμε σε επαφή και με άλλους που απαγγέλουν τη Σούτρα; 

Γνωρίζουμε πως το κάρμα που δημιουργείται από την πράξη ενός ατόμου σε μια ομάδα, μοιράζεται σε όλους όσους κάνουν το ίδιο στην ομάδα. Γι αυτό, η ομαδική απαγγελία είναι μια σημαντική και δυνατή μέθοδος άσκησης στην Σούτρα του Χρυσού Φωτός.

Τα προηγούμενα δυο χρόνια (από το 2009)έγιναν αρκετές ανά τον κόσμο απαγγελίες με αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν 1000 απαγγελίες. Αυτό είναι το καλύτερο είδος ομαδικής δραστηριότητας!

Στη ιστοσελίδα των Ωφελειών http://www.fpmt.org/golden_light_sutra/benefits.asp, υπάρχουν οι ωφέλειες από την απαγγελία και προτάσεις για την οργάνωση ομαδικών απαγγελιών. Κάποιοι συγκεντρώνονται στα κέντρα τους, κάποιοι άλλοι συνδέονται στο διαδίκτυο και συμμετέχουν από μακριά.

Το 2008, στην Μποντγκάγια, ο Λάμα Ζόπα μου είπε πως, πιστεύει ότι αυτοί που απαγγέλουν τη Σούτρα, είναι αρκετοί. Αυτές οι ομαδικές απαγγελίες είναι ο λόγος που συμμετέχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι. 


4.     Με ποιο τρόπο η Σούτρα σταματά τους πολέμους; 

Αυτό είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο ερώτημα και καλύτερα να απαντηθεί από τον Ρίνποτσε. Πιστεύω πως έχει να κάνει με το γεγονός πως η Σούτρα είναι ένα κειμήλιο του νταρμακάγια και γι αυτό έχει τεράστια δύναμη- τη δύναμη του Βούδα. Πως το κάνει αυτό, είναι ένα τεράστιο θέμα που καλύτερα να απαντήσει ένας λάμα. Πως εμείς ξέρουμε ότι το κάνει, αυτό είναι εύκολο: βασιζόμαστε στο κύρος των κειμένων. Η ίδια η Σούτρα λέει επανειλημμένως πως λειτουργεί έτσι.

Επίσης, έχει να κάνει με τη εμπιστοσύνη στην συμβουλή του Ρίνποτσε και αυτού του είδους την αφοσίωση. Επειδή ο Ρίνποτσε αναφέρει συχνά τα αποτελέσματα που έχει κι επειδή ζητά να τη διαβάζει ο κόσμος στα μέρη όπου υπάρχει πόλεμος ή τρομοκρατία, τότε μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι η Σούτρα έχει αυτή την επίδραση.

Πιθανόν να πρέπει να γίνουμε οι ίδιοι παντογνώστες ώστε να γνωρίζουμε τον τρόπο που γίνεται αυτό και να αντιληφθούμε τα πραγματικά γεγονότα. 

5.     Με ποιο μάντρα αυξάνεται η αρετή κατά την απαγγελία της Σούτρα; 

Το μάντρα που συστήνει ο Ρίνποτσε πριν την απαγγελία των Σούτρα είναι το: 

ΟΜ ΝΤΑΡΕ ΝΤΑΡΕ ΜΠΕΝΤΑΡΕ ΣΒΑΧΑ     (Χ7) 

Αυξάνει την αρετή από την απαγγελία ένα εκατομμύριο φορές. Πολύ καλό! 

6.     Η Σούτρα μας παροτρύνει να καθαριστούμε πριν την ακρόαση. Τι σημαίνει αυτό; Θα πρέπει να πλύνουμε και να καθαρίσουμε όλο το μέρος; 

Ο Λάμα Ζόπα είπε πρόσφατα πως θα πρέπει να καθαρίζουμε το σώμα, «το στόμα, τα χέρια και τα πόδια.» Είπε επίσης πως θα πρέπει να έχουμε «ενάρετο πνεύμα».

Αν είστε Βουδιστής, ίσως είναι καλό να προσθέσετε και τον καθημερινό εξαγνισμό του λόγου. 

7.     Γιατί υπάρχουν τόσες πολλές εκδοχές της Σούτρα;  

Ακόμα και πριν το πρόσφατο ενδιαφέρον, η Σούτρα υπήρχε ήδη σε πολλές ασιατικές γλώσσες, όπως τα Σανσκριτικά, τα Κοτανέζικα, τα θιβετανικά, τα Μογγολικά, στα Οϊράτ (Oirat), στα Κινέζικα και στα Ιαπωνικά. Οι μεταφράσεις στα Μογγολικά έγιναν από τα Θιβετανικά.

Στα Θιβετανικά υπάρχουν τρεις εκδόσεις. Και τις τρεις τις βρίσκουμε σε κάθε επανέκδοση του Κανγκιούρ.

Η σύντομη έκδοση με τα 18 κεφάλαια υπάρχει στην ιστοσελίδα του FPMT και μέχρι τώρα αυτή είχε μεταφραστεί στα Αγγλικά. Η μεσαία με τα 29 κεφάλαια και η εκτενής με τα 31, και οι δυο εμπεριέχουν τη σύντομη έκδοση των 18 κεφαλαίων, αν και μερικά κεφάλαια ή τμήματα από τα κεφάλαια έχουν ταξινομηθεί με διαφορετικό τρόπο. Η μεσαία και η εκτενής έκδοση επίσης, έχουν κάποιο κείμενο που δεν υπάρχει στη σύντομη. Η εκτενής διαφέρει από τη μεσαία λόγω του ότι έχει δυο ακόμα κεφάλαια.

Σύμφωνα με την επιθυμία του Λάμα Ζόπα Ρίνποτσε, μεταφράζω το 31 κεφάλαιο από τα θιβετανικά. Μόλις τώρα τέλειωσε η μετάφραση από τα Μογγολικά! Ο Ρίνποτσε είπε πως συνάντησε τη Σούτρα εξαρχής στη Μογγολία και απ ότι έχω διαβάσει, εκεί χρησιμοποιείται και τιμάται πολύ, κυρίως το 29ο κεφάλαιο. 

8.     Τα γεγονότα που αναφέρονται στη Σούτρα είναι με χρονολογική σειρά;  

Η ταξινόμηση των κεφαλαίων στη Σούτρα, δεν έχει γίνει σύμφωνα με την χρονολογική σειρά των γεγονότων.  

9.     Πριν την απαγγελία της Σούτρα ποιες προσευχές πρέπει να λέμε; 

Ο Ρίνποτσε δεν έχει αναφέρει συγκεκριμένες προσευχές, του έχω κάνει όμως σχετική ερώτηση. Φυσικά, η λήψη προστασίας, της μποντιτσίτα, η προσφορά του μάνταλα και η επτάπτυχη προσευχή είναι ένας καλός τρόπος για να ξεκινήσει μια απαγγελία ή οποιαδήποτε άσκηση.

Επίσης ο Ρίνποτσε έχει πει πως είναι καλό να λέμε το μάντρα ΟΜ ΝΤΑΡΕ ΝΤΑΡΕ ΜΠΕΝΤΑΡΕ ΣΒΑΧΑ επτά φορές. 

10.   Ποια είναι η θεά Μποντισατβασαμουτσάγυα;  

Η θεά Μποντισατβασαμουτσάγυα είναι μια Μποντισάτβα όπως υποδεικνύει και το όνομα. Η σανσκριτική λέξη σαμουτσάγυα σημαίνει συλλογή, συνάθροιση. Σ’ αυτήν την περίπτωση πιθανόν η συλλογή να αναφέρεται στα τέλεια έργα των Μποντισάτβα ή τις ιδιότητες, ή στο τελικό αποτέλεσμα ή στην συλλογή όλων των Μποντισάτβα.

Στην περίπτωση της Σούτρα του Χρυσού Φωτός, η Μποντισατβασαμουτσάγυα λειτουργεί ως η υποβολέας του Βούδα Σακυαμούνι, όπως ο Σαρβασούρα, ο Μαϊτρέγια και ο Μπαϊσατζιασένα στην Sanghata Sutra, ή ο Ανάντα σε άλλες Σούτρες. Θέτει, δηλαδή, ερωτήσεις που κάνουν τον Βούδα να πει ιστορίες και να δώσει εξηγήσεις.

Στην εκτενή έκδοση της Σούτρα, η θεά Μποντισατβασαμουτσάγυα είναι παρούσα συνεχώς.  


11.   Γιατί αυτή η Σούτρα είναι τόσο σημαντική;    

Ο Λάμα Ζόπα μας παροτρύνει να λέμε αυτήν τη Σούτρα και ενθαρρύνει και άλλους να την απαγγείλουν. Μας έχει πει για τα θαυμαστά της οφέλη και για την ιδιαίτερη σύνδεση της Σούτρα με τον κόσμο μας (την Τζαμπουντβίπα) καθώς και τα οφέλη που θα έχουν οι αρχηγοί των χωρών του κόσμου.

12.  Θα υπάρξει κάποιος οδηγός για την προφορά ή το νόημα των ονομάτων; 

Να είστε βέβαιοι πως η απαγγελία είναι ωφέλιμη, ακόμα κι αν η προφορά δεν είναι ίδια με κάποιου που είναι λόγιος στα Σανσκριτικά. Ακόμα και η προφορά των σημερινών λογίων διαφέρει από εκείνη του παρελθόντος.

Μια απλή μέθοδος είναι να κόψετε το όνομα σε τμήματα.  

13.     Ποια είναι τα διάφορα είδη όντων που αναφέρονται; 

Οι Τέσσερις Μεγάλοι Βασιλείς (Λοκαπάλα, Φύλακες του Κόσμου) έχουν σχέση με τις τέσσερις κύριες κατευθύνσεις, βορράς, νότος, ανατολή, δύση. Έχουν ορκιστεί να προστατεύουν τις διδασκαλίες του Βούδα και αυτούς που ασκούνται στις διδασκαλίες στο πεδίο της επιθυμίας. Πολλές φορές όσοι ακολουθούν τις βουδιστικές διδασκαλίες είναι μπίκσου ή μπικσούνι (μοναχοί ή μοναχές με πλήρεις όρκους), ουπάσακα ή ουπάσικα (άντρες και γυναίκες με τους όρκους των λαϊκών).

‘Όλα τα όντα που αναφέρονται στη Σούτρα ανήκουν στο πεδίο της επιθυμίας. Ανεξάρτητα από το μέρος που θα γεννηθούν στο πεδίο της επιθυμίας, ή γέννησή τους σχετίζεται με το κάρμα και την πλάνη. Επομένως, οι θεοί και οι θεές, από τον Σάκρα (Ίντρα) τον βασιλιά των θεών μέχρι τη Σρι τη θεά της ευνοϊκότητας, κανένας δεν έχει κάποια μόνιμη, αμετάβλητη ύπαρξη. Περιπλανιόνται στη σαμσάρα όπως κάνουν και τα ζώα ή οι άνθρωποι.

Στη Σούτρα αυτή, δίνεται σημασία στα κίνητρα των πράξεων και στα αποτελέσματα των κατοίκων του πεδίου της επιθυμίας και ειδικότερα όσων έχουν γεννηθεί ως άνθρωποι καθώς και σε διάφορα είδη όντων που μπορούν να ακούσουν, να ωφεληθούν ή να προστατέψουν τις διδασκαλίες του Βούδα.

Οι ασούρα, κινάρα, γκαρούντα, γιάκσα και μαχοράγκα είναι επίσης κοσμικά όντα.

14.  Θα πρέπει να απαγγέλλουμε τη Σούτρα αυτή ως μέθοδο επηρεασμού των πολιτικών εκλογών; 

Ο Ρίνποτσε έχει αναφέρει τα καλά που φέρνει η απαγγελία της Σούτρα στους αρχηγούς των κρατών και στους ανθρώπους των χωρών αυτών που οι ηγέτες τους την απαγγέλλουν. Ο Ρίνποτσε είπε για την πρόταση να γίνεται μια απαγγελία στον πρόεδρο της Μογγολίας κάθε χρόνο. Έχει επίσης πει πως είναι ο καλύτερος τρόπος για να έρθει ειρήνη στη χώρα και αρμονία μεταξύ των ανθρώπων.

Μέχρι σήμερα όμως δεν έχει αναφέρει κάτι για την απαγγελία ως μέσο για να επηρεαστούν κάποιες εκλογές. Κάποιοι ωστόσο, έχουν αφιερώσει την απαγγελία τους σε συγκεκριμένες εκλογές και μπορείτε να δείτε αυτές τις αφιερώσεις στην ιστοσελίδα www.fpmt.org/golden_light_sutra/default.asp#exp

15. Είναι αποδεκτό να απαγγέλλει κανείς το ίδιο κεφάλαιο αντί να τη διαβάζει όλη; Μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο ως ιδιαίτερη άσκηση;

Η απαγγελία της Σούτρα είναι μια πολύ βαθιά άσκηση με απίστευτα οφέλη. Μέσα της περιέχονται παράγραφοι για να κάνει κανείς προσευχές, ασκήσεις συσσώρευσης αρετής, για να εξαγνίσει την αρνητικότητα, να αναπτύξει απάρνηση, έλεος και σοφία, μποντιτσίτα και για να κάνει εκτενείς αφιερώσεις.

Στην Κίνα και την Ιαπωνία, ασκούσαν το κεφάλαιο της Εξομολόγησης, ως ξεχωριστή άσκηση εξαγνισμού.

Κι εγώ έχω προσθέσει στις καθημερινές μου απαγγελίες την προσευχή,

Γι όσους δεν έχουν καταφύγιο, βάση, στήριγμα ή φίλο,
είθε να γίνω το υπέρτατο καταφύγιο, η βάση τους, το στήριγμα και ο φίλος. 

16. Υπάρχει διαθέσιμη κάποια ηχογράφηση της Σούτρα;

Κάποιοι μου έχουν αναφέρει πως έχουν μαγνητοφωνήσει τον εαυτό τους κατά την απαγγελία και τα έχουν ανεβάσει σε ιστοσελίδες τους. Δεν γνωρίζω αν είναι ολοκληρωμένες απαγγελίες.

Το παρόν σχέδιο είναι, πως μόλις τελειώσει η καινούργια μετάφραση της Σούτρα θα γίνει και μια ωραία μαγνητοφώνηση που θα είναι διαθέσιμη με διάφορους τρόπους.

17.  Μπορούμε να απαγγέλλουμε τα ονόματα των Βούδα και Μποντισάτβα στο Κεφάλαιο 10 της σύντομης εκδοχής, ώστε να θυμηθούμε τις προηγούμενες ζωές μας;

Ασφαλώς και μπορείς να χρησιμοποιήσεις συγκεκριμένα κομμάτια αυτής της βαθιάς Σούτρα για συγκεκριμένα αποτελέσματα ή ασκήσεις. Αυτό γίνεται κι από άλλους. Στη Σούτρα αναφέρεται πως το να θυμηθεί κανείς τις προηγούμενες ζωές του, είναι αποτέλεσμα κάποιων συγκεκριμένων ενάρετων ασκήσεων. Αυτό επίσης είναι και αποτέλεσμα κάποιας μεγάλης επίτευξης και αναφέρεται και σε άλλες διδασκαλίες του Βούδα.

Αυτό όμως που οι δάσκαλοι και οι διδασκαλίες μας λένε, πως το κίνητρό μας και οι πράξεις μας πρέπει να κατευθύνονται στην ευεργεσία των άλλων. Όταν ασκούμαστε ορθά στο Ντάρμα, τότε η καρδιά μας γίνεται πιο αγνή και ο νους μας πιο καθαρός. Κάτι τέτοιο, όπως το να θυμηθούμε τις προηγούμενες ζωές μας ή άλλες υπερφυσικές ικανότητες, δεν είναι αυτοσκοπός.

Οι σημαντικές δραστηριότητες είναι η καθαρή απάρνηση, το έλεος και η σοφία. Το καλύτερο κίνητρο και ο καλύτερος στόχος είναι η καλλιέργεια μιας αληθινά καθολικής ευθύνης, η εξάλειψη της λατρείας του εαυτού και το αυθόρμητο ενδιαφέρον για τους άλλους.

Όπως λέει κι ο Λάμα Ζόπα, αν δίνει κανείς προσοχή στις πράξεις του παρόντος, δεν θα χρειάζεται να ανησυχήσει για τις μελλοντικές επιτεύξεις.

18. Η Σούτρα ‘Χρυσό Φως έχει μεταφραστεί ’ και σε άλλες γλώσσες;

Έχει μεταφραστεί σε 15 γλώσσες και μέχρι τις 14 Νοεμβρίου 2019 έγιναν 48.291 απαγγελίες σε 90 χώρες.

19.  Στις σελίδες του Θιβετανικού κειμένου υπάρχουν κάποιες μορφές από σκαλιστό ξύλο. Ποιες είναι; Τι σχέση έχουν με τη Σούτρα; 

Θιβετανικό κείμενο: http:www.fpmt.orgteacherszopaadvicepdfgoldenlight21chapterstibetn.pdf. 

Οι δυο θεές Μποντισάτβα Μαχαπρατισάρα και Μαχασιταβάτι μαζί με άλλες δυο ή τρεις ανάλογα την παράδοση (Μαχασαχάσρα Πραμαντάνι, Μαχαμαγιούρι, Μαχαμαντρανουσαρίνι) είναι προστάτιδες. Η Μποντισάτβα Μαχαπρατισάρα, όπως και ο Βούδας Ρατνακέτου (Ρατνασαμπάβα) σχετίζεται με τον νότο. Προστατεύει από κάθε μορφή αρρώστιας και τα αποτελέσματα των προηγούμενων αρνητικών πράξεων. Η Μποντισάτβα Μαχασιταβάτι όπως και ο Βούδας Αμιτάγιους (Αμιτάμπα) σχετίζεται με τη δύση. Προστατεύει από τους κινδύνους που επιφέρουν οι πλανήτες, τα άγρια ζώα και τα δηλητηριώδη φυτά. Στο κεφάλαιο ¨Έπαινος από όλους τους Μποντισάτβα’, είναι εκεί, παρούσες με τους άλλους Μποντισάτβα. 

20.  Θα υπάρξουν κι άλλες εκδόσεις της Σούτρα;

Έχουν υπάρξει πολλές αιτήσεις για μια μέθοδο γραφής της Σούτρα με τον τρόπο που έχει γραφτεί η Sanghata Sutra. Κι η ίδια η Sanghata Sutra δίνει έμφαση στη μεγάλη αρετή που δημιουργείται με την ανάγνωσή της, αλλά και την ακόμα μεγαλύτερη αρετή που δημιουργείται με την καταγραφή της. Αυτή μπορεί να είναι και η βάση της απόφασης του Λάμα Ζόπα να την καταγράψει ο ίδιος, ώστε να είναι και στη διάθεση των άλλων για να κάνουν το ίδιο. Στη Σούτρα Χρυσό Φως, ο Βούδας μας παρακινεί συνεχώς να την διαβάζουμε, να την απαγγέλουμε, να την απομνημονεύσουμε, να κάνουμε και τους άλλους να την ακούσουν και να βοηθήσουμε στην εξάπλωσή της ώστε να την ακούσουν και οι άλλοι. Στο 7ο κεφάλαιο της σύντομης έκδοσης, ο Βούδας και οι τέσσερις Μεγάλοι Βασιλείς, περιγράφουν την μεγάλη ευδαιμονία που θα βιώσει ο άρχοντας εκείνος που θα ακούσει τη Σούτρα από κάποιο μοναχό που θα τη διδάξει. Και οι θεότητες τονίζουν πως θα βοηθήσουν την απαγγελία.

Στο 10ο κεφάλαιο της σύντομης έκδοσης, η Θεά της Γης Ντρντα, μιλά για το μεγάλο όφελος που δημιουργείται αν την ακούσει κάποιος, αν κάνει και τους άλλους να την ακούσουν και αν συζητήσει με άλλους για την ακρόαση αυτή.

Ο Ρίνποτσε ενθαρρύνει πολύ τον κόσμο να απαγγείλουν ακόμα και μια σελίδα την ημέρα.

21.  Θα μπορούσε να γίνει απαγγελία στο Θιβέτ; 

Αυτή είναι μια υπέροχη ιδέα! Πέρσι το καλοκαίρι ο Λάμα Ζόπα, μιλώντας για τα οφέλη της απαγγελίας της Σούτρα, ανέφερε πως ένα όφελος θα ήταν πως η Κίνα θα γινόταν βουδιστική και πως η καταπίεση στο Θιβέτ θα σταματούσε. Πρόσφατα ανέφερε την ιδέα του να πάρει τη Σούτρα στο Θιβέτ και να βάλει μοναχούς να την απαγγέλουν ώστε να αλλάξει η κατάσταση. Πιθανόν να μπορούσαμε να οργανώσουμε ένα ταξίδι στο Θιβέτ, αφού είναι αρκετών ανθρώπων η επιθυμία να απαγγείλουν τη Σούτρα στο Θιβέτ.

22. Είναι αναγκαίο να διαβάσουμε όλη τη Σούτρα σε μια περίοδο; Αν δεν την τελειώσουμε, μπορούμε να συνεχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε στην επόμενη περίοδο;

Ναι, φυσικά. Κάθε φορά, άρχισε πάλι από εκεί που σταμάτησες. Ένα όφελος από αυτό είναι πως θα εξοικειωθείς με αυτή τη βαθιά Σούτρα. Ο ίδιος ο Βούδας αναφέρει πως είναι πολύ μεγάλο το όφελος ακόμα κι αν διαβάσει κανείς ένα τετράστιχο.  

23. Μεγάλο μέρος της Σούτρα αναφέρεται στην ίδια τη Σούτρα και το όφελος που προκύπτει από την απαγγελία της. Γιατί γίνεται αυτό;

Έχεις δίκιο. Η Σούτρα αναφέρεται συνεχώς στον εαυτό της. Αυτό γίνεται εσκεμμένα. Αυτή η Σούτρα (υπάρχουν και άλλες) έχει την εξαιρετική ιδιότητα να δημιουργεί όφελος με την ίδια την απαγγελία. Αυτό σημαίνει πως αποκτά ύπαρξη κάθε φορά που απαγγέλλεται.

Οι ιστορίες του Βούδα που αναφέρονται στη Σούτρα δουλεύουν με πολλούς τρόπους. Ένας είναι, πως εμείς που είμαστε παρόντες, ακούμε τον τρόπο με τον οποίο η  Σούτρα αυτή έκανε τους άλλους να κάνουν μεγάλες προσευχές, να αποκτήσουν πραγματώσεις και να απαλλαχτούν από τον ωκεανό της δυστυχίας. Ένας άλλος είναι πως την ίδια στιγμή που εμείς την ακούμε, την διαβάζουμε και απαγγέλουμε τις ιστορίες και τις εξηγήσεις, κάνουμε το ίδιο, εξ αιτίας της αρετής που προκύπτει από την ακρόαση και την απαγγελία της. Γι αυτό το λόγο στην αρχή ο Βούδας μας ενθαρρύνει να είμαστε συγκεντρωμένοι.

24.  Για ποιο λόγο απαγγέλουμε μια Σούτρα αντί για μια άλλη; Απαγγέλουμε αυτή τη Σούτρα για συγκεκριμένους λόγους και πως ξέρουμε ποια Σούτρα να απαγγείλουμε;

Παραδοσιακά, συγκεκριμένες Σούτρες σχετίζονται με συγκεκριμένα είδη δραστηριότητας, γεγονότα και προσευχές. Ο Λάμα Ζόπα μας ενθαρρύνει να την απαγγείλουμε για να αποτραπούν οι φυσικές καταστροφές, να σταματήσει η τρομοκρατία και άλλα συμβάντα ειδικά αυτού του κόσμου. Επίσης βοηθά στην εξάλειψη των εμποδίων ως προς την ολοκλήρωση έργων για τη διατήρηση και την εξάπλωση του Ντάρμα.

25.  Ποιο μέρος είναι κατάλληλο για απαγγελία και τι προσφορές μπορούμε να κάνουμε;

Πριν την απαγγελία, προσπάθησε να καλλιεργήσεις το αίσθημα αγάπης προς τους άλλους κι έχε ένα καλό κίνητρο. Αν είσαι βουδιστής, κάνε τη προστασία, μποντιτσίτα, πάρε τη δέσμευση να απαλλάξεις τα όντα από τη δυστυχία. Μπορείς να κάνεις και το μάνταλα. Παντού μπορείς να κάνεις την απαγγελία, χρησιμοποίησε τη σοφία σου για να δεις αν ο χρόνος και η θέση είναι κατάλληλα.

26. Ποια είναι η σφαίρα της δραστηριότητας των Βούδα; Τι είναι το Νταρμαντάτου;

 Στα Σανσκριτικά η λέξη νταρμαντάτου είναι σύνθετη, ντάρμα και ντάτου. Κάθε τμήμα της λέξης έχει πολλά νοήματα, όπως γίνεται και με τις πιο πολλές σύνθετες λέξεις στα Σανσκριτικά. Στη Σούτρα, σημαίνει τον αληθινό χώρο, κατάσταση, διάσταση, στοιχεία της ύπαρξης. Δεν πρόκειται για κάποιο ‘πραγματικό’ χώρο αν και χρησιμοποιείτε ως σύμβολο ή μεταφορά στη Σούτρα. Για παράδειγμα, με τον ίδιο τρόπο χρησιμοποιείτε και η στούπα ως σύμβολο.

Σε σχέση με έναν Βούδα, η λέξη νταρμαντάτου υποδηλώνει την πραγμάτωση της κενότητας του Βούδα. Το νταρμακάγια, το αληθές σώμα ενός Βούδα, είναι η πανταχού παρούσα μη δυαδική πραγμάτωση της κενότητας όλων των φαινομένων.

Στη Σούτρα, όταν ο Βούδας πρόκειται να μεταδώσει τη Σούτρα, μπαίνει ή διαμένει στο νταρμαντάτου, την απόλυτη φύση της πραγματικότητας. Αυτό μας θυμίζει τη Σούτρα της Καρδιάς, όπου ο Βούδας βρισκόταν σε διαλογισμό πάνω στην ‘εμφάνιση του απόλυτου’ και την ίδια στιγμή παρακινούσε τους άλλους να εξετάσουν το νόημα της κενότητας και τη φύση της πραγματικότητας.

Στο Freedom from Extremes: Gorampa’s Distinquishing the Views 2007, αναφέρεται πως το νταρμαντάτου είναι απελευθέρωση από την πολυπλοκότητα. Οι Βούδες είναι απαλλαγμένοι από την διανόηση, τη δυαδική σκέψη και δεν αντιλαμβάνονται την εκδήλωση των φαινομένων ως υπαρκτά αληθινά και ανεξάρτητα.  

27.    Στο Κεφάλαιο της Τίγρης, ο Βούδας λέει, ‘Εγώ ο Τατάγκατα υπήρξα ο πρίγκιπας Μαχασάτβα, που βοήθησα την τίγρη. Πότε συνέβη αυτό το συμβάν;

 Το ον που έγινε ο Γκούρου Σακυαμούνι, είχε αμέτρητες επαναγεννήσεις για αμέτρητα κάλπα, και κάθε φορά έκανε πράξεις που οδήγησαν στη Φώτισή του και όπως αναφέρει ο ίδιος στη Σούτρα, απάλλασσε τα όντα από τη δυστυχία ακόμα και πριν απαλλαχτεί εντελώς από τα πέπλα ο ίδιος. Στην αρχή του κεφαλαίου ο Βούδας λέει στον Ανάντα και τους άλλους, τι σημαίνουν τα κόκκαλα. Δεν λέει ότι ήταν η ακριβώς προηγούμενη ζωή του. Και παρακάτω λέει, ‘πριν πολύ καιρό..’ που αυτό υποδηλώνει πως ο Πρίγκιπας Μαχασάτβα κάποια από τις ενσαρκώσεις του νωρίτερα.

28. Με την απαγγελία της Σούτρα θεραπεύονται οι ασθένειες ή θα με βοηθήσει να βρω δουλειά;

Ο καλύτερος τρόπος να κατανοήσει κανείς και να δουλέψει με τις παρούσες συνθήκες, είτε πρόκειται για καλή ή κακή υγεία, πλούτο ή φτώχεια, χαρούμενες ή άσχημες συνθήκες, είναι να τα δει όλα αυτά ως αποτέλεσμα των πράξεων του σε προηγούμενες ζωές. Μόνο οι Βούδες γνωρίζουν τις αιτίες της παρούσας μας κατάστασης και τα αποτελέσματα των πράξεών μας, που είναι πολύπλοκα και λεπτοφυή.

 29. Αν η Σούτρα έρθει σε μια περιοχή που ο άρχοντάς της δεν την σέβεται, αυτό θα προκαλέσει κακό στους ανθρώπους εκείνης της περιοχής;

Ο Λάμα Ζόπα μας υπενθυμίζει πως, ‘όλη η χώρα θα ωφεληθεί, πως θα είναι εξαιρετικό αν διαβαστεί σε μια χώρα που υπάρχουν πολλοί σκοτωμοί, θα είναι πολύ ωφέλιμο.

30.  Ποια η διαφορά μεταξύ της ανάγνωσης της Σούτρα από την απαγγελία της; 

Η απαγγελία της είναι το καλύτερο και πιο ωφέλιμο. Με την απαγγελία της την ακούμε εμείς και κάνουμε και τους άλλους να την ακούσουν. Αυτό αναφέρεται κι μέσα στην ίδια την Σούτρα. Ο Λάμα Ζόπα λέει πως, ‘όταν ακούς αυτή τη Σούτρα, το κάρμα σου καθαρίζεται’. Καθώς την απαγγέλεις καλό είναι να οραματίζεσαι γύρω σου όλα τα όντα. Ήρθαν για να ακούσουν τη Σούτρα κι εσύ τους την απαγγέλεις. Αμέτρητη αρετή δημιουργείται καθώς οι άλλοι ακούν έστω και μια σειρά απ αυτή τη Σούτρα.

 31.  Ποιες αφιερώσεις γίνονται μετά την απαγγελία της;

Αφιέρωσε την αρετή όλων των όντων του παρελθόντος, του μέλλοντος και του παρόντος καθώς και όλων των Βούδα και Μποντισάτβα και ειδικά την αρετή από την απαγγελία της Σούτρα, στη μακροζωία των δασκάλων, την απαλοιφή των εμποδίων ως προς τα σχέδια και τις επιθυμίες μας, και για την ειρήνη, την ευημερία και την επίτευξη όλων των όντων αυτού του κόσμου και των άλλων κόσμων. Πιο συγκεκριμένα ο Λάμα Ζόπα ζήτησε να αφιερώνουμε την αρετή για να σταματήσει ο πόλεμος και η αναταραχή στο Θιβέτ και τη Κίνα, καθώς και σε άλλα μέρη του κόσμου όπου υπάρχει βία καθώς και τρομοκρατία.

32. Η Σούτρα αυτή είναι το ίδιο κείμενο με το ‘Ο Χρυσός Ήλιος που τα Πάντα Εκπληρώνει’; 

Ο ‘Χρυσός Ήλιος που τα Πάντα Εκπληρώνει’ είναι μια συλλογή από σπουδαίες διδασκαλίες του Λάμα Ζόπα δεν είναι το ίδιο. . http://www.lamayeshe.com/lamazopa/wfgs/wfgs.shtml


33.   Χρειάζεται να έχουμε μύηση ή λούνγκ για να απαγγείλουμε τη Σούτρα;

Όχι δεν χρειάζεται κάτι.

34. Ποιος είναι ο Βούδας Ρατνασικίν και τι σημαίνει το όνομά του; 

Ράτνα-πετράδι, σικιν-κορυφή (σε σχέση με τη σοφία εδώ) Μπορεί να σημαίνει επίσης και τον κότσο στη κορφή της κεφαλής. Άρα, Η Πολύτιμη Κορφή της σοφίας ή της γνώσης. Ο Βούδας Ρατνασικίν είναι ο τελευταίος Βούδας του πρώτου αμέτρητου κάλπα και συχνά εμπεριέχεται στη λίστα με τους πρώτους επτά Βούδες.

Στη Σούτρα ‘Χρυσό Φως’, ο Βούδας αναφέρει ιστορίες για τις προηγούμενες ζωές του και κάποιες απ αυτές υπήρξαν είτε την εποχή που ο Βούδας Ρατνασικίν ήταν ζωντανός είτε όταν ακόμα υπήρχε η διδασκαλία του. 

35.  Στο κεφάλαιο της Εξομολόγησης, τι εννοεί η ευχή όλες οι γυναίκες να γίνουν σαν τους άντρες: ηρωικές, μορφωμένες, διαυγείς και δυνατές;  

Απ’ αυτό βλέπουμε πως το Ντάρμα υπήρξε σε διάφορα μέρη και εποχές. Αυτή η πρόταση υποδηλώνει οτι, στις κοινωνίες που θεωρείτο πως οι γυναίκες έχουν διαφορετικές ιδιότητες ή δυναμικά από τους άντρες, δεν υπήρχε ανάγκη να αποδεχτούν αυτή τη θεώρηση.

Πριν χρόνια όταν σπούδαζα ένα κείμενο για τον Βασουπάντου, έλεγε πως η μητέρα του ζούσε την εποχή που ο Βουδισμός εξαφανιζόταν και ήθελε να τον επαναφέρει, αλλά επειδή δεν θα μπορούσε να το κάνει αυτό καθώς ήταν γυναίκα, θα γεννούσε αγόρια ώστε να το κάνουν. Ρώτησα τον Geshe Lhundrub Sopa Rinpoche, τον δάσκαλο μου τότε, να κάνει ένα σχόλιο σ’ αυτό. Κι εκείνος είπε η μητέρα του είχε δίκιο. Εκείνη την εποχή αυτό μπορούσε να κάνει, όμως αυτό δεν ισχύει για την εποχή που ζούμε.

[Επίσης από παρόμοια ερώτηση, την 44, η Beth Simon αναφέρει:]

Το ζήτημα με τη μορφή που παίρνει κανείς κατά τη γέννησή του και ποιο κάρμα καθορίζει την γέννηση του, είναι λεπτό και βαθύ. Η κατανόηση ως προς το κάρμα του καθενός είναι ένα ζήτημα που μόνο ένας τέλεια φωτισμένος μπορεί να γνωρίζει. Εγώ δεν το γνωρίζω!
Αυτό που μπορεί να γίνει κατανοητό όμως, είναι τα διάφορα επίπεδα νοήματος που έχει η λέξη που μεταφράστηκε ως 'άνδρας'. Βεβαίως οποιαδήποτε από τις διδασκαλίες του Βούδα αφορά το άμεσο ακροατήριο καθώς επίσης και όλα τα επίπεδα ύπαρξης. Αυτή η στροφή είναι μια σημαντική ευχή/επιδίωξη. Το βλέπω σαν μια επιδίωξη/ευχή να γίνουν οι γυναίκες ηρωικές, με εκτενή γνώση των γραφών και των ασκήσεων, με διαύγεια στο νου, που να μην αποθαρρύνονται ούτε για μια στιγμή όταν ασκούνται στα ηρωικά κατορθώματα των Μποντισάτβα. Αφιερώνω τον εαυτό μου στο να το κάνει αυτό και αναλαμβάνω την ευθύνη να το μεταλαμπαδεύσω και στους άλλους, έτσι το βλέπω.

36.  Στο κεφάλαιο με την Τίγρη, ο Βούδας εξηγεί ποιος ήταν ο καθένας. Είπε πως η τίγρης ήταν η Μαχαπρατζαπάτι και τα πέντε παιδιά της, οι πέντε μπίκσου. Ποια είναι η Μαχαπρατζαπάτι και οι πέντε μπίκσου;

Στην ιστορία, ο Μαχασάτβα θρέφει με το σώμα του την τίγρη. Στη ενσάρκωση αυτή όπου έγινε Βούδας, γεννήθηκε στη βασιλική τάξη των Σάκυα ως πρίγκιπας και η τίγρης ως Μαχαπρατζαπάτι,  η θεία που τον μεγάλωσε. Όταν η μητέρα του βασίλισσα Μάγυα πέθανε, ανέλαβε η θεία του. Αφού έφτασε στη φώτιση και δημιουργήθηκε η μοναστική του κοινότητα, η θεία του πήγε σ’ αυτόν και του ζήτησε να γίνει μοναχή. Έτσι έγινε, από πεινασμένη τίγρη, στην πρώτη γυναίκα που πήρε όρκους.  Τα πέντε κουτάβια της τίγρης, γεννήθηκαν ως οι βραχμάνοι, που έκαναν προβλέψεις για το μέλλον του, όταν ο Σιντάρτα γεννήθηκε. Ένας από αυτούς ήταν ο Καουντίνυα, που προέβλεψε πως ο Σιντάρτα θα απαρνηθεί τον κόσμο και θα γίνει ασκητής. Οι πέντε βραχμάνοι τον ακολούθησαν όταν ο Σιντάρτα άφησε το παλάτι για να αναζητήσει τη λύση στο πρόβλημα της δυστυχίας και ήταν οι πρώτοι που άκουσαν τη διδασκαλία για τις Τέσσερις Ευγενείς Αλήθειες και το Οκταπλό Μονοπάτι. Έτσι, τα πέντε κουτάβια της τίγρης έγιναν αυτό που λέμε οι Πέντε Τυχεροί (Panchavaggiya). Ο Καουντίνυα, ακούγοντας τις διδασκαλίες αυτές έφτασε στο επίπεδο του Άρχατ. Έτσι υπήρξε ο πρώτος Άρχατ και ο πρώτος χειροτονημένος μοναχός.    

από την ιστοσελίδα

Μετάφραση Κ. Χοχλάκη