Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΣ ΖΩΗΣ: 1^ο μέρος

Κάποτε ο Βούδας έμεινε στη Κορφή του Γύπα[1] στο Ρατζαγκρίχα με τη μεγάλη συνοδεία δώδεκα χιλιάδων μοναχών. Ήταν όλοι τους μεγάλοι σοφοί που κατείχαν ήδη υπερφυσικές δυνάμεις. Ανάμεσα τους ήταν οι εξής: ο Σεβάσμιος Ατζνάτα-καουντίνια, ο Σεβάσμιος Ασβατζίτ, ο Σεβάσμιος Βάσπα, ο Σεβάσμιος Μαχανάμα, ο Σεβάσμιος Μπαντρατζίτ, ο Σεβάσμιος Βιμάλα, ο Σεβάσμιος Γιασοντέβα, ο Σεβάσμιος Σουμπάχου, ο Σεβάσμιος Πουρνάκα, ο Σεβάσμιος Γκαβαμπάτι, ο Σεβάσμιος Ουρουβίλβα-κάσιαπα, Ο Σεβάσμιος Γκάγια-κάσιαπα, ο Σεβάσμιος Νάντι- κάσιαπα, ο Σεβάσμιος Μαχακασιάπα, ο Σεβάσμιος Σαριπούτρα, ο Σεβάσμιος Μαχαμαουντγκαλιαγιάνα, ο Σεβάσμιος Μαχακούντα, ο Σεβάσμιος Πούρνα-μαϊτραγιανιπούτρα, ο Σεβάσμιος Ανιρούντα, ο Σεβάσμιος Ρεβάτα, ο Σεβάσμιος Κιμπίλα, ο Σεβάσμιος Αμόγκα-ράτζα, ο Σεβάσμιος Παραγιανίκα, ο Σεβάσμιος Βακούλα, ο Σεβάσμιος Νάντα, ο Σεβάσμιος Σβαγκάτα, ο Σεβάσμιος Ραχούλα και ο Σεβάσμιος Ανάντα. Όλοι αυτοί ήταν Πρεσβύτεροι.

Τον Βούδα συνόδευαν επίσης οι Μποντισάτβα της Μαχαγιάνα, συμπεριλαμβανομένων όλων εκείνων αυτού του Ευοίωνου Κάλπα, όπως ο Μποντισάτβα Σαμανταμπάντρα, ο Μποντισάτβα Μαντζούσρι και ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια. Υπήρχαν επίσης δεκαέξι λαϊκοί Μποντισάτβα, όπως ο Μπαντραπάλα, καθώς και ο Μποντισάτβα Εμβριθής Σκέψη, ο Μποντισάτβα Σοφία της Πίστης, ο Μποντισάτβα Κενότητα, ο Μποντισάτβα Άνθος Υπερφυσικής Δύναμης, ο Μποντισάτβα Ήρωας του Φωτός, ο Μποντισάτβα Ανώτερη Σοφία, ο Μποντισάτβα Λάβαρο της Σοφίας, ο Μποντισάτβα Γαλήνια Ικανότητα, ο Μποντισάτβα Σοφία των Όρκων, ο Μποντισάτβα Ελέφαντας με Γλυκιά Μυρωδιά, ο Μποντισάτβα Ήρωας των Θησαυρών, ο Μποντισάτβα που Διαμένει στο Κέντρο, ο Μποντισάτβα Άσκηση στην Συγκράτηση και ο Μποντισάτβα Απελευθέρωση.

Αρετές του ακροατηρίου των Μποντισάτβα

2] Καθένας από αυτούς τους Μποντισάτβα, ακολουθώντας τις αρετές του Μαχασάτβα Σαμανταμπάντρα, κατέχει τις αμέτρητες ασκήσεις και τους όρκους του Δρόμου των Μποντισάτβα και ασχολείται σταθερά με όλες τις αξιέπαινες πράξεις. Ταξιδεύει ελεύθερα σε όλες τις δέκα κατευθύνσεις και χρησιμοποιεί τα επιδέξια μέσα της απελευθέρωσης. Μπαίνει στο θησαυρό του Ντάρμα των Βούδα και φτάνει στην Άλλη Όχθη. Σε όλους τους αναρίθμητους κόσμους επιτυγχάνει τη Φώτιση. Στην αρχή, διαμένοντας στον Παράδεισο Τουσίτα[2] διακηρύσσει το αληθινό Ντάρμα. Φεύγοντας από το ουράνιο παλάτι, κατεβαίνει στη μήτρα της μητέρας του. Αφότου γεννηθεί από τη δεξιά της πλευρά κάνει επτά βήματα. Καθώς το κάνει, μια ακτινοβολία λάμπει παντού στις δέκα κατευθύνσεις και σείονται αμέτρητα Βουδικά πεδία με έξι τρόπους. Μετά εκφωνεί αυτά τα λόγια, «θα γίνω ο πιο τιμημένος στο κόσμο.» [266^α] Ο Σάκρα[3] και ο Μπράχμα ευλαβικά τον υπηρετούν και ουράνια όντα τον λατρεύουν και τον προσκυνούν. Δείχνει την επιδεξιότητα του στους υπολογισμούς, τη γραφή, την τοξοβολία και την ιππασία. Και είναι εξοικειωμένος με τις θεϊκές τέχνες και πολυμαθής. Στο γήπεδο έξω από το παλάτι, εκπαιδεύεται στις πολεμικές τέχνες και μέσα στο παλάτι δείχνει επίσης να απολαμβάνει και τις απολαύσεις των αισθήσεων. Όταν πρωτοαντικρίζει τα γηρατειά, την αρρώστια και το θάνατο, συνειδητοποιεί την παροδικότητα του κόσμου. Αποποιείται το βασίλειο του, τον πλούτο και το θρόνο του, και πάει στα βουνά για να ασκηθεί στο Δρόμο. Αφού στείλει πίσω το λευκό άλογο που ίππευε, μαζί με τη πολύτιμη κορώνα και τα στολίδια που φορούσε, βγάζει τα υπέροχα ρούχα του και φορά τα ράσα του Ντάρμα. Κόβει τα μαλλιά και ξυρίζει τα γένια του, κάθεται ευθυτενής κάτω από ένα δέντρο και καταγίνεται με την ασκητική για έξι χρόνια, σύμφωνα με τον παραδοσιακό τρόπο. Επειδή εμφανίστηκε στο κόσμο των πέντε αμαυρώσεων, συμπεριφέρεται όπως το πλήθος. Καθώς το σώμα του φαίνεται βρώμικο, κάνει μπάνιο στο Χρυσό Ποτάμι. Ένας θεός λυγίζει ένα κλαδί προς το μέρος του κι έτσι μπορεί να σκαρφαλώσει στην όχθη του ποταμού. Ένα ουράνιο πουλί τον ακολουθεί από κοντά προς τη θέση της Φώτισης. Ένας θεός παίρνει τη μορφή ενός αγοριού και αντιλαμβανόμενος το ευνοϊκό σημάδι, με σεβασμό του παρουσιάζει το ευοίωνο χόρτο. Ο Μποντισάτβα το δέχεται ευσπλαχνικά, το απλώνει κάτω από το δέντρο Μπόντι και κάθεται πάνω του με σταυρωμένα πόδια. Εκπέμπει μια μεγάλη ροή φωτός για να ενημερώσει τον Μάρα γι αυτό. Ο Μάρα με το στρατό του έρχεται να του επιτεθεί και να τον δελεάσει, όμως αυτός κυριαρχεί πάνω τους με τη δύναμη της σοφίας και τους κάνει όλους να παραδοθούν. Έπειτα φτάνει στο έξοχο Ντάρμα και πραγματώνει την υπέρτατη τέλεια Φώτιση. Καθώς ο Σάκρα και ο Μπράχμα τον παρακαλούν να στρέψει τον Τροχό του Ντάρμα, ο Βούδας επισκέπτεται διάφορους τόπους και διδάσκει το Ντάρμα με τη βροντερή φωνή του. Κρούει το τύμπανο του Ντάρμα, φυσά το κοχύλι του Ντάρμα, κραδαίνει το ξίφος του Ντάρμα, υψώνει το λάβαρο του Ντάρμα, περιστρέφει τη βροντή του Ντάρμα, εξαπολύει τον κεραυνό του Ντάρμα, φέρνει τη βροχή του Ντάρμα και δίνει το δώρο του Ντάρμα. Το φως του φωτίζει αμέτρητα Βουδικά πεδία, και κάνει όλο το σύμπαν να σειστεί με έξι τρόπους. Περιλαμβάνει και το βασίλειο του Μάρα, σείοντας το παλάτι του, ώστε αυτός και η συνοδεία του να φοβηθούν και να παραδοθούν. Τα δάκρυα του Μποντισάτβα σκίζει το δίχτυ του κακού, καταστρέφει τις λανθασμένες θεωρήσεις, απομακρύνει τις αμαυρώσεις, ξεπλένει τον βούρκο της επιθυμίας, προστατεύει το κάστρο του Ντάρμα, ανοίγει τη πύλη του Ντάρμα, ξεπλένει τους ρύπους των παθών και φανερώνει το αγνό λευκό Ντάρμα. Τα ενοποιεί όλα στο Ντάρμα του Βούδα και έτσι διακηρύσσει την ορθή διδασκαλία. Μπαίνει στη πόλη για να ζητήσει ελεημοσύνη. Δέχεται ακόμα και την πλούσια τροφή ώστε να μπορέσουν οι ευεργέτες του να συσσωρεύσουν αρετή και για να δείξει επίσης ότι αυτός είναι ένα πεδίο αρετής. Θέλοντας να εξηγήσει το Ντάρμα, χαμογελά κι έτσι θεραπεύει τους τρεις πόνους με διάφορα φάρμακα του Ντάρμα. Διδάσκει πως η σκέψη της Φώτισης έχει αμέτρητη αρετή και κάνοντας προφητείες στους Μποντισάτβα, τους δίνει την δυνατότητα να πραγματώσουν τη Φώτιση.

Δείχνει ότι περνά στη νιρβάνα, όμως συνεχώς φέρνει τα όντα στην απελευθέρωση. Εκδηλώνει θαυμαστά και ασύλληπτα έργα αφαιρώντας τα πέπλα τους, φυτεύοντας διάφορες ρίζες αρετής και επιτυγχάνοντας εξαιρετική αρετή. Επίσης, καθένας από τους Μποντισάτβα της συγκέντρωσης μπορεί να επισκεφτεί διάφορα Βουδικά πεδία και να εξηγήσει τις διδασκαλίες του Δρόμου. Ο τρόπος άσκησης του είναι καθαρός και άσπιλος. Όπως ο μάγος που με την τέλεια επιδεξιότητα του δημιουργεί διάφορες ψευδαισθήσεις σύμφωνα με τη θέληση του, ακόμα και εικόνες ανδρών και γυναικών, έτσι και ο Μποντισάτβα, έχοντας μάθει όλες τις μεθόδους απελευθέρωσης και αποκτώντας τη γαλήνια επίγνωση της πραγματικότητας, μπορεί ελεύθερα να διδάξει και να μεταμορφώσει τα όντα. Εκδηλώνεται παντού σε αμέτρητα Βουδικά πεδία, ενεργώντας με πράξεις ελέους για τα όντα, ακούραστα και με ζήλο. [226β] Με αυτό τον τρόπο κυριαρχεί τέλεια σ’ αυτές τις μεθόδους της απελευθέρωσης. Είναι τελείως εξοικειωμένος με τα ουσιώδη των Σούτρα για τους Μποντισάτβα και η φήμη του εξαπλώνεται παντού, οδηγεί τα όντα στις δέκα κατευθύνσεις. Όλοι οι Βούδες τον θυμούνται και του προσφέρουν την προστασία τους. Έχει ήδη μείνει σε όλες τις κατοικίες των Βούδα και πραγματοποίησε τις πράξεις του Μεγάλου Σοφού. Διακηρύττει τις διδασκαλίες των Τατάγκατα, λειτουργεί ως μεγάλος δάσκαλος για τους άλλους Μποντισάτβα και με βαθύ σαμάντι και σοφία, οδηγεί πλήθη όντων. Με διαπεραστική οξυδέρκεια ως προς την ουσιαστική φύση των ντάρμα, διακρίνει τις διαφορετικές πλευρές των όντων και παρατηρεί προσεκτικά όλους τους κόσμους. Στην τέλεση προσφορών προς τους Βούδες, εκδηλώνει μετασχηματισμένα σώματα σαν τις λάμψεις τις αστραπής. Έχοντας μάθει καλά την εκτενή σοφία της αφοβίας και έχοντας πραγματώσει την ψευδαισθητική φύση όλων των ντάρμα, καταστρέφει τα δίχτυα του Μάρα και λύνει όλα τα δεσμά των παθών. Υψώνεται πάνω από τα επίπεδα των Σράβακα και των Πρατυεκαβούδα και κατακτά τα σαμάντι της κενότητας, της μη μορφής και της μη επιθυμίας. Επιδέξια παρέχει τα κατάλληλα μέσα κι έτσι αποκαλύπτει τρεις ξεχωριστές διδασκαλίες. Έπειτα, γι αυτούς του μεσαίου και κατώτερου επιπέδου, επιδεικνύει το πέρασμα στη νιρβάνα. Αλλά στην πραγματικότητα, επειδή είναι μη ενεργός και μη κτητικός και γνωρίζει πως τα ίδια τα ντάρμα ποτέ δεν εμφανίζονται ούτε χάνονται, πραγματώνει πως είναι απόλυτη ισότητα. Έχει πραγματώσει αμέτρητα νταράνι, εκατό χιλιάδες σαμάντι και διάφορα είδη πνευματικών δυνατοτήτων και σοφίας. Με τον Διαλογισμό της Απέραντης και Συμπαντικής Γαλήνης, εισέρχεται βαθιά στον θησαυρό του Ντάρμα των Μποντισάτβα. Αφού επιτύχει το Σαμάντι της γιρλάντας του Βούδα, διακηρύσσει και εξηγεί όλες τις Σούτρες. Καθόσον παραμένει σε βαθύ διαλογισμό, οραματίζεται όλους τους αμέτρητους Βούδες και σε μια στιγμή τους επισκέπτεται όλους. Αποσαφηνίζοντας και διδάσκοντας την τελική αλήθεια στα όντα, ελευθερώνει τα όντα από τα επίπεδα ακραίας δυστυχίας, από τις συνθήκες αυτές που η δυστυχία είναι τόσο μεγάλη που εμποδίζει τα όντα να βρουν χρόνο για τις βουδιστικές ασκήσεις και από τις συνθήκες αυτές όπου η δυστυχία δεν είναι τόσο μεγάλη που να τους εμποδίζει να το κάνουν αυτό. Έχοντας επιτύχει την βαθιά γνώση και την ευγλωττία των Τατάγκατα, κατέχει με ευφράδεια τις γλώσσες, κι έτσι διαφωτίζει όλα τα όντα. Είναι υπεράνω όλων των κοσμικών ζητημάτων και ο νους του που είναι πάντα γαλήνιος, παραμένει στο δρόμο της απελευθέρωσης. Αυτό του δίνει τον τέλειο έλεγχο σε όλα τα ντάρμα. Χωρίς να του ζητηθεί, γίνεται ο καλύτερος φίλος σε κάθε ένα από το πλήθος των όντων και φέρει το βαρύ καρμικό τους βάρος στη πλάτη του. Υπερασπίζεται τον βαθύ θησαυρό του Ντάρμα των Τατάγκατα και προστατεύει τους σπόρους της Φώτισης, ώστε να συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται. Έχοντας αφυπνισμένο το μεγάλο έλεος για τα όντα, εξηγεί τις διδασκαλίες με καλοσύνη και τα προικίζει με το μάτι του Ντάρμα. Κλείνει τους δρόμους προς τα τρία αρνητικά πεδία, ανοίγει τις πύλες της αρετής και χωρίς να περιμένει τη παράκληση τους, παρέχει στα όντα το Ντάρμα. Αυτό το κάνει για όλο το πλήθος των όντων, όπως ο υπάκουος γιος αγαπά και σέβεται τους γονείς του. Τα φροντίζει πράγματι όπως τον εαυτό του. Με τέτοιες ρίζες αρετής, όλοι οι Μποντισάτβα της συγκέντρωσης έχουν φτάσει στην όχθη της απελευθέρωσης. Απόκτησαν την αμέτρητη αρετή των Βούδα και πραγμάτωσαν την ιερή, καθαρή και ακατάληπτη σοφία. Αμέτρητοι Μποντισάτβα Μαχασάτβα σαν κι αυτούς συγκεντρώθηκαν εκεί σε μια στιγμή.

Τα ένδοξα χαρακτηριστικά του Βούδα

3] Τότε, όλες οι αισθήσεις του Σεβάσμιου του Κόσμου ακτινοβολούσαν χαρά, [226γ] όλο του το σώμα φαινόταν γαλήνιο και ένδοξο και η σεβάσμια φυσιογνωμία του έδειχνε μεγαλοπρέπεια. Αντιλαμβανόμενος την ιερή πρόθεση του Βούδα, ο Σεβάσμιος Ανάντα σηκώθηκε από τη θέση του, γύμνωσε τον δεξί του ώμο, υποκλίθηκε και ενώνοντας με ευλάβεια τα χέρια του, είπε στον Βούδα,

«Σεβάσμιε του Κόσμου, σήμερα όλες σου οι αισθήσεις ακτινοβολούν χαρά, το σώμα σου είναι γαλήνιο και ένδοξο και η σεβάσμια φυσιογνωμία σου είναι τόσο μεγαλοπρεπής σαν ένας καθαρός καθρέπτης που η λάμψη του ακτινοβολεί μέσα και έξω. Η μεγαλοπρέπεια της επιβλητικής σου μορφής είναι ανυπέρβλητη και υπεράνω μέτρου. Δεν σε έχω ξαναδεί τόσο μεγαλοπρεπή και έξοχο όπως σήμερα. Με σεβασμό Μεγάλε Σοφέ, αυτή η σκέψη εμφανίστηκε σε μένα: «Σήμερα, ο Σεβάσμιος του Κόσμου διαμένει στο σπάνιο και έξοχο Ντάρμα. Σήμερα, ο Ήρωας του Κόσμου διαμένει στη κατοικία του Βούδα. Σήμερα, το Μάτι του Κόσμου εστιάζεται στην τέλεση των ηγετικών του καθηκόντων. Σήμερα, ο Γενναίος του Κόσμου διαμένει στο έξοχο Σώμα. Σήμερα, ο Πιο Τιμημένος στον Παράδεισο πραγματώνει την αρετή των Τατάγκατα. Οι Βούδες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος βλέπουν ο ένας τον άλλον. Πως είναι δυνατόν αυτός ο παρόν Βούδας να μην βλέπει όλους τους άλλους Βούδες; Για ποιο λόγο η όψη του έχει τόση μεγαλοπρέπεια και λάμψη;» Τότε ο Σεβάσμιος του Κόσμου είπε στον Ανάντα, «Πες μου Ανάντα, κάποιος θεός σε παρότρυνε να κάνεις αυτή την ερώτηση στον Βούδα ή ρώτησες σχετικά με την ένδοξη όψη του μέσα από τη δική σου σοφή παρατήρηση;» Ο Ανάντα απάντησε στον Βούδα, «Κανένας θεός δεν ήρθε να με παρακινήσει. Με δική μου βούληση σε ρώτησα για το θέμα αυτό.» Ο Βούδας είπε, «Καλά μίλησες Ανάντα. Είμαι πολύ ευχαριστημένος με την ερώτηση σου. Έδειξες βαθιά σοφία και λεπτή ενόραση, κάνοντας αυτή τη σοφή ερώτηση μέσα από έλεος προς τα όντα. Ως Τατάγκατα, θεωρώ τα όντα των τριών κόσμων με απεριόριστα μεγάλο έλεος. Ο λόγος της εμφάνισης μου στον κόσμο, είναι να αποκαλύψω τις διδασκαλίες του Δρόμου και να σώσω το πλήθος των όντων, δίνοντας τους πραγματικό όφελος. Ακόμα και σε αμέτρητα εκατομμύρια κάλπα, δύσκολα ανταμώνεις και συναντάς έναν Τατάγκατα. Είναι τόσο δύσκολο, όσο και το να δεις ένα λουλούδι ουντουμπάρα[4], που ανθίζει πολύ σπάνια. Η ερώτηση σου έχει μεγάλο όφελος και θα διαφωτίσει όλα τα ουράνια και ανθρώπινα όντα. Ανάντα, πρέπει να κατανοήσεις πως η τέλεια φωτισμένη σοφία των Τατάγκατα είναι ακαταμέτρητη, και μπορεί να οδηγήσει αμέτρητα όντα στην απελευθέρωση και πως η οξυδερκής τους ενόραση δεν μπορεί να εμποδιστεί. Με ένα μονάχα γεύμα μπορεί να ζήσει εκατό χιλιάδες κότι[5] κάλπα, μια ανυπολόγιστη και αμέτρητη διάρκεια χρόνου κι ακόμα παραπέρα. Ακόμα και μετά το πέρας αυτού του χρόνου, οι αισθήσεις του θα λάμπουν από αγαλλίαση και δεν θα έχει σημάδια φθοράς. Η όψη του δεν θα αλλάξει και η σεβάσμια έκφραση του θα παραμένει ίδια. Ο λόγος γι αυτό είναι πως ο διαλογισμός και η σοφία των Τατάγκατα είναι τέλεια και αμέτρητη και πως έχει πραγματώσει απεριόριστη δύναμη πάνω σε όλα τα ντάρμα. Ανάντα, άκουσε προσεκτικά. Τώρα θα εξηγήσω το Ντάρμα.» Ο Ανάντα απάντησε, «Αυτό θα κάνω. Με αγαλλίαση στη καρδιά μου θέλω να ακούσω το Ντάρμα.»

Οι 53 προηγούμενοι Βούδες

4] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Στο μακρινό παρελθόν-αναρίθμητα, ανυπολόγιστα και ασύλληπτα κάλπα πριν- εμφανίστηκε στο κόσμο ο Τατάγκατα που ονομαζόταν Ντιπανκάρα. Αφού δίδαξε και ελευθέρωσε αμέτρητα όντα οδηγώντας τα στο δρόμο της απελευθέρωσης, πέρασε στη νιρβάνα. Μετά εμφανίστηκε ο Τατάγκατα με το όνομα Φως που Φτάνει Μακριά. Στη συνέχεια αυτός με το όνομα Σεληνόφως, Λιβάνι Σανταλόδεντρου, Βασιλιάς Όμορφων Βουνών, Στέμμα του Όρους Μερού, Λαμπρός σαν το Όρος Σουμερού[6], Χρώμα της Σελήνης, Ορθή Ανάμνηση, Απαλλαγμένος από Πέπλα, Μη προσκόλληση, Θεός Δράκος, Νυκτερινό Φως, Γαλήνια και Λαμπρή Κορφή, Ακλόνητο Έδαφος, [267^α] Εξαίσιο Άνθος Βυρήλλιο[7], Λάμψη του Χρυσού Βηρυλλίου, Θησαυροφυλάκιο, Φλεγόμενο Φως, Πύρινη Αρχή, Σείων τη Γη, Είδωλο του Φεγγαριού, Ήχος του Ήλιου, Άνθος της Ελευθερίας, Ένδοξο Φως, Θαυματουργή Δύναμη του Ωκεανού της Φώτισης, Φως του Νερού, Έξοχο Άρωμα, Απαλλαγμένο από Σκόνη και Μόλυνση, Εγκατάλειψη της Εχθρότητας, Φλόγα Κοσμημάτων, Όμορφη Κορφή, Ηρωική Στάση, Σοφία που Κατέχει Αρετή, Επισκίαση του Ήλιου και της Σελήνης, Φως Βηρυλλίου του Ήλιου και της Σελήνης, Υπέρτατο Φως Βηρυλλίου, Ύψιστη Κορφή, Άνθος της Φώτισης, Λαμπρότητα της Σελήνης, Ηλιακό Φως, Βασιλιάς των Χρωμάτων των Λουλουδιών, Σεληνόφως πάνω στο Νερό, Διαλύοντας το Σκοτάδι της Άγνοιας, Άσκηση για την Αφαίρεση των Εμποδίων, Καθαρή Πίστη, Αποθήκη Αγαθού, Μεγαλοπρεπής Δόξα, Σοφία του Ντάρμα, Κάλεσμα του Φοίνικα, Βρυχηθμός του Λιονταριού, Φωνή του Δράκου και Κατοικώντας στον Κόσμο. Όλοι αυτοί οι Βούδες έχουν ήδη περάσει στη νιρβάνα.

Ο Βούδας Λοκεσβαραράτζα και ο Νταρμακάρα

5]«Μετά εμφανίστηκε ο Βούδας Λοκεσβαραράτζα, ο Τατάγκατα, Άρχατ, Τέλεια Φωτισμένος, ο Κάτοχος Σοφίας και Άσκησης, ο Τελειοποιημένος, ο Γνώστης του Κόσμου, ο Ανυπέρβλητος, ο Δαμαστής των Ανθρώπων, ο Άρχοντας Θεών κι Ανθρώπων, ο Βούδας και ο Σεβάσμιος του Κόσμου.

Εκείνη την εποχή υπήρχε ένας βασιλιάς, που ακούγοντας τον Βούδα να παρουσιάζει το Ντάρμα, χάρηκε και αφυπνίστηκε η επιθυμία του για την υπέρτατη τέλεια Φώτιση. Απαρνήθηκε το βασίλειο του και το θρόνο του και έγινε μοναχός με το όνομα Νταρμακάρα. Έχοντας ανώτερη ευφυΐα, θάρρος και σοφία, διέπρεψε μέσα στο κόσμο. Πήγε να δει τον Τατάγκατα Λοκεσβαραράτζα, γονάτισε μπροστά στα πόδια του, περπάτησε γύρω του τρεις φορές έχοντας τον πάντα στα δεξιά του, έκανε προστερνισμούς και κρατώντας τις παλάμες του ενωμένες με σεβασμό, εξύμνησε τον Βούδα με αυτούς τους στίχους:

Στίχοι που Επαινούν τον Βούδα

1. Το λαμπερό πρόσωπο του Βούδα είναι ένδοξο,

με απεριόριστη μεγαλοπρέπεια.

Τέτοιο λαμπρό μεγαλείο

υπερβαίνει κάθε σύγκριση.

Ο ήλιος, η σελήνη και το πετράδι μάνι[8],

μολονότι λάμπουν με εκθαμβωτική λάμψη,

είναι τελείως σβησμένα και σκοτεινά

σαν να ήταν ένας σωρός από πινέλα μελανιού.

2. Η όψη του Τατάγκατα

είναι υπεράνω σύγκρισης σε όλο τον κόσμο.

Η σπουδαία φωνή του Φωτισμένου

αντηχεί στα δέκα πεδία.

Η ηθική του, η πολυμάθεια, η προσπάθεια,

η διαλογιστική του απορρόφηση, η σοφία

και οι έξοχες αρετές του δεν έχουν όμοιο τους.

Είναι υπέροχες και ανυπέρβλητες.

3. Διαλογίζεται βαθιά και άμεσα

στον ωκεανό του Ντάρμα όλων των Βούδα.

Γνωρίζει το βάθος και το εύρος του

και τον διαπερνά έως το απώτερο άκρο του.

Η άγνοια, η απληστία κι ο θυμός

είναι διαπαντός απόντα στον Σεβάσμιο του Κόσμου.

Είναι ο λέοντας, ο πιο ανδρείος μεταξύ των ανθρώπων.

Η ένδοξη αρετή του είναι απεριόριστη.

4. Οι αξιέπαινες επιτεύξεις του είναι απέραντες.

Η σοφία του είναι βαθιά και υπέρτατη.

Το φως του, που το μεγαλείο του εμπνέει το δέος, [267β]

σείει το σύμπαν χιλίων εκατομμυρίων κόσμων.

Αποφασίζω ότι θα γίνω Βούδας,

ισότιμος στις επιτεύξεις με σένα, ω ιερέ βασιλιά του Ντάρμα,

για να σώσω τα όντα από τη γέννηση και τον θάνατο,

και να τα οδηγήσω όλα στην απελευθέρωση.

5. Η πειθαρχία μου στην γενναιοδωρία, στον έλεγχο του νου,

στις αρετές της ηθικής, στην υπομονή και τον ζήλο,

και επί πλέον στον διαλογισμό και τη σοφία,

θα γίνει υπέρτατη και ανυπέρβλητη.

Ορκίζομαι πως όταν θα γίνω Βούδας,

θα εφαρμόσω αυτήν την υπόσχεση παντού.

Και σε όλα τα φοβισμένα όντα

θα φέρω μεγάλη ειρήνη.

6. Παρόλο που υπάρχουν Βούδες,

χίλια εκατομμύρια κότι σε αριθμό,

και πλήθος μεγάλων σοφών

αμέτρητοι όσο η άμμος του Γάγγη,

θα κάνω προσφορές

σε όλους αυτούς τους Βούδες.

Θα αναζητήσω τον υπέρτατο Δρόμο

αποφασιστικά και ακούραστα.

7. Αν και τα Βουδικά πεδία είναι αμέτρητα

όσο η άμμος του Γάγγη,

και το ίδιο αμέτρητα είναι

και τα άλλα πεδία και οι κόσμοι,

το φως μου θα λάμπει παντού,

διαπερνώντας όλα αυτά τα πεδία.

Σαν αποτέλεσμα των προσπαθειών μου

η ένδοξη δύναμη μου θα είναι ανυπολόγιστη.

8. Όταν θα έχω γίνει Βούδας

το πεδίο μου θα είναι πολύ εξαιρετικό,

και τα όντα του υπέροχα και ανυπέρβλητα.

Το κάθισμα της Φώτισης θα είναι υπέρτατο.

Το πεδίο μου, σαν την ίδια τη νιρβάνα,

θα είναι απαράμιλλο.

Ευσπλαχνίζομαι τα όντα

και αποφασίζω να τα σώσω όλα.

9. Όσοι έρχονται από τις δέκα κατευθύνσεις

θα βρίσκουν αγαλλίαση και γαλήνη στη καρδιά.

Όταν φτάσουν στο πεδίο μου,

θα παραμένουν σε ειρήνη κι ευτυχία.

Σε ικετεύω, Βούδα, να γίνεις μάρτυρας μου

και να εγγυηθείς για την αλήθεια της πρόθεσης μου.

Έχοντας πάρει τώρα τους όρκους μου σε σένα,

θα αγωνιστώ ώστε να εκπληρωθούν.

10. Οι Σεβάσμιοι του Κόσμου των δέκα κατευθύνσεων

έχουν ανεμπόδιστη σοφία.

Καλώ αυτούς τους Σεβάσμιους

να γίνουν μάρτυρες της πρόθεσης μου.

Αν και πρέπει να παραμείνω

σε κατάσταση ακραίας δυστυχίας,

θα ασκηθώ με ζήλο,

υπομένοντας όλες τις κακουχίες με ακαταπόνητο σθένος.»

Η απόφαση του Νταρμακάρα να γίνει Βούδας

6] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Αφού είπε αυτούς τους στίχους, ο μοναχός Νταρμακάρα είπε στον Βούδα Λοκεσβαραράτζα, ‘ Σεβάσμιε του Κόσμου, ευλαβικά σου αναγγέλλω πως έχω την αφυπνισμένη πρόθεση να φτάσω στην υπέρτατη τέλεια Φώτιση. Σε παρακαλώ να μου εξηγήσεις το Ντάρμα πλήρως, προκειμένου να ασκηθώ για την δημιουργία ενός καθαρού βουδικού πεδίου που θα είναι κοσμημένο με άπειρες έξοχες ιδιότητες. Γι αυτό, δίδαξε με πώς να φτάσω γρήγορα στη Φώτιση και πώς να απομακρύνω τις ρίζες των μολύνσεων της γέννησης και του θανάτου για χάρη όλων.’

Τότε ο Βούδας Λοκεσβαραράτζα απάντησε στον μοναχό Νταρμακάρα, ‘Συ ο ίδιος πρέπει να γνωρίζεις με ποια άσκηση μπορείς να δημιουργήσεις ένα ένδοξο Βουδικό πεδίο.’ Ο μοναχός είπε στον Βούδα, ‘Αυτό είναι κάτι πολύ βαθύ και άπιαστο στη δική μου κατανόηση. Σε ικετεύω ειλικρινά Σεβάσμιε του Κόσμου, να εξηγήσεις με λεπτομέρεια τις ασκήσεις με τις οποίες οι Βούδες, οι Τατάγκατα δημιουργούν τα καθαρά πεδία. Κι αφού τις ακούσω, θέλω να ασκηθώ σύμφωνα με τις οδηγίες ώστε να εκπληρώσω τις προσδοκίες μου.’ Τότε, ο Βούδας Λοκεσβαραράτζα, αναγνώρισε τις ευγενείς και υψηλές προσδοκίες του μοναχού Νταρμακάρα και τον δίδαξε τα εξής:

‘Αν για παράδειγμα, κάποιος αδειάζει το νερό του μεγάλου ωκεανού με μια μεζούρα, θα φτάσει στον πυθμένα του μετά από πολλά κάλπα [267γ] και τότε θα βρει σπάνιους θησαυρούς. Παρομοίως, αν κάποιος ειλικρινά, επιμελώς και αδιάκοπα αναζητά τον Δρόμο, θα μπορέσει να φτάσει στον προορισμό του. Υπάρχει όρκος που δεν μπορεί να εκπληρωθεί;

‘Τότε ο Βούδας Λοκεσβαραράτζα εξήγησε με λεπτομέρεια τις μεγαλύτερες και μικρότερες πτυχές των διακοσίων και δέκα κότι από Βουδικά πεδία, και επιπλέον την θετική και αρνητική φύση των ουράνιων και ανθρώπινων όντων που ζουν εκεί. Τα αποκάλυψε όλα στον μοναχό έτσι όπως του ζητήθηκε. Αφού ο μοναχός άκουσε την παρουσίαση του Βούδα για τα καθαρά πεδία κι έχοντας τα δει όλα αυτά, κατέληξε στους υπέρτατους και ανυπέρβλητους όρκους του. Με γαλήνιο νου και προσδοκίες απαλλαγμένες από προσκόλληση ήταν ανυπέρβλητος στον κόσμο. Για πέντε ολόκληρα κάλπα στοχάστηκε τους όρκους του και μετά διάλεξε τις καθαρές ασκήσεις για την δημιουργία του Βουδικού του πεδίου.»

Ο Ανάντα ρώτησε τον Βούδα, «Ποια ήταν η διάρκεια ζωής των όντων στο πεδίο του Βούδα Λοκεσβαραράτζα;» Ο Βούδας απάντησε, «Η διάρκεια ζωής ήταν σαράντα δύο κάλπα.»

Συνέχισε, «Μετά από αυτό ο Μποντισάτβα Νταρμακάρα υιοθέτησε τις καθαρές ασκήσεις οι οποίες είχαν οδηγήσει τους Βούδες στην δημιουργία διακοσίων δέκα κότι καθαρών πεδίων. Αφού τέλειωσε το έργο του, πήγε στον Βούδα, γονάτισε στα πόδια του, περπάτησε γύρω του τρεις φορές, ένωσε τα χέρια του με σεβασμό κι έκατσε κάτω. Στη συνέχεια είπε στο Βούδα, ‘Υιοθέτησα τις καθαρές ασκήσεις για τη δημιουργία ενός ένδοξου Βουδικού πεδίου.’ Ο Βούδας τότε του είπε, ‘Αυτό θα πρέπει να το διακηρύξεις. Γνώριζε ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή. Ενθάρρυνε και ευχαρίστησε όλη την ομήγυρη. Ακούγοντας το αυτό, θα θελήσουν να ασκηθούν σε αυτό το Ντάρμα κι έτσι θα εκπληρώσουν τους αμέτρητους σπουδαίους όρκους τους.’Ο μοναχός απάντησε, ‘Σε παρακαλώ, δώσε μου την προσοχή σου. Τώρα θα διακηρύξω ολότελα τους όρκους μου.’

Σαράντα οκτώ όρκοι

7] ‘1. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν στο πεδίο μου υπάρχει κάποια κόλαση, ένα πεδίο πεινασμένων πνευμάτων ή κάποιο πεδίο ζώων, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

2. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου, μετά τον θάνατο τους πέσουν πάλι στα τρία αρνητικά πεδία, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

3. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν έχουν όλοι το χρώμα του καθαρού χρυσού, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

4. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν έχουν όλοι το ίδιο παρουσιαστικό, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

5. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν θυμούνται όλες τις προηγούμενες ζωές τους και δεν γνωρίζουν τα γεγονότα που συνέβησαν κατά τα προηγούμενα εκατό χιλιάδες κότι των ναγιούτα[9], τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

6. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν κατέχουν το θείο μάτι που βλέπει εκατό χιλιάδες άπειρα Βουδικά πεδία, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

7. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν κατέχουν το θείο αυτί που ακούει [268^α] τις διδασκαλίες τουλάχιστον εκατό χιλιάδων άπειρων Βούδα και δεν τις θυμούνται όλες, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

8. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν κατέχουν την ικανότητα να γνωρίζουν τη σκέψη των άλλων, τουλάχιστον όλων αυτών των όντων που ζουν σε εκατό χιλιάδες άπειρα Βουδικά πεδία, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

9. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν κατέχουν την υπερφυσική δύναμη να ταξιδεύουν παντού σε μια στιγμή, ακόμα και πέρα από εκατό χιλιάδες άπειρα Βουδικά πεδία, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

10. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου εμφανίσουν σκέψεις προσκόλλησης προς τον εαυτό, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

11. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν παραμένουν στην Οριστικά Επιβεβαιωμένη Κατάσταση και παντοτινή νιρβάνα, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

12. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν το φως μου είναι περιορισμένο και δεν μπορεί να φωτίσει τουλάχιστον εκατό χιλιάδες άπειρα Βουδικά πεδία, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

13. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν η διάρκεια ζωής μου είναι περιορισμένη στα εκατό χιλιάδες άπειρα χρόνια, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

14. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν μπορούσε να μετρηθεί ο αριθμός των Σράβακα του πεδίου μου, ακόμα κι αν όλα τα όντα και οι Πρατυεκαβούδες, που ζουν σ’ αυτό το σύμπαν με τους χίλια εκατομμύρια κόσμους, τους μετρούσαν κατά τη διάρκεια εκατό χιλιάδων κάλπα, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

15. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής, πλην της περίπτωσης που θέλουν να τη συντομεύσουν σύμφωνα με τους αρχικούς τους όρκους, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

16. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου ακούν και τη ελάχιστη αρνητικότητα, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

17. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν δεν υμνούν και δεν δοξάζουν το όνομα μου οι αμέτρητοι Βούδες των κόσμων των δέκα κατευθύνσεων, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

18. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν τα όντα στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων που με έχουν εμπιστευθεί ειλικρινά και με χαρά, επιθυμήσουν να γεννηθούν στο πεδίο μου και πουν το όνομα μου, ακόμα και δέκα φορές, δεν γεννηθούν εκεί, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

19. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν, τα όντα στα πεδία των δέκα κατευθύνσεων που έχουν αφυπνίσει την επιθυμία τους για Φώτιση, κάνουν διάφορες ενάρετες πράξεις και επιθυμούν ειλικρινά να γεννηθούν στο πεδίο μου, δεν με δουν μαζί με πλήθος σοφών μπροστά τους όταν πεθάνουν, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

20. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν τα όντα των πεδίων των δέκα κατευθύνσεων που έχουν ακούσει το όνομα μου, που εστιάζουν τις σκέψεις τους στο πεδίο μου, που φυτεύουν ρίζες αρετής και ειλικρινά μεταφέρουν τις αρετές τους στο πεδίο μου με την επιθυμία να γεννηθούν εκεί, δεν εκπληρώσουν τελικά την προσδοκία τους, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

21. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι και οι θεοί του πεδίου μου δεν είναι προικισμένοι με τα τριάντα δύο χαρακτηριστικά του σώματος του Μέγα Ανθρώπου, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

22. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα των καθαρών πεδίων των άλλων κατευθύνσεων που επισκέπτονται το πεδίο μου δεν φτάσουν στην οριστική και αδιάπτωτη Κατάσταση του Βούδα Μετά από Μια Ακόμα Ζωή, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση. Πλην αυτών που θέλουν να διδάξουν και να οδηγήσουν τα όντα σύμφωνα με τους αρχικούς τους όρκους. Επειδή αυτοί θα φορούν την πανοπλία των μεγάλων όρκων, θα συσσωρεύουν αρετή, θα ελευθερώνουν όλα τα όντα από τη γέννηση και τον θάνατο, θα επισκέπτονται τα βουδικά πεδία για να κάνουν τις ασκήσεις των Μποντισάτβα, για να κάνουν προσφορές στους Βούδες, στους Τατάγκατα των δέκα κατευθύνσεων, θα διαφωτίζουν τα αμέτρητα όντα που είναι τόσα πολλά όση είναι η άμμος του ποταμού Γάγγη, και θα τα εγκαθιστούν στην υψηλότερη τέλεια Φώτιση. Τέτοιοι Μποντισάτβα υπερβαίνουν την πορεία της άσκησης των κοινών Μποντισάτβα, εκδηλώνουν τις ασκήσεις όλων των επιπέδων των Μποντισάτβα και καλλιεργούν τις αρετές του Σαμανταμπάντρα.

23. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου δεν μπορούν να πάνε, στα αμέτρητα και ανυπολόγιστα εκατομμύρια Βουδικά πεδία για να κάνουν προσφορές στους Βούδες μέσα από την υπερβατική μου δύναμη, τόσο γρήγορα όσο διαρκεί ένα γεύμα, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

24. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου δεν μπορούν, όπως θα το επιθυμούσαν, να κάνουν τις ενάρετες πράξεις λατρείας προς τους Βούδες με τις προσφορές της επιλογής τους, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

25. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου δεν μπορούν να εξηγήσουν το Ντάρμα με την παντογνωστική τους σοφία, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

26. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν υπάρχει κάποιος Μποντισάτβα στο πεδίο μου που δεν έχει το σώμα του βάτζρα θεού Ναραγιάνα, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

27. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν τα όντα μπορούν ακόμα και με το θείο μάτι να διακρίνουν με όνομα και να απαριθμούν με αριθμούς, τις μυριάδες των προβολών που έχουν δοθεί για τους ανθρώπους και τους θεούς στο πεδίο μου, οι οποίες είναι περίλαμπρες και ένδοξες και έχουν εξαιρετικές λεπτομέρειες πέρα από κάθε περιγραφή, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

28. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου, ακόμα κι αυτοί που έχουν μικρή συσσώρευση αρετής, δεν μπορούν να [268γ] δουν το δέντρο της Φώτισης με τα αμέτρητα χρώματα και τέσσερα εκατομμύρια λι[10] ύψος, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

29. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου, δεν αποκτούν ευγλωττία και σοφία μέσα από τη διατήρηση των Σούτρα, την απαγγελία και την ανάπτυξη τους, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

30. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν η σοφία και η ευγλωττία των Μποντισάτβα στο πεδίο μου είναι περιορισμένη, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

31. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν το πεδίο μου δεν είναι περίλαμπρο, αποκαλύπτοντας στο φως του όλα τα αμέτρητα, αναρίθμητα και ασύλληπτα Βουδικά πεδία, σαν τις εικόνες που αντικατοπτρίζονται πάνω στον καθαρό καθρέπτη, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

32. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν όλες οι μυριάδες προβολές στο πεδίο μου, από το έδαφος μέχρι τον ουρανό, τα παλάτια, τα αίθρια, οι λιμνούλες, οι χείμαρροι και τα δέντρα, δεν απαρτίζονται από, αμέτρητους θησαυρούς οι οποίοι ξεπερνούν σε υπεροχή κάθε τι στον κόσμο των θεών και των ανθρώπων και από εκατοντάδες χιλιάδων είδη αρωματικών δέντρων, που το άρωμα τους διαπερνά τους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων και προκαλεί τους Μποντισάτβα να τελούν Βουδιστικές ασκήσεις, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

33. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν τα όντα των αμέτρητων και ασύλληπτων Βουδικών πεδίων των δέκα κατευθύνσεων, που τα έχει αγγίξει το φως μου, δεν αισθανθούν τη γαλήνη και την αγαλλίαση στο σώμα και το νου τους που ξεπερνά εκείνη των θεών και των ανθρώπων, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

34. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν τα όντα των αμέτρητων και ασύλληπτων Βουδικών πεδίων των δέκα κατευθύνσεων που άκουσαν το όνομα μου, δεν αποκτήσουν την ενόραση των Μποντισάτβα στην μη εκδήλωση όλων των ντάρμα και δεν αποκτήσουν διάφορα βαθιά νταράνι, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

35. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι γυναίκες στα αμέτρητα και ασύλληπτα Βουδικά πεδία των δέκα κατευθύνσεων, που έχουν ακούσει το όνομα μου, αγαλλιάζουν με πίστη, αφυπνίζουν την επιθυμία της Φώτισης και θέλουν να αποκηρύξουν τη γυναικεία τους φύση, ξαναγεννηθούν μετά το θάνατο τους ως γυναίκες, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

36. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα των αμέτρητων και ασύλληπτων Βουδικών πεδίων των δέκα κατευθύνσεων που έχουν ακούσει το όνομα μου, μετά το τέλος της ζωής τους, δεν ασκούνται στις ιερές ασκήσεις μέχρι να φτάσουν στη Φώτιση, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

37. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν αυτοί οι θεοί και οι άνθρωποι των αμέτρητων και ασύλληπτων Βουδικών πεδίων των δέκα κατευθύνσεων που έχοντας ακούσει το όνομα μου, κάνουν προστερνισμούς στο έδαφος για να με τιμήσουν και να με λατρέψουν, αγαλλιάζουν [269^α] με πίστη και κάνουν τις ασκήσεις των Μποντισάτβα, δεν τιμούνται από όλους τους θεούς και τους ανθρώπους του κόσμου, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

38. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν αποκτήσουν ρουχισμό αμέσως μόλις αυτή η επιθυμία γεννηθεί στο νου τους, κι αν αυτά τα έξοχα ράσα που θέσπισαν και εξήραν οι Βούδες δεν τους χορηγηθούν για να τα φορέσουν, κι αν αυτά τα ρούχα χρειάζονται ράψιμο, λεύκανση, βάψιμο ή πλύσιμο, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

39. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι άνθρωποι κι οι θεοί του πεδίου μου δεν έχουν την ευτυχία και την απόλαυση που έχει αυτός ο μοναχός που έχει εξαλείψει όλα τα πάθη, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

40. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα του πεδίου μου που θέλουν να δουν τα απροσμέτρητα ένδοξα Βουδικά πεδία των δέκα κατευθύνσεων, δεν μπορέσουν να τα δουν όλα να αντικατοπτρίζονται πάνω στα πολύτιμα δέντρα, σαν το πρόσωπο κάποιου που αντικατοπτρίζεται σ’ ένα καθαρό καθρέπτη, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

41. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν το όνομα μου, πριν να γίνουν Βούδες, έχουν ασθενή, κατώτερα ή ατελή αισθητήρια όργανα, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

42. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν το όνομα μου δεν πραγματώνουν το σαμάντι που ονομάζεται ‘καθαρή απελευθέρωση’ και διαμένοντας σ’ αυτό χωρίς να χάνουν την συγκέντρωση τους, δεν μπορούν να κάνουν προσφορές σε μια στιγμή στους απροσμέτρητους και ασύλληπτους Βούδες, τους Σεβάσμιους του Κόσμου, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

43. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν το όνομα μου, δεν επαναγεννηθούν μετά το θάνατο τους σε οικογένειες ευγενών, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

44. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν το όνομα μου, δεν αγαλλιάζουν τόσο πολύ ώστε, να μην χορεύουν ούτε να κάνουν τις ασκήσεις των Μποντισάτβα ούτε να συσσωρεύουν αρετή, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

45. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν το όνομα μου, δεν πετυχαίνουν όλοι το σαμάντι που ονομάζεται ‘συμπαντική ισότητα’ και καθώς διαμένουν σ’ αυτό, δεν μπορούν πάντοτε να βλέπουν τους απροσμέτρητους και ασύλληπτους Τατάγκατα, μέχρις ότου κι αυτοί οι Μποντισάτβα γίνουν Βούδες, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

46. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στο πεδίο μου δεν μπορούν να ακούσουν αβίαστα οποιαδήποτε διδασκαλία επιθυμήσουν, [269β]τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

47. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων

που ακούν το όνομα μου, δεν επιτύχουν αμέσως το Επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.

48. Όταν φτάσω στη Φώτιση, αν οι Μποντισάτβα στα πεδία άλλων κατευθύνσεων που ακούν το όνομα μου, δεν αποκτήσουν αμέσως την πρώτη δεύτερη και τρίτη ενόραση στη φύση των φαινομένων και δεν μένουν σταθερά στις αλήθειες που πραγμάτωσαν όλοι οι Βούδες, τότε είθε να μην πραγματώσω την τέλεια Φώτιση.’

Στίχοι που επιβεβαιώνουν τους όρκους

8] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, ‘Ο μοναχός Νταρμακάρα, αφού διακήρυξε έτσι τους όρκους του, είπε τους ακόλουθους στίχους:

1. Έκανα όρκους που είναι απαράμιλλοι στο κόσμο,

θα φτάσω σίγουρα τον ανυπέρβλητο Δρόμο.

Αν αυτοί οι όρκοι δεν εκπληρωθούν,

είθε να μη πραγματώσω τη τέλεια Φώτιση.

2. Αν δεν γίνω σπουδαίος ευεργέτης

στις επόμενες ζωές για αμέτρητα κάλπα

ώστε να σώζω τους φτωχούς και τους πληγέντες παντού,

είθε να μη πραγματώσω τη τέλεια Φώτιση.

3. Όταν πραγματώσω τη Φώτιση,

το όνομα μου θα ακουστεί στις δέκα κατευθύνσεις.

Αν υπάρξει κάποιο μέρος που δεν θα ακουστεί

είθε να μη πραγματώσω τη τέλεια Φώτιση.

4. Απαλλαγμένος από απληστία και με βαθιά τέλεια επίγνωση

και καθαρή σοφία, θα τελώ τις ιερές ασκήσεις.

Θα αναζητώ την επίτευξη του ανυπέρβλητου Δρόμου

και θα γίνω δάσκαλος θεών και ανθρώπων.

5. Με τη θεία μου δύναμη θα εμφανίζω μέγα φως,

φωτίζοντας απεριόριστα τους κόσμους,

και θα διαλύω το σκοτάδι των τριών πέπλων.

Έτσι θα απελευθερώσω όλα τα όντα από τη δυστυχία.

6. Αφού αποκτήσω το μάτι της σοφίας,

θα εξαφανίσω το σκοτάδι της άγνοιας.

Θα σταματήσω κάθε αρνητικό μονοπάτι

και θα ανοίξω την πύλη στα αγαθά πεδία.

7. Όταν τελειοποιηθούν τα προσόντα και οι αρετές,

το μεγαλόπρεπο φως μου θα ακτινοβολεί στις δέκα κατευθύνσεις,

επισκιάζοντας τον ήλιο και το φεγγάρι

και ξεπερνώντας τη λαμπρότητα των ουρανών.

8. Θα ανοίξω το απόθεμα του Ντάρμα για τα πλήθη

και όλους θα τους προικίζω με τους θησαυρούς της αρετής.

Παραμένοντας ανάμεσα στα πλήθη συνεχώς,

θα διδάσκω το Ντάρμα με το βρυχηθμό του λιονταριού.

9. Θα κάνω προσφορές σε όλους τους Βούδες,

κι έτσι θα αποκτώ ρίζες αρετής.

Όταν εκπληρωθούν οι όρκοι μου και η σοφία μου τελειοποιηθεί,

θα γίνω ο άρχοντας των τριών κόσμων.

10. Σαν τη δική σου ανεμπόδιστη σοφία, Βούδα,

η δική μου θα φτάνει παντού, διαφωτίζοντας τα πάντα.

Είθε η υπέρτατη σοφία μου

να είναι σαν τη δική σου, Πλέον Άριστε των Σεβάσμιων.

11. Αν πρόκειται αυτοί οι όρκοι να εκπληρωθούν,

ως απάντηση, ας σειστεί αυτό το σύμπαν των χιλίων εκατομμυρίων κόσμων[269γ]

κι από τους ουράνιους θεούς

ας πέσει μια βροχή με σπάνια και υπέροχα λουλούδια.’

Οι ασκήσεις του Νταρμακάρα στον Δρόμο των Μποντισάτβα

9] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Μόλις ο μοναχός Νταρμακάρα είπε αυτούς τους στίχους, όλη η γη κλονίστηκε με τρεις τρόπους και μια βροχή πανέμορφων λουλουδιών έπεσε από τον ουρανό και σκορπίστηκε παντού. Ακούστηκε αυτογέννητη μουσική και μια φωνή απ τον ουρανό είπε, ‘Σίγουρα θα πραγματώσεις την υψηλότερη τέλεια Φώτιση.’

«Έπειτα ο μοναχός Νταρμακάρα κράτησε όλους αυτούς τους μεγάλους όρκους, που ήταν οι πιο ειλικρινείς, αλάνθαστοι και ανυπέρβλητοι σε ολόκληρο τον κόσμο και παρακάλεσε ένθερμα να πετύχει τη νιρβάνα.

Στη συνέχεια, Ανάντα, αφού διακήρυξε και θέσπισε αυτούς τους παγκόσμιους όρκους παρουσία του Βούδα Λοκεσβαραράτζα και μπροστά σε ένα πλήθος όντων, συμπεριλαμβανομένων των οκτώ ειδών υπεράνθρωπων όντων, όπως είναι οι θεοί και τα πνεύματα –δράκοι, καθώς και ο Μάρα και ο Μπράχμα, ο μοναχός Νταρμακάρα αφοσιώθηκε εντελώς στη δημιουργία ενός ένδοξου και εξαίσιου πεδίου. Το Βουδικό πεδίο που επιζήτησε να φτιάξει ήταν απέραντο σε έκταση, ανυπέρβλητο και εξαιρετικά όμορφο, παντοτινά παρόν, χωρίς να μπορεί να παρακμάσει ή να αλλάξει. Στη διάρκεια ασύλληπτα αμέτρητων κάλπα, καλλιέργησε τις απροσμέτρητα ενάρετες ασκήσεις του Δρόμου των Μποντισάτβα. Δεν έκρυβε καμιά σκέψη απληστίας, μίσους ή σκληρότητας. Ούτε άφηνε να εμφανιστούν ιδέες απληστίας, μίσους ή σκληρότητας. Δεν είχε προσκόλληση σε καμία μορφή, ήχο, μυρωδιά, γεύση, αφή ή σκέψη. Κατέχοντας τη δύναμη της εγκαρτέρησης δεν απέφευγε να υποβάλλεται σε διάφορες μολύνσεις. Έχοντας μικρή επιθυμία ως προς το δικό του όφελος, γνώριζε την ικανοποίηση. Χωρίς καμία ακάθαρτη σκέψη, εχθρότητα ή ηλιθιότητα, διέμενε συνεχώς σε γαλήνιο σαμάντι. Η σοφία του ήταν ανεμπόδιστη κι ο νους του απαλλαγμένος από δολιότητα και ψεύδη. Με την έκφραση της τρυφερότητας στο πρόσωπο του και με καλοσύνη στο λόγο του, μιλούσε στους άλλους σύμφωνα με τις σκέψεις τους. Θαρραλέος και επιμελής, με ισχυρή θέληση και ακούραστα αφοσιώθηκε αποκλειστικά στην ενασχόληση με το καθαρό Ντάρμα, ωφελώντας πλήθος όντων. Σεβόταν τους τρεις θησαυρούς, τους δασκάλους και τους πρεσβύτερους, κι έτσι στόλισε τις ασκήσεις του με πολύ αρετή. Με αυτό τον τρόπο, συμμετείχαν και τα όντα σ’ αυτό.

«Διέμενε στην πραγμάτωση αυτή όπου όλα τα ντάρμα είναι κενά, χωρίς διακριτά χαρακτηριστικά και χωρίς να τα αναζητάς, εκεί όπου ποτέ δεν δρουν ούτε εμφανίζονται. Έτσι πραγμάτωσε πως όλα τα ντάρμα είναι σαν μαγικές δημιουργίες. Απέφυγε κάθε είδους αρνητικό λόγο που θα μπορούσε να βλάψει τον εαυτό του ή τους άλλους ή και τους δυο. Χρησιμοποίησε τον ορθό λόγο που φέρνει όφελος στον εαυτό, στους άλλους ή και στους δυο. Εγκατέλειψε το βασίλειο του και απαρνήθηκε το θρόνο του, αφήνοντας πίσω τον πλούτο και τις απολαύσεις. Ασκούμενος ο ίδιος στις Έξι Παραμίτα δίδαξε και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Συσσώρευσε απίστευτα προσόντα και αρετές κατά τη διάρκεια απροσμέτρητων κάλπα.

«Οπουδήποτε γεννιόταν, αυθόρμητα εμφανίζονταν αμέτρητοι θησαυροί, σύμφωνα με τις ευχές του. Δίδαξε αμέτρητα όντα και τα οδήγησε στον δρόμο της ύψιστης αληθινής Φώτισης. Επαναγεννήθηκε ως πλούσιος, ως λαϊκός ασκητής, ως μέλος της υψηλότερης κάστας ή ευγενούς οικογένειας, ως βασιλιάς κσατρίγια[11], μονάρχης του περιστρεφόμενου τροχού, ως βασιλιάς ενός από τους έξι παραδείσους του κόσμου της επιθυμίας κι ακόμα πιο ψηλά, ως βασιλιάς Μπράχμα. Τίμησε και λάτρεψε όλους τους Βούδες κάνοντας τα τέσσερα είδη προσφορών σ’ αυτούς. Γι αυτό η αρετή που απόκτησε ήταν απερίγραπτα μεγάλη. Από το στόμα του έβγαινε το άρωμα του μπλε λωτού και απ τους πόρους του σώματος του έβγαινε το άρωμα του σανταλόδεντρου και διαπερνούσε αμέτρητους κόσμους. Το παρουσιαστικό του ήταν μεγαλοπρεπές και τα σημάδια και τα χαρακτηριστικά του υπέροχα. Από τα χέρια του έβγαιναν ανεξάντλητοι θησαυροί, ρούχα, φαγητά και ποτά, εξαίσια και σπάνια λουλούδια, μεταξένια στέγαστρα, σημαίες και άλλα στολίδια. Με αυτές τις προβολές ήταν απαράμιλλος ανάμεσα σε όλα τα ουράνια και ανθρώπινα όντα. Κι έτσι κυριάρχησε σε όλα τα ντάρμα.»

Η Επίτευξη της Φώτισης του Νταρμακάρα.

10) Ο Ανάντα ρώτησε τον Βούδα, «Ο Μποντισάτβα Νταρμακάρα είχε ήδη πραγματώσει τη Φώτιση και μετά πέρασε στη νιρβάνα; Ή δεν είχε φτάσει ακόμα στη Φώτιση; Ή μένει κάπου τώρα;»

Ο Βούδας απάντησε στον Ανάντα, «Ο Μποντισάτβα Νταρμακάρα είχε ήδη φτάσει στη Φώτιση και τώρα μένει στο δυτικό Βουδικό πεδίο, που ονομάζεται ‘Ειρήνη και Ευδαιμονία’, εκατό χιλιάδες κότι πεδίων μακριά από εδώ.»

Ο Ανάντα ρώτησε ακόμα τον Βούδα, «Πόσος χρόνος πέρασε από τότε που φωτίστηκε;»

Ο Βούδας απάντησε, «Έχουν περάσει περίπου δέκα κάλπα από τότε που φωτίστηκε.»

Συνέχισε, «Σε εκείνο το βουδικό πεδίο, η γη είναι φτιαγμένη από επτά πετράδια-χρυσό, ασήμι, βήρυλλο, κοράλλι, κεχριμπάρι, αχάτη και ρουμπίνι-που εμφανίστηκαν αυθόρμητα. Το ίδιο το πεδίο είναι απέραντο, απλώνεται απεριόριστα στην απώτερη του έκταση που είναι αδύνατον να γνωρίζεις το όριο του. Οι ακτίνες φωτός αυτών των πετραδιών αναμιγνύονται και δημιουργούν πολλαπλές αντανακλάσεις, δημιουργώντας ένα εκθαμβωτικό φωτισμό. Αυτά τα καθαρά, υπέρτατα και εξαίσια στολίδια είναι ανυπέρβλητα στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων. Είναι τα καλύτερα όλων των πετραδιών, σαν κι αυτά του Έκτου Ουρανού. Δεν υπάρχουν βουνά σ’ αυτό το πεδίο, όπως το όρος Σουμερού και τα Κυκλωτικά Αδαμάντινα Βουνά. Με τον ίδιο τρόπο, δεν υπάρχουν ούτε ωκεανοί ή θάλασσες, κοιλάδες ή φαράγγια. Μπορεί όμως κανείς να δει τέτοιες προβολές αν το θελήσει, μέσα απ τη δύναμη του Βούδα. Δεν υπάρχει κόλαση σ’ αυτό το πεδίο. Δεν υπάρχουν ούτε τα πεδία των πεινασμένων φαντασμάτων ούτε των ζώων ούτε άλλες δυσμενείς συνθήκες. Ούτε και οι τέσσερις εποχές- άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας. Είναι πάντα μέτρια κι ευχάριστα, ποτέ δεν έχει κρύο ή ζέστη.»

Τότε ο Ανάντα ρώτησε τον Βούδα, « Σεβάσμιε του Κόσμου, αν δεν υπάρχει το βουνό Σουμερού σ’ αυτό το πεδίο, με ποιο τρόπο στηρίζεται το Πεδίο των Τεσσάρων Βασιλιάδων και το Πεδίο των Τριάντα Τριών Θεών;»

Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Τι στηρίζει τον Γιάμα, που είναι το τρίτο Πεδίο του κόσμου της επιθυμίας και τα άλλα πεδία μέχρι και το Υψηλότερο Πεδίο του κόσμου της μορφής;»

Ο Ανάντα απάντησε, «Οι συνέπειες του κάρμα είναι ακατάληπτες.»

Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Πράγματι, ακατάληπτες είναι οι συνέπειες του κάρμα και το ίδιο είναι και τα πεδία των Βούδα. Μέσα από τη δύναμη των ενάρετων πράξεων, τα όντα σ’ αυτό το πεδίο βρίσκονται στη βάση της καρμικής ανταπόδοσης. Γι αυτό εκείνα τα πεδία υπάρχουν χωρίς το όρος Σουμερού.»

Ο Ανάντα συνέχισε, «Δεν έχω ο ίδιος καμιά αμφιβολία γι αυτό, αλλά σε ρώτησα γιατί θα ήθελα να αφαιρέσω αυτές τις αμφιβολίες για το όφελος των όντων στο μέλλον.»

Το Φως του Αμίντα

Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Το φως του Βούδα Αμιτάγιους είναι το πιο μεγαλόπρεπο. Κανένα άλλο βουδικό φως δεν είναι ισάξιο του. Το φως κάποιων Βούδα φωτίζει εκατό Βουδικά πεδία και άλλων, χίλια Βουδικά πεδία. Εν συντομία, του Αμιτάγιους φωτίζει τα ανατολικά Βουδικά πεδία, που είναι τόσο αμέτρητα όσο η άμμος του Γάγγη. Με τον ίδιο τρόπο φωτίζει και τα Βουδικά πεδία του νότου, της δύσης και του βορρά, σε κάθε μια από τις τέσσερις ενδιάμεσες κατευθύνσεις, πάνω και κάτω. Επιπλέον, το φως κάποιων Βούδα εκτείνεται στα επτά πόδια, κάποιων άλλων ένα γιοτζάνα, στα δύο, τρία, τέσσερα ή πέντε γιοτζάνα. Η απόσταση μεγαλώνει μ’ αυτόν τον τρόπο κι έτσι κάποιοι Βούδες μπορεί να φωτίζουν με το φως τους ένα Βουδικό πεδίο.

«Γι αυτόν το λόγο, ο Αμιτάγιους καλείται με τα εξής ονόματα: Ο Βούδας του Απέραντου Φωτός, Ο Βούδας του Απεριόριστου Φωτός, ο Βούδας του Ανεμπόδιστου Φωτός, [270β] ο Βούδας του Απαράμιλλου Φωτός, Ο Βούδας του Φωτός του Βασιλιά της Φλόγας, ο Βούδας του Καθαρού Φωτός, ο Βούδας του Φωτός της Αγαλλίασης, ο Βούδας του Φωτός της Σοφίας, ο Βούδας του Ακατάπαυστου Φωτός, ο Βούδας του Ακατάλυπτου Φωτός, ο Βούδας του Άφατου Φωτός και ο Βούδας που Επισκιάζει τον Ήλιο και το Φεγγάρι.

« Οι τρεις μολύνσεις των όντων διαλύονται όταν αντικρίσουν το φως του. Αισθάνονται στοργή, αγαλλίαση και ευχαρίστηση, και προβάλλουν καλές σκέψεις. Τα όντα των τριών πεδίων δυστυχίας θα ανακουφιστούν και θα ελευθερωθούν από τα δεινά τους, αν αντικρίσουν το φως του. Στο τέλος της ζωής τους θα φτάσουν όλα στην απελευθέρωση.

«Το φως του Αμιτάγιους λάμπει έξοχα, φωτίζοντας όλα τα Βουδικά πεδία των δέκα κατευθύνσεων. Δεν υπάρχει τόπος που να μη γίνεται αυτό αντιληπτό. Δεν εξυμνώ το φως του μόνο εγώ. Όλοι οι Βούδες, οι Σράβακα, οι Πρατυεκαβούδες και οι Μποντισάτβα το εξυμνούν με τον ίδιο τρόπο. Αν τα όντα, έχοντας ακούσει για την έξοχη αρετή αυτού του φωτός, το εξυμνούσαν μέρα και νύκτα, τότε θα μπορούσαν να γεννηθούν σ’ αυτό το πεδίο, σύμφωνα με την επιθυμία τους. Έπειτα, το πλήθος των Μποντισάτβα και των Σράβακα θα εξυμνούσαν την εξαιρετική τους αρετή. Μετά καθώς θα έφταναν στη Φώτιση, όλοι οι Βούδες κι οι Μποντισάτβα των δέκα κατευθύνσεων θα εξυμνούσαν το φως τους, όπως εγώ τώρα που εξυμνώ το φως του Αμιτάγιους.»

Ο Βούδας συνέχισε, « Το εξαιρετικό μεγαλείο του φωτός του Αμιτάγιους, δεν περιγράφεται εκτενώς, ακόμα κι αν το υμνώ, μέρα και νύκτα συνεχώς επί ένα κάλπα.»

Η διάρκεια της ζωής του Αμίντα

12] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Η ζωή του Αμιτάγιους είναι τόσο μεγάλη που είναι αδύνατο να την μετρήσει κανείς. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε πως όλα τα αμέτρητα όντα στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων, γεννιόντουσαν με ανθρώπινη μορφή κι όλοι τους ήταν Σράβακα ή Πρατυεκαβούδες. Ακόμα κι αν βρίσκονταν όλοι συγκεντρωμένοι σ’ ένα μέρος και ασκούσαν στο έπακρο την δύναμη της σοφίας τους, ώστε να υπολογίσουν τη διάρκεια ζωής του Βούδα, δεν θα μπορούσαν να το βρουν ούτε σε χίλια εκατομμύρια κάλπα. Το ίδιο συμβαίνει και με τη διάρκεια ζωής των Σράβακα, των Πρατυεκαβούδα, των επουράνιων όντων και των ανθρώπων του πεδίου του. Παρομοίως, κι εκείνη δεν μπορεί να υπολογιστεί με κανένα μέσο ή κάποια μεταφορική έκφραση. Ο αριθμός των Σράβακα και των Μποντισάτβα που ζουν εκεί, είναι επίσης ανυπολόγιστος. Είναι πλήρως προικισμένοι με την υπερβατική σοφία και απαλλαγμένοι από την εξάσκηση της μεγαλόπρεπης δύναμης. Μπορούν να κρατήσουν όλο τον κόσμο στα χέρια τους.»

Το πλήθος του ακροατηρίου κατά την πρώτη συγκέντρωση

13] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, « Το πλήθος των Σράβακα που συγκεντρώθηκε στην πρώτη διδασκαλία εκείνου του Βούδα, ήταν αμέτρητο. Το ίδιο ήταν και το πλήθος των Μποντισάτβα. Ακόμα κι αν ένας ασύλληπτος και αμέτρητος αριθμός ανθρώπων πολλαπλασιασμένων επί εκατομμύρια δεκάκις εκατομμύρια, γίνονταν σαν τον Μαχαμαουντγκαλιαγιάνα[12], και υπολόγιζαν το πλήθος αυτό στη διάρκεια αμέτρητων άπειρων κάλπα, ή ακόμα και μέχρι τη Φώτιση τους, δεν θα μπορούσαν να το γνωρίζουν. Ας υποθέσουμε πως κάποιος παίρνει μια σταγόνα νερού από έναν αμέτρητα βαθύ και πλατύ μεγάλο ωκεανό, με την άκρη μια κομμένης τρίχας. Πως συγκρίνεις τη σταγόνα του νερού με τον υπόλοιπο ωκεανό;»

Ο Ανάντα απάντησε, «Ακόμα κι αν κάποιος εξειδικεύεται στην αστρονομία ή τα μαθηματικά, είναι αδύνατον να γνωρίζει την αναλογία της σταγόνας του νερού με τον μεγάλο ωκεανό όταν αυτά συγκρίνονται ούτε μπορεί κανείς να τα περιγράψει με ρητορικό ή μεταφορικό τρόπο.»

Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Ακόμα κι αν άνθρωποι σαν τον Μαχαμαουντγκαλιαγιάνα μετρούσαν για εκατομμύρια άπειρα κάλπα, τον αριθμό των Σράβακα και των Μποντισάτβα στη σύναξη της πρώτης διδασκαλίας, θα ήταν σαν τη σταγόνα του νερού και το πλήθος των υπόλοιπων σοφών θα ήταν σαν τον υπόλοιπο ωκεανό.»

Πολύτιμα Δέντρα

14] Επίσης, επτά πολύτιμα δέντρα γεμίζουν ολότελα εκείνο το πεδίο. Κάποια είναι από χρυσό, άλλα από ασήμι και άλλα από βηρύλλιο, κρύσταλλο, κοράλλι, ρουμπίνι ή αχάτη. Υπάρχουν και δέντρα που είναι φτιαγμένα από δυο μέχρι επτά είδη πετραδιών.

«Υπάρχουν χρυσά δέντρα με φύλλα, άνθη και φρούτα από ασήμι. Ασημένια δέντρα με φύλλα, άνθη και φρούτα από χρυσό. Δέντρα βηρυλλίου με φύλλα, άνθη και φρούτα από κρύσταλλο. Κρυστάλλινα δέντρα με φύλλα, άνθη και φρούτα βηρυλλίου. Κοραλλένια δέντρα με φύλλα, άνθη και φρούτα από ρουμπίνι. Δέντρα από ρουμπίνι με φύλλα, άνθη και φρούτα βηρυλλίου. Δέντρα αχάτη με φύλλα, άνθη και φρούτα διαφόρων πετραδιών.

«Επίσης, υπάρχουν πολύτιμα δέντρα με ρίζες από πορφυρό χρυσό, κορμούς από λευκό ασήμι, κλώνους από βηρύλλιο, κλαδιά από κρύσταλλο, φύλλα από κοράλλι, άνθη από ρουμπίνι και φρούτα από αχάτη. Πολύτιμα δέντρα με ρίζες από λευκό ασήμι, κορμούς από βηρύλλιο, κλώνους από κρύσταλλο, κλαδιά από κοράλλι, φύλλα από ρουμπίνι, άνθη από αχάτη και φρούτα από πορφυρό χρυσό. Πολύτιμα δέντρα με ρίζες από βηρύλλιο, κλώνους από κρύσταλλο, κλαδιά από ρουμπίνι, φύλλα από αχάτη, άνθη από πορφυρό χρυσό και φρούτα από λευκό ασήμι. Πολύτιμα δέντρα με ρίζες από κρύσταλλο, κορμούς από κοράλλι, κλώνους από ρουμπίνι, κλαδιά από αχάτη, φύλλα από πορφυρό χρυσό, άνθη από λευκό ασήμι και φρούτα από βηρύλλιο. Πολύτιμα δέντρα με ρίζες από κοράλλι, κορμούς από ρουμπίνι, κλώνους από αχάτη,

κλαδιά από πορφυρό χρυσό, φύλλα από λευκό ασήμι, άνθη από βηρύλλιο και φρούτα από κρύσταλλο. Πολύτιμα δέντρα με ρίζες απο ρουμπίνι, κορμούς από αχάτη, κλώνους από πορφυρό χρυσό, κλαδιά από λευκό ασήμι, φύλλα από βηρύλλιο, άνθη από κρύσταλλο και φρούτα από κοράλλι. Πολύτιμα δέντρα με ρίζες από αχάτη, κορμούς από πορφυρό χρυσό, κλώνους από λευκό ασήμι, κλαδιά από βηρύλλιο, φύλλα από κρύσταλλο, άνθη από κοράλλι και φρούτα ρουμπίνι. Αυτά τα πολύτιμα δέντρα βρίσκονται σε παράλληλες σειρές, έχουν την ίδια ανάπτυξη κορμού, οι κλώνοι τους είναι σε επίπεδα, τα φύλλα τους είναι συμμετρικά, τα άνθη τους αρμονικά και τα φρούτα τους σε καλή διάταξη. Τα λαμπρά χρώματα αυτών των δέντρων είναι τόσο άφθονα, που δεν μπορεί[271^α] κανείς να τα διακρίνει όλα. Όταν τα διαπερνά το καθαρό αεράκι, αναδύονται ήχοι της πεντατονικής κλίμακας, όπως η κουνγκ και η σανγκ[13], φτιάχνοντας συμφωνική μουσική.

Το Δέντρο της Φώτισης

15] «Επίσης, το Δέντρο της Φώτισης του Βούδα Αμιτάγιους είναι τέσσερα εκατομμύρια λι ύψος και η περιφέρεια της βάσης του είναι πέντε χιλιάδες γιοτζάνα[14]. Οι κλώνοι του απλώνονται διακόσιες χιλιάδες λι σε κάθε μια από τις τέσσερις κατευθύνσεις. Είναι μια φυσική συλλογή όλων των ειδών από πολύτιμες πέτρες που στολίζεται από τα κυρίαρχα πετράδια, δηλαδή φεγγαρόφωτα πετράδια μάνι και πετράδια τροχούς- στηρίγματα των ωκεανών. Ανάμεσα στα κλαδιά του παντού κρέμονται πολύτιμα στολίδια που τα εκατομμύρια διαφορετικά τους χρώματα αναμιγνύονται με διάφορους τρόπους και οι αμέτρητες ακτίνες τους λάμπουν με την ύψιστη λαμπρότητα. Το ίδιο το δέντρο της Φώτισης καλύπτεται με δίχτυα από σπάνια και εξαίσια πετράδια και πάνω του εμφανίζονται όλα τα είδη στολιδιών σύμφωνα με τις ευχές των όντων. Όταν αναδύεται μια απαλή αύρα ανάμεσα στα κλαδιά και τα φύλλα του, ακούγονται αμέτρητοι εξαίσιοι ήχοι του Ντάρμα, που εξαπλώνονται μακριά διαπερνώντας όλα τα Βουδικά πεδία των δέκα κατευθύνσεων. Όσοι ακούσουν τους ήχους αυτούς πραγματώνουν την διεισδυτική ενόραση στα ντάρμα και μένουν στη Κατάσταση της Μη Παλινδρόμησης. Μέχρι να φτάσουν στη Φώτιση, τα όργανα των αισθήσεων τους θα παραμένουν καθαρά και οξεία και δεν θα υποφέρουν από κάποιο πόνο ή αρρώστια.

« Ανάντα, όταν οι άνθρωποι και οι θεοί αυτού του πεδίου δουν το δέντρο της Φώτισης, θα πραγματώσουν τρία είδη ενόρασης. Πρώτον, ενόραση της πραγματικότητας μέσα από το άκουσμα ιερών ήχων, δεύτερον, ενόραση της πραγματικότητας επειδή είναι εναρμονισμένοι με αυτήν και τρίτον, την ενόραση στη μη εμφάνιση όλων των ντάρμα. Όλα αυτά τα οφέλη αποδίδονται μέσα από την μεγαλοπρεπή δύναμη του Αμιτάγιους, από τη δύναμη του αρχικού του όρκου, από τον τέλεια εκπληρωμένο όρκο του, από τον καθαρό και εκδηλωμένο όρκο του, από τον σταθερό του όρκο και από τον πραγματοποιημένο του όρκο.»

Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, « Ένας βασιλιάς αυτού του πεδίου κατέχει εκατό χιλιάδες είδη μουσικής. Από το πεδίο του μονάρχη που περιστρέφει τον τροχό μέχρι τον Έκτο Ουρανό, οι ήχοι της μουσικής που δημιουργούνται σε κάθε ένα από τα υψηλότερα πεδία, είναι ανώτεροι από αυτούς των κατώτερων πεδίων κατά δέκα εκατομμύρια κότι. Οι χιλιάδες ποικιλίες των ήχων της μουσικής που δημιουργούνται στον Έκτο Ουρανό, είναι κατώτερες από τον ήχο που παράγουν τα δέντρα των επτά πετραδιών στο πεδίο του Αμιτάγιους, κατά χίλια κότι. Επίσης, σ΄ αυτό το πεδίο, υπάρχουν χιλιάδες ποικιλίες φυσικής μουσικής, που χωρίς εξαίρεση είναι όλοι ήχοι του Ντάρμα. Είναι γαλήνιοι και καθαροί, πλήρεις σε βάθος και αντήχηση, φίνοι και αρμονικοί. Είναι οι πιο εξαίσιοι ήχοι σε όλους τους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων.

Λαμπρά Στολίδια

16] Επίσης, οι αίθουσες, τα μοναστήρια, τα παλάτια και τα αίθρια, είναι στιγμιαίες εμφανίσεις, όλα τους στολισμένα με τα επτά πετράδια και με κουρτίνες από άλλα πολύτιμα πετράδια, όπως μαργαριτάρια και φεγγαρόφωτες πέτρες μάνι. Μέσα έξω, αριστερά και δεξιά, υπάρχουν πισίνες λουτρών. Μερικές φτάνουν τα δέκα γιοτζάνα σε μήκος, πλάτος και βάθος. Άλλες τα είκοσι γιοτζάνα, κάποιες άλλες τα τριάντα κ.ο.κ. μέχρι να φτάσουμε σ’ αυτές που έχουν εκατό γιοτζάνα μήκος, πλάτος και βάθος. Είναι γεμάτες με το νερό των οκτώ εξαιρετικών ιδιοτήτων, που είναι καθαρό, αρωματικό και εύγεστο σαν νέκταρ. [271β]

«Υπάρχουν χρυσές λιμνούλες με όχθες από ασημένια άμμο, ασημένιες λιμνούλες με όχθες από χρυσή άμμο, κρυστάλινες λιμνούλες με όχθες από άμμο βηρύλλου, λιμνούλες από βήριλλο με όχθες από κρυστάλλινη άμμο, κοραλένιες λιμνούλες με όχθες από κεχριμπαρένια άμμο, κεχριμπαρένιες λιμνούλες με όχθες από κοραλένια άμμο, λιμνούλες από αχάτη με όχθες από ρουμπινένια άμμο, ρουμπινένιες λιμνούλες με όχθες από άμμο αχάτη, λιμνούλες από λευκό νεφρίτη με όχθες από άμμο πορφυρού χρυσού, λιμνούλες από πορφυρό χρυσό με όχθες από λευκό νεφρίτη. Άλλες είναι φτιαγμένες από δύο έως επτά πετράδια. Στις όχθες αυτών των λιμνών υπάρχουν σανταλόδεντρα, που τα λουλούδια και τα φύλλα τους κρέμονται μέχρι κάτω και εξαπλώνουν το άρωμα τους παντού. Παραδείσιοι λωτοί με μπλε, ροζ, κίτρινα και λευκά λουλούδια ανθίζουν απλόχερα σε διάφορες αποχρώσεις και τόνους και καλύπτουν τέλεια την επιφάνεια του νερού. Οι Μποντισάτβα και οι Σράβακα αυτού του πεδίου, που μπαίνουν σ’ αυτές τις πολύτιμες λίμνες, αν θέλουν το νερό να φτάνει μέχρι τον αστράγαλο τους, τότε ανεβαίνει μέχρι τον αστράγαλο τους. Αν θέλουν να φτάσει μέχρι τα γόνατα τους, τότε ανεβαίνει μέχρι τα γόνατα τους. Αν θέλουν να φτάσει μέχρι τη μέση τους, τότε ανεβαίνει μέχρι τη μέση τους. Αν θέλουν να φτάσει μέχρι το λαιμό τους, τότε ανεβαίνει μέχρι το λαιμό τους. Αν θέλουν να πέσει πάνω στο σώμα τους, τότε στιγμιαία πέφτει πάνω στο σώμα τους. Αν θελήσουν να αποτραβηχτεί, τότε αποτραβιέται. Η θερμοκρασία του είναι μέτρια, δροσερή ή ζεστή σύμφωνα με την επιθυμία τους. Το νερό αναζωογονεί το σώμα και ανανεώνει το νου τους, καθαρίζοντας τα νοητικά τους πέπλα. Το νερό, που είναι καθαρό και αγνό, είναι τόσο διαυγές που μοιάζει να είναι άμορφο. Η πολύτιμη άμμος λάμπει τόσο δυνατά, που ακόμα και το βάθος του νερού δεν μπορεί να εμποδίσει αυτή την λάμψη να φανεί. Τα κύματα σχηματίζουν μαιάνδρους χειμάρρων, που ενώνονται και κυλούν ο ένας μέσα στον άλλο. Η κίνηση τους είναι γαλήνια και ήσυχη, ούτε πολύ γρήγορη, ούτε πολύ αργή και οι κυματισμοί του παράγουν στιγμιαία αμέτρητους υπέροχους ήχους. Ακούγεται ότι ήχος επιθυμεί κανείς. Για παράδειγμα, , κάποιοι ακούν τον ήχο ‘Βούδας’, άλλοι ακούν τον ήχο ‘Ντάρμα’, άλλοι ακούν τον ήχο ‘Σάνγκα’, άλλοι τον ήχο ‘γαλήνη’, ‘κενότητα και μη εαυτός’, ‘μεγάλο έλεος’, ‘παραμίτα’, ‘δέκα δυνάμεις’, ‘αφοβία’, ‘ιδιαίτερες ιδιότητες΄, ‘ υπερφυσικές δυνάμεις’, ‘μη δραστηριότητα’, ‘ούτε εμφάνιση ούτε διάλυση’, ‘διόραση στη μη εμφάνιση όλων των ντάρμα’, και άλλα, μέχρις ότου ακουστούν οι διάφοροι ήχοι του υπέροχου Ντάρμα όπως ‘το ράντισμα νερού στο κεφάλι ενός Μποντισάτβα’. Καθώς ακούει κανείς αυτούς τους ήχους, πραγματώνει αμέτρητη χαρά και εναρμονίζεται με της αρχές της αγνότητας, της απουσίας επιθυμίας, της εξάλειψης και της πραγματικότητας. Εναρμονίζεται με τους Τρεις Θησαυρούς, τις δυνάμεις του Βούδα, τις αφοβίες και τις ιδιαίτερες ιδιότητες, καθώς και με τις υπερφυσικές δυνάμεις και με άλλες μεθόδους ασκήσεων των Μποντισάτβα και των Σράβακα. Εκεί δεν ακούγονται ούτε καν τα ονόματα τα τριών επιπέδων δυστυχίας, παρά μόνο ήχοι της ευδαιμονικής νιρβάνα. Γι αυτόν το λόγο το πεδίο αυτό ονομάζεται, ‘Γαλήνη και Ευδαιμονία’.»

Η εμφάνιση των κατοίκων και οι απολαύσεις που χαίρονται.

[17] Ανάντα, αυτοί που γεννιόνται σ’ αυτό το Βουδικό πεδίο είναι προικισμένοι με σώματα καθαρά και εφοδιασμένοι με διάφορους εκλεκτούς ήχους, αρετές και υπερφυσικές δυνάμεις. Τα ανάκτορα που διαμένουν, τα ρούχα τους, η τροφή και τα ποτά, τα υπέροχα λουλούδια και τα διάφορα είδη λιβανιών και κοσμημάτων τους είναι σαν κι αυτά που φυσικά παρέχονται στον Έκτο Ουρανό του κόσμου της επιθυμίας.

«Στα γεύματα, εμφανίζονται αυτοστιγμεί, πιάτα των επτά πετραδιών-από χρυσό, ασήμι, βηρύλλιο, αχάτη, ρουμπίνι, [271γ] κοράλι και κεχριμπάρι, καθώς και φεγγαρόφωτο μαργαριτάρι-γεμάτα με τροφή και ποτό των εκατό γεύσεων, σύμφωνα με τις επιθυμίες των όντων. Αν και προσφέρεται τροφή, κανείς δεν την τρώει. Καθώς την βλέπουν και την μυρίζουν τα όντα νοιώθουν φαγωμένα και ικανοποιημένα φυσικά. Κι έτσι, το σώμα και ο νους τους είναι χαλαρά και απαλλαγμένα από την προσκόλληση στη γεύση. Όταν το γεύμα τελειώσει, τα πάντα εξαφανίζονται, αλλά εμφανίζονται ξανά την επόμενη ώρα φαγητού.

« Αυτό το Βουδικό πεδίο, είναι αγνό και γαλήνιο, περίλαμπρο και ευδαιμονικό, όπως τι πεδίο της απροσμέτρητης νιρβάνα. Οι Σράβακα, οι Μποντισάτβα, τα ουράνια όντα και οι άνθρωποι έχουν υψηλή και λαμπρή σοφία και κατέχουν υπερφυσικές δυνάμεις. Έχουν όλα την ίδια μορφή χωρίς καμία διαφορά, αλλά ονομάζονται ‘ουράνια όντα’ και ‘άνθρωποι’ σε αναλογία με τις καταστάσεις ύπαρξης των άλλων κόσμων. Έχουν ευγενή και μεγαλοπρεπή όψη που είναι απαράμιλλη σε όλους τους κόσμους και το παρουσιαστικό τους είναι εξαίσιο, δεν συγκρίνεται με κάποιο ουράνιο ή ανθρώπινο ον. Είναι όλοι τους προικισμένοι με σώματα Φυσικότητας, Κενότητας και Απείρου.»

Η καρμική ανταμοιβή του ζητιάνου και του βασιλιά.

[18] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, « Όταν ένας εξαιρετικά φτωχός ζητιάνος καθίσει δίπλα σ’ έναν βασιλιά, πως μπορεί να συγκριθεί το παρουσιαστικό τους;»

Ο Ανάντα απάντησε, «Αν ένας τέτοιος άνθρωπος κάτσει δίπλα σ’ έναν βασιλιά, το ισχνό, ταπεινό και κουρελιασμένο παρουσιαστικό του δεν μπορεί να συγκριθεί με του βασιλιά. Το παρουσιαστικό του είναι εκατομμύρια κότι ή ακόμα και ανυπολόγιστες φορές κατώτερο του βασιλιά. Για ποιο λόγο; Οι συνθήκες της ακραίας ανέχειας ενός ζητιάνου-όντας στο κατώτατο κοινωνικό επίπεδο, τα ελάχιστα ρούχα ίσα που σκεπάζουν το σώμα του, η ελάχιστη τροφή που με τα βίας συντηρεί τη ζωή του, η πείνα και το κρύο που τον βασανίζουν συνεχώς και η έλλειψη της ανθρώπινης επαφής, είναι όλα αποτέλεσμα των αρνητικών του πράξεων σε προηγούμενες ζωές. Δεν καλλιέργησε της ρίζες της αρετής στο παρελθόν, και αντί αυτού, απέκτησε πλούτη χωρίς να προσφέρει τίποτα στους άλλους. Καθώς ο πλούτος του μεγάλωνε, αυτός γινόταν όλο και πιο δυστυχής καθώς επιθυμούσε ακόμα πιο πολλά και η επιθυμία του ήταν ακόρεστη ακόμα κι αν αποκτούσε περισσότερα ή σκεφτόταν τις καλές πράξεις. Έτσι, συγκέντρωσε ένα βουνό αρνητικού κάρμα. Όταν τέλειωσε η ζωή του όλος ο πλούτος του εξαφανίστηκε κι αυτό που είχε συγκεντρώσει με τόσο μόχθο κι αγωνία δεν του ήταν πλέον χρήσιμο. Όλα μάταια πέρασαν στη κατοχή άλλων. Μη έχοντας κάποιο απόθεμα αρετής για να στηριχθεί ή κάποιο καλό για να βασιστεί, έπεσε μετά το θάνατο του σε κάποιο από τα κατώτερα πεδία, και για μεγάλο διάστημα υπέφερε πολύ. Όταν η καρμική ανταπόδοση τέλειωσε, μπόρεσε να δραπετεύσει αλλά γεννήθηκε σε κατώτερη τάξη. Όντας ανόητος, χαμερπής και υποδυέστερος, μόλις και με τα βίας διατηρούσε ανθρώπινο παρουσιαστικό.

«Ο βασιλιάς μιας χώρας είναι ο πιο τιμημένος όλων. Αυτή είναι η ανταμοιβή για την αρετή που συσσώρευσε σε προηγούμενες ζωές, όπου, έχοντας έλεος στη καρδιά του, προσέφερε σε πολλούς με γενναιοδωρία, έσωσε ανθρώπους από τη δυστυχία με καλοσύνη και αγαθοεργίες, έκανε με ειλικρίνεια καλές πράξεις και ποτέ δεν εξαπάτησε τους άλλους. Όταν η ζωή του τελείωσε, ανταμείφθηκε με τη γέννηση σε υψηλότερο επίπεδο. Γεννήθηκε σε θεϊκό πεδίο και απόλαυσε ευδαιμονία κι ευτυχία. Η συσσώρευση της αρετής του δημιούργησε απόθεμα καλού κι έτσι όταν επαναγεννήθηκε ως άνθρωπος σε αυτή τη ζωή, δίκαια γεννήθηκε σε βασιλική οικογένεια. Από τη φύση του ευγενής, η αξιοπρεπής και μεγαλόπρεπη συμπεριφορά του εμπνέει τον σεβασμό στο λαό του κι έτσι του ετοιμάζουν και του προσφέρουν θαυμάσια ρούχα και πλούσια τροφή όπως επιθυμεί. Αυτά όλα είναι η ανταμοιβή των αρετών του από τις προηγούμενες ζωές.»

Η σύγκριση μεταξύ των θεϊκών πεδίων και του Αγνού Πεδίου.

Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, « Είναι αλήθεια αυτό που λες. Αν και ένας βασιλιάς είναι ο ευγενέστερος μεταξύ των ανθρώπων κι έχει μεγαλόπρεπο παρουσιαστικό, αν συγκριθεί με τον Μονάρχη που γυρίζει τον τροχό, θα φαίνεται κατώτερος και ταπεινός σαν το ζητιάνο δίπλα στο βασιλιά. Με τον ίδιο τρόπο, όσο εξαιρετική και απαράμιλλη κι αν είναι η μεγαλόπρεπη εμφάνιση ενός Μονάρχη, [272^α] αν συγκριθεί με τον άρχοντα του Πεδίου των Τριάντα Τριών Θεών, θα είναι ασύγκριτα κατώτερη, ακόμα και πάνω από δέκα χιλιάδες κότι φορές. Και πάλι, αυτός ο άρχοντας θεός αν συγκριθεί με τον άρχοντα του Έκτου θεϊκού Πεδίου, θα φαίνεται εκατό χιλιάδες κότι φορές κατώτερος. Αν αυτός ο άρχοντας του Έκτου θεϊκού Πεδίου συγκριθεί με έναν Μποντισάτβα ή Σράβακα του πεδίου του Αμιτάγιους, η όψη και η εμφάνιση του δεν θα συγκρίνεται με του Μποντισάτβα ή του Σράβακα, θα είναι χίλια εκατομμύρια κότι φορές, ακόμη και αμέτρητες φορές κατώτερη.»

Οι απολαύσεις στο Αγνό Πεδίο.

[20] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Οι θεοί κι οι άνθρωποι στο πεδίο του Αμιτάγιους, είναι εφοδιασμένοι με ράσα, τροφή και ποτά, λουλούδια, αρώματα, στολίδια, μεταξωτά στέγαστρα και λάβαρα και περιβάλλονται από εξαίσιους ήχους. Οι κατοικίες τους, τα παλάτια και τα αίθρια ταιριάζουν ακριβώς με το μέγεθος του σώματος τους. Ένα, δύο, ακόμα και αμέτρητα πετράδια εμφανίζονται εμπρός τους, όταν το επιθυμήσουν. Επιπλέον, όμορφα στολισμένα υφάσματα καλύπτουν το έδαφος που περπατούν θεοί και άνθρωποι. Σε αυτό το Βουδικό πεδίο υπάρχουν αμέτρητα πολύτιμα δίχτυα, στολισμένα με χρυσή κλωστή, μαργαριτάρια και εκατό χιλιάδες είδη σπάνιων και θαυμαστών θησαυρών. Γύρω από τα δίχτυα κρέμονται πανέμορφες πολύτιμες καμπάνες που λάμπουν εξαιρετικά. Όταν προβάλει το φυσικό αεράκι της αρετής, φυσάει απαλά, έχει μέτρια θερμοκρασία, δεν είναι ούτε κρύο ούτε ζεστό, είναι απαλό και αναζωογονεί τις αισθήσεις και κινείται ούτε πολύ αργά ούτε πολύ γρήγορα. Όταν αυτή η αύρα αναδυθεί πάνω στα δίχτυα και τα διάφορα πολύτιμα δέντρα, ακούγονται αμέτρητοι εξαίσιοι ήχοι του Ντάρμα και διαχέονται δέκα χιλιάδες είδη λεπτών αρωμάτων αρετής. Οι αμαυρώσεις και τα πάθη αυτού που θα μυρίσει αυτά τα αρώματα, σταματούν να εμφανίζονται. Και αυτός που θα τον ακουμπήσει η αύρα αυτή, βιώνει την ίδια αγαλλίαση με εκείνη που βιώνει ένας μοναχός που μπήκε στο Σαμάντι της Εξάλειψης.

Λουλούδια και αμέτρητες ακτίνες φωτός εκπέμπονται από αυτούς.

[21] «Επίσης, καθώς φυσά η αύρα αυτή, σκορπά λουλούδια σε όλο το Βουδικό πεδίο και αυθόρμητα χωρίζονται σε διαφορετικά χρώματα χωρίς να αναμειγνύονται μεταξύ τους. Είναι απαλά και ευχάριστα στην αφή, λάμπουν εξαιρετικά και αναδύουν πλούσια αρώματα. Όταν κάποιος πατήσει πάνω τους, βουλιάζουν τέσσερις ίντσες, όταν όμως τραβηχτεί το πόδι ξανασηκώνονται στο προηγούμενο επίπεδο. Όταν τα λουλούδια υπηρετήσουν το σκοπό τους, ανοίγει η γη και εξαφανίζονται, αφήνοντας το έδαφος καθαρό και χωρίς κανένα ίχνος τους. Τη κατάλληλη στιγμή, έξι φορές την ημέρα, εμφανίζεται η αύρα που σκορπά τα λουλούδια. Επιπλέον, τη γη γεμίζουν λουλούδια λωτών από διάφορα πετράδια, που το καθένα έχει εκατό χιλιάδες κότι πέταλα που λάμπουν με διάφορα χρώματα. Μπλε λωτοί λάμπουν με μπλε φως, λευκοί με λευκό φως παρομοίως σκούροι μπλε, κίτρινοι, κόκκινοι και πορφυροί λωτοί λάμπουν με το αντίστοιχο φως. Η λάμψη του φωτός τους είναι τόσο μεγαλόπρεπη που επισκιάζει τον ήλιο και τη σελήνη. Το κάθε λουλούδι εκπέμπει τριακόσιες εξήντα χιλιάδες κότι ακτίνων φωτός, που η κάθε μια στέλνει τριακόσιες εξήντα χιλιάδες κότι Βούδα. Το σώμα αυτών των Βούδα είναι πορφυρό χρυσό και τα σωματικά του χαρακτηριστικά και τα σημάδια είναι ασύγκριτα. Ο κάθε ένας Βούδας εκπέμπει εκατό χιλιάδες ακτίνες φωτός και φανερώνει το θαυμαστό Ντάρμα στα όντα των δέκα κατευθύνσεων, κι έτσι με αυτόν τον τρόπο, τοποθετεί αμέτρητα όντα στο ορθό μονοπάτι του Βούδα.

Τέλος του πρώτου μέρους

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΣ ΖΩΗΣ: 2^ο μέρος

Αυτή η Σούτρα αναφέρει την Ιερή Ιστορία του Αμίντα.

Διατυπώθηκε από τον Βούδα Σακυαμούνι

και μεταφράστηκε από τον Ινδό Σαμγκαβαρμάν

που ήταν Κάτοχος του Τριπιτάκα κατά την δυναστεία Τσάο Γουέϊ.

Μετάφραση από τα κινέζικα Hisao Inagaki

Το κείμενο ακολουθεί την έκδοση Taisho Tripitaka τομ. 12

και την αρίθμηση των παραγράφων του Jodoshinshu Seiten,

1988, σελ 47-83.

Η εκπλήρωση του 11^ου, του 17^ου και 18^ου όρκου

[22] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Όλα τα όντα που γεννιούνται σε αυτό το Βουδικό πεδίο βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς που έχουν εξασφαλίσει τη νιρβάνα. Ο λόγος είναι πως σ’ αυτό το πεδίο δεν υπάρχουν όντα που προορίζονται για δυσμενείς συνθήκες ούτε εκείνα που το πεπρωμένο τους είναι αβέβαιο.

«Όλοι οι Βούδες οι Τατάγκατα των δέκα κατευθύνσεων που είναι τόσο αμέτρητοι όσο η άμμος του ποταμού Γάγγη, όλοι τους εξυμνούν την ασύλληπτη θεία αρετή του Αμιτάγιους. Όλα τα όντα που, έχοντας ακούσει το όνομα του, αγαλλιάζουν από πίστη, τον ενθυμούνται ακόμα και μια φορά και ανυπόκριτα μεταθέτουν την αρετή των ενάρετων ασκήσεων σ’ αυτό το πεδίο, επιθυμώντας να γεννηθούν εκεί, θα πετύχουν να γεννηθούν εκεί στο Επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης. Εξαιρούνται όμως αυτοί που έχουν διαπράξει τα πέντε σοβαρότερα αδικήματα και κακοποιούν το ορθό Ντάρμα.»

Τρεις κατηγορίες υποψηφίων:

1) Η ανώτερη κατηγορία

[23] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Οι θεοί και οι άνθρωποι στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων που ειλικρινά επιθυμούν να γεννηθούν στο πεδίο αυτό, ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες. Η ανώτερη κατηγορία υποψηφίων είναι αυτοί που άφησαν τα σπίτια τους και εγκατέλειψαν τις κοσμικές επιθυμίες για να γίνουν μοναχοί. Έχοντας αφυπνισμένη την προσδοκία της Φώτισης, με μοναδική τους προσήλωση την ενθύμηση του Αμιτάγιους, κάνουν ενάρετες ασκήσεις, προσδοκώντας να γεννηθούν στο πεδίο του. Όταν έρθει η ώρα του θανάτου τους, θα εμφανιστεί μπροστά τους ο Αμιτάγιους μαζί με τη συνοδεία σοφών. Στη συνέχεια θα τον ακολουθήσουν και θα γεννηθούν στο πεδίο του. Θα γεννηθούν αμέσως με στιγμιαίο μετασχηματισμό μέσα από λουλούδια λωτών επτά πετραδιών. Θα έχουν το Επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης και ακλόνητη σοφία και θα ασκούν ελεύθερα τις υπερφυσικές δυνάμεις. Γι αυτό το λόγο, Ανάντα, τα όντα που επιθυμούν να δουν τον Αμιτάγιους, θα πρέπει, ενόσω βρίσκονται σ’ αυτό τον κόσμο, να αφυπνίσουν τη προσδοκία της ύψιστης Φώτισης, να κάνουν ενάρετες πράξεις και να φιλοδοξούν να γεννηθούν στο πεδίο του.»

2) Η μεσαία κατηγορία

[24] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Η μεσαία κατηγορία των υποψηφίων είναι οι θεοί και οι άνθρωποι στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων που ειλικρινά επιθυμούν να γεννηθούν στο πεδίο αυτό. Αν και δεν μπορούν να γίνουν μοναχοί ώστε να καλλιεργήσουν πολύ αρετή, έχουν αφυπνίσει την προσδοκία για την ύψιστη Φώτιση, σκέφτονται με προσήλωση τον Αμιτάγιους, κάνουν κάποιες ενάρετες πράξεις, τηρούν τις επιταγές της εγκράτειας, χτίζουν στούπες, δωρίζουν βουδιστικά αγάλματα, δίνουν ελεημοσύνη στους ζητιάνους, αναρτούν σημαίες, ανάβουν καντήλια, σκορπούν λουλούδια, καίνε λιβάνια κλπ. Μεταθέτουν την αρετή αυτών των ασκήσεων στο πεδίο του με την προσδοκία να γεννηθούν εκεί. Όταν έρθει η ώρα του θανάτου τους, ο Αμιτάγιους θα προβάλει το μετασχηματισμένο του σώμα, [272γ] το οποίο κατέχει πλήρως την ίδια ακτινοβολία, τα χαρακτηριστικά και τα σημάδια ενός πραγματικού Βούδα, και θα το εμφανίσει μπροστά τους μαζί με μια συνοδεία σοφών. Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν αυτόν τον μετασχηματισμένο Βούδα και θα γεννηθούν στο Καθαρό Πεδίο στο Επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης. Η αρετή και η σοφία τους ακολουθεί αυτή του υψηλότερου επιπέδου υποψηφίων.»

3) Η κατώτερη κατηγορία

[25] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Η κατώτερη κατηγορία των υποψηφίων είναι οι θεοί και οι άνθρωποι στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων που ειλικρινά επιθυμούν να γεννηθούν στο πεδίο αυτό. Αν και δεν μπορούν να κάνουν ενάρετες πράξεις, έχουν αφυπνίσει την προσδοκία για την ύψιστη Φώτιση και με προσήλωση συγκεντρώθηκαν στον Αμιτάγιους έστω και δέκα φορές, επιθυμώντας να γεννηθούν στο πεδίο του. Ακούγοντας το βαθύ Ντάρμα, το αποδέχονται με χαρά και δεν έχουν αμφιβολίες. Έτσι, ενθυμούμενοι τον Βούδα έστω και μια φορά, ειλικρινά προσδοκούν να γεννηθούν στο πεδίο του. Όταν έρθει η ώρα του θανάτου τους, θα δουν τον Αμιτάγιους στο όνειρο τους. Κι αυτοί οι υποψήφιοι θα γεννηθούν στο πεδίο του. Η αρετή και η σοφία τους θα ακολουθεί εκείνη του μεσαίου επιπέδου.»

Η επίσκεψη των Μποντισάτβα άλλων πεδίων στο Καθαρό Πεδίο.

[26] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Η μεγαλοπρεπής αρετή του Αμιτάγιους είναι απέραντη. Όλοι οι αναρίθμητοι, αμέτρητοι και ακατάληπτοι Βούδες, οι Τατάγκατα στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων, τον δοξάζουν. Αναρίθμητοι και αμέτρητοι Μποντισάτβα των βουδικών πεδίων της ανατολικής κατεύθυνσης, που είναι τόσο πολυάριθμοι όση είναι η άμμος του ποταμού Γάγγη, όλοι χωρίς εξαίρεση επισκέπτονται τον Αμιτάγιους για να προσκυνήσουν και να κάνουν προσφορές, σ’ αυτόν και στη συνάθροιση των Μποντισάτβα και των Σράβακα. Αφού ακούσουν τη διδασκαλία του, την αναπτύσσουν ώστε να οδηγήσουν τα όντα στο Δρόμο του Βούδα. Όπως στην ανατολική κατεύθυνση, το ίδιο είναι και στην νότια, τη δυτική και την βόρεια, καθώς και στις τέσσερις ενδιάμεσες κατευθύνσεις, πάνω και κάτω.»

Στίχοι σχετικά με την επίσκεψη των Μποντισάτβα.

[27] Τότε ο Σεβάσμιος του Κόσμου είπε τους ακόλουθους στίχους:

1. Στην ανατολική κατεύθυνση υπάρχουν τόσα Βουδικά πεδία

όση είναι η άμμος του ποταμού Γάγγη.

Οι Μποντισάτβα που διαμένουν σε εκείνα τα πεδία

πηγαίνουν για να αποδώσουν τιμή στον Αμιτάγιους, τον Φωτισμένο.

2. Το ίδιο και στη νότια, τη δυτική και τη βόρεια κατεύθυνση,

στις ενδιάμεσες κατευθύνσεις, πάνω και κάτω,

οι Μποντισάτβα που διαμένουν σε εκείνα τα πεδία

πηγαίνουν για να αποδώσουν τιμή στον Αμιτάγιους, τον Φωτισμένο.

3. Όλοι αυτοί οι Μποντισάτβα, παίρνουν μαζί τους

εξαίσια θεϊκά λουλούδια,

πολύτιμα λιβάνια και ανεκτίμητα ράσα,

για να προσφέρουν στον Αμιτάγιους, τον Φωτισμένο.

4. Παίζοντας θεϊκή μουσική,

με αρμονικούς και λεπτούς ήχους,

δοξάζουν τον Πιο Σεβαστό με ύμνους

και κάνουν προσφορές στον Αμιτάγιους, τον Φωτισμένο.

5. ‘Έχεις τέλειες υπερφυσικές δυνάμεις και σοφία,

με τις οποίες μπήκες ανεμπόδιστα στις πύλες του βαθιού Ντάρμα.

Κατέχεις επίσης αποθέματα ικανοτήτων και αρετών

και απαράμιλλη ύψιστη γνώση.

6. Φωτίζοντας τον κόσμο με τον ήλιο της σοφίας

διασκορπίζεις τα σύννεφα της γέννησης και του θανάτου.’

Περπατώντας ευλαβικά γύρω του τρεις φορές,

τιμούν τον Ανυπέρβλητο.

7. Αφού δουν το ένδοξο Καθαρό Πεδίο,

που απαστράπτει υπέροχα, [273^α]

οδηγούνται στη αφύπνιση της θείας προσδοκίας

και εύχονται να γίνουν έτσι και τα πεδία τους.

8. Μετά ο Αμιτάγιους, ο Φωτισμένος,

αλλάζει την όψη του και χαμογελά,

από το στόμα του βγαίνουν αμέτρητες ακτίνες φωτός,

που φωτίζουν τους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων.

9. Αυτές οι ακτίνες φωτός επιστρέφουν, κυκλώνοντας το σώμα του

τρεις φορές, και μπαίνουν από τη κορυφή της κεφαλής του.

Όλοι οι θεοί και οι άνθρωποι αγαλλιάζουν μ’ αυτό που βλέπουν

και γεμίζουν με μεγάλη χαρά.

10. Ο Αβαλοκιτεσβάρα, το Έξοχο Ον, αφού με σεβασμό τακτοποίησε

τα ρούχα του και υποκλίθηκε,

ρώτησε τον Βούδα, ‘ Γιατί χαμογελάς;

Ευλαβικά ρωτώ. Σε παρακαλώ πες μου γιατί.’

11. Η μεγαλόπρεπη φωνή του Βούδα ήταν σαν κεραυνός,

έβγαλε υπέροχους ήχους των οκτώ ιδιοτήτων της φωνής.

‘Επειδή πρόκειται να δώσω προφητείες στους Μποντισάτβα.

Τώρα θα σου εξηγήσω. Άκου προσεκτικά!

12. Γνωρίζω τέλεια τους όρκους των Μποντισάτβα

που ήρθαν από τις δέκα κατευθύνσεις.

Θέλουν να μεγαλύνουν τα δικά τους Βουδικά πεδία.

Αφού λάβουν τις προφητείες μου, θα γίνουν Βούδες.

13. Πραγματώνοντας πως όλα τα ντάρμα είναι σαν όνειρο,

σαν ψευδαίσθηση και ηχώ,

θα εκπληρώσουν τους εξαίρετους όρκους τους

και σίγουρα θα δημιουργήσουν καθαρά πεδία όπως αυτό.

14. Γνωρίζοντας ότι τα ντάρμα είναι σαν τη λάμψη της αστραπής ή σαν σκιά,

θα ακολουθήσουν τον Δρόμο των Μποντισάτβα μέχρι το τέλος,

και θα συσσωρεύσουν αποθέματα αρετής. Αφού λάβουν

τις προφητείες μου, θα γίνουν Βούδες.

15. Αφού γνωρίζουν τέλεια πως η φύση όλων των ντάρμα

είναι κενή και χωρίς υπόσταση,

θα επιδιώξουν με μοναδική προσήλωση να δημιουργήσουν τα καθαρά τους πεδία

και σίγουρα θα δημιουργήσουν πεδία σαν κι αυτό.’΄

16. Οι Βούδες λένε στους Μποντισάτβα να πάνε και να αποδώσουν τιμές

στον Βούδα του Πεδίου της Γαλήνης και της Μέριμνας.

‘Ακούστε τη διδασκαλία του, δεχτείτε την με χαρά και ασκηθείτε σ’ αυτήν,

και φτάστε γρήγορα στο Πεδίο της Καθαρότητας.

17. Όταν πάτε στο ένδοξο Καθαρό του Πεδίο,

θα αποκτήσετε αμέσως υπερφυσικές δυνάμεις.

Αφού, χωρίς να παραλείψετε, πάρετε τις προφητείες από τον Αμιτάγιους,

θα επιτύχετε την τέλεια Φώτιση.

18. Μέσα από τη δύναμη των Αρχικών Όρκων αυτού του Βούδα,

όσοι ακούσουν το όνομα του και επιθυμούν τη γέννηση,

χωρίς εξαίρεση θα γεννηθούν στο πεδίο του

και αβίαστα θα βρεθούν στη Κατάσταση της Μη παλινδρόμησης.

19. Μποντισάτβα, αν κάνετε τους όρκους

να γίνουν τα πεδία σας σαν κι αυτό,

θέλοντας να σώσετε όλα τα όντα παντού,

το όνομα σας θα ακουστεί στις δέκα κατευθύνσεις.

20. Για να υπηρετήσετε τα εκατομμύρια Τατάγκατα

μπορείτε να πάρετε διάφορες μορφές και να πετάξετε σε εκείνα τα πεδία.

Κι αφού τους λατρέψετε με χαρά στη καρδιά

θα επιστρέψετε στο Πεδίο της Γαλήνης και της Μέριμνας.’

21. Αν δεν υπάρχει απόθεμα καλοσύνης από προηγούμενες ζωές,

δεν μπορεί κανείς να ακούσει αυτή την Σούτρα.

Αυτοί όμως που αυστηρά τηρούν τους κανόνες

μπορούν να ακούσουν το Ορθό Ντάρμα. [273β]

22. Αυτός που συνάντησε τον Σεβάσμιο του Κόσμου στο παρελθόν

μπορεί να δεχτεί αυτή τη διδασκαλία.

Ένα τέτοιο ον με σεβασμό την δοξάζει, την ακούει

και την διατηρεί και χαίρεται τόσο πολύ, όπως αν χόρευε.

23. Οι αλαζόνες, οι φαύλοι και οι οκνηροί

δεν δέχονται πρόθυμα αυτή την διδασκαλία.

Εκείνοι όμως που συνάντησαν κάποιους Βούδες στις προηγούμενες ζωές τους

αγαλλιάζουν όταν την ακούν.

24. Ούτε οι Σράβακα ούτε κι οι Μποντισάτβα μπορούν να γνωρίζουν

το Νου του Σοφού τέλεια.

Μοιάζουν με αυτούς που αν και γεννήθηκαν τυφλοί

θέλουν να οδηγούν τους άλλους.

25. Ο ωκεανός της σοφίας των Τατάγκατα

είναι βαθύς, απέραντος και ανεξάντλητος.

Δεν μπορούν να τον βυθομετρήσουν ούτε και οι σοφοί της Χιναγιάνα.

Μόνο ο Βούδας τον γνωρίζει καθαρά.

26. Ας υποθέσουμε ότι όλα τα ανθρώπινα όντα

χωρίς εξαίρεση, έφταναν στη Φώτιση

και με καθαρή σοφία, πραγμάτωναν τη πρωταρχική κενότητα.

Ακόμα κι αν μελετούσαν τη σοφία του Βούδα για αμέτρητα κάλπα,

27. ακόμα κι αν την ανέλυαν με τη μεγαλύτερη προσπάθεια για όλες τους τις ζωές,

δεν θα μπορούσαν να την γνωρίζουν τέλεια.

Έτσι η σοφία του Βούδα είναι απεριόριστη

και καθαρή εις βάθος.

28. Η απόκτηση ανθρώπινης ζωής είναι δύσκολη στο άκρο.

Η συνάντηση με ένα Βούδα σ΄ αυτόν τον κόσμο είναι επίσης δύσκολο.

Και είναι δύσκολο ακόμα να έχει ένας άνθρωπος πίστη και σοφία.

Άπαξ και ακούσεις το Ντάρμα, πάσχισε να φτάσεις στην καρδιά του.

29. Όταν ακούσεις το Ντάρμα και δεν το ξεχνάς,

αλλά το λατρεύεις και το τιμάς με μεγάλη χαρά,

τότε είσαι καλός μου φίλος. Γι αυτό το λόγο,

πρέπει να αφυπνίσεις την προσδοκία της Φώτισης.

30. Ακόμα κι αν όλος ο κόσμος καίγεται,

πέρασε μέσα απ αυτόν αν είναι να ακούσεις το Ντάρμα.

Τότε σίγουρα θα αποκτήσεις τη Φώτιση του Βούδα

και θα απελευθερώνεις παντού τα όντα από το ποτάμι της γέννησης και του θανάτου.

Οι Μποντισάτβα στο Καθαρό Πεδίο.

[28] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Όλοι οι Μποντισάτβα στο πεδίο του Αμιτάγιους θα φτάσουν τελικώς στη Κατάσταση του Βούδα Μετά Από Μια Ακόμη Ζωή. Εξαιρούνται αυτοί που έκαναν αρχικούς όρκους για το όφελος των όντων, αποφασίζοντας να καλλιεργήσουν την αρετή της πραγμάτωσης των μεγάλων όρκων τους για να σώσουν όλα τα όντα. Ανάντα, κάθε Σράβακα αυτού του Βουδικού πεδίου του Αμιτάγιους, εκπέμπει φως, μια οργιά[15] γύρω απ το σώμα του. Το φως ενός Μποντισάτβα ακτινοβολεί για 100 γιοτζάνα. Δυο είναι οι πιο μεγαλοπρεπείς Μποντισάτβα. Το μεγαλόπρεπο φως τους λάμπει σε όλο το σύμπαν των χιλίων εκατομμυρίων κόσμων.»

Ο Ανάντα ρώτησε, « Ποια είναι τα ονόματα των δυο αυτών Μποντισάτβα;»

Ο Βούδας απάντησε, « Ο ένας λέγεται Αβαλοκιτεσβάρα και ο άλλος Μαχασταμπράπτα. Και οι δυο έκαναν τις ασκήσεις των Μποντισάτβα σε αυτόν τον κόσμο και στο τέλος της ζωής τους, γεννήθηκαν με μετασχηματισμό σ’ αυτό το Βουδικό πεδίο. Ανάντα, όλα τα όντα που γεννιούνται εκεί, κατέχουν πλήρως τα τριάντα δυο φυσικά χαρακτηριστικά[16] ενός Μεγάλου Όντος καθώς και τέλεια σοφία, με την οποία εισχωρούν βαθιά στη φύση όλων των ντάρμα και φτάνουν την λεπτοφυή τους ουσία. Οι υπερφυσικές τους δυνάμεις δεν γνωρίζουν εμπόδια και οι σωματικές τους αισθήσεις είναι οξείες και καθαρές. Οι Μποντισάτβα με τις μικρότερες ικανότητες έχουν δύο ενοράσεις. [273γ] Αυτοί με τις υπέρτατες ικανότητες αποκτούν αμέτρητες [αρετές με τις] ενοράσεις στη μη εμφάνιση όλων των ντάρμα. Αυτοί οι Μποντισάτβα δεν θα επαναγεννηθούν σε κατώτερα πεδία πριν γίνουν Βούδες. Εξαιρούνται εκείνοι που θέλουν να γεννηθούν στους κόσμους άλλων κατευθύνσεων, κατά τη διάρκεια εποχών που ταράσσονται από τα πέντε πέπλα, εκδηλώνοντας μορφή όμοια με τα όντα εκεί, όπως και σ’ αυτό τον κόσμο. Μπορούν να ενεργούν ελεύθερα με τις υπερφυσικές τους δυνάμεις και θυμούνται πάντα τις προηγούμενες ζωές τους.»

Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Μέσα από την δύναμη του Βούδα, οι Μποντισάτβα αυτού του πεδίου πηγαίνουν σε αμέτρητους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων, τόσο γρήγορα, όσο χρειάζεται να φας ένα γεύμα, με σκοπό να αποδώσουν τιμή και να κάνουν προσφορές στους Βούδες, τους Σεβάσμιους του Κόσμου. Αν θελήσουν, εμφανίζονται μπροστά σε αυτούς τους Μποντισάτβα, αμέτρητες και αναρίθμητες προσφορές από λουλούδια, λιβάνια, μουσική, μεταξωτά στέγαστρα και λάβαρα, αμέσως μόλις το σκεφτούν. Αυτές είναι σπάνιες και υπέροχες και δεν έχουν όμοιες τους σε αυτόν τον κόσμο. Όπως αρμόζει, προσφέρονται στις συναθροίσεις των Βούδα, των Μποντισάτβα και των Σράβακα. Τα λουλούδια μένουν στον ουρανό και συγκεντρώνονται σε στέγαστρα. Η λάμψη τους είναι εκθαμβωτική και το άρωμα τους διαπερνά τα πάντα. Τα λουλουδένια στέγαστρα έχουν έκταση περιφέρειας από τετρακόσια λι έως και τόσο μεγάλα που καλύπτουν το σύμπαν των χιλίων εκατομμυρίων κόσμων. Καθώς εμφανίζονται καινούργια λουλουδένια στέγαστρα, τα παλιά εξαφανίζονται. Αυτοί οι Μποντισάτβα ευφραίνονται όλοι μαζί και καθώς βρίσκονται στον αέρα, παίζουν θεϊκή μουσική και δοξάζουν τις αρετές των Βούδα με ύμνους που συνοδεύονται από υπέροχους ήχους. Ακούν το Ντάρμα και πραγματώνουν αμέτρητη χαρά. Αφού τιμήσουν τους Βούδες με αυτό τον τρόπο, επιστρέφουν γρήγορα στο Καθαρό Πεδίο πριν το γεύμα τους.»

Το κήρυγμα του Αμίντα και οι ήχοι που παράγονται από τα δέντρα κλπ.

[29] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, «Όταν ο Αμιτάγιους διδάσκει το Ντάρμα στους Σράβακα και τους Μποντισάτβα, όλοι συγκεντρώνονται στην αίθουσα διδασκαλιών από επτά πετράδια. Εκεί εκθέτει πλήρως τις διδασκαλίες του Δρόμου, και διακηρύσσει το θαυμαστό Ντάρμα. Όλο το ακροατήριο αγαλλιάζει, κατανοεί και πετυχαίνει τη Φώτιση. Εκείνη την ώρα εμφανίζεται στιγμιαία μια αύρα σε κάθε μια από τις τέσσερις κατευθύνσεις και καθώς πλανιέται στα πολύτιμα δέντρα, παράγει ήχους πεντατονικής κλίμακας και κάνει αμέτρητα εξαίσια λουλούδια να πέσουν σαν βροχή και να σκορπίσουν παντού. Τέτοιοι φυσικοί τρόποι εξύμνησης, επαναλαμβάνονται συνεχώς. Όλοι οι θεοί φέρνουν μαζί τους εκατό χιλιάδες λουλούδια και κομμάτια από αρωματικά ξύλα και χιλιάδες μουσικά όργανα για να κάνουν προσφορές στους Βούδες και στη συνάθροιση των Μποντισάτβα και των Σράβακα. Σκορπίζουν λουλούδια, διαχέουν αρώματα παντού και παίζουν διάφορα είδη μουσικής. Έρχονται και φεύγουν αλληλοδιαδέχοντας ο ένας τον άλλο. Εκείνη την ώρα η χαρά κι η ευτυχία τους είναι απερίγραπτη.»

Οι αρετές των Μποντισάτβα.

[30] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, « Οι Μποντισάτβα που γεννιούνται σ’ αυτό το Βουδικό πεδίο, διδάσκουν το ορθό Ντάρμα την κατάλληλη στιγμή και επειδή είναι εναρμονισμένοι με την σοφία της Φώτισης, η διδασκαλία τους είναι αλάνθαστη και απαλλαγμένη από σφάλματα. Σχετικά με τα άπειρα πράγματα αυτού του πεδίου, δεν έχουν καμία σκέψη ιδιοκτησίας ή προσκόλλησης. Είτε πηγαίνουν είτε έρχονται, είτε προχωρούν είτε παραμένουν, οι καρδιές τους είναι αδέσμευτες, οι πράξεις τους είναι εναρμονισμένες με τη θέληση τους χωρίς περιορισμούς, και δεν έχουν τη σκέψη της διάκρισης. Δεν έχουν την ιδέα του εαυτού και των άλλων, ούτε την ιδέα του ανταγωνισμού ή της διαμάχης. Με καρδιά μεγάλου ελέους για το όφελος όλων των όντων, με τρυφερότητα και αυτοσυγκράτηση, δεν έχουν έχθρα ή μνησικακία για κανέναν. Χωρίς νοητικά εμπόδια, έχουν καθαρό νου χωρίς νωθρότητα. Αμερόληπτοι, με ευγενή νου, ειλικρίνεια και γαλήνη, [274^α] με τη καρδιά τους σέβονται, εκτιμούν και απολαμβάνουν το Ντάρμα.

«Έχοντας σβήσει όλα τα αρνητικά πάθη, είναι απαλλαγμένοι από τις τάσεις εκείνες που γίνονται η αιτία πτώσης στα κατώτερα πεδία. Πραγματοποίησαν όλα τα καθήκοντα των Μποντισάτβα και είναι τέλεια προικισμένοι με αμέτρητες αρετές. Έφτασαν σε βαθύ διαλογισμό και απέκτησαν υπερφυσικές δυνάμεις, υπερβατική γνώση και σοφία, κι έτσι εδραιώθηκαν στις επτά ασκήσεις που οδηγούν στη Φώτιση και αφιερώθηκαν στο Βουδιστικό Ντάρμα.

«Με το φυσικό τους μάτι βλέπουν καθαρά τα διακριτά αντικείμενα χωρίς λάθος, με το θεϊκό τους μάτι βλέπουν απεριόριστα παντού, με το Νταρμικό τους μάτι παρακολουθούν και γνωρίζουν εκτενώς τις διδασκαλίες του Δρόμου, με το μάτι της σοφίας βλέπουν την αλήθεια και φτάνουν στην Άλλη Όχθη, με το μάτι του Βούδα πραγματώνουν τέλεια τη φύση όλων των ντάρμα και με ανεμπόδιστη σοφία διδάσκουν στους άλλους το Ντάρμα.

«Αν και παρατηρούν με το μάτι της ισότητας την κενότητα και την μη αληθινή ύπαρξη των τριών κόσμων, πασχίζουν στο να μάθουν το Ντάρμα του Βούδα και στο να αποκτήσουν μεγάλη ευγλωττία ώστε να ελευθερώσουν τα όντα από τις μολύνσεις εξ αιτίας των παθών. Αφού όλα τα ντάρμα εμφανίστηκαν από το Ως Είναι, οι Μποντισάτβα τα βλέπουν όπως πραγματικά είναι και γνωρίζουν τα επιδέξια μέσα του λόγου που θα κάνουν τα όντα να αναπτύξουν καλές συνήθειες καταστρέφοντας τις κακές. Αντιπαθούν τις κοσμικές κουβέντες και χαίρονται μόνο με τον ορθό λόγο του Ντάρμα.

«Καλλιεργούν ρίζες αρετής, σέβονται το Δρόμο του Βούδα και γνωρίζουν πως όλα τα ντάρμα είναι τέλεια γαλήνη και μη ύπαρξη. Τα σαμσαρικά τους σώματα και τα αρνητικά τους πάθη έχουν τέλεια εξαλειφθεί μαζί με τις υπόλοιπες καρμικές τους τάσεις. Όταν ακούν το βαθύ Ντάρμα, ο νους τους ελευθερώνεται από αμφιβολίες και φόβους. Μπορούν πάντοτε να καλλιεργούν το μεγάλο έλεος που είναι βαθύ και λεπτοφυές, αγκαλιάζοντας τα πάντα σαν ουρανός και αντέχοντας τα πάντα σαν γη. Φθάνοντας στο τέλος του Ξεχωριστού Δρόμου πάνε στην Άλλη Όχθη. Έχοντας κόψει το δίχτυ της αμφιβολίας εμφανίζεται σοφία στο νου τους. Δεν υπάρχει κάτι που να μην κατανοούν μέσα στο Ντάρμα του Βούδα.

«Η σοφία τους είναι σαν ωκεανός και το σαμάντι τους σαν βασιλιάς των βουνών. Το φως της σοφίας τους, λαμπρό και καθαρό, επισκιάζει του ήλιο και της σελήνη. Κατέχουν πλήρως το καθαρό αμόλυντο Ντάρμα. Είναι σαν τα Ιμαλάϊα, επειδή η λαμπρότητα των αρετών τους αντανακλάται καθαρά και εξίσου. Είναι σαν τη μεγάλη γη, επειδή δεν έχουν σκέψεις διάκρισης, όπως καθαρό ή ακάθαρτο, όμορφο ή άσχημο. Είναι σαν το καθαρό νερό, επειδή ξεπλένουν τα δεινά και τις μολύνσεις. Είναι σαν τον βασιλιά της φωτιάς, επειδή καίνε τα καυσόξυλα όλων των αρνητικών παθών. Είναι σαν τον δυνατό άνεμο, επειδή ταξιδεύουν ανεμπόδιστα σε όλους τους κόσμους. Είναι σαν τον ουρανό, επειδή δεν έχουν προσκόλληση. Είναι σαν τους λωτούς, επειδή τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να τους μολύνει. Είναι σαν ένα μεγάλο όχημα, επειδή μεταφέρουν όλα τα όντα μακριά από τη γέννηση και το θάνατο. Είναι σαν ένα βαρύ σύννεφο, επειδή κάνουν τον μεγάλο κεραυνό του Ντάρμα να βρυχηθεί και ξυπνούν τους αφώτιστους. Είναι σαν τη μεγάλη βροχή, επειδή κάνουν το νέκταρ του Ντάρμα να πέσει και να θρέψει τα όντα. Είναι σαν τα Αδαμάντινα Βουνά, επειδή δεν μπορούν να τους κουνήσουν οι δαίμονες και οι μη Βουδιστές. Είναι σαν τον βασιλιά του Πεδίου του Μπράχμα, επειδή υπερτερούν στην τέλεση διαφόρων θετικών πράξεων. Είναι σαν το δέντρο νιαγκρόντα[17], επειδή παρέχουν καταφύγιο σε όλα τα όντα. Είναι σαν τα φρούτα ουντουμπάρα[18]επειδή σπάνια εμφανίζονται στο κόσμο και δύσκολα τα συναντάς. Είναι σαν το γκαρούντα με τις χρυσές φτερούγες, επειδή δαμάζουν τους μη Βουδιστές. Είναι σαν το σμήνος των παιγνιδιάρικων πουλιών, επειδή δεν αποθηκεύουν πράγματα. Είναι σαν το βασιλιά των ταύρων, επειδή είναι ανίκητοι. Είναι σαν τον βασιλιά των ελεφάντων, επειδή υπερνικούν τους αντιπάλους. Είναι σαν τον βασιλιά των λιονταριών επειδή δεν φοβούνται τίποτα. Είναι σαν τον απέραντο ουρανό, [274β]επειδή το απέραντο έλεος τους απλώνεται παντού χωρίς διάκριση.

« Μη ζηλεύοντας την ανωτερότητα των άλλων, κατέστρεψαν την ζήλια. Με ευθύτητα στη καρδιά αναζητούν ακούραστα το Ντάρμα. Θέλοντας συνεχώς να επεκτείνουν τη διδασκαλία, δεν κουράζονται ποτέ. Κρούοντας τα τύμπανα του Ντάρμα και υψώνοντας σημαίες του Ντάρμα, κάνουν τον ήλιο της σοφίας να λάμπει και διώχνουν το σκοτάδι της άγνοιας. Εκτελούν τις έξι πράξεις αρμονίας και σεβασμού, και πάντα δίνουν στους άλλους το δώρο του Ντάρμα. Με θέληση και επιμονή δεν χάνουν ποτέ την αποφασιστικότητα τους. Έτσι γίνονται τα φώτα του κόσμου και πεδία ύψιστης αρετής. Πάντοτε γίνονται δάσκαλοι και δεν κρύβουν σκέψεις διάκρισης, απέχθειας ή προσκόλλησης. Αναζητούν μόνο τον ορθό Δρόμο, και δεν έχουν χαρά ή λύπη για άλλα ζητήματα. Βγάζουν τα αγκάθια των παθών και φέρνουν τη γαλήνη στο νου πλήθους όντων. Όλοι τους τιμούν εξ αιτίας της ύψιστης σοφίας τους.

«Κατέστρεψαν τα εμπόδια των τριών πέπλων και απέκτησαν υπερφυσικές δυνάμεις. Από τις προηγούμενες ζωές τους έχουν επίσης καλό κάρμα, τη δύναμη να οδηγούν τους άλλους, τη δύναμη της βούλησης, των όρκων, των επιδέξιων μέσων, της συνεχούς εξάσκησης, των θετικών πράξεων, του διαλογισμού, της σοφίας, και τη δύναμη να ακούν το Ντάρμα. Κατέχουν επίσης τη δύναμη των Έξι Παραμίτα-της γενναιοδωρίας, της ηθικής, της υπομονής, της επιμονής, του διαλογισμού και της σοφίας-και τη δύναμη της ορθής εγρήγορσης, της συγκέντρωσης, του στοχασμού, των υπερφυσικών ικανοτήτων, της υπερβατικής γνώσης και τη δύναμη να δαμάζουν και να εκπαιδεύουν τα όντα με τον ορθό τρόπο, καθώς και άλλες δυνάμεις.

« Κατέχοντας πλήρως όλα τα φυσικά χαρακτηριστικά και τα σημάδια, τις αρετές και την ευγλωττία, είναι απαράμιλλοι. Τιμούν και λατρεύουν αμέτρητους Βούδες και με τη σειρά τους, κι εκείνοι τους δοξάζουν. Τελειοποίησαν την πορεία των Μποντισάτβα στις Παραμίτα και εξάσκησαν τα σαμάντι της κενότητας, της μη μορφής και της μη επιθυμίας, τα σαμάντι της μη εκδήλωσης και της μη παύσης και πολλά άλλα σαμάντι. Πήγαν πέρα από τα επίπεδα των Σράβακα και των Πρατυεκαβούδα.

« Ανάντα, οι Μποντισάτβα του πεδίου αυτού έχουν αμέτρητες τέτοιες αρετές, από τις οποίες σου έδωσα μόνο μια ιδέα. Αν έπρεπε να τις εξηγήσω με μεγάλη λεπτομέρεια, δεν θα μου έφταναν ούτε χίλια εκατομμύρια κάλπα για να το κάνω.»

Τρία είδη παθών και οι συνέπειες τους

[31] Ο Βούδας είπε στον Μποντισάτβα Μαϊτρέγια, στους θεούς και στους ανθρώπους, « Η αρετή και η σοφία των Σράβακα και των Μποντισάτβα στο πεδίο του Αμιτάγιους είναι απερίγραπτη. Το πεδίο είναι έξοχο, ευδαιμονικό, γαλήνιο και αγνό. Γιατί δεν εξασκείστε στην αρετή με επιμονή, δεν συλλογίζεστε στη φυσικότητα του Δρόμου και δεν κατανοείται πως είναι πέρα από διακρίσεις και διαπερνά τα πάντα; Καθένας από σας θα πρέπει να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια ώστε να το πετύχει αυτό. Προσπαθήστε να διαφύγετε από την Σαμσάρα και να γεννηθείτε στο Πεδίο της Γαλήνης και της Μέριμνας. Έτσι, αφού καταστραφούν οι αιτίες των πέντε αρνητικών πεδίων, θα σταματήσουν φυσικά να υπάρχουν, κι έτσι ανεμπόδιστα θα συνεχίσετε να προοδεύετε στον Δρόμο. Μπορείτε να φτάσετε στο Καθαρό Πεδίο εύκολα, στην πραγματικότητα όμως πολύ λίγοι πάνε εκεί. Συνεχώς και φυσικά προσελκύει τα όντα και δεν απορρίπτει κανένα. Γιατί δεν εγκαταλείπετε τα κοσμικά πράγματα και δεν προσπαθείτε να μπείτε στον Δρόμο; Αν το κάνετε, θα εξασφαλίσετε άπειρη μακροζωία και αμέτρητη ευδαιμονία.

Τα κοσμικά όντα, επειδή έχουν αδύναμη αρετή παλεύουν για πράγματα που δεν επείγουν. Ανάμεσα στην άθλια μοχθηρία τους και τις ακραίες μολύνσεις τους κοπιάζουν για τα προς το ζην. Όλοι οι άνθρωποι, είτε είναι ευγενείς ή διεφθαρμένοι, πλούσιοι ή φτωχοί, νέοι ή γέροι, άντρες ή γυναίκες, έχουν τη σκοτούρα του πλούτου και της ιδιοκτησίας. Σ’ αυτό δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Και οι δυο έχουν τις ανησυχίες τους. Στενάζουν από την αποθάρρυνση και τη λύπη, στοιβάζουν διάφορες σκέψεις αγωνίας ή [274γ] εσωτερικές παρορμήσεις, τρέχουν ξέφρενα προς κάθε κατεύθυνση και δεν βρίσκουν χρόνο για ηρεμία και ανάπαυλα.

Για παράδειγμα, αν έχουν χωράφια, ανησυχούν γι αυτά. Αν έχουν σπίτια, ανησυχούν γι αυτά. Ανησυχούν και για τα έξι είδη οικόσιτων ζώων, όπως αγελάδες και άλογα, για τους υπηρέτες τους, άντρες και γυναίκες, για τα χρήματα, για τον πλούτο, για τα ρούχα, για το φαγητό και τα έπιπλα. Αναστενάζουν συνεχώς από τα βαθιά τους προβλήματα και η ανησυχία μεγαλώνει το πόνο τους και τους τρομοκρατεί. Ξαφνικές ατυχίες τους μπορεί να τους χτυπήσουν. Τα υπάρχοντα τους μπορεί να καούν από φωτιά, μπορεί να τα παρασύρουν πλημμύρες, να τα λεηλατήσουν κλέφτες ή να κατασχεθούν από αντιπάλους ή πιστωτές. Τότε τους πλήττει μια θλίψη που τους κατατρώει και μεγαλώνει την ανησυχία μέσα τους. Θυμός κυριεύει το νου τους που τους κρατά διαρκώς σε εκνευρισμό, σφίγγοντας τη θηλιά όλο και πιο πολύ, σκληραίνει την καρδιά τους και δεν τους αφήνει ποτέ.

«Καθώς η ζωή τους τελειώνει μέσα σ’ αυτές τις αγωνιώδης συνθήκες, πρέπει να τα αφήσουν όλα και όλους πίσω τους. Ακόμα και οι πλούσιοι και οι ευγενείς έχουν τέτοιες ανησυχίες. Με πολύ άγχος και φόβο υπομένουν τέτοιες δοκιμασίες. Ξεσπάνε με κρύο ιδρώτα ή πυρετό και υποφέρουν έναν συνεχή πόνο.

« Οι φτωχοί και μη προνομιούχοι είναι συνεχώς στερημένοι. Αν για παράδειγμα δεν έχουν χωράφια, είναι δυστυχείς και τα επιθυμούν. Αν δεν έχουν σπίτια, είναι δυστυχείς και τα επιθυμούν. Αν δεν έχουν κάποιο από τα έξι είδη κατοικίδιων ζώων, όπως αγελάδες και άλογα, ή δεν έχουν άντρες και γυναίκες στην υπηρεσία τους, ή τους λείπουν τα χρήματα, ο πλούτος, τα ρούχα, η τροφή ή τα έπιπλα, είναι δυστυχείς και τα επιθυμούν κι αυτά. Μπορεί να έχουν κάποια από αυτά και να τους λείπουν άλλα. Αν έχουν αυτό, δεν έχουν εκείνο κι έτσι θα ήθελαν να τα έχουν όλα. Αλλά ακόμα κι αν από σύμπτωση τα είχαν όλα, σύντομα θα καταστρέφονταν ή θα τα έχαναν. Και μετά, αποθαρρυμένοι και λυπημένοι, θα προσπαθούσαν να τα αποκτήσουν και πάλι, πράγμα που θα ήταν αδύνατο. Τέτοιες μελαγχολικές σκέψεις δεν ωφελούν σε τίποτα. Με εξαντλημένο σώμα και νου, καταλήγουν να γίνονται σε όλα τους ανήσυχοι και τα άγχη τους ακολουθούν. Τέτοια είναι τα βάσανα που έχουν. Ξεσπώντας με κρύο ιδρώτα ή πυρετό, υποφέρουν με αδιάλειπτο πόνο. Τέτοιες συνθήκες μπορεί να αποφέρουν έναν ξαφνικό θάνατο ή ένα πρόωρο θάνατο. Επειδή δεν έκαναν κάποιο ιδιαίτερο καλό, ούτε ακολούθησαν τον Δρόμο, ούτε έκαναν ενάρετες πράξεις, θα πεθάνουν μόνοι και θα πάνε σε κατώτερα πεδία. Αν και προορίζονταν για διαφορετικές καταστάσεις ύπαρξης, κανείς απ’ αυτούς δεν κατανοεί τον νόμο του κάρμα που τους στέλνει εκεί.

‘ Οι κοσμικοί άνθρωποι, οι γονείς και τα παιδιά, τα αδέλφια, οι σύζυγοι, τα άλλα μέλη της οικογένειας και οι συγγενείς, πρέπει να σέβονται και να αγαπούν ο ένας τον άλλον, και να αποφεύγουν την έχθρα και τη ζήλια. Θα πρέπει να μοιράζονται με άλλους τα πράγματα τους και να μην είναι άπληστοι και φιλάργυροι, θα πρέπει να μιλούν με φιλικό τρόπο και με ευχάριστο χαμόγελο και να μην βλάπτουν τους άλλους.

‘Αν κανείς διαφωνεί με τους άλλους και μεγαλώνει ο θυμός του, όσο μικρή κι αν είναι η μνησικακία και η έχθρα του σ’ αυτήν τη ζωή, θα αυξηθούν στην επόμενη ζωή και θα γίνουν μια μάζα εχθρότητας. Διότι αν οι άνθρωποι βλάπτουν και βασανίζουν ο ένας τον άλλον σ’ αυτή τη ζωή, η διαμάχη αυτή δεν θα τελειώσει άμεσα με την αμοιβαία τους καταστροφή. Η επίμονη πικρία και η μαινόμενη οργή αποτυπώνεται στο νου κι έτσι φυσικά αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στη συνείδηση κι έτσι αυτοί που εμπλέκονται θα ξαναγεννηθούν την ίδια εποχή ώστε να εκδικηθούν ο ένας τον άλλον.

‘ Επιπλέον, μόνος έρχεται κανείς μέσα στις κοσμικές επιθυμίες και την προσκόλληση και μόνος φεύγει, μόνος γεννιέται και μόνος πεθαίνει. Μετά τον θάνατο, πηγαίνει σε κάποια ευχάριστη ή δυσάρεστη κατάσταση ύπαρξης. Ο κάθε ένας παίρνει δέχεται τις καρμικές του συνέπειες και κανείς δεν μπορεί να πάρει τη θέση του. Τα όντα προορίζονται για τα πεδία της ευδαιμονίας ή του πόνου ανάλογα με τις διαφορετικές θετικές ή αρνητικές πράξεις. Χωρίς εναλλακτική είναι δεμένα με το κάρμα τους και ξεκινούν για αυτά τα πεδία μόνα. Φτάνοντας στον άλλο κόσμο, δεν μπορούν να δουν τους άλλους. Ο νόμος τους καλού και του κακού φυσικά τους καταδιώκει και όπου κι αν επαναγεννηθούν, τους χωρίζει η απόσταση και το σκοτάδι. Επειδή ο δρόμος του κάρμα τους διαφέρει, είναι αδύνατον να ξέρεις πότε θα ξανασμίξουν και είναι πολύ δύσκολο να ξανασυναντηθούν. Μπορεί να δουν ο ένας τον άλλον άλλη μια φορά;

‘ Για ποιο λόγο δεν εγκαταλείπουν την συμμετοχή τους στα κοσμικά [275^α], ενόσω είναι ακόμα δυνατοί και υγιείς, για να επιδοθούν στην αρετή και δεν αναζητούν επίμονα την απελευθέρωση από τη σαμσάρα; Αν το κάνουν, θα βρουν την αθανασία. Γιατί δεν αναζητούν τον Δρόμο; Τι λαχταρούν σ’ αυτόν τον κόσμο; Ποια είναι αυτή η απόλαυση που πρέπει να αναζητήσουν;

‘ Έτσι οι άνθρωποι του κόσμου δεν πιστεύουν στην επιδίωξη του καλού και στην ανταμοιβή ούτε και στην εξάσκηση του Δρόμου και στην επίτευξη της Φώτισης. Ούτε πιστεύουν στην μετεμψύχωση και στη τιμωρία των αρνητικών πράξεων ή στην ανταμοιβή των θετικών, όπως είναι η απόκτηση αρετής προσφέροντας βοήθεια στους άλλους. Πιστεύοντας πως αυτά δεν υπάρχουν, απορρίπτουν εντελώς αυτή τη θεώρηση.

‘ Επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο, κολλάνε στις δικές τους απόψεις ακόμη πιο πεισματικά. Οι επόμενες γενιές μαθαίνουν να δρουν με παρόμοιο τρόπο από τις προηγούμενες. Οι πατεράδες διαιωνίζοντας τις αρνητικές τους απόψεις τις περνάνε στα παιδιά τους. Εφόσον οι γονείς και οι παππούδες δεν έκαναν εξαρχής καλές πράξεις, είχαν άγνοια για τον Δρόμο, έκαναν ανόητες πράξεις και ήταν αμαθείς, αναίσθητοι και πωρωμένοι, έτσι και οι απόγονοι τους δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν την αλήθεια της γέννησης και του θανάτου και τον νόμο του κάρμα. Δεν υπήρξε κανείς να τους μιλήσει γι αυτά. Κανείς δεν αναζήτησε την αιτία της καλοτυχίας και της ατυχίας, της ευτυχίας και της δυστυχίας, παρόλο που αυτές οι καταστάσεις είναι το αποτέλεσμα τέτοιων πράξεων.

Η πραγματικότητα της γέννησης και του θανάτου είναι τέτοια ώστε τη θλίψη του αποχωρισμού την αισθάνονται αμοιβαία όλες οι γενιές. Ένας πατέρας θα κλάψει στο θάνατο του παιδιού του, τα παιδιά θα θρηνήσουν το θάνατο του πατέρα τους. Τα αδέλφια και οι σύζυγοι θα πενθήσουν στο χαμό των άλλων. Σύμφωνα με τον βασικό νόμο της παροδικότητας, είναι απρόβλεπτο αν θάνατος εμφανιστεί σε σχέση με την ηλικία κάποιου ή όχι. Όλα τα πράγματα θα περάσουν. Τίποτα δεν μένει για πάντα. Λίγοι το πιστεύουν αυτό, ακόμα κι αν κάποιος τους το διδάξει ή τους προτρέψει. Κι έτσι η ροή της γέννησης και του θανάτου συνεχίζει για πάντα.

‘ Επειδή είναι ανόητοι και πωρωμένοι, αυτοί οι άνθρωποι δεν δέχονται τις διδασκαλίες του Βούδα, δεν έχουν πρόνοια και επιθυμούν μόνο να ικανοποιούν τις επιθυμίες τους. Εξαπατώνται από την παράφορη προσκόλληση τους, αγνοούν τον Δρόμο, είναι παραπλανημένοι και παγιδευμένοι από το θυμό και την έχθρα και προσηλώνονται στην απόκτηση πλούτου και στην ικανοποίηση των σαρκικών τους επιθυμιών σαν τους λύκους. Συνεπώς, μη μπορώντας να ακολουθήσουν τον Δρόμο, γίνονται αντικείμενα δυστυχίας στα κατώτερα πεδία σ’ έναν ατέλειωτο κύκλο γέννησης και θανάτου. Πόσο άθλιο κι ελεεινό είναι αυτό!

« Στην ίδια οικογένεια, όταν κάποιος από τους γονείς, ή απ τα παιδιά ή απ τα αδέλφια ή από τους συζύγους πεθάνει, αυτοί που επιζούν θρηνούν για την απώλεια τους και κρατούν την προσκόλληση τους για το νεκρό. Βαθιά θλίψη γεμίζει τη καρδιά τους κι έτσι χτυπημένοι απ’ την λύπη, σκέφτονται τον νεκρό περίλυποι. Αν και περνούν μέρες και χρόνια, η θλίψη τους συνεχίζεται. Ακόμα κι αν κάποιος τους διδάξει τον Δρόμο ο νους τους δεν θα αφυπνιστεί. Καθώς θυμούνται με τρυφερότητα τους νεκρούς, στεναχωριούνται και δεν μπορούν να απαλλαχτούν από την προσκόλληση. Όντας σε άγνοια και αδράνεια και δεμένοι στην ψευδαίσθηση, δεν μπορούν να σκεφτούν βαθιά, ούτε να έχουν αυτοσυγκράτηση, ούτε να ασκηθούν στο Δρόμο με επιμονή ώστε να απομακρυνθούν από τα κοσμικά ζητήματα. Καθώς περιπλανιούνται εδώ κι εκεί, τελικά πεθαίνουν χωρίς να έχουν μπει στον Δρόμο. Τότε τι μπορεί να γίνει γι αυτούς;

«Οι άνθρωποι παραδίδονται στα πάθη τους επειδή έχουν πνευματικά πέπλα και είναι βαθιά ταραγμένοι και μπερδεμένοι. Ως εκ τούτου, πολλοί δεν γνωρίζουν τον Δρόμο και λίγοι τον κατανοούν. Όλοι είναι συνεχώς απασχολημένοι, χωρίς κάτι για να βασιστούν. Όλοι, είτε είναι ηθικοί ή διεφθαρμένοι, σε υψηλή ή χαμηλή τάξη, πλούσιοι ή φτωχοί, ευγενείς ή χαμερποί, όλοι είναι απορροφημένοι με τη δουλειά τους. Κάνουν φαρμακερές σκέψεις και φτιάχνουν μια μεγάλη και ζοφερή ατμόσφαιρα κακοβουλίας. Σχεδιάζουν ανατρεπτικές δράσεις που είναι αντίθετες με τον παγκόσμιο νόμο και τις επιθυμίες των ανθρώπων.

«Η αδικία και η ανηθικότητα αναπόφευκτα ακολουθεί κι αυτοί συνεχίζουν το δρόμο τους ανεξέλεγκτα μέχρις ότου συσσωρευτεί το αρνητικό κάρμα. Πριν το αναμενόμενο τέλος τους, οι άνθρωποι πεθαίνουν ξαφνικά και πέφτουν στα κατώτερα πεδία, όπου και υποφέρουν ανυπόφορα βάσανα για πολλές ζωές. [275β] Δεν θα μπορέσουν να φύγουν από εκεί για πολλές χιλιάδες άπειρα κάλπα. Πόσο απερίγραπτα οδυνηρό! Πόσο αξιοθρήνητο είναι!»

Η παρότρυνση του Σακυαμούνι στις ενάρετες πράξεις.

[32] Ο Βούδας είπε στον Μποντισάτβα Μαϊτρέγια και στους θεούς και ανθρώπους,

«Σας είπα την αλήθεια για τους ανθρώπους του κόσμου. Με τέτοιο τρόπο ζωής, δεν μπορούν να μπουν στον Δρόμο. Επομένως, εσείς πρέπει να συλλογίζεστε βαθιά και να προσπαθείτε να αποφεύγετε τις αρνητικές πράξεις. Επιλέξτε το αγαθό και εξασκηθείτε επιμελώς έτσι. Μια ζωή εθισμένη στις επιθυμίες ή μια ζωή επιδεικτική και ματαιόδοξη, δεν μπορεί να διαρκέσει πολύ. Όλα πρέπει να χωριστούν. Δεν υπάρχει κάτι που να μπορείς να το απολαύσεις πραγματικά. Αφού συναντήσατε τον Βούδα σ’ αυτόν τον κόσμο, πρέπει επιμελώς να ασκηθείτε στον Δρόμο. Όποιος επιθυμεί ειλικρινά να γεννηθεί στο Πεδίο της Γαλήνης και της Ευδαιμονίας, μπορεί να πραγματώσει την καθαρότητα της σοφίας και την κυριαρχία της αρετής. Δεν πρέπει να ακολουθείτε τις παρορμήσεις των παθών, ούτε να σπάτε τους κανόνες ή να μένετε πίσω από τους άλλους κατά την εξάσκηση του Δρόμου. Αν έχετε αμφιβολίες και δεν είστε ξεκάθαροι για τις διδασκαλίες μου, ρωτείστε τον Βούδα για οτιδήποτε και θα σας το εξηγήσω.»

Ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια έκανε προστερνισμούς και είπε, « Η μεγαλοπρέπεια σου Βούδα εμπνέει το δέος και η όψη σου μου είναι πολύ ευχάριστη. Ακούγοντας τη διδασκαλία σου, αισθάνομαι σε βάθος πως οι κοσμικοί άνθρωποι είναι έτσι όπως τους περιέγραψες. Αυτή η ευσπλαχνική αποκάλυψη του Μεγάλου Δρόμου άνοιξε τα μάτια και τα αυτιά μας, μας αφύπνισε στην απελευθέρωση. Αυτοί που άκουσαν την διδασκαλία σου γέμισαν με αγαλλίαση. Οι θεοί, οι άνθρωποι και τα κατώτερα όντα, ακόμα και αυτά που έρπουν, όλοι πήραν την ευλογία της ευσπλαχνικής σου καθοδήγησης κι έτσι πέτυχαν την απελευθέρωση από την δυστυχία και τις μολύνσεις. Η συμβουλή του Βούδα είναι πράγματι βαθιά και κατάλληλη και η σοφία του ερευνά ξεκάθαρα τα πράγματα στις οκτώ κατευθύνσεις, πάνω και κάτω, διαπερνώντας τα όλα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Η απελευθέρωση μας σε τούτη τη ζωή οφείλεται εντελώς στις επίμονες και επιμελείς προσπάθειες του Βούδα κατά τις προηγούμενες ζωές του, καθώς αναζητούσε τον Δρόμο. Η δικιά του αγαθοεργία καλύπτει όλο τον κόσμο και η έκταση της αρετής του είναι μεγαλόπρεπη και ένδοξη. Το φως του διαπερνά τα πέρατα του σύμπαντος και οδηγεί τα όντα στη νιρβάνα. Αποκαλύπτει τις Σούτρες, καταστρέφει τις λανθασμένες θεωρήσεις και καθυποτάσσει τους δαίμονες. Έτσι η επιρροή του εκτείνεται απεριόριστα στις δέκα κατευθύνσεις. Ο Βούδας είναι ο Βασιλιάς του Ντάρμα, η αρετή του ξεπερνά εκείνη όλων των σοφών. Είναι ο δάσκαλος των θεών και των ανθρώπων και τους κάνει να μπουν στον Δρόμο σύμφωνα με τις επιθυμίες τους. Αφού μπορέσαμε να σε συναντήσουμε και αφού μπορέσαμε να ακούσουμε το όνομα του Αμιτάγιους, Βούδα, έχουμε όλοι χαρά και Φώτιση.»

Η συμβουλή του Βούδα για τις αρνητικές πράξεις.

[33] Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Αληθινά μίλησες. Αυτοί που λατρεύουν και τιμούν τον Βούδα αποκτούν μεγάλη αρετή. Οι Βούδες εμφανίζονται σπάνια στον κόσμο. Έχοντας γίνει Βούδας σ΄ αυτή τη ζωή, δίδαξα το Ντάρμα, διέλυσα τις αμφιβολίες των όντων, εξάλειψα τις αιτίες της λαγνείας και της επιθυμίας και εμπόδισα την πηγή όλων των κακών. Δεν συνάντησα εμπόδια καθώς επισκέφτηκα διάφορα μέρη στους τρεις κόσμους. Η σοφία που φανερώνεται στις γραφές στηρίζει όλους τους τρόπους ζωής. Κρατά τις ουσιώδεις αρχές μαζί και αποκαλύπτει ξεκάθαρα την αλήθεια. Εξήγησα την αλήθεια των πέντε πεδίων, απελευθερώνοντας έτσι όσους δεν είχαν ελευθερωθεί διακρίνοντας ανάμεσα στους δρόμους της σαμσάρα και της νιρβάνα.

«Μαϊτρέγια, θα πρέπει να γνωρίζεις πως εδώ και αμέτρητα κάλπα, τελειοποιείς την εξάσκηση των Μποντισάτβα ώστε να σώσεις τα όντα. Πράγματι, τα όντα εκείνα που κάτω από την καθοδήγηση σου μπήκαν στο Δρόμο και έφτασαν στη νιρβάνα, είναι αμέτρητα. [275γ] Από αμνημονεύτων χρόνων, εσύ και όλοι οι θεοί και οι άνθρωποι και οι τέσσερις ομάδες ακολούθων, παραδέρνετε στα πέντε βασίλεια της σαμσάρα και υποβάλλεστε σε απερίγραπτα βάσανα και πόνους. Μέχρι που γεννήθηκες σ’ αυτή τη ζωή κι εσύ επίσης υποβλήθηκες στους ατέλειωτους κύκλους γέννησης και θανάτου. Τώρα συνάντησες έναν Βούδα, άκουσες τη διδασκαλία του Ντάρμα και μπόρεσες να μάθεις για τον Αμιτάγιους. Πόση χαρά και αγαλλίαση μοιραζόμαστε εμείς οι δύο.

«Ήρθε η ώρα όλοι να αναζητήσετε την απελευθέρωση από τον πόνο της γέννησης, του θανάτου, των γηρατειών και της αρρώστιας. Εκροές ανηθικότητας και μολύνσεων υπάρχουν παντού και σε τίποτα δεν θα βρείτε την αληθινή χαρά. Θα πρέπει αποφασιστικά να κάνετε άξιες πράξεις με ευπρέπεια, να πασχίζετε να κάνετε περισσότερο καλό, να ελέγχετε και να εξαγνίζετε το είναι σας, να καθαρίζετε τις μολύνσεις του νου, να είστε ειλικρινείς και στα λόγια και στα έργα και να μην έχετε αντιφάσεις σ’ αυτό που σκεφτόσαστε και σε αυτό που κάνετε. Να επιδιώκετε την απελευθέρωση σας και μετά στραφείτε στην σωτηρία των άλλων. Να λαχταράτε ξεκάθαρα να γεννηθείτε στο Καθαρό Πεδίο και να συσσωρεύετε ρίζες αρετής. Όσο σκληρά κι αν ασκηθείτε σ’ αυτή τη ζωή, αυτή θα έχει μικρή διάρκεια. Στην επόμενη ζωή θα γεννηθείτε στο πεδίο του Αμιτάγιους και εκεί θα απολαύσετε ατέλειωτη ευδαιμονία. Αφού θα είστε σε αρμονία με τον Δρόμο, δεν θα είστε πλέον αντικείμενο της γέννησης και του θανάτου και θα είστε απαλλαγμένοι από τα πέπλα που προκαλούν η απληστία, ο θυμός και η άγνοια. Αν θέλετε η ζωή σας να διαρκέσει ένα κάλπα, εκατό κάλπα ή δέκα εκατομμύρια κάλπα, θα γίνει όπως επιθυμείτε. Θα ζείτε με αβίαστο αυθορμητισμό και θα πραγματώσετε τη νιρβάνα. Πρέπει με ζήλο να επιδιώξετε να πραγματοποιήσετε την ευχή σας. Μην έχετε αμφιβολία και μην παραιτηθείτε από τη προσπάθεια σας, γιατί το αποτέλεσμα αυτών των σφαλμάτων θα είναι, να γεννηθείτε στο παλάτι με τα επτά πετράδια που βρίσκεται στη περιοχή που συνορεύει με το Καθαρό Πεδίο και θα έχετε διάφορα μειονεκτήματα για πεντακόσια χρόνια.»

Ο Μαϊτρέγια είπε στον Βούδα, « Αφού πήραμε την ευγενική σου συμβουλή, θα ασκηθούμε με ζήλο στον Δρόμο και θα ακολουθήσουμε την διδασκαλία σου. Δεν θα αφήσουμε να εμφανιστεί αμφιβολία.»

Συμβουλή για τις πέντε αρνητικότητες.

[34] Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Αν εδώ σ’ αυτόν τον κόσμο είσαι σωστός στην σκέψη και στη βούληση και απέχεις από τις αρνητικές πράξεις, τότε θα αποκτήσεις την ύψιστη αρετή, που είναι ανυπέρβλητη σε όλους τους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων. Γιατί αυτό; Οι θεοί και άνθρωποι στα βουδικά πεδία κάνουν φυσικά το καλό και σπάνια κάνουν κάτι κακό, γι αυτό εύκολα διδάσκονται και εκπαιδεύονται. Έχοντας γίνει Βούδας σ’ αυτόν τον κόσμο, διαμένω τώρα ανάμεσα στα πέντε δεινά, τις πέντε δυστυχίες και τις πέντε φωτιές. Αυτό για μένα είναι εξαιρετικά επώδυνο. Θα διδάξω τα πλήθη των όντων ώστε να εγκαταλείψουν τα πέντε δεινά, να αποφύγουν τις πέντε δυστυχίες και να δραπετεύσουν από τις πέντε φωτιές. Θα εκπαιδεύσω το νου τους και θα τα οδηγήσω στην εξάσκηση των πέντε ενάρετων πράξεων, ώστε να αποκτήσουν αρετές και προτερήματα και να μπορέσουν να επιτύχουν την απελευθέρωση, την μακροζωία και τη νιρβάνα.»

1) Πρώτη αρνητικότητα

[35] Ο Βούδας είπε, « Η πρώτη αρνητικότητα είναι αυτή. Οι θεοί, οι άνθρωποι και τα κατώτερα όντα, ακόμα κι αυτά που έρπουν, έχουν την τάση να κάνουν κακό. Δεν υπάρχει κάποιο ον που να μην την έχει. Ο δυνατός υποτάσσει τον αδύνατο, όλοι προκαλούν σοβαρούς τραυματισμούς και σκοτώνονται μεταξύ τους, όλοι καταβροχθίζουν τη λεία τους. Χωρίς να ξέρουν πώς να πράττουν το καλό, κάνουν το κακό με αποτρόπαιες και ανεξέλεγκτες πράξεις. Αργότερα τιμωρούνται, [276^α]είναι φυσικό ότι θα πάνε στα κατώτερα πεδία. Οι ημίθεοι κρατούν αρχεία για τους παραβάτες και εξασφαλίζουν πως αυτοί θα τιμωρηθούν. Γι αυτό το λόγο κάποιοι είναι φτωχοί και άποροι, βρώμικοι, αξιολύπητοι, μόνοι, κωφοί, βουβοί, τυφλοί, κουτοί, κακοί, σωματικά ανάπηροι, διαταραγμένοι ή μωροί. Ενώ άλλοι είναι αξιότιμοι, ευγενείς, πλούσιοι, ευφυείς, ή έξυπνοι. Αυτό είναι το αποτέλεσμα καλών και ενάρετων πράξεων φιλανθρωπίας και της εκπλήρωσης των καθηκόντων τους προς τους γονείς τους στις προηγούμενες ζωές.

« Στον κόσμο αυτό, σύμφωνα με τους νόμους έχουν φτιαχτεί φυλακές κι αυτοί που δεν τις φοβούνται και διαπράττουν αδικήματα, στέλνονται εκεί για τιμωρία. Είναι αδύνατον να δραπετεύσουν από εκεί όσο απεγνωσμένα κι αν το θέλουν. Αυτή είναι η τιμωρία σ’ αυτόν τον κόσμο, μα στις επόμενες ζωές η τιμωρία διαρκεί πιο πολύ και είναι πιο έντονη γι αυτούς. Η δυστυχία της μετενσάρκωσης μέσα από τα σκοτεινά και ζοφερά πεδία είναι σαν την αυστηρότερη και την πιο επίπονη τιμωρία που μπορεί να εφαρμόσει ο νόμος.

« Έτσι, μέσα από τη φυσική διεργασία του κάρμα, υφίστανται αμέτρητη δυστυχία στα τρία κατώτερα πεδία. Σε διαδοχικές μετενσαρκώσεις γεννιούνται με διαφορετικές μορφές. Η διάρκεια ζωής τους άλλες φορές είναι μεγάλη άλλες μικρή. Ο παροδικός εαυτός τους, η ζωτική ενέργεια και οι συνειδήσεις μετενσαρκώνονται μέσα από τη φυσική διεργασία του κάρμα. Αν και το κάθε ον γεννιέται μόνο του, όσοι έχουν κοινό κάρμα γεννιούνται μαζί και εκδικούνται ο ένας τον άλλο. Αυτή η συνθήκη διατηρείται ατέλειωτα και δεν υπάρχει περίπτωση να αποφύγουν τους εχθρούς τους μέχρις ότου το αρνητικό κάρμα εξαντληθεί. Παραδέρνοντας στη σαμσάρα, δεν έχουν καμία ευκαιρία να δραπετεύσουν ή να φτάσουν στην απελευθέρωση. Η δυστυχία που περνάνε είναι απερίγραπτη. Ο νόμος αυτός φτάνει παντού ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, κι έτσι ακόμα κι αν οι θετικές ή οι αρνητικές πράξεις δεν φέρουν άμεσα ανταμοιβή ή τιμωρία, αργά ή γρήγορα το αποτέλεσμα θα συμβεί. Αυτό είναι το πρώτο δεινό, η πρώτη δυστυχία και η πρώτη φωτιά. Αυτές οι δυστυχίες είναι τόσο μεγάλες που συγκρίνονται με μια τεράστια φωτιά που καίει τους ανθρώπους ζωντανούς.

« Αν κάποιος ανάμεσα σ’ αυτά, ελέγχει τις σκέψεις του με εστιασμένη προσήλωση, κάνει άξιες πράξεις με ορθή συμπεριφορά, δεν κάνει αρνητικότητες και κάνει μόνο το καλό, τότε έχοντας αποκτήσει προτερήματα και αρετές, θα φτάσει στην απελευθέρωση και θα μπορέσει να δραπετεύσει από αυτόν τον κόσμο, θα επαναγεννηθεί στα θεϊκά πεδία και τελικά θα φτάσει στη νιρβάνα. Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο καλό.»

2) Δεύτερη αρνητικότητα

[36] Ο Βούδας συνέχισε, « Η δεύτερη αρνητικότητα είναι πως οι κοσμικοί άνθρωποι- οι γονείς, τα παιδιά, τα αδέλφια, τα μέλη μιας οικογένειας, οι σύζυγοι- δεν έχουν ηθικές αρχές, παραβιάζουν τους νόμους, συμπεριφέρονται αλαζονικά, κάνουν ανήθικες και παράνομες πράξεις, κυνηγούν τις απολαύσεις, διασκεδάζουν όπως θέλουν και εξαπατούν τους άλλους. Αυτό που σκέφτονται είναι σε αντίθεση με αυτό που λένε. Δεν μιλούν ειλικρινά, κολακεύουν τους άλλους με δόλιες προθέσεις, καλοπιάνουν τους άλλους με επιδέξια λόγια, ζηλεύουν τη φήμη των σοφών, προσβάλλουν τους ενάρετους και παγιδεύουν τους ανθρώπους με δόλια μέσα.

Οι διορισμένοι ακόλουθοι, εκμεταλλεύονται την κατάσταση και αναζητούν κάθε ευκαιρία για να εξαπατήσουν τους απερίσκεπτους δασκάλους Οι άδικοι κυβερνήτες, εξαπατώνται από τους υπουργούς και βλακωδώς απομακρύνουν τους νομοταγείς και τους πιστούς υπηκόους. Αυτό είναι αντίθετο με τη θέληση των ουρανών. Οι υπουργοί προδίδουν τους κυβερνήτες τους, τα παιδιά εξαπατούν τους γονείς τους, τα αδέλφια, οι σύζυγοι, οι συγγενείς και οι φίλοι , εξαπατούν ο ένας τον άλλον. Κρύβουν απληστία, θυμό και ηλιθιότητα και επιθυμώντας πολλές ιδιοκτησίες, επιζητούν το δικό τους όφελος. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ίδια καρδιά, είτε έχουν υψηλή και αξιοσέβαστη θέση είτε είναι της χαμηλής και περιφρονημένης τάξης. Φέρνουν την καταστροφή στα σπίτια και τον εαυτό τους και καταστρέφουν απερίσκεπτα τους συγγενείς τους. Αν και είναι μέλη οικογενειών, φίλοι, συγχωριανοί ή κάτοικοι των πόλεων, ομάδες αδαών και χυδαίων που εργάζονται μαζί, όλοι τους προσβλέπουν στο δικό τους όφελος γι αυτό επιβαρύνονται με τον θυμό και την εχθρότητα των άλλων. Όταν οι άνθρωποι πλουτίζουν γίνονται φιλάργυροι και ανελεήμονες. Προσκολλούνται με απληστία στα πλούτη τους και κοπιάζουν με σώμα και νου για να τα διατηρήσουν. Όταν έρθει το τέλος τους δεν έχουν τίποτα για να βασιστούν. Τελικά γεννιούνται και πεθαίνουν μόνοι, χωρίς κάποιον για να τους συντροφέψει. Η ευτυχία ή η δυστυχία που απορρέει από τις θετικές ή αρνητικές τους πράξεις, τους συνοδεύει στις μελλοντικές τους ζωές. Κι έτσι ξαναγεννιούνται σε ευχάριστες ή οδυνηρές καταστάσεις. Ακόμα κι αν μετανιώσουν αργότερα, ποιο θα είναι το όφελος;

«Οι κοσμικοί άνθρωποι, που έχουν σκοτεινή καρδιά και τους λείπει η διορατικότητα, μισούν και προσβάλουν τους καλούς ανθρώπους και δεν τους δείχνουν σεβασμό. Είναι δεμένοι στην αρνητικότητα και ηθελημένα κάνουν άνομες πράξεις. Εποφθαλμιούν πάντα τον πλούτο των άλλων και κρύβουν τάσεις κλοπής. Αφού ξοδέψουν και σπαταλήσουν αυτά που έκλεψαν από τους άλλους, επιδιώκουν να τα ξαναβρούν. Εξαιτίας των κρυμμένων τους κινήτρων και της ατιμίας τους, μελετούν με πανουργία τις αντιδράσεις στα πρόσωπα των άλλων. Επειδή δεν μπορούν να σκεφτούν το μέλλον, όταν τα πράγματα χειροτερέψουν, αποθαρρύνονται με θλίψη.

«Σ’ αυτόν τον κόσμο, υπάρχουν φυλακές που φτιάχτηκαν από το νόμο, όπου στέλνονται οι παραβάτες για να λάβουν την τιμωρία τους ανάλογα με την παρανομία τους. Στις προηγούμενες ζωές τους δεν είχαν πίστη στον Δρόμο ούτε καλλιέργησαν ρίζες αρετής. Και σ’ αυτή τη ζωή, αν διαπράξουν κακό, οι ημίθεοι το γνωρίζουν και κρατάνε αρχεία για τις πράξεις τους. Όταν πεθάνουν θα πέσουν στα κατώτερα πεδία. Έτσι, εξ αιτίας της φυσικής διεργασίας του κάρμα, υπάρχουν τρία κατώτερα πεδία και αμέτρητα βάσανα, χωρίς τελειωμό για πολλά κάλπα, για αυτούς που διαπράττουν κακό. Από αυτό είναι πράγματι δύσκολο να απαλλαχτούν. Ο πόνος που θα περάσουν είναι απερίγραπτος. Αυτό είναι το δεύτερο δεινό, η δεύτερη δυστυχία και η δεύτερη φωτιά. Αυτές οι δυστυχίες είναι τόσο μεγάλες που συγκρίνονται με μια τεράστια φωτιά που καίει τους ανθρώπους ζωντανούς.

3) Η τρίτη αρνητικότητα

[37] Ο Βούδας συνέχισε, « Αυτή είναι η Τρίτη αρνητικότητα. Οι κοσμικοί άνθρωποι που ζουν μαζί σ’ αυτό το πεδίο μεταξύ ουρανού και γης, έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής. Στα υψηλότερα επίπεδα υπάρχουν οι σοφοί, οι εύποροι, οι ευγενείς και οι πλούσιοι. Στα χαμηλότερα στρώματα υπάρχουν φτωχοί, διεφθαρμένοι, άξεστοι και μωροί. Επιπλέον, υπάρχουν αυτοί που πάντα υποβόσκουν μοχθηρές σκέψεις και τους ενδιαφέρει μόνο η ικανοποίηση τους. Είναι γεμάτοι ανησυχίες, βουτηγμένοι στη λαγνεία και τη προσκόλληση, στην καθημερινότητα τους είναι ανήσυχοι, άπληστοι και φιλάργυροι, και πάντα επιθυμούν αυτά που δεν έχουν δικαίωμα να κατέχουν. Κοιτούν τις ανοικτόχρωμες γυναίκες, συμπεριφέρονται έκφυλα και κάνουν ανήθικα πράγματα μαζί τους, μισούν τις γυναίκες τους και μυστικά συχνάζουν σε οίκους ανοχής. Συνεπώς, αφού κατασπαταλήσουν τους πόρους τους, αρχίζουν να κάνουν παρανομίες. Φτιάχνουν ομάδες, αρχίζουν τις ταραχές, εμπλέκονται σε καυγάδες, κάνουν παράνομες επιθέσεις, σκοτώνουν και λεηλατούν περιουσίες.

« Κάποιοι κάνουν σατανικά σχέδια για τις περιουσίες των άλλων. Χωρίς να έχουν δική τους δουλειά, αποκτούν πράγματα από κλεψιές. Οδηγούμενοι από την επιθυμία, διαπράττουν κι άλλα αδικήματα. Με πυρετώδη ταραχή, εκφοβίζουν και ληστεύουν τους ανθρώπους για να συντηρήσουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους με τα αγαθά που απόκτησαν. Υπακούοντας μόνο στις προσταγές των παθών τους, εθίζονται σε αχαλίνωτες απολαύσεις. Περιφρονούν επίσης την αρχαιότητα στη συγγένεια, προκαλώντας έτσι λύπη και οδύνη στα άλλα μέλη της οικογένειας και τους συγγενείς. Επίσης δεν υπολογίζουν τους νόμους του Κράτους.

« Αυτά τα δεινά, τα γνωρίζουν όμως οι άλλοι καθώς και οι δαίμονες. Ο ήλιος και η σελήνη τα αναγνωρίζουν και οι ημίθεοι [276γ] κρατούν αρχεία αυτών των πράξεων. Κι έτσι, εξαιτίας της φυσικής διεργασίας του κάρμα υπάρχουν τρία κατώτερα πεδία και αμέτρητα βάσανα, χωρίς τελειωμό για πολλά κάλπα, για αυτούς που διαπράττουν κακό. Από αυτό είναι πράγματι δύσκολο να απαλλαχτούν. Ο πόνος που θα περάσουν είναι απερίγραπτος. Αυτό είναι το τρίτο δεινό, η τρίτη δυστυχία και η τρίτη φωτιά. Αυτές οι δυστυχίες είναι τόσο μεγάλες που συγκρίνονται με μια τεράστια φωτιά που καίει τους ανθρώπους ζωντανούς.

4) Η τέταρτη αρνητικότητα.

[38] Ο Βούδας συνέχισε, « Αυτή είναι η τέταρτη αρνητικότητα. Οι κοσμικοί άνθρωποι δεν σκέφτονται πώς να κάνουν το καλό. Υποκινούν ο ένας τον άλλον στο να κάνουν διάφορες αρνητικές πράξεις-λένε σκληρά και υβριστικά λόγια, λένε ψέματα και κουτσομπολεύουν. Συκοφαντούν τους άλλους και προκαλούν φιλονικίες. Μισούν και ζηλεύουν τους καλούς ανθρώπους και καταστρέφουν τους σώφρονες, ενώ από το παρασκήνιο κοιτούν και χαίρονται. Αμελούν τους γονείς τους, δεν παίρνουν στα σοβαρά τους δασκάλους και τους γηραιότερους αποτυχαίνουν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των φίλων τους και δεν είναι ειλικρινείς. Έχουν τον εαυτό τους σε μεγάλη υπόληψη, πιστεύουν πως είναι ενάρετοι, όμως είναι ισχυρογνώμονες και αυταρχικοί και περιφρονούν τους άλλους. Αγνοώντας τη δική τους αρνητικότητα, δεν αισθάνονται οι ίδιοι ποτέ ντροπή. Κομπάζουν για τη σωματική τους δύναμη και απαιτούν τον σεβασμό και το φόβο των άλλων. Χωρίς να λαμβάνουν υπ όψιν τους ουρανούς, τη γη, τους ημίθεους, ή τον ήλιο και τη σελήνη, αποστρέφονται τις ενάρετες πράξεις. Γι αυτό δύσκολα εκπαιδεύονται και μετατρέπονται. Έχοντας σε μεγάλη υπόληψη τον εαυτό τους, απαιτούν τους δικούς τους τρόπους. Αλαζόνες και χωρίς να φοβούνται τίποτα, έχουν πάντα υπεροπτική συμπεριφορά. Οι ημίθεοι όμως κρατούν αρχεία της αρνητικότητας τους. Ίσως να έκαναν κάποιες θετικές πράξεις στις προηγούμενες ζωές τους και υπολογίζουν στο αποτέλεσμα αυτού του μικρού ποσού αρετής. Επειδή όμως σ’ αυτήν τη ζωή κάνουν αρνητικές πράξεις ξανά, το απόθεμα της αρετής τους σύντομα θα εξαντληθεί. Οι θετικές θεότητες θα τους εγκαταλείψουν, και θα μείνουν μόνοι χωρίς στήριγμα. Καθώς η ζωή τους τελειώνει, όλη η αρνητικότητα τους θα τους υποχρεώσει να πέσουν, μέσα από τη φυσική διεργασία του κάρμα, στα κατώτερα πεδία. Και πάλι, όπως υπαγορεύει η ακριβής καταγραφή των πράξεων τους που κρατούν στα χέρια τους οι ημίθεοι, οι καρμικές τους παραβάσεις και τα αδικήματα τους καταδικάζουν να πάνε στις κολάσεις. Η τιμωρία για την αρνητικότητα έρχεται φυσικά και τίποτα δεν μπορεί να την εμποδίσει. Πρέπει να μπουν μες στα καυτά καζάνια, όπου τα σώματα τους με τον έπακρο πόνο και οδύνη, θα λιώσουν. Ακόμα κι αν εκείνη τη στιγμή μετανιώσουν για τις αρνητικές τους πράξεις, σε τι θα ωφελήσει;

Η Ατραπός του Ουρανού παίρνει την αναπόφευκτη πορεία του αλάνθαστα.

Κι έτσι, εξαιτίας της φυσικής διεργασίας του κάρμα υπάρχουν τρία κατώτερα πεδία και αμέτρητα βάσανα, χωρίς τελειωμό για πολλά κάλπα, για αυτούς που διαπράττουν κακό. Από αυτό είναι πράγματι δύσκολο να απαλλαχτούν. Ο πόνος που θα περάσουν είναι απερίγραπτος. Αυτό είναι το τέταρτο δεινό, η τέταρτη δυστυχία και η τέταρτη φωτιά. Αυτές οι δυστυχίες είναι τόσο μεγάλες που συγκρίνονται με μια τεράστια φωτιά που καίει τους ανθρώπους ζωντανούς.

5) Η πέμπτη αρνητικότητα

[39] Ο Βούδας συνέχισε, « Αυτή είναι η Πέμπτη αρνητικότητα. Οι κοσμικοί άνθρωποι είναι αναποφάσιστοι και οκνοί, απρόθυμοι να κάνουν το καλό, δεν έχουν αυτοπειθαρχία και δεν δουλεύουν σκληρά στην εργασία τους, ως εκ τούτου οι οικογένειες τους και οι προστατευόμενοι τους υποφέρουν από πείνα και κρύο. Στην επίπληξη των γονιών τους, ανταπαντούν με θυμό και περιφρόνηση. Με τέτοιες συγκρούσεις δεν είναι γαλήνιοι. Μπορεί να γίνουν τόσο βίαιοι και ξέφρενοι σαν τους εχθρούς που αντιμάχονται μεταξύ τους και σαν αποτέλεσμα οι γονείς εύχονται να μην είχαν παιδιά.

« Στις σχέσεις τους με τους άλλους, είναι έκφυλοι και ιδιότροποι και προκαλούν μπελάδες και ενοχλήσεις. Ακόμα κι αν είναι ηθικά υποχρεωμένοι στους άλλους, παραμελούν τα καθήκοντα τους και δεν προτίθενται να ξεπληρώσουν τα χρέη τους. Πάμπτωχοι και οδηγούμενοι σε άκρα απελπισίας, δεν έχουν τον τρόπο να ανακτήσουν τα πλούτη τους. Αν και ανυπομονούν να αποκτήσουν μεγάλα κέρδη και να σφετεριστούν τα πλούτη των άλλων, σπαταλούν τα χρήματα τους σε ακολασίες. Καθώς αυτό τους γίνεται συνήθεια, συνηθίζουν να αποκτούν την περιουσία τους παράνομα και ξοδεύουν τα παράνομα κέρδη τους σε προσωπικές πολυτέλειες. Ενδίδουν στο κρασί και στη πολυτελή τροφή, πίνουν και τρώνε υπερβολικά. Καθώς είναι εριστικοί και ανήθικοι, μπλέκονται σε ανόητες διαμάχες. Μη μπορώντας να κατανοήσουν τους άλλους, επιβάλλουν τη θέληση τους με βία.

« Όταν συναντούν ενάρετους ανθρώπους, τους μισούν και τους κακομεταχειρίζονται. Δεν έχουν ηθική και ευπρέπεια και έτσι δεν αναλογίζονται τη συμπεριφορά τους, γι αυτό είναι επίμονοι και θρασείς και αρνούνται να ακούσουν τις παραινέσεις και τις συμβουλές των άλλων. Δεν τους ενδιαφέρει, αν οι συγγενείς τους, απ τους πιο κοντινούς έως αυτούς του έκτου βαθμού συγγένειας, δεν έχουν πόρους για να ζήσουν. Περιφρονούν την φιλανθρωπία των γονιών τους και δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους δασκάλους και τους φίλους τους. Το μόνο που σκέφτονται είναι πώς να κάνουν το κακό. Το στόμα τους μιλά συνεχώς με μοχθηρία και με το σώμα τους κάνουν πάντα κακό. Σε όλη τους τη ζωή δεν έκαναν ούτε μια καλή πράξη.

« Επιπλέον δεν πιστεύουν στους αρχαίους σοφούς, ούτε στη βουδιστική διδασκαλία, ούτε στον δρόμο της άσκησης που οδηγεί στην απελευθέρωση. Μήτε πιστεύουν πως μετά τον θάνατο ξαναγεννιέται κανείς σε άλλο επίπεδο ύπαρξης, ούτε πως οι καλές πράξεις φέρνουν καλά αποτελέσματα ενώ οι αρνητικές πράξεις έχουν κακές συνέπειες. Συνωμοτούν για να δολοφονήσουν κάποιον Άρχατ, για να διασπάσουν την Σάνγκα, σκέφτονται ακόμα πώς να σκοτώσουν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους ή άλλους συγγενείς τους. Γι αυτόν τον λόγο οι συγγενείς τους, απ τους πιο κοντινούς έως αυτούς του έκτου βαθμού, τους μισούν τόσο πολύ και εύχονται να πέθαιναν.

« Αυτοί οι κοσμικοί άνθρωποι έχουν όλοι τον ίδιο νου. Είναι ανόητοι και αλαζόνες, δεν έχουν τη σοφία να γνωρίζουν από πού ήρθαν σ’ αυτή τη ζωή και που θα πάνε μετά θάνατον. Δεν είναι ανθρωπιστές απέναντι στους άλλους ούτε υπακούουν τους μεγαλύτερους, επαναστατούν ενάντια όλου του κόσμου. Ωστόσο, προσδοκούν να έχουν καλή τύχη και επιζητούν να έχουν μακροζωία, όμως στο τέλος απλώς πεθαίνουν. Ακόμα κι αν κάποιος τους μαλώσει ευσπλαχνικά προσπαθώντας να οδηγήσει τις σκέψεις τους στην αρετή και τους διδάξει πως φυσικά υπάρχουν τα καλά και τα κακά πεδία στη σαμσάρα, δεν θα τον πιστέψουν. Όσο σκληρά κι αν προσπαθήσει κανείς να τους πείσει, θα είναι ανώφελο. Ο νους τους είναι κλειστός και αρνούνται να ακούσουν τους άλλους ή να καταλάβουν τις διδασκαλίες τους. Όταν η ζωή τους τελειώνει γεννιέται φόβος και αποστροφή. Στο τέλος είναι γεμάτοι τύψεις επειδή προηγουμένως δεν έκαναν κανένα καλό. Αλλά ποιο είναι το όφελος τότε;

« Μεταξύ ουρανού και γης τα πέντε πεδία είναι ξεκάθαρα. Είναι βαθιά και απέραντα και εκτείνονται απεριόριστα. Ευτυχία ή δυστυχία εμφανίζεται ως αποτέλεσμα των θετικών ή των αρνητικών πράξεων. Το αποτέλεσμα του κάρμα κάποιου βαρύνει μόνο αυτόν χωρίς κανείς άλλος να μπορεί να πάρει τη θέση του. Αυτός είναι ο φυσικός νόμος. Η τιμωρία για τις αρνητικές πράξεις είναι η δυστυχία που έπεται κι αυτό είναι αδύνατον να αποφευχθεί. Τα ενάρετα όντα κάνουν ενάρετες πράξεις κι έτσι απολαμβάνουν χαρές και προχωρούν σε όλο και πιο περισσότερο φως. Τα όντα που κάνουν αρνητικές πράξεις βιώνουν συνεχή δυστυχία και τριγυρίζουν σε όλο και πιο βαθιά σκοτάδια. Εκτός από τον Βούδα, κανείς άλλος δεν το γνωρίζει αυτό τέλεια. Ακόμα κι αν κάποιος τους μαλώσει και τους διδάξει, λίγοι είναι αυτοί που θα πιστέψουν. Κι έτσι οι κύκλοι της γέννησης και του θανάτου δεν σταματούν ποτέ και οι αρνητικοί δρόμοι για πάντα συνεχίζονται. [277β] Οι καρμικές συνέπειες για αυτά τα κοσμικά όντα είναι πέρα από κάθε περιγραφή στη λεπτομέρεια τους.

«Κι έτσι, εξαιτίας της φυσικής διεργασίας του κάρμα υπάρχουν αμέτρητα είδη δυστυχίας στα τρία κατώτερα πεδία που τα αρνητικά όντα πρέπει να βιώσουν χωρίς τελειωμό για πολλά κάλπα. Από αυτό είναι πράγματι δύσκολο να απαλλαχτούν. Ο πόνος που θα περάσουν είναι απερίγραπτος. Αυτό είναι το πέμπτο δεινό, η πέμπτη δυστυχία και η πέμπτη φωτιά.. Αυτές οι δυστυχίες είναι τόσο μεγάλες που συγκρίνονται με μια τεράστια φωτιά που καίει τους ανθρώπους ζωντανούς.

Επιπλέον συμβουλές από τον Βούδα.

[40] « Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, ‘Θα εξηγήσω περαιτέρω. Αυτές είναι οι μολύνσεις των πέντε κακών αυτού του κόσμου. Οι πέντε δυστυχίες είναι τα πέντε καψίματα που εξακολουθούν να εμφανίζονται από αυτά. Οι άνθρωποι διαπράττουν μόνο το κακό και αποτυγχάνουν να καλλιεργήσουν ενάρετες ρίζες κι έτσι είναι φυσικό πως όλοι θα πάνε στα κατώτερα βασίλεια. Και σ’ αυτή τη ζωή ακόμα υποφέρουν από ανίατες αρρώστιες. Αποζητούν το θάνατο αλλά δεν μπορούν να πεθάνουν. Λαχταρούν να ζήσουν αλλά δεν μπορούν να ζήσουν. Κι έτσι γίνονται παράδειγμα για τους άλλους ως προς το ποια είναι η ανταπόδοση των αρνητικών πράξεων. Μετά τον θάνατο τους οδηγούμενοι από το κάρμα τους, πέφτουν στα τρία κατώτερα πεδία κι εκεί υποφέρουν αναρίθμητα μαρτύρια και παραδίδονται στις φλόγες. Μετά από πολύ καιρό ξαναγεννιόνται σ’ αυτόν τον κόσμο υποθάλποντας το μίσος εναντίον των άλλων. Στην αρχή έχουν λίγο μίσος που τελικά όμως εξελίσσεται σε πολύ μεγάλο μίσος. Αυτό γίνεται εξ αιτίας της αχόρταγης προσκόλλησης που έχουν για τον πλούτο και τις απολαύσεις των αισθήσεων και της άρνησης τους να το μοιράζονται με τους άλλους. Επιπλέον, εμφανίζονται αλλοπρόσαλλες σκέψεις εξαιτίας της επιθυμίας που γεννιέται από την άγνοια. Τα δεσμά στα αρνητικά πάθη δεν θα κοπούν ποτέ. Καθώς επιδιώκουν το εγωιστικό όφελος, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να στοχαστούν στην αρνητικότητα τους και να στραφούν στο καλό. Όταν έχουν αγαθά και ευημερούν, είναι ευτυχισμένοι και δεν μαθαίνουν να είναι ταπεινοί και ενάρετοι. Κατά συνέπεια η μεγαλοπρέπεια και η δύναμη τους είναι βραχύβια. Τα βάσανα τους σύντομα θα αυξηθούν.

« Ο νόμος του κάρμα είναι σαν ένα δίχτυ που απλώνεται παντού. Το πλέγμα του πιάνει όλους τους παραβάτες. Το δίχτυ που έχει υφανθεί με λεπτά και χοντρά σχοινιά καλύπτει τον κόσμο, από την κορφή ως τον πυθμένα, και όσοι πιάνονται σ’ αυτό νοιώθουν εντελώς αβοήθητοι και τρέμουν από φόβο. Το δίχτυ αυτό είναι από παλιά φτιαγμένο. Πόσο οδυνηρό και σπαραξικάρδιο!»

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Οι κοσμικοί άνθρωποι είναι όπως τους περιέγραψα. Όλοι οι Βούδες τους συμπονούν και με τις θεϊκές τους δυνάμεις καταστρέφουν την αρνητικότητα τους και τους καθοδηγούν όλους στη αρετή. Αν απαρνηθείς τις λανθασμένες θεωρήσεις, διατηρείς τις γραφές και τις αρχές και ασκείσαι στον Δρόμο χωρίς σφάλματα, τότε θα μπορέσεις να πραγματώσεις τον δρόμο της απελευθέρωσης και τη νιρβάνα.»

Ο Βούδας συνέχισε, « Εσύ, καθώς και οι θεοί και οι άνθρωποι του παρόντος και οι άνθρωποι των μελλοντικών γενιών που έχετε λάβει τις διδασκαλίες του Βούδα, πρέπει να τις στοχαστείτε και ενώ τις ακολουθείτε να έχετε ορθή σκέψη και να κάνετε ενάρετες πράξεις. Οι κυβερνήτες πρέπει να είναι ενάρετοι, να διοικούν με ευεργεσίες και να προστάζουν όλους να έχουν ορθή συμπεριφορά, να τιμούν τους σοφούς, να σέβονται τους ενάρετους, να είναι φιλάνθρωποι και καλοί με τους άλλους και να φροντίζουν να μην αγνοούνται οι διδασκαλίες και οι παραινέσεις του Βούδα. Όλοι θα πρέπει να επιδιώκουν την απελευθέρωση, να κόβουν τις ρίζες τις σαμσάρα και των πολλών κακών της, και έτσι να επιδιώκουν να δραπετεύσουν από τα μονοπάτια της αμέτρητης θλίψης, του φόβου [277γ]και της δυστυχίας των τριών κατώτερων πεδίων.

« Σ’ αυτόν τον κόσμο θα πρέπει συνεχώς να φυτεύεις ρίζες αρετής, να είσαι φιλάνθρωπος, να δίνεις με γενναιοδωρία, να αποφεύγεις να σπας τις προσταγές, θα πρέπει να έχεις υπομονή και επιμονή, θα πρέπει να διδάσκεις τους ανθρώπους με ειλικρίνεια και σοφία, να κάνεις ενάρετες πράξεις, και να ασκείσαι καλά. Αν τηρείς αυστηρά τους κανόνες της αποχής με ορθή σκέψη και εγρήγορση ακόμα και για ένα μερόνυχτο, η αποκτηθείσα αρετή θα ξεπεράσει εκείνη που αποκτιέται μετά από εκατό χρόνων καλή άσκηση στο πεδίο του Αμιτάγιους. Και ο λόγος είναι πως σ’ αυτό το Βουδικό πεδίο του αβίαστου αυθορμητισμού, όλοι οι κάτοικοι του κάνουν το καλό χωρίς να διαπράττουν ούτε και μια τρίχα κακού. Αν σ΄ αυτόν τον κόσμο κάνεις το καλό για δέκα μέρες και νύχτες, η αποκτηθείσα αρετή ξεπερνά εκείνη που αποκτιέται μετά από χίλια χρόνια ενάρετης άσκησης στα Βουδικά πεδία των άλλων κατευθύνσεων. Και ο λόγος είναι, πως στα βουδικά πεδία των άλλων κατευθύνσεων, πολλοί είναι αυτοί που κάνουν ενάρετη άσκηση και είναι πολλοί λίγοι αυτοί που διαπράττουν κακό. Υπάρχουν πεδία που τα πάντα παρέχονται φυσικά ως αποτέλεσμα της αρετής των όντων κι έτσι τίποτα αρνητικό δεν συμβαίνει. Σ΄ αυτόν όμως τον κόσμο διαπράττεται μεγάλη αρνητικότητα και λίγοι είναι αυτοί που χορηγούνται φυσικά. Πρέπει ο κόσμος να εργάζεται σκληρά για να αποκτήσει αυτό που θέλει. Επειδή έχουν τη πρόθεση να εξαπατήσουν τους άλλους, έχουν ταραγμένο νου και εξαντλημένο σώμα, πίνουν πίκρες και πίνουν κακουχίες. Μ’ αυτόν τον τρόπο, είναι απορροφημένοι στα βάσανα τους και δεν έχουν χρόνο για τα υπόλοιπα.

« Από την ευσπλαχνία μου για εσάς και τους άλλους θεούς και ανθρώπους, πέρασα μεγάλα βάσανα για να σας προτρέψω να κάνετε ενάρετες πράξεις. Σας έδωσα οδηγίες ανάλογες με τις ικανότητες σας. Χωρίς αποτυχία, αποδεχτήκατε τις διδασκαλίες μου και τις ασκείτε κι έτσι όλοι μπήκατε στον Δρόμο όπως το επιθυμούσατε.

« Εκεί όπου ο Βούδας πηγαίνει για να μείνει, δεν υπάρχει κράτος, πόλη ή χωριό που να μην ευλογείται από τις αρετές του. Σε όλη τη χώρα επικρατεί ειρήνη και αρμονία. Ο ήλιος και η σελήνη λάμπουν με καθαρή λαμπρότητα. Οι άνεμοι και οι βροχές έρχονται την κατάλληλη στιγμή. Δεν υπάρχει κάποια συμφορά ή επιδημία κι έτσι η χώρα πλουτίζει και οι άνθρωποι απολαμβάνουν την ειρήνη. Τα όπλα κι οι στρατιώτες είναι σε αχρηστία. Οι άνθρωποι εκτιμούν την αρετή, εξασκούν την φιλανθρωπία και με ζήλο καλλιεργούν την ευγενή ταπεινότητα.»

Ο Βούδας συνέχισε, « Σας νοιάζομαι εσάς θεούς και ανθρώπους, πιο πολύ απ ότι οι γονείς νοιάζονται για τα παιδιά τους. Έγινα Βούδας σ΄ αυτόν τον κόσμο, κατέστρεψα τα πέντε δεινά, αφαίρεσα τις πέντε δυστυχίες και έσβησα τις πέντε φωτιές. Αντιμετώπισα την αρνητικότητα με το καλό, εξάλειψα τον πόνο της γέννησης και του θανάτου και κατέστησα τους ανθρώπους ικανούς να αποκτήσουν τις πέντε αρετές και να πραγματώσουν τη γαλήνη της απροσμέτρητης νιρβάνα. Όταν όμως φύγω από αυτόν τον κόσμο, η διδασκαλία μου σταδιακά θα φθίνει και οι άνθρωποι θα γίνουν θύματα της κολακείας και της απάτης και θα διαπράττουν διάφορες αρνητικότητες, που αποτέλεσμα θα έχουν ξανά τις πέντε δυστυχίες και τις πέντε φωτιές. Με την πάροδο του χρόνου οι δυστυχίες θα ενταθούν. Κι επειδή είναι αδύνατον να τις περιγράψω με λεπτομέρεια, σας δίνω μόνο μια σύντομη περιγραφή.

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Καθένας από εσάς θα πρέπει να το αναλογιστεί αυτό καλά, να διδάσκεται και να επιπλήττεται ο ένας τον άλλον, και να είστε σε επιφυλακή απέναντι στην ανυπακοή των οδηγιών του Βούδα.»

Ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια, με τα χέρια του ενωμένα είπε, « Ω Βούδα, πόσο σοβαρή και ειλικρινής είναι η συμβουλή σου! Οι κοσμικοί άνθρωποι είναι όπως τους περιέγραψες. Ω Τατάγκατα, το έλεος σου και η φροντίδα σου για μας δεν κάνει διακρίσεις και επιδιώκεις να μας απελευθερώσεις όλους από την δυστυχία. Αποδεχόμενος τις επαναλαμβανόμενες παραινέσεις του Βούδα, θα προσέχω ώστε να μην τις παρακούσω.»

Ο Αμίντα και το Καθαρό Πεδίο εμφανίζεται στο ακροατήριο.

[41] Ο Βούδας είπε στον Ανάντα, « Σήκω στα πόδια σου, τακτοποίησε τα ράσα σου, ένωσε τα χέρια σου και με σεβασμό τίμησε και λάτρεψε τον Αμιτάγιους. Οι Βούδες και οι Τατάγκατα στα πεδία των δέκα κατευθύνσεων εξυμνούν ολόψυχα τις αρετές του Βούδα της μη προσκόλλησης και της ανεμπόδιστης δραστηριότητας.»

Ο Ανάντα σηκώθηκε, τακτοποίησε τα ράσα του, πήρε την σωστή στάση, στράφηκε δυτικά και δείχνοντας ειλικρινή ευλάβεια, ένωσε τα χέρια του, έκανε προστερνισμούς και λάτρεψε τον Αμιτάγιους.

Έπειτα είπε [278^α] στον Βούδα Σακυαμούνι, « Σεβάσμιε του Κόσμου, επιθυμώ να δω εκείνον τον Βούδα, το πεδίο του Γαλήνη και Ευδαιμονία και τους κατοίκους του τους Μποντισάτβα και τους Σράβακα.»

Μόλις το είπε αυτό, ο Αμιτάγιους εξέπεμψε ένα λαμπρό φως που φώτισε όλα τα Βουδικά πεδία. Τα Κυκλωτικά Αδαμάντινα Βουνά, το Όρος Σουμερού, μικρά και μεγάλα βουνά καθώς και όλα τα υπόλοιπα έλαμψαν με το ίδιο (χρυσό) χρώμα. Αυτό το φως έμοιαζε με τον κατακλυσμό στο τέλος της περιόδου των κοσμικών αλλαγών που γεμίζει όλο τον κόσμο, όταν μυριάδες πράγματα βυθίζονται και μέχρις εκεί που φτάνει το μάτι σου δεν υπάρχει κάτι άλλο εκτός από την αχανή έκταση του νερού. Τέτοια ήταν η πλημμύρα φωτός που εξέπεμψε ο Αμιτάγιους. Επισκιάστηκε το φως όλων των Σράβακα και των Μποντισάτβα και μόνο το φως του Βούδα παρέμεινε λαμπρό και ένδοξο. Εκείνη την ώρα, ο Ανάντα είδε την αίγλη και το μεγαλείο του Αμιτάγιους σαν το Όρος Σουμερού που υψώνεται πάνω από όλο τον κόσμο. Δεν υπήρχε κάποιο μέρος που να μην φωτίστηκε από το φως που βγήκε από το ένδοξο σώμα. Οι τέσσερις ομάδες ακόλουθων του Βούδα στη συνάθροιση, το είδαν την ίδια στιγμή. Παρομοίως, εκείνοι στο Καθαρό Πεδίο είδαν τα πάντα σ’ αυτόν τον κόσμο.

Τα δύο είδη γέννησης στο Καθαρό Πεδίο.

[42] Τότε ο Βούδας είπε στον Ανάντα και στον Μποντισάτβα Μαϊτρέγια, « Είδες το πεδίο εκείνο που είναι γεμάτο, από κάτω μέχρι πάνω στο Πεδίο της Αγνής Κατοικίας, με τις έξοχες και ένδοξες προβολές, που όλες είναι αυθόρμητα δημιουργημένες;

Ο Ανάντα απάντησε, « Ναι το είδα.»

Ο Βούδας ρώτησε, « Άκουσες επίσης την δυνατή φωνή του Αμιτάγιους να διαλαλεί το Ντάρμα σε όλους τους κόσμους, οδηγώντας τα όντα στον Δρόμο του Βούδα;»

Ο Ανάντα απάντησε, « Ναι, την άκουσα.»

Ο Βούδας ρώτησε ακόμα, «Είδες επίσης τους κατοίκους εκείνου του πεδίου που μετακινούνταν ελεύθερα, πάνω στα τεράστια σαν εκατό χιλιάδες γιοτζάνα αερομεταφερόμενα παλάτια με τα επτά πετράδια, για να λατρέψουν τους Βούδες των πεδίων των δέκα κατευθύνσεων;»

« Ναι, τους είδα.» Απάντησε ο Ανάντα.

«Είδες επίσης πως κάποιοι από τους κατοίκους είναι σε εμβρυϊκή κατάσταση;»

« Ναι, τους είδα. Αυτοί που ήταν σε εμβρυϊκή κατάσταση βρίσκονταν σε παλάτια τόσο ψηλά όσο εκατό ή πεντακόσια γιοτζάνα, και αυθόρμητα απολάμβαναν τις απολαύσεις όπως αυτοί του Πεδίου των Τριάντα Τριών Θεών.»

Η αιτία των δύο ειδών γέννησης.

[43] Έπειτα ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια είπε στον Βούδα, « Σεβάσμιε του Κόσμου, για ποιο λόγο κάποιοι από τους κατοίκους εκείνου του πεδίου βρίσκονται σε εμβρυϊκή κατάσταση ενώ κάποιοι άλλοι γεννήθηκαν με μετασχηματισμό;»

Ο Βούδας απάντησε, « Μαϊτρέγια, τα όντα που κάνουν διάφορες ενάρετες πράξεις και επιθυμούν να γεννηθούν σε εκείνο το πεδίο ενώ ακόμα έχουν αμφιβολίες, δεν θα μπορέσουν να κατανοήσουν τη σοφία του Βούδα, την ασύλληπτη σοφία, την ανείπωτη σοφία, την απεριόριστη σοφία της Μαχαγιάνα και την απαράμιλλη, αμίμητη, ανυπέρβλητη υπέρτατη σοφία. Παρόλο που αμφιβάλουν γι αυτές τις σοφίες, εξακολουθούν να πιστεύουν στην τιμωρία του κακού και την ανταμοιβή του καλού και έτσι καλλιεργούν αποθέματα αρετής, προσδοκώντας να γεννηθούν σε εκείνο το πεδίο. Αυτά τα όντα, γεννιούνται σ’ ένα παλάτι και παραμένουν για πεντακόσια χρόνια χωρίς να μπορούν να αντικρίσουν τον Βούδα, ούτε να ακούσουν τις διδασκαλίες του ή να δουν τους Μποντισάτβα και τους Σράβακα. Γι αυτόν τον λόγο, αυτό το είδος γέννησης στο Καθαρό Πεδίο ονομάζεται ‘εμβρυϊκή κατάσταση’.

«Τα όντα που με ξεκάθαρη πίστη αποδέχονται αυτά τα είδη σοφίας, από την Βουδική σοφία έως την υπέρτατη σοφία, που κάνουν ενάρετες πράξεις και ειλικρινά μεταφέρουν την αρετή που αποκτήθηκε (σε εκείνο το πεδίο), [278β] εκείνα τα όντα θα γεννηθούν με μετασχηματισμό αυτόματα. Καθισμένοι με τα πόδια σταυρωτά, πάνω σε άνθη λωτών από επτά πετράδια, στη στιγμή θα αποκτήσουν τις ίδιες ένδοξες μορφές, τη σοφία και την αρετή, με των υπόλοιπων εκεί Μποντισάτβα.

[44] « Επιπλέον Μαϊτρέγια, αν οι μεγάλοι Μποντισάτβα στα Βουδικά πεδία των άλλων κατευθύνσεων επιθυμούν να δουν τον Αμιτάγιους για να τον τιμήσουν και να κάνουν προσφορές σ’ αυτόν και στους Μποντισάτβα και Σράβακα, μετά τον θάνατο τους θα γεννηθούν στο πεδίο του Αμιτάγιους. Θα γεννηθούν μέσα από άνθη λωτών από επτά πετράδια με αυθόρμητο μετασχηματισμό.

« Πρέπει να γνωρίζεις Μαϊτρέγια πως αυτοί που γεννιούνται με μετασχηματισμό κατέχουν την υπέρτατη σοφία, ενώ αυτοί που βρίσκονται σε εμβρυϊκή κατάσταση δεν κατέχουν αυτή τη σοφία και θα πρέπει να περάσουν πεντακόσια χρόνια χωρίς να μπορούν να δουν τον Βούδα, χωρίς να ακούν τη διδασκαλία του στο Ντάρμα, χωρίς να βλέπουν τους Μποντισάτβα και τους Σράβακα, χωρίς να μπορούν να κάνουν προσφορές στον Βούδα, ούτε να μπορούν να μαθαίνουν τους κανόνες για την συμπεριφορά των Μποντισάτβα ή να κάνουν ενάρετες ασκήσεις. Πρέπει να γνωρίζεις ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός πως αυτά τα όντα έτρεφαν αμφιβολίες και δεν είχαν σοφία στις προηγούμενες ζωές τους.»

Εμβρυϊκή γέννηση.

[45] Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Ας υποθέσουμε πως ο μονάρχης που στρέφει τον τροχό, έχει μια ειδική αίθουσα διακοσμημένη με πετράδια, ανάκλιντρα και μεταξωτά πανό που κρέμονται απ το ταβάνι. Τους πρίγκιπες που θα πέσουν σε παράπτωμα εναντίον του βασιλιά, τους πηγαίνουν στην αίθουσα αυτή και τους περιορίζουν με χρυσές αλυσίδες. Εκεί τους προσφέρουν τροφή και ποτά, ρούχα, καθίσματα και μαξιλάρια, λουλούδια και λιβάνια και απολαμβάνουν μουσική. Επειδή αντιμετωπίζονται ακριβώς όπως και ο μονάρχης που στρέφει τον τροχό, δεν έχουν καμία επιθυμία. Πιστεύεις πως αυτοί οι πρίγκιπες απολαμβάνουν τη ζωή τους εκεί;»

Ο Μαϊτρέγια απάντησε, « Όχι, θα επιδιώκουν να προσεγγίσουν με κάθε μέσο κάποιον με εξουσία ώστε να τους βοηθήσει να δραπετεύσουν.»

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Τα όντα που γεννιούνται μέσα στο άνθος του λωτού είναι έτσι. Επειδή έχουν αμφιβολίες για τη σοφία του Βούδα, έχουν γεννηθεί σε παλάτια. Αν και δεν τιμωρούνται ούτε κακομεταχειρίζονται έστω και για μια στιγμή, πρέπει να περάσουν πεντακόσια χρόνια μέχρι να μπορέσουν να δουν τους Τρεις Θησαυρούς ή να κάνουν προσφορές στον Βούδα ή να καλλιεργήσουν την αρετή. Αυτό είναι κάτι που τους θλίβει. Παρόλο που υπάρχουν άλλες απολαύσεις, δεν χαίρονται που ζουν εκεί.

« Αν αυτά τα όντα κατανοούσαν τα σφάλματα που διέπραξαν στις προηγούμενες ζωές τους και μετανοούσαν βαθιά, θα μπορούσαν αν το ήθελαν, να φύγουν και να πάνε εκεί που βρίσκεται ο Αμιτάγιους. Εκεί θα μπορούσαν να τον λατρέψουν και να του κάνουν προσφορές. Θα μπορούσαν επίσης να επισκεφθούν τους αναρίθμητους και αμέτρητους άλλους Βούδες για να κάνουν διάφορες ενάρετες ασκήσεις. Πρέπει να ξέρεις Μαϊτρέγια, πως οι Μποντισάτβα που επιτρέπουν να εμφανιστεί η αμφιβολία, χάνουν μεγάλα οφέλη. Γι αυτόν το λόγο, πρέπει να έχεις ακράδαντη πίστη στην υπέρτατη σοφία του Βούδα.»

Οι επισκέψεις των Μποντισάτβα από άλλα Βουδικά πεδία.

[46] Ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια είπε στον Βούδα, « Σεβάσμιε του Κόσμου, πόσοι από τους μη παλινδρομούντες Μποντισάτβα αυτού του κόσμου θα γεννηθούν σε εκείνο το Βουδικό πεδίο;»

Εξήντα επτά κότι μη παλινδρομούντων Μποντισάτβα αυτού του κόσμου θα γεννηθούν εκεί. Κάθε ένας από αυτούς τους Μποντισάτβα [278γ] έκανε στο παρελθόν προσφορές σε αμέτρητους Βούδες, με ζήλο σχεδόν σαν τον δικό σου Μαϊτρέγια. Επιπλέον, Μποντισάτβα μικρότερων ασκήσεων και όσοι έχουν κάνει μικρές πράξεις αρετής, που ο αριθμός τους είναι αμέτρητος, θα γεννηθούν εκεί.»

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Εκεί γεννιόνται, όχι μόνο οι Μποντισάτβα αυτού του κόσμου αλλά και εκείνοι διαφορετικών Βουδικών πεδίων των άλλων κατευθύνσεων. Καταρχήν, στο Βουδικό Πεδίο που ονομάζεται Εκτεταμένος Φωτισμός υπάρχουν εκατόν ογδόντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Δεύτερον, στο Βουδικό πεδίο Αποθήκη Πετραδιών, υπάρχουν ενενήντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Τρίτον, στο Βουδικό Πεδίο Ανυπολόγιστος Ήχος υπάρχουν διακόσια είκοσι κότι Μποντισάτβα, που όλοι το επισκέπτονται. Τέταρτον, στο Βουδικό Πεδίο Γεύση του Νέκταρ υπάρχουν διακόσια πενήντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Πέμπτον, στο Βουδικό Πεδίο Καθυπόταξη του Δράκου υπάρχουν δεκατέσσερα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Έκτον, στο Βουδικό Πεδίο Υπέρτατη Δύναμη, υπάρχουν δεκατέσσερις χιλιάδες Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Έβδομον, στο Βουδικό Πεδίο Λέοντας υπάρχουν πεντακόσια κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Όγδοο, στο Βουδικό Πεδίο Αμόλυντο Φως υπάρχουν ογδόντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Ένατο, στο Βουδικό Πεδίο Κορυφή της Αρετής υπάρχουν εξήντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Δέκατον, στο Βουδικό Πεδίο Βουνό της Εξαιρετικής Αρετής υπάρχουν εξήντα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Ενδέκατο, στο Βουδικό Πεδίο Βασιλιάς των Ανθρώπων υπάρχουν δέκα κότι Μποντισάτβα που όλοι το επισκέπτονται. Δωδέκατο, στο Βουδικό Πεδίο Έξοχο Άνθος, υπάρχουν αναρίθμητοι κι αμέτρητοι Μποντισάτβα που είναι όλοι τους μη παλινδρομούντες και κατέχουν απαράμιλλη σοφία, που έκαναν στο παρελθόν προσφορές σε αμέτρητους Βούδες και μέσα σε επτά μέρες μπορούν να μάθουν τις αδαμάντινες διδασκαλίες του Ντάρμα, που μόνο οι Μαχασάτβα μπορούν να πραγματώσουν αφού ασκηθούν για επτακόσια ενενήντα κότι κάλπα. Όλοι αυτοί οι Μποντισάτβα το επισκέπτονται. Δέκατο τρίτο, στο Βουδικό Πεδίο Αφοβία υπάρχουν επτακόσια ενενήντα κότι μεγάλων Μποντισάτβα και αμέτρητοι μικρότεροι Μποντισάτβα και μπικσού, που όλοι το επισκέπτονται.»

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Δεν επισκέπτονται αυτό το πεδίο μόνο οι Μποντισάτβα αυτών των δεκατεσσάρων Βουδικών Πεδίων, αλλά και Μποντισάτβα από τα αμέτρητα πεδία των δέκα κατευθύνσεων, που ο αριθμός τους είναι ανυπολόγιστος. Ακόμη κι αν σου έδινα μόνο τα ονόματα των Βούδα των δέκα κατευθύνσεων και τον αριθμό των Μποντισάτβα και των μπίκσου που επισκέπτονται εκείνο το πεδίο, απαριθμώντας τους συνεχώς μέρα και νύχτα για ένα κάλπα, δεν θα μπορούσα να ολοκληρώσω τη λίστα. Γι αυτό σου έδωσα μόνο μια σύντομη περιγραφή τους.» [279^α]

Η ενθάρρυνση του Σακυαμούνι για να γίνει αποδεκτή αυτή τη Σούτρα

[47] Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Αν υπάρχουν άνθρωποι που ακούγοντας το όνομα του Βούδα, χαίρονται τόσο πολύ ώστε χορεύουν και τον θυμούνται έστω και μια φορά, τότε πρέπει να ξέρεις ότι έχουν κερδίσει μεγάλο όφελος με την λήψη της ανυπέρβλητης αρετής. Γι αυτόν το λόγο, Μαϊτρέγια, ακόμα κι αν μια μεγάλη φωτιά γέμιζε το σύμπαν των χιλίων εκατομμυρίων κόσμων, θα έπρεπε να περάσεις μέσα από αυτήν για να ακούσεις αυτή τη Σούτρα, για να αφυπνίσεις την χαρούμενη πίστη, για να την διατηρήσεις και να την απαγγείλεις, και για να ασκηθείς σύμφωνα με τις διδασκαλίες της. Κι αυτό επειδή, υπάρχουν πολλοί Μποντισάτβα που θα ήθελαν να ακούσουν αυτήν τη διδασκαλία, αλλά ακόμα δεν μπορούν. Αν υπάρχουν όντα που την έχουν ακούσει, θα φτάσουν το επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης πραγματώνοντας την υψηλότερη Φώτιση. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει ολόκαρδα να αποδεχτείς με πίστη, να διατηρήσεις και να απαγγείλεις αυτή τη Σούτρα και να ασκηθείς σύμφωνα με τις διδασκαλίες της.»

Ο Βούδας είπε ακόμα, « Δίδαξα τη διδασκαλία αυτή για το όφελος των όντων και σας κατέστησα ικανούς να δείτε τον Αμιτάγιους και όλο το πεδίο του. Προσπαθήστε να κάνετε αυτό που πρέπει. Αφού περάσω στη νιρβάνα, μην επιτρέψετε να εμφανιστεί αμφιβολία. Στο μέλλον, οι βουδιστικές γραφές και οι διδασκαλίες θα φθαρούν. Από έλεος και συμπόνια όμως, θα προστατέψω και θα διατηρήσω ειδικά αυτή τη Σούτρα στον κόσμο για εκατό ακόμα χρόνια. Τα όντα που θα την συναντήσουν θα πετύχουν την απελευθέρωση σε αρμονία με τις προσδοκίες τους.

Ο Βούδας είπε στον Μαϊτρέγια, « Είναι δύσκολο να συναντήσει και να δει κανείς τον Τατάγκατα όσο βρίσκεται στον κόσμο. Είναι δύσκολη η πρόσβαση και δύσκολα ακούγονται οι διδασκαλίες του Βούδα και οι γραφές. Είναι δύσκολο να ακούσει κανείς τις διδασκαλίες για τους Μποντισάτβα, τις Παραμίτα. Είναι δύσκολο επίσης να συναντήσει κανείς ένα καλό δάσκαλο, να ακούσει το Ντάρμα και να ασκηθεί. Η πιο μεγάλη δυσκολία από όλες τις δυσκολίες όμως είναι να ακούσει κανείς αυτή τη Σούτρα, να έχει πίστη σ’ αυτήν με χαρά και να την τηρεί. Τίποτα δεν είναι πιο δύσκολο απ αυτό. Έτσι σχημάτισα το Ντάρμα μου, έτσι ανέπτυξα το Ντάμα μου και έτσι δίδαξα το Ντάρμα μου. Θα πρέπει να την λάβεις και να την εξασκήσεις με την μέθοδο που προβλέπεται.»

Επίλογος

[48] Καθώς ο Σεβάσμιος του Κόσμου τέλειωσε την διδαχή αυτής της Σούτρας, η προσδοκία για την ύψιστη Φώτιση αφυπνίστηκε σε αμέτρητα όντα. Δώδεκα χιλιάδες ναγιούτα ανθρώπων απόκτησαν το καθαρό μάτι του Ντάρμα. Είκοσι δύο κότι ντέβα και ανθρώπων απόκτησαν το επίπεδο της Μη Επιστροφής. Οκτακόσιες χιλιάδες μπίκσου πραγμάτωσαν τη σοφία της καταστροφής των πέπλων. Σαράντα κότι Μποντισάτβα έφτασαν στο επίπεδο της Μη Παλινδρόμησης. Και όλοι τους, κοσμημένοι με την αρετή των καθολικών όρκων, τελικά θα επιτύχουν την ύψιστη Φώτιση.

Εκείνη την ώρα, όλο το σύμπαν των χιλίων εκατομμυρίων κόσμων σείστηκε με τρεις τρόπους, και ένα λαμπρό φως έλαμψε στους κόσμους των δέκα κατευθύνσεων. Εκατό χιλιάδες είδη μουσικής παίχτηκαν φυσικά και αμέτρητα θαυμάσια λουλούδια έπεσαν σε αφθονία από τον ουρανό. Όταν ο Βούδας τέλειωσε την παρουσίαση αυτής της Σούτρα, ο Μποντισάτβα Μαϊτρέγια και οι Μποντισάτβα από τα πεδία των δέκα κατευθύνσεων, μαζί με τον Πρεσβύτερο Ανάντα και τους άλλους μεγάλους Σράβακα και όλοι όσοι βρέθηκαν στη συνάθροιση, χωρίς εξαίρεση, αγαλλίασαν με την ομιλία του Βούδα. _

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Griddhraj Parvat ή Vulture Peak. Είναι ένας λόφος στο χωριό Devrajnagar στην Ινδική περιφέρεια Madhya Pradesh. Εκεί ο Βούδας δίδαξε επίσης την Σούτρα της Σοφίας και τη Σούτρα του Λωτού.

[2] Tushita. Είναι ένας από τους έξι κόσμους των θεών στο πεδίο της επιθυμίας και λέγεται ότι εκεί πάει κανείς μέσω διαλογισμού (wikipedia)

[3] Sakra, είναι ο κυβερνήτης θεός στον παράδεισο Trāyastriṃśa, σύμφωνα με τη Βουδιστική κοσμολογία (http://en.wikipedia.org/wiki/%C5%9Aakra_(Buddhism)

[4] Udumbara, Ficus racemosa. Είναι ένα είδος παρασιτικής συκιάς. Στη βουδιστική μυθολογία λέγεται ότι το λουλούδι του ανθίζει κάθε 3.000 χρόνια και μ’ αυτό τον τρόπο συμβολίζει τα γεγονότα που συμβαίνουν πολύ σπάνια. http://en.wikipedia.org/wiki/Udumbara_(Buddhism)

[5] Kotis: 10 εκ/μύρια http://books.google.gr/books?id=uUveqp7lAVoC&pg=PA77&lpg=PA77&dq=koti+of+nayuta&source=bl&ots=yDdXFke5mr&sig=vfN3QyGQ4CraaDPwduMfumrJ53E&hl=el&ei=ktVjTZGDG4f64AbA-riPCg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBYQ6AEwAA#v=onepage&q=koti%20of%20nayuta&f=false

[6] Sumeru, στα σανσκριτικά σημαίνει πανέμορφο ψηλό βουνό. Είναι φτιαγμένο από χρυσό, ασήμι, λάπις λάζουλι και κρύσταλλο. Είναι τεράστιο σε ύψος και όγκο και γι αυτό είναι το μεγαλύτερο από όλα τα βουνά http//daitangvietnam.com/Sutras/Sutras20.htm

[7] Beryl- vaidurya sanskr, βηρύλλιο, λίθος με γαλαζοπράσινο χρώμα. Μπορεί να είναι ακουαμαρίνα, λαπις λάζουλι ή ακόμα και σμαράγδι.

[8] mani jewel, το πετράδι που εκπληρώνει ευχές (wikipedia)

[9] Nayutas, 100.000 εκ/μύρια Στο κείμενο, όπου υπάρχει ‘κότι των ναγιούτα’ βάζω τη λέξη ‘άπειρα’. http://books.google.gr/books?id=uUveqp7lAVoC&pg=PA77&lpg=PA77&dq=koti+of+nayuta&source=bl&ots=yDdXFke5mr&sig=vfN3QyGQ4CraaDPwduMfumrJ53E&hl=el&ei=ktVjTZGDG4f64AbA-riPCg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBYQ6AEwAA#v=onepage&q=koti%20of%20nayuta&f=false

[10] Li, κινέζικη μετρική μονάδα αποστάσεων που σήμερα αντιστοιχεί στα 500 μέτρα (wikipedia)

[11] Ksatriya, αυτός που ανήκει στην κάστα των πολεμιστών

[12] Mahamaudgalyayana. Ήταν ένας από τους δύο κυριότερους μαθητές του Βούδα Σακυαμούνι, γνωστός για τις υπερφυσικές του δυνάμεις wikipedia

[13] kung and shang: αντιστοιχούν στη Φα# και την Σολ# http://nmrjournal.com/zine/archive/issues/19/634.htm

[14] yojanas, μονάδα μήκους που χρησιμοποιούταν στην αρχαία Ινδία. Οι μελετητές διαφωνούν για την απόσταση που ορίζει κι έτσι κυμαίνεται μεταξύ 6 και 15 χλμ wikipedia

[15] Μια οργιά ισούται με το μήκος των τεντωμένων χεριών μαζί με το μήκος του στήθους ενός ανθρώπου.

[16] 1. Επίπεδα πόδια 2. Τροχοί με χίλιες ακτίνες στα πόδια 3. Μακριά λεπτά δάκτυλα 4. Εύκαμπτα χέρια και πόδια 5. Λεπτή μεμβράνη στα δάκτυλα 6. Μεγάλη φτέρνα 7. Τοξωτό κουτουπιέ 8. Μηροί σαν του αρσενικού ελαφιού 9. Χέρια μακρύτερα από τα γόνατα 10. Καλά συσταλτό ανδρικό όργανο 11. Ύψος και έκταση χεριών ίσα 12. Σκουρόχρωμης ρίζας τρίχες 13. Ντελικάτο και σγουρό τρίχωμα σώματος 14.Χρυσή απόχρωση στο σώμα 15. Αύρα που εκτείνεται στα δέκα πόδια 16. Απαλό και λείο δέρμα 17. Πατούσες, παλάμες, ώμους και κεφάλι καλά στρογγυλεμένα 18. Η περιοχή κάτω από τις μασχάλες καλά γεμισμένη 19. Σώμα λιονταρόσχημο 20. Σώμα σηκωμένο κι ευθυτενές 21. Πλήρεις, στρογγυλοί ώμοι 22. Σαράντα δόντια 23. Σμιχτά, άσπρα και ίσα δόντια 24. Τέσσερις κατάλευκοι κυνόδοντες 25. Σαγόνι λιονταριού 26. Σάλιο που βελτιώνει τη γεύση όλων των τροφών 27. Μακριά και εκτενής γλώσσα 28. Βαθιά και ηχηρή φωνή 29. Σκούρα μπλε μάτια 30. Βλεφαρίδες σαν του βασιλικού ταύρου 31. Λευκή μπούκλα ούρνα απ όπου εκπέμπεται φως ανάμεσα στα φρύδια 32. Σάρκινο εξόγκωμα στη κορφή της κεφαλής

[17] Nyagrodha tree, Ficus benghalensis ανήκει στην οικογένεια της μουριάς http://www.flickr.com/photos/dinesh_valke/2427978302/

[18] Udumbara, Ficus racemosa είδος παρασιτικής συκιάς. Τα λουλούδια του, όπως σε όλα τα σύκα, βρίσκονται κρυμμένα μέσα στο καρπό. Στη Βουδιστική Μυθολογία λέγεται ότι ένα λουλούδι αυτού του φυτού μπορεί να ανθίσει κάθε 3.000 χρόνια, συμβολίζοντας έτσι γεγονότα που συμβαίνουν σπάνια. http://en.wikipedia.org/wiki/Udumbara_(Buddhism)

Πρόχειρη Μετάφραση Κ. Χοχλάκη

Σούτρα: Ο Λόγος του Βούδα

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

H Μεγαλύτερη Σούτρα της Απεριόριστης Ζωής

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΣ ΖΩΗΣ: 1^ο μέρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

H Μεγαλύτερη Σούτρα της Απεριόριστης Ζωής

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΣ ΖΩΗΣ: 1ο μέρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΣ ΖΩΗΣ: 1^ο μέρος